Medusa was een gorgo.Anders dan de rest van de gorgos, had ze geen afstotelijk uiterlijk, integendeel: ze was een felbegeerde schoonheid met prachtige haren.
Ze had een speciale gave die Stheno en Euryale (de andere gorgos) niet hadden, ze kon namelijk iemand verstenen als die persoon haar aankeek.
Op een dag merkte Poseidon de beeldschone Medusa op. Vanaf die dag bestond haar leven alleen maar uit ellende. Poseidon verkrachtte haar in een tempel van Athena, waardoor deze van woede stampvoette. Ze besloot wraak te nemen - maar niet op haar oom Poseidon, heerser van de zee, maar op de ongelukkige Medusa.
Athena veranderde haar van een bekoorlijk meisje in een afschrikwekkend schepsel met slangen als haren.
Een tijdje later kwam Perseus, een van de vele beschermelingen van Athena, eventjes op bezoek bij Medusa. Om haar te onthoofden, namens Athena.
Toen haar bloed de grond raakte, rezen er twee figuren op uit het bloed: het gevleugeld paard Pegasus en het monster Chrysaor. Ze was namelijk zwanger nadat Poseidon haar verkracht had.
Verscheidene keren zette Perseus Medusas hoofd in als schild, waardoor de vijand dan ter plekke versteende. Later besloot hij het hoofd te schenken aan zijn beschermvrouwe Athena, die het hoofd op haar aegis (geitenvel) zette.
Apollo is de god van dichtkunst, geneeskunde (en ziektes), voorspellingen, schapenherders, boogschutters, en... het licht en de zon. Kortom, Apollo is de meest veelzijdige god (maar ook de knapste!) van alle Olympusgoden. Hij had dan ook veel te doen als hij niet achter knappe nimfen en vrouwen aanzat. hij was de leider van de negen muzen, elk vertegenwoordigsters van een kunst, zoals toneel en muziek. Je kunt de muzen samen met hun leider zien op de afbeelding hiernaast. Zelf was hij onafscheidelijk verbonden aan zijn lier, een cadeautje van Hermes, nadat die Apollo's runderen had gestolen! Ook werd hij nooit gezien zonder zijn laurierkrans, een aandenken aan de bloedmooie nimf Daphne, die in een laurierboom veranderde. Hij werd vaak gelijkgesteld aan Helios (de zonnegod) en werd dan ook 'Phoibos' Apollo genoemd, wat 'de stralende' en 'de lichtende' betekent. Zijn (bekendste) zoon heet Asclepios, die een heel beroemd geneesheer was. Verder heeft als attributen ook nog een zilveren pijl en boog (gesmeed door Hephaistos) en de driepoot. Dit wijst op het stoeltje van waarop een vrouw, Pythia, voorspellingen deed, die haar door Apollo persoonlijk werden ingefluisterd: Het orakel van Delphi.
Apollo is de tweelingbroer van Artemis (zoon en dochter van Leto en Zeus), en allebei hebben ze een nogal opvliegend en wraaklustig kantje (wat waarschijnlijk alle goden hebben). Zo blijkt uit het verhaal van Niobe. Ze werd hoogmoedig, en verkondigde dat zij eigenlijk een godin moest zijn, omdat zij nota bene meer kinderen had dan Leto! Haar gedrag werd op een vreselijke wijze bestraft: Artemis en Apollo, die hun moeder kwamen wreken, schoten al haar zeven zonen en zeven dochters met hun pijl en boog voor haar ogen neer.
Hygieia, de godin van de gezondheid, dochter van Asclepios, de godin van de geneeskunde. Ze heeft vele attributen:
Een laurierkrans (dat wel geassocieerd kan worden met het feit dat ze een afstammeling is van Apollo, die ook steeds werd afgebeeld met een laurierkrans om zijn geliefde Daphne te herdenken die in een laurierboom veranderd was)
Een slang (symbool van de gezondheid)
Een schaaltje met water (hier in dit geval heb ik een kruik gebruikt bij gebrek aan opties)
Dit is Hestia, de godin van het haardvuur, het huiselijke leven, en de maagdelijkheid. Tijdens het tijdperk van de Romeinen (na de Grieken dus) werd er een tempel voor haar gebouwd. De priesteressen (Vestaalse maagden genoemd, naar haar Latijnse naam Vesta) die daar verbleven moesten zich aan enkele regels houden, zoals het behouden van hun maagdelijkheid en het eeuwige vuur in de tempel brandende houden. Indien ze hun maagd zijn verloren aan een man, werden ze levend begraven of van een rots afgegooid. No guys dus. Haar attributen zijn het vuur en haar mantel en sluier.
De koninklijke Hera, echtgenote van de vader van de goden en mensen. Ironisch genoeg is ze de godin van het huwelijk, maar was haar eigen huwelijk niet bepaald zonder slippers. Niet door haar gemaakt, maar door Zeus, die verre van trouw aan haar was (en een heuse verzameling nakomelingen heeft verwekt bij zowel godinnen, halfgodinnen en stervelingen). Maar ondanks de vele affaires van haar man, voelde ze zelf niet de aandrang om vreemd te gaan. Dat betekent echter niet dat ze een oogje dichtkneep voor de ontrouw van Zeus. Integendeel. De vrouwen waarmee Zeus iets had, kregen het door haar zwaar te verduren, evenals de kinderen die voortkwamen uit deze verhoudingen. Heracles bijvoorbeeld, kreeg vlak na zijn geboorte bezoek van twee schattige slangen die beiden gestuurd waren door Hera (die hij in zijn wiegje tegelijk in zijn vuistjes wurgde ^.^).
Hera wordt steevast voorgesteld als een trotse, koninlijke vrouw (zoals het haar positie past), met een pauw en een koe.
Dit is Artemis, de tweelingzus van de zonne- en muziekgod Apollo. Vaak wordt Artemis gelijkgesteld aan Selene (de maan) en Apollo aan Helios (de zon), zoals je op onderstaande afbeelding wel kunt zien. Artemis was de godin van de jacht, de kuisheid, de ongerepte natuur en de maan. Haar attributen zijn de zilveren pijl en boog, de maan, de olijfboom en vaak had ze gezelschap van nimfen, ganzen, jachthonden en herten. Artemis moest over het algemeen niet veel van mannen weten, maar toch werd ze verliefd op Orion. Maar... Apollo lette goed op de kuisheid van zijn zusje, en stak er een stokje voor. Artemis werd speciaal vereerd door de Spartanen, vanwege haar lichamelijke gehardheid. Bij het volwassen worden, werden Spartaanse jongens tot bloedens toe gegeseld voor haar altaar. Geen pretje dus. En hoe langer je het volhield, hoe eervoller het was! Zelfs al bloedde je dood.
De afbeelding van de tweeling Artemis en Apollo is gemaak door Ashley Bennett.
Hiernaast zie je Demeter, de godin van de natuur, de oogst, de vruchtbaarheid en het graan. Haar humeur wordt in verband gebracht met de seizoenen; wanneer ze treurig is omdat ze haar dochter Persephone moet missen voor zes maanden, dan is het koud op aarde (herfst en winter). Wanneer haar hart vervuld is van vreugde, omdat Persephone (Lat. Proserpina) teruggekeerd is van de onderwereld, bloeit alles weer op aarde (lente en zomer). Je kan haar herkennen als een typische natuur- en vruchbaarheidsgodin: een fakkel, een sikkel om de graan te oogsten, het graan, manden die uitpuilen van het fruit. Demeter draagt de Hoorn des Overvloeds om haar middel. Je ziet ook een korenkrans om haar hoofd en een slang om haar linkerarm. Op deze afbeelding staan uitzonderlijk veel kenmerken, die niet noodzakleijk allemaal tegelijk voorkomen op een afbeelding van Demeter.
De strijdlustige Athena, godin van de wijsheid en het verstandige oorlogvoeren. Ze werd in volle wapenuitrusting geboren uit het hoofd van haar vader, de oppergod Zeus, steunde de Grieken volop in de Trojaanse strijd en won wedstrijdjes tegen gewone, overmoedige stervelingen, zoals de ongelukkige Arachne die in een spin werd veranderd. Athena is met andere woorden een godin waar veel over te vertellen is! Haar kenmerkende attributen zijn haar wapenuitrusting (helm, schild, speer/zwaard/dolk...), een uil en haar aegis (beschermend geitenvel van de geit Amaltheia) met het hoofd van Medusa (zie blogbericht: Medusa) dat ze van Perseus kreeg. Iedereen die naar het hoofd keek, versteende ter plekke. Door een klein technisch foutje van onze illustratrice is de aegis, een geitenvel dus, vervangen door een borstplaat. Het hoofd van Medusa is evenwel paraat.
