Deze schoonheid is Aphrodite. Ze is de verpersoonlijking van de liefde en schoonheid. Vaak heeft ze een spiegel en een zwaan in de buurt. Om haar middel draagt ze een magische gordel, die ieder hart sneller deed kloppen. Door de gordel werd ze omhuld door een waas van onweerstaanbare schoonheid (wat ze van nature, zonder de gordel eigenlijk ook al had) en voelde iedereen een hevige liefde en verlangen naar de drager van deze gordel. In haar linkerhand heeft ze de gouden appel vast, de prijs die Paris haar gegeven had om te bewijzen dat zij de mooier was dan Hera (godin van het huwelijk) en Athena (godin van de strategische oorlog, wijsheid en allerlei kunsten). Deze gouden appel was dan ook de aanleiding van de beroemdste sage in de Griekse mythologie: het verhaal van de Trojaanse Oorlog. Aphrodite werd op een heel speciale manier geboren: namelijk uit het schuim van de zee. 'Aphrodite' betekent dan ook 'de uit het schuim geborene'. Meestal wordt Aphrodite vergezeld door een schattig vliegend wezentje, Eros (Cupido of Amor in het Latijn), die met zijn pijl en boog vele harten in vuur en vlam zet. Zelfs de goden konden niet aan zijn pijlen ontsnappen! Eros is het derde kind van Chaos.
Een mythe is een buitengewoon verhaal. Het kan gaan over de romances van een god of over de tegenslagen van een wonderlijk dier dat kan spreken. Maar het kan ook een verklaring vorstellen. Het ontstaan van de Aarde, hoe de mens voor het eerst op het toneel verscheen, de opkomst en ondergang van de zon... Maar niet alle buitengewone verhalen zijn per se mythes!
Want er is een verschil tussen sprookjes en mythes. Om het verschil te bekijken, moeten we het bekijken vanuit het standpunt van onze voorvaderen.
Van sprookjes wist men vroeger dat het slechts een vertelsel was. Een mooie leugen. Men geloofde er niet echt in. Men wist dat het niet waargebeurd was. Bekende voorbeelden zijn Sneeuwwitje en Roodkapje. En sorry als je het nog niet wist; dat zijn fictieve personages.
Mythen. Daar geloofde men rotsvast in. Voor ons zullen ze misschien onwaarschijnlijk klinken, maar voor onze voorvaderen was het de Bijbel. Het maakte deel uit van de religie. De oude Grieken bijvoorbeeld bouwden tempels om hun goden te vereren, die steevast in hun mythen voorkwamen.
