Zondag 10 oktober zal de Bart Brentjens Challenge voor de 6 de keer worden verreden. In het mooiste natuurgebied van Nederland krijgt iedereen wederom de kans om net als de Olympische kampioen zelf  de uitdaging aan te gaan. De start en finish zijn wederom in Eijsden. Vervolgens wordt eerst de Belgische Voerstreek aangedaan.
" Vergis je niet, geen meter is hier vlak. Ik kan het weten, want ik heb er vaak genoeg getraind. " aldus Bart Brentjens .
Daarna wordt er het Limburgse heuvellandschap ingetrokken. Nadat de nodige heuvels zijn bedwongen gaat de 100 kilometertocht haar finale in. Deze ongetwijfeld boeiende finale loopt via Eckelrade en Sint Geertruid weer terug naar Eijsden en is gescheiden van de overige tochten, waardoor er een zuivere finale gereden kan worden.

De start  van de 100 km wordt gegeven om 10 u  aan het Vroenhof te Eijsden (Limburg)

Voor de innerlijke mens zorgt Savid  , wat staat voor Salud y Vida  dwz. gezondheid en leven , iets wat Bart Brentjens hoog in zijn vaandel draagt.
Savid teelt zelf Biologische en Fairtrade bananen, maar coördineert ook de export naar Europa voor vele kleine boeren op de Dominicaanse Republiek. Met Savid bananen kunnen de deelnemers aan de Bart Brentjens Challenge genieten van een verantwoorde energie bron. Verder krijgt  elke deelnemer   onderweg  de nodige energie van sportvoedingsfabrikant Performance toebedeeld.

Programma

10.00 Start Wedstrijd deelnemers
10.10 tot 10.30 uur      Start 100 km
10.30 tot 11.00 uur      Start 75 km
10.45 tot 11.00 uur      Start 55 km
13.30 uur                       Verwachte finish 100km Wedstrijd


http://www.bartbrentjenschallenge.com/index.php?pageId=1

uitslag 83 km  :

1. Jochen Kass D, Multivan Merida Biking Team in  3u26'07" (24,2 km/u)
2. Christoph Sauser Zwi, Specialized op 6 sec.
3. Andreas Kugler Zwi, Multivan Merida Biking Team op 4'27"
4. Marc Trayter Sp, Radikal Bikes op 5'03"
5. Stefan Sahm D, Team Bulls op 5'39"
6. Alban Lakata Oostr, Topeak-Ergon teamop  7'04"
7. Hannes Genze D , Multivan Merida Biking Team op 7'52"
8. Manuel Fumic D ,Cannondale Factory Racing op 8'04"
9. Ivan Rybaryk Tsjech, Team Merida Bike op 8'33"
10. Emil Lindgren Zwd,  Rabobank-Giant Offroad Team op  9'00"

Sta je te springen om er helemaal ondersteboven van te zijn?

Kom op 10 oktober 2010 van 13 tot 18 uur naar Provinciaal Recreatiedomein De Schorre in Boom  voor extreme ervaringen.
Kijk je ogen uit bij demo's of probeer alles zelf met workshops en initiaties. Deze nieuwe, spectaculaire of onbekende sporten komen aan bod:

Dirtbike, freestyle BMX en MTB, mountainboarding, pumptrack, skike, parapente(-acro), flyboarding, deltavliegen, waterski-simulator, wakeboarding, stand-up-paddle-boarding, wildwater-drop, eskimoteren, slackline, death-ride, breakdance, ...

Kom gratis kijken, proeven en proberen!


http://www.xtremexperience.be/xx.php

De eerste LMTB wedstrijd op het razendsnelle parcours in Reppel. Nauwelijks bochten, alles vlak, veel lange rechte dreven. Ergens 1 klein heuveltje te bespeuren aan het begin van de ronde. Nog vlakker dan vorig jaar.
Mark Donné  legde beslag op de zesde plaats en lonkt al naar de tweede manche van aanstaande zondag in As .

" Aangezien ik niet voor het klassement ingeschreven ben, stond ik nogal achteraan aan de start, op de 4de rij. De start was ook om problemen vragen: op het gras ik schat een 40 meter rechtdoor, dan een singletrack in. Tja … Geen idee wie zoiets bedenkt.

Lange rechte dreven thans in overvloed om een startplaats te verzinnen !!

In de LMTB rijden alle masters samen. Wat de masters 1 betreft, zag ik als grootste concurrenten Kurt Tempst, Ronny De Vries, Filip Thijs en Danny Sleecks, zeer goed in Beringen op de marathon, op ook een vlakke omloop.

Masters 2 Bob Hannes en Ronny Geerts waren ook aanwezig.

Bij het startschot haken voor me 2 renners in elkaar, net geen val. Ik was net vertrokken, en kon bij 5km/h al meteen weer in de remmen tot bijna stilstand. Weer naar 10km/h en dan aanschuiven naar singletrack. Dan een kort recht stuk, een bocht en de heuvelzone in. Op het eerste enige heuveltje met los zand uiteraard te voet door het wandelende volk voor me. Dan het eerste zeer lange rechte stuk, daar moet je dan eigenlijk een gigantische cartouche afschieten na zo’n slechte start !! Maar ik had op dat moment geen cartouche. Iedereen reed daar heel hard, pas op het einde van het rechte stuk kon ik enkele renners voorbij. In de loop van de ronde nog enkele, zei het moeizaam.

In de 2de ronde vormde ik een groep met Kris Pauli, Filip Thijs, Eric Vincke, Bruno Lenaerts, Marc Bulteel, … Voor ons zien we Danny Sleeckx rijden. Na een lange en stevige kopbeurt van mezelf knalt Bulteel achter me uit. Daar kan ik even niet op antwoorden, de anderen liggen zelfs een eind achterop.
Marc komt bij Danny, de rest sluit terug bij mij aan. Enkele ronden zien we Marc en Danny nog rijden, langzaam verdwijnen ze uit het gezichtsveld.

Kris, Filip en ikzelf knappen al het kopwerk op. De masters 2 Bruno en Eric, verroeren geen vin. Ik had er echt geen zin in, voelde geen kracht in de benen, had mentaal ook geen zin om mezelf pijn te doen. De motivatie ontbrak op deze tijd van het seizoen, het saaie parkoers deed hier nog een extra schep bovenop.

Op het enige heuveltje had ik eens doorgetrokken, ik reed daar ook 20 meter weg, maar met daarna een rechte harde dreef van 100den meters, zorgde ervoor dat de rest toch weer terugkwam.

In ronde 5 zit ik 4de, achter Bruno, en plots, op een recht stuk dat wat zwaar bolt, laat Bruno los, zonder enige reden lijkt het. De kaars plots helemaal uit ?

Ik laat het even gebeuren, maar zodra Filip en Kris 50meter hebben, ga ik hard voorbij. Hmm, het bolde er slecht, maar plots kreeg ik toch zeer makkelijk de allergrootste versnelling rond. Ik had dus toch een cartouche vandaag. Ik vloog naar hen toe, maar even later kwam Eric toch weer aansluiten, Bruno niet meer.

Einde ronde 6 neemt Filip de kop over na een lange beurt van Kris, maar Kris haakt niet meteen aan. Een stuk dat zeer zwaar bolde. Ik zat 4de, liet het rustig gebeuren. Filip nam al snel 30 meter. Nadien, waar ik vlot voorbij kon, nam ik wel over, probeerde het gat te verkleinen, maar niet te gek. Filip reed maar een 30meter voor ons, geen paniek.

De voorlaatste ronde ging in. Ik hield de benen weer wat stil, Eric mocht ook wel eens op kop komen … en jawel, hij nam voor de eerste keer na bijna 1,5 uur koers, ook eens de kop. Handen plat op het stuur … alleen was het heel wat minder snel dan dat het eruit zag. Ik nam voor het heuveltje toch maar weer zelf over, het was veel te traag, we zagen Filip ondertussen bijna nergens meer rijden …

Ik en Kris deden dan toch maar weer al het kopwerk.

Zo kwamen we ook over de streep, ingaan van de laatste ronde. Ik vertrouwde Eric niet, slechts 300meter kopwerk op een hele wedstrijd gedaan, en dan toch nog vertrekken in de laatste ronde of meesprinten … het is officieel niet verboden …

Ik drong hem weer heel even de kop op, maar weer voor het heuveltje nam ik weer zelf de kop. Bocht net voor de helling, dus iedereen rijd er bijna even traag op, allemaal los zand ook, maar boven trok ik plots vol door. Ik ging meteen naar het grootste verzet, vloog het volgende heuveltje op, en bleef enkele meters sprinten. Gooide me met wat risico door de 2 bochten .. en was weg.

Op het rechte stuk gaf ik even alles, en ik was alleen weg. Ik zag de achtervolgers wel nog in de verte, maar ze zouden nooit meer terug komen. Ik kwam nog dichter op Filip, zag hem terug rijden op een 50tal meter, maar hem inhalen zat er niet meer in.

Ik dacht niet eens in de top10 geëindigd te zijn, echter was ik nog 6de algemeen, 4de master1. Toch nog minder slecht dan verwacht.

Er was vooraan een kopgroep met Geerts, Hannes, Tempst en De Vries, logische namen, maar Geerts moest opgeven met een gebroken frame en De Vries met een rugblokkage. Zo reden Sleeckx en Bulteel dus nog voor plek 3 en 4 algemeen, Filip  Thijs werd 5de, ik 6de.

Nu zondag probeer ik me mentaal nog eens goed op te laden voor de nieuwe wedstrijd in As. Het is een prachtig parkoers met veel klimwerk op een mijnterril, super omloop leek het me tijdens de verkenning woensdag !!

Echter word alles wel overschaduwd door het droevige heengaan van mijne maat Gerry Werckx. Gerry is bijna jaarlijks te zien in de LMTB serie, ik ken hem toch al ruim 15jaar. De altijd zo vrolijke, enthousiaste Gerry, altijd maar grappen en lachen, altijd het grootste lawaai … Echt de prototype knuffelbeer, ruwe bolster en groot lawaai aan de buitenkant, maar oh zo’n toffe kerel met het hart op de juiste plaats !!

Gerry, ik snap niet waarom … maar je zal het zelf wel weten … als dit echt is wat je wilde, dan vind ik het klote voor ons die achter blijven, maar hoop dat je nu dan wel zelf de rust vind die je wil ….

Het ga je goed. "  liet Mark Donné weten.

Ken Van Den Bulke heeft  zich  voor 2011 de  Zuid Afrikaanse Cape Epic als doel gesteld.
De East Belgian Biker Trophy 2010 was dus  bij aanvang geen must,  maar het liep gesmeerd en de LAS RavX biker ging na enkele mooie resultaten  met de eindwinst  aan de haal .

" De EBBT was in ’t begin van ’t seizoen geen doel op zich, maar dat zijn ALTIJD leuke wedstrijden en ik wou er wel een paar rijden. Er waren dit jaar 3 “tryptiques” (3 van elk 3 wedstrijden); je moest er 2 meedoen om in aanmerking te komen voor ’t eindklassement.

De eerste tryptique in het voorjaar met 3 XC’s  was goed om wedstrijdritme op te doen. Ik ging toch zeker 2 of zelfs de 3 marathons rijden van de 2^e tryptique, daarom dat ik min 2 van de XC’s wou doen. In de loop van ’t seizoen kon ik dan zien of ’t interessant was om voor een goed klassement te gaan.

Mits 20 bonuspunten te missen (door 1 XC niet te rijden), kon het klassement alle kanten uit, ik stond niet goed, maar ook niet slecht.

Vervolgens waren er de marathons (Waims, La Reid en  Malmédy); altijd super chique wedstrijden. De eerste 2 behaalde ik mooie 8^eplaatsen scratch, Malmédy… tja, daar won ik gewoon! Fantastisch!!! Sommige goed geklasseerden uit de 1^e typtique deden niet genoeg marathons, een enkeling had pech. Mede dankzij Malmédy stond ik ineens 1^e in de tussenstand. John Soenen volgede op 16 punten, Wouter De Clercq iets verder. Dat ziet er heel goed uit!

Bij de laatste tryptique had ik in Ennal al direct “chanche”: ik won. Nu ja, voor Pascal Hossay, chanche?? De EBBT leek binnen handbereik, want John noch Wouter waren aanwezig. Ik kon dus 20 bonuspunten extra halen, en moest nog 1 goed resultaat op 2 wedstrijden neerzetten. Echter kort voor La Reid en het BK MX werd ik ziek. John haalde in de duo te La Reid op zijn beurt de overwinning, waardoor het verschil terug 16 punten was met nog één wedstrijd: in het droogstaande meer van Robertville, afgelopen w-end.

In tegenstelling tot alle andere EBBT parcours ditmaal helemaal geen technisch parcours. Amper 300 hoogtmeters, in 20 km (3 rondes) en 3 korte bochten per ronde. John is zeer sterk als ’t vlak is en klimt, op techniek heb ik ’t voordeel, maar hier dus niet…  John mocht voor mij eindigen, maar dan mocht er NIEMAND tussen ons in komen, dan zou John de eindzege behalen.Vervelend want deze wedstrijd werd als tijdrit gereden, met 30 sec tussen elke startende deelnemer. Mijn tactiek is simel: voluit gaan en proberen winnen, da’s nog zekerder… Hopelijk krijg ik geen hoestbuien (nasleep ziekte)

Kort voor de start zie ik Pascal Hossay. Als die op 98 of 99 % rijdt, en ik na mijn ziek zijn iets minder ben dan John is er een risico dat ’t fout loopt… Het wordt nog spannend… Gelukkig is er collega Wim, die een kijkje komt nemen. Ik vraag hem om het tijdsverschil tussen mij en John door te geven.;

Eenmaal gestart geef ik volgas, net niet te hard om stil te vallen en hopelijk kan ik dit tempo houden. De hartslag schommelt constant tussen de 176 en 182, dat die zo hoog blijft, geeft vertrouwen.

Na een ronde knallen roept Wim me toe dat ik 23 sec verlies op John Soenen. 23 sec??? Onmogelijk!?!? Of na dat ziek zijn…?? Heeft Wim zich miskeken, ik kan nauwelijks harder… lig ik geen 7 sec voor (start om de 30 sec)?? Met de nodige twijfel tracht ik me te concentreren op volgas rijden, hoewel net iets trager dan de eerste ronde. Ik passeer Pascal Hossay weer exact op dezelfde plaats als in de vorige ronde: net voor de bocht op het dubbel stuk (heen-en weer). Een mikpunt, en positief: ik blijf hangen tov Pascal.

De laatste klim van ronde 2 kondigt zich aan, boven staat Wim met zijn chronometer. “23 sec achter, exact ’t zelfde!”. F***!!!  Wim had toch goed gekeken, hoe hard moet John niet gereden hebben die 1^e ronde??? Ik begin te denken aan waar ik punten verloren heb: 20 bonuspunten bij de eerste tryptique, en in Grand-Halleux had ik kort voor ’t einde eerst een tak in mijn wiel en vervolgens draaide mijn versleten ketting eraf, net toen we met 5 aan ’t strijden waren voor een ereplaats. (Zonder die pech had ik misschien 2 plaatsjes beter gedaan: ik moest 2x alleen ’t gat dichtrijden terwijl anderen zich even konden sparen). Ik passeer terug Pascal Hossay… die wat tijd op me pakt –een 50 m - ai!!! Als John 23 sec voor mij zit, en Pascal niet voluit rijdt, maar wel iets sneller dan mij…!!!

Er is maar één oplossing hier in Robertville: groter schakelen en op brute kracht proberen versnellen. En de ronde is nog lang – tot het dubbel stuk kan ik ’t gat op Pascal terug dichtrijden. Ik schakel groter en stamp me vooruit. Ik probeer elke stuk van ’t parcours een of 2 tanden groter te rijden… De laatste klim kondigt zich aan, Wim roept me toe: “exact dezelfde tijd!!! ”. Ik spurt over de finish.

…10 min uitrijden om te bekomen…

Cristiaen van Chronorace komt naar me toe: Ken, je bent 3^e en John 2^e met 2 sec verschil, Pascal 1^e met een 30… John 2^e en ik 3^e! SUPER! Hoeveel tijd Pascal eigenlijk voor had heb ik niet deftig gehoord. ’t Eindklassement is binnen, dat telt!!! Amper 10 punten heb ik voor op John. Maar genoeg J. John eindigt wel mooi als 1^e master 2^e en hij wint ook de eerste tryptique.

Nipt maar voldoende!

Katja  Cauwenbergh  wint bij de dames; ze stond 3^e na de marathons en in de laatste tryptique geen Sofie De Wulf noch Mieke Deroo.
Waarom doen er zo weinig dames mee? De EBBT is al jaaaren een top-organisatie en er zijn altijd warme douches voor de dames, chique parcoursen, goede bevoorradingen etc, etc, etc

Enfin, Na 2007 win ik terug het EBBT eindklassment. ’t Is leuk ’t seizoen met een sterk positief punt af te sluiten, zeker na een totaal mislukt BK op ’t einde van een super sterk seizoen.  Nu rust en op naar de Cape Epic! liet Ken Van Den Bulke weten.

Bijlagen:
Klassement_Topcompetitie_2010.xls (575.5 KB)   

Het seizoen verliep prachtig voor Roby De Bock. 
De Waaslander wou 2010 in schoonheid afsluiten , maar kon de goede conditie niet verzilveren doordat hij in Beringen uitviel met een lekke band.
De herkansing  kwam er in Gieten , een vlak rondje door de Hollandse bossen op 300km van huis.

In de start krijg ik het al snel moeilijk, ik kan geen ritme houden, lijk overal de slechte lijnen te kiezen, een zijsteek die een half uur duurt,.. Gene vette dus. Ik rijd de hele tijd nog net in de top30. Spektakel is er onderweg als een slecht gestarte Amerikaan me passeert, elke bocht is voor hem ne speeltuin, hij lijkt meer te remmen met zijn voeten dan met z’n schijven 

De tocht bestond uit twee ronden van 26km, met nog 15km te gaan komt een groepje van zes aansluiten. Ik zet me achteraan en net voor de zandbak op enkele km’s van de finish schuif ik wat op. Ik kan hen afschudden, haal nog een Tsjech in en word 25ste . Slecht dus..

Op zaterdag 16/10/10 gaat het jaarlijks mosselfeest van de Molensprinters door in de  gemeente hal aan het parkoers in Massenhoven . Je kan komen eten tussen 17u tot 21u reserveren kan door de onderstaande strook in te vullen en af te geven aan

Marcel Bollansee Of Wally Goovaerts  Mailen kan ook naar  :

wallynancygoovaerts@skynet.be  VOOR  :10/10/10

Naam:

Mosselen a volanté met friet of brood: € 15: aantal:

Vole a Vent met friet          :  € 10: aantal:

1 Curryworst  met friet        :  € 3:  aantal:

2 Curryworsten met friet      :  € 5:  aantal:

We komen eten om :         uur

De bikers van WaaslandMTBteam en de kids van WaaslandMTBschool nodigen jullie van harte uit op hun persvoorstelling.

' We stellen maar al te graag ons project voor waarbij we alle bikers en bikesters van het Waasland, groot en klein, willen bereiken.

zondag 17 oktober om 17u30 in cremerie Foubert (www.foubert.eu)

We ontvangen alle geïnteresseerden voor een korte uiteenzetting over onze werking en doelstellingen voor komende jaar!
duurt max 1u.

IEDEREEN welkom!

men zegge het voort...’

Vice wereldkampioen  (beloften) Thomas Litscher zette  vorig week voorzichtig zijn eerste stappen als filmster.
Samen met Karl Markt  werkte de Zwitserse nieuweling bij het Duitse  FELT ÖTZTAL X-BIONIC team mee aan een filmproduktie  over het Ötztal.
Vergezeld van 3 camera mannen , een helikopter en voorzien van een uitrusting als bij een Himalaya expeditie , trokken ze de bergen van Sölden in voor de spectaculaire opnames.
Regisseur Jan Reiff  zal in de volgende weken alle beelden verzamelen tot een mountainbike film die de titel 'X-Ultimate 'zal  dragen.
Jan Reiff is een specialist in 3D-Film en heeft in Hollywood pas de prijs van  “Best 3D Film” gewonnen voor zijn werk Iron Doors 3D.

Terwijl de toppers van start gingen in de veldrit van Namen werd er gestreden in de 3 manche van de Vlaamse Cyclocross Cup . De B wedstrijd in Moerbeke Waas werd beheerst door zes renners . Na 2 ronden liet  Hans Becking , de Nederlandse mountainbiker die al een tijdje in Wetteren woont, zijn vijf companen in de steek . Doordat de samenwerking  achter hem stil viel, kon Becking vooraan stand houden.

De vijfde plaats ging naar Ruben Scheire ( foto) die als beste belofte werd gelauwerd. Jo Pirotte uit Lummen  werd 8 ste.

uitslag :

1   Hans Becking
2   Kay Van Den Brande
3   Patrick Bassez
4   Kenny Geluykens
5   Ruben Scheire
6   Gianni Denolf
7   Stijn Penne
8   Jo Pirotte
9   Kendric Van Grembergen
10   Steven De Decker