In Wiemeringhausen, Sauerland boekte Hans Planckaerts van het Smart Cycling team winst in de Langenberg Bike-marathon.
" Na de pech en de tegenvallende resultaten, van de laatste weken, was ik gebrand om zeker mijn seizoen op een positieve manier af te sluiten.
Ik had mijn zinnen gezet op de Langenberg Bike-marathon in Wiemeringhausen, Sauerland (Duitsland).
Je kon er kiezen uit 2 afstanden. Uiteraard koos ik voor de langste afstand,dus 2 rondjes met in totaal 88 km.
Wel was het bang afwachten, hoe ik aan de start zou verschijnen. De Gendt (Smart Cycling). Een beetje benieuwd dus, hoe ik dit alles ging verteren.
Samen met slechts een paar Belgen,en heel wat Nederlanders, bevond ik mij s'morgens(om 11u), redelijk vooraan in het startvak.
De temperatuur was nog wat fris(15-17 graden), maar het beloofde warmer te worden in de loop van de dag.
Het startschot weerklonk en de beide afstanden(1 of 2 rondjes) stoven de korte asfalthelling op. Ik verteerde de startklim behoorlijk, en kon mij rond de 10de positie handhaven. Er werd eerst een aanloopronde van 6-8 km gereden, veeal op asfalt en schotter. Het tempo bleef goed strak, en ik probeerde mijn positie vooraan te handhaven.
Na die aanloopronde, kwamen we terug aan de start, waarna het eigenlijke werk dan begon. In de redelijk lange klim,die volgde,naar het hoogste punt van de dag,bergstation skilift Sternrodt,op 790 m.hoogte, kwam ik goed voor de dag, en kon wat plaatsen goed maken.
In een van de volgende stroken, over een glibberig wortel-modderpad, nam ik geen risico's en liet ik enkele bikers passeren.
Wat later kon ik terug mijn goed gevoel volgen en wat bikers remonteren. In een mooie afdaling, over rotsblokken, was het toch opletten geblazen. Sportograf had hier ook het idyllisch plaatsje gevonden, om ons op de lens te zetten. De nu en dan technische afdalingen, wisselden elkaar vlot af met sneller lopende stukken.
Ondertussen reed ik met een biker of 4 rond. Bij een van de hellingen, versnelde Guido de Jong, ik plakte aan zijn achterwiel. Man,wat een stevig tempo.
De andere 2 bikers moesten de rol even lossen, maar konden wat later terug aanpikken. Na een tijdje terug een versnelling van Guido mijn Rotwild pufte en kuchte,maar ik bleef aanklampen. Ditmaal namen we geleidelijk wat voorsprong. Op het einde van de 1ste ronde kregen we nog een mooi grasveld te doorkruisen, dat dan overging in een prachtig singletrack. Hier nam Guido wat voorsprong. Ik bleef hangen op zo'n 20 sec. We kwamen dan een 1ste maal aan de finish voorbij, waarna de 2de ronde kon beginnen. Nu en dan zag ik mijn voorganger voor me. De W-cup drank en de repen, gingen vlot naar binnen.
Ik kon mijn tempo heel goed aanhouden en had duidelijk nog reserve in mijn tank zitten. Halfweg de 2de ronde, kwam ik dan toch dichter en dichter bij Guido. Op een helling, kwam ik erbij, ging erover en trok vol door.
Guido kraakte en met nog een 15-tal km te biken, moest ik nu blijven doorgaan. Ik voelde me 'kiplekker', en op 'de goed lopende asfalt-schotterstroken', kon ik tenvolle mijn power aanspreken. Guido zag ik kleiner en kleiner worden.
Voor mij nog 3 bikers, die ik niet meer in mijn zicht kreeg. Nog slechts een 500 m. en plots zag ik terug mijn Nederlandse vriend bij mij aansluiten. Verdikke toch, het was nu nog een 200 m in dalende lijn, richting finish. Vlug op mijn grote plateau, en ik perste al mijn resterende energie uit mijn lichaam en kon zo schitterend 4de algemeen eindigen. En tot groot jolijt, nog de 1ste plaats in mijn cat. bemachtigen. Yes, wat een geluk.
Stefaan had me de donderdag ferm doen vloeken met zijn training, maar het resultaat is formidabel. Ik was in top-form zondag. Ook met mijn nieuwe fietspositie viel het schitterend mee.
Nog een speciale dank trouwens voor de sponsers: Rotwild,W-cup,Van Ecyck,Smart Cycling,Motopaint en brandstoffen de Boitselier." aldus Planckaert
Categorie:Marathon
|
Na een schitterend seizoen met veel mooie uitslagen , waaronder de derde plaats in de LMTB van vorig zondag in Reppel , zoekt Jan Dams andere horizonten op.
