Nu is het echt wel lang geleden dat er nog geschreven is.
We zijn met z'n vieren op 16 juli richting België vertrokken. De 17 zijn we aangekomen en mijn schoonouders zijn met 2 auto's ons komen ophalen. Bij hen thuis heb ik de koffers voor een deel terug uitgepakt en een nieuwe koffer ingepakt. In de namidag zijn we met de trein naar Ieper gegaan en hebben we daar de auto van mijn grootvader opgehaald. De volgende morgend om 7u zaten we al in de auto richting Frankrijk. We hebben er een week lang tussen Carcasonne en Toulouse een huis gehuurd. We waren met vrienden, 14 volwassenen en 10 kinderen. We waren blij om iedereen terug te zien en hebben genoten van het weekje verlof. De volgende weken hebben de kinderen al hun vriendjes en vriendinnetjes teruggezien en daar waren ze super blij om. Michel is nog 2 weken gebleven en elke dag zijn we gaan uit eten met vrienden of bij vrienden gaan eten. De weegschaal was daar niet zo gelukkig mee. Michel is zondag 9 augustus vertrokken. De kinderen en ik zijn de 20ste vertrokken. Het was leuk om velen weer terug te zien en jammer dat de tijd te kort was om echt met iedereen af te spreken.
Onze terugreis was wel hectisch. We hadden 1 grote koffer, 1 golfzak, 2 trolly's, een rugzak, een grote zak en een handtas mee. Bij aankomst in Newark moet je eerst door de douane. Iemand zet je in een rij en je moet gewoon wachten tot het aan je beurt is. We hadden pech dat we in een rij stonden waar de douanebeambte niet veel zin had om te werken. Toen we onze bagage gingen ophalen, was de band met de koffers al aan het draaien. We hadden onze koffers snel te pakken, maar de golfzak zat er niet bij. De carrousel waar we stonden was de laatste van het gebouw (nummer 7) De golfzak moest ik ophalen bij nummer 1. Yanko en Luna heb ik met de bagage in het midden van het gebouw gedropt, daar is ook de doorgang naar de voedselcontrole. Onze golfzak was nog niet aangekomen en na een tijdje zoeken heb ik iemand gevonden die me daarbij kon helpen. Ze heeft iemand opgeroepen de zak te halen aan het vliegtuig en deze te brengen naar de bagagezaal. Volgende doorgang was de "foodcontrol". We hadden chocolade mee en moesten dus weer een andere rij in. Voor ons stond een mevrouw met een zoontje en een hoop koffers ook, maar die niet goed wist wat ze moest doen. Toen haar duidelijk werd dat ze alle koffers op een band moest leggen was er niemand die haar hielp, hoewel er genoeg personeel stond. Ik had zelf mijn handen vol en was niet van plan aan haar koffers nog eenste sleuren ook. Weer tijd aan het verliezen. Toen we klaar waren, was het in sneltempo naar de plaats waar we onze koffers konden afgeven. Mijn rug was kletsnat en het zweet droop van mijn voorhoofd. Ik was pompaf. Ik droeg de golfzak, de grote koffer de zak met alle papperassen en boeken in, en mijn handtas. Yanko had de twee trolly's voor zijn rekening genomen en Luna droeg de rukzal vol knuffels. Het boarden van het andere vliegtuig was ondertussen al begonnen. Toen onze koffers afgezet waren, moesten we een treintje nemen naar de andere terminal. Gelukkig was het treintje er onmiddellijk. 1 stop verder moesten we er terug uit. Daar moet je dan weer door een security point. Er stond een rij van je welste, maar van Michel wist ik dat er nog ergens een andere ingang moest zijn. Heb daar iemand aangeklampt die er werkte en gevraagd waar het dichtst bijzijnde security point was bij mijn gate. We moesten een gang doorlopen en daar stond niemand. Eenmaal door de security was het in looppas naar de gate. Toen we bijna aan onze gate waren riepen ze of er nog mensen voor Cleveland waren. Ik ben beginnen zwaaien met onze boardingpasses. We zaten net op het vliegtuig toen er nog 4 mensen opstapten. Ik heb de handbagage weggestoken, me neergezet en nog geen 10 minuten later waren we al in de lucht. Het was wel een bumpy ride. Ik voeld me helemaal niet goed meer. We waren vroeger aangekomen dan gepland, waardoor Michel er nog niet was. Op onze weg naar huis was er een tornado waarschuwing voor de andere kant van Cleveland. De storm kwam wel onze kant op. Tijdens het avondeten hebben we het tafereel mogen aanschouwen. Amai zo stormen, ik weet niet of ik zo iets al gezien had.
Vrijdag was Luna om 2u50 wakker. We hebben haar terug naar haar kamer gestuurd maar om 3u30 was ze er terug. Michel is met haar opgestaan en om 6u hadden ze al gegeten en zijn ze mij komen wakker maken.Yanko is om 7u wakker geworden. hij heeft helemaal geen last gehad van een jetlag. Zaterdag was ons meisje er om 6u30 en ben ik met haar opgestaan. Zondag was het 7u30, maar deze morgend was het 6u. Michel heeft haar nog even naar haar kamer gestuurd, maar slapen heeft ze niet meer gedaan. Ik hoop maar dat ze morgen iets langer slaapt. Ik was zondag helemaal van de kaart en ben na het ontbijt terug in bed gekropen en heb geslapen tot 15u. Dat heeft me echt goed gedaan en ik ben er nu ook door.
Zaterdag hadden we al een feestje en het was een leuk weerzien. Tof dat mensen ons toch al een beetje in hun groep hebben opgenomen.
Na mijn slaapje zondag zijn Michel en Yanko gaan golfen en en ben ik met Luna een broodbakmachine gaan kopen. 's avonds hebben we al een brood gebakken, maar rijzen had het niet gedaan. Nu zit er weer een brood in en heb ik een ander programma geselecteerd. We hopen op een beter rsultaat.
Vandaag vandaag zijn we opnieuw begonnen met werken voor school en ga ik weer elke week proberen de blog bij te houden.
