Het zal jullie ook wel zijn opgevallen, en Gerard Cox wist het 36 jaar geleden al feilloos te voorspellen: het is weer voorbij die mooie zomer. Een zomer met veel plezier, familie en vrienden. In goed gezelschap in 't Heverse, Ieperse, Elewijtse, Mechelse, Hulshoutse, Affligemse, Leuvense, Bonheidse, Erembodegemse, Antwerpse, Bornemse, Bursselse, Vilvoordse, Vlezenbeekse, Eppegemse, Labastide-d'Anjou'se, en zelfs in het Turnhoutse Veel terraskes en en goe Belgisch eten en bier ook. Merci allemaal, ik zal het missen de komende maanden.
In Ohio hebben ze nog niet begrepen wat het zomer reces juist inhoudt. September is altijd al een drukke maand, maar zelden zo hard gewerkt in Augustus. Goed dat er golf is, om er af en toe eens goed op te kunnen slaan. Moet wel dringend op zoek naar iets voor de winter. Yanko probeert me een Wii aan te praten, maar dat lijkt me toch niet hetzelfde, ne par vijf slagen in de living.
Waar ze wel kaas van hebben gegeten zijn pretparken. Cedar Point hier wat verder is ongelofelijk, met The Dragster als absolute top: in 4 seconden naar zowat 200 km/u, dan 100m recht naar boven dan terug recht naar beneden, alles is over in 17 seconden. Het gevolg is een treintje vol met zot giechelende mensen, blij dat ze het overleefd hebben.
Verder was het de zomer van Farmville op facebook. Voor diegene die het niet kennen: don't bother, je gelooft je ogen toch niet. Voor de boeren en boerinnen onder ons: WHAT THE F*CK? What's the fun in artichoken planten, sinaasappels plukken, koeien melken en varkens slachten vanuit uwe zetel? Ik heb nog niemand gevonden die bezig is met het onkruid wieden, of met de stal uitmesten of met het slachtafval naar het vilbeluik brengen. Het is nooit te nat om het veld op te gaan, de fruitbomen bevriezen niet en de tomaten worden nooit opgevreten door de witte vliegen. Laat staan dat er rupsen, slakken of konijnen zijn. Zelfs de varkens eten geven is niet nodig. Alleen maar planten en kweken en geld verdienen en terug uitgeven. Zo kan ik het ook! Iedereen zit maar rustig meer koeien te kopen, niet moelijk dat de boeren hun melkoverschot moeten weg kappen. Nog even en de honger is de wereld uit, zonder mestoverschot of ander ecologische ramp. Virtueel dan toch. Ik vind dat overstromingen, bliksem inslag en sprinkhanenplagen best ingeprogrameerd mogen worden, een beetje spanning in het leven mag wel.
Ook veel boeken gelezen, ook virtueel maar toch veel leuker.
Must read: * Bright Shiny Morning van James Frey. Een kroniek van hedendaags Los Angeles met 10-tale, soms tragisch, soms komische, maar altijd levensechte personages. Een aanrader voor wie het echte Amerika wil leren kennen. * De helaasheid der dingen van Dimitri Verhulst, een autobiografie die komedie met tragedie combineert. Het is ondertussen terecht een klassieker en de film is al gemaakt. Sommige passages zijn echt hilarisch. Ik ben wel benieuwd hoe het ellendige einde, waarin Verhulst het verraad van zijn moeder en de relatie met zijn eigen zoon beschrijft, in beeld is gebracht. Als er geen tranen, van't lachen en van triestigheid vloeien in de cinema, is de film mislukt. * De Zwarte Zwaan - De impact van het hoogst onwaarschijnlijke van Nassim Nicolas Taleb: Eerder filosofisch en redelijk zware kost, over hoe slecht wij mensen eigenlijk zijn in het begrijpen van de realiteit en het voorspellen van de nabije toekomst. Het boek heeft in ieder geval de poten onder mijn wereldbeeld, gestoeld op wetenschap, serieus ingekort. Tenslotte is voorspellen van de toekomst, van welke producten en technologieen ons morgen geld opleveren, mijn job.
So-and-so: * De rattenkoming van Michael Dibdin, een film-noir in boekvorm over misdaad in Italie. Wel veel beter dan voorspelbare Deflo's en Aspe's. * Het Juvenalis Dilemma van Dan Brown. Leest als een TGV, maar gelijk op de trein flits er veel voorbij maar zie je weinig. * Soldaat in Uruzgan van Niels Roelen. Een soort dagboek van een Nederlandse soldaat in Afganistan. Slecht geschreven, maar ontluisterend door wat het vertelt. Vrede is er nog ver weg daar. Het voorwoord van Arnon Grundberg is daarentegen hoogst irriterend. Hij slaagt er in om ongeveer in elke zin negatief te zijn. Over wat het boek niet is, over wat de schrijver niet doet, over wat hij zelf niet heeft gedaan. Argh, wat een vervelende vent die man.
Afrader: * 1953 van Rik Launspach. Een kroniek van de watersnoodramp in Zeeland, met alleen maar zwijgzame, zure mensen, en af en toe, met zwijgzame, zure en idiote mensen. Het eindigt nog niet goed ook.
Allee, de groeten en tot volgende keer.
Michel
Reacties op bericht (1)
29-09-2009
Michel's schrijfkunst
Hallo daar lieve vrienden over de grote oceaan,
Ik heb het boek van Dimitri Verhulst niet gelezen, maar heb wel tranen met tuiten gelachen over de omschrijving/beschrijving van het Farmville-avontuur.
Tja, een mens moet zich toch kunnen ontspannen hé, zonder zich al te veel moe of vuil te maken
Wat het boek van Dimitri Verhulst betreft, Philippe heeft het gelezen en vond het "goed". Niet het kaliber van een "goede" (tja wat is goed, alles is relatief natuurlijk) Brusselmans, maar hij gaat toch nog een ander boek proberen.
Jammer dat al die verdiende centjes van Farmville enkel virtueel zijn, want die zouden goed van pas komen bij de aankoop van bijkomende boekenkasten.
Liefs Sophie
29-09-2009 om 23:01
geschreven door Sophie en Philippe
