Theodardusplein. Dit is de parking van het voetbalterrein van Beringen (op 500m van het mijnmuseum) in de Koolmijnlaan.
Dagverloop
09.00u inschrijving gevolgd door een korte briefing 09.30u start parcoursverkenning onder leiding van verschillende gidsen 13.30u einde parcoursverkenning
-Sponser Sport Food verzorgt de bevoorrading. -Aan de bevoorradingsplaats is ook technische assistentie aanwezig. -MTBclinics.be zorgt voor een afspuitstand, kleedkamers/douches.
Meebrengen
Mountainbike in superconditie : rem- en schakelsysteem perfect afgesteld tandwielen en ketting in heel goede staat Voorvering niet te hard afgesteld Banden met niet te veel profiel
(type Schwalbe racing ralf, Hutchinson python, ) Reservebinnenband en toolkit
Optioneel:
GPS met daarop de track van het kampioenschap
Mogelijkheid om reservewielen mee te geven aan de bevoorraders
De World Games of Mountainbiking waren aan hun 12 de uitgave toe. In het Oostenrijkse Saalbach-Hinterglemm verzamelden zich afgelopen weekend 1000 hobby biker uit 20 landen. In 4 verschillende disciplines : marathon, cross country, downhill en dual slalom werd er gestreden voor de titels. Weinig Belgen hadden de weg naar het evenment gevonden ; enkel het Joven team liet zich opmerken in de marathon met de 12 de plaats overall van Guido Dreesen. De Limburger uit Overpelt werd daarmee vijfde bij de heren op de 80 km.
Het Duitse FELT ÖTZTAL X-BIONIC team van Jorg Scheiderbauer was met 2 wereldtitels bijzonder succesvol in Oostenrijk. Op de korte afstand : 31 km ging het goud naar Natascha Binder. Amper 4 weken nadat ze wegens een zware brochitis forfait moest geven voor het EK masters in Graz, koos ze verrassend voor de korte afstand en reed zich al hoestend naar de titel bij de masters in een tijd van 1:43:44 .
Ook haar teamgenote Yvonne Marzinke sloot het seizoen met een zege af. De 34 jarige Duitse koos eveneens voor de 31 km met 1160 hoogtemeter en werkte die onder een stralende hemel af in 2u 52. Daarmee haalde ze de wereldtitel voor mindervaliden. Na 2007 en 2008 was dit haar derde titel in de handicapklasse C2. " Ik ben zeer tevreden met deze titel ook al heb ik in 2007 en 2008 een betere tijd neergezet. Ik heb een goed seizoen achter de rug en ben blij dat het nu bijna gedaan is." vertelde Marzinke bij haar aankomst in Saalbach-Hinterglemm .
Na 15 wedstrijden nadert stilaan de ontknoping van de Kids Challenge. Op 25 september staat in Beringen de 16 de en laatste manche op het programma.
Aangezien de 12 beste uitslagen van de Kids Challenge + uitslag BK in aanmerking komen voor het eindklassement is alles nog speelbaar. De Kids Challenge in Beringen levert bovendien nog dubbele punten op , wat in laatste instantie nog voor een verassende wending kan zorgen . Ook in de Kidstrophy zijn nog kostbare punten te verdienen .
13 jaringen: 1. Cedric Luyckx 740 pnt 2. Jasper Knaeps 704 3. Stijn Siemons 557 4. Vincent Van de Perre 409 5. Joren Alleman 405
14 jarigen : 1. Wout Alleman 678 pnt 2. Gianni Van Donink 660 3. Kenneth Coomans 577 4. Nick Vanpol 525 5. Elias Van Hecke 392
Categorie:KIDS
Jukka Vastaranta haalt dubbelslag binnen
In het Finse Luostolla heeft Jukka Vastaranta de natioanle marathon titel op zijn naam geschreven. De Trek Brentjens biker won met ruime voorsprong de 75 km lange wedstrijd , die grotendeels uit singletracks bestond. Na het goud in de cross country is dit voor de 26 jarige Fin de tweede titel in enkele weken tijd .
De gezondheidsproblemen van de ex wielrenner zijn blijfbaar helemaal van de baan en de overstap naar het Nederlandse MTB team heeft hem tot dusver geen windeieren gelegd.
uitslag :
1 Jukka Vastaranta Pyörä-Union/TREK-Brenjens MTB Racing Team MILKA 3:20:56,5 2 Juha Kangaskokko CC Picaro 3:27:01,7 3 Johannes Kohonen Taipalsaaren Veikot 3:37:49,5 4 Daniel Schwarz PK-team 3:38:27,7 5 Antti Kuitto HyPy/Team Skins 3:40:17,6
Categorie:Marathon
Racer Bikes Cup 2011
Zwitserse serie 2011
27 &28.03 Schaan 09 &10.04 Lugano/Tesserete 07 & 08.05 Solothurn Bike Days 04 & 05.06 Gränichen 18 & 19.06 ( plaats onbekend ) 25 & 26.06 Chur 16 & 17.07 Plaffeien 01.08.2010 Engelberg-Titlis 27 & 28.08. Muttenz/Basel (Finale)
Maandag 13 september : dag 2 zit er op. Met 85km en 1632 hoogtemeters van Houffalize naar Rochefort in de benen, kan onze man terplaatse alleen maar bevestigen dat het zwaar was.
Kevin Verschueren: " De lege benen van gisteren hebben zich doorgezet naar vandaag. Er was wel enige verbetering en het was ook de zwaarste rit, zowel technisch als conditioneel met zijn steile klimmen (2 montée impossibles!) en afdalingen. Ook de nodige modder was aanwezig wat het parcours alleen maar zwaarder maakte.
Toch hadden we nog tijd voor enige ontspanning en plezier. Zo maakten we regelmatig tijd voor een foto, reden door riviertjes, klommen op tanken uit de buurt, etc . Aangekomen op checkpoint 1 in La Roche en Ardenne waren we zeer tevreden dat we onze boterhammekes, die we s'morgens voor de rit bereiden, konden verorberen, het was nodig, want slecht 1/3de van de totale klimmeters die we moesten doen zat in de benen! Dat beloofde."
Deze etappe was ondanks de zwaartegraad zeker de moeite waard. Volgens de 30 jarige PC healer uit Mechelen is Duchenne Heroes zeker aan te bevelen aan mensen die twijfelen om deel te nemen. De Belgische editie heeft qua mountainbikefun en uitdaging veel meer te bieden dan de Nederlandse versie.
"Onze Nederlandsecollega kan dit alleen maar bevestigen. Toen hij afscheid nam aan checkpoint 2 in Marche en Famenne zei hij dat hij met spijt ons moest verlaten en jaloers was op onze mooie parcours die we mochten rijden! Na checkpoint 2 begon voor mij het moeilijkste deel van de dag, de verzuring trad niet op zoals gisteren, maar de fut was eruit. Met nog maar 400 meters te klimmen was het voor mij toch een ware uitdaging om het parcours uit te rijden. Uiteindelijk slaagde ik hier toch in, maar de laatste 10km kwam men snelheid met moeite over de 15km/h. Doordat Danni eigenlijk wedstrijdrijder is en zoveel sterker dan ik hebben we dan ook besloten om van team te wijzigen. Het was heel aangenaam rijden, maar iemand die graag snel rijd, wil ik niet ophouden. Morgen rijd ik dan ook samen met een team van 2 personen waar we vandaag gelijk mee vertrokken zijn en die we onderweg dan weer eraf reden, zij later ons weer inhaalden en visa versa. Dit was wel grappig en uiteindelijk besloten we om een sprintje te plaatsen om te zien wie de snelste was. Wie de winnaar was weten we niet want het was een ware fotofinish. En eigelijk moeten we dat ook niet weten , want Duchenne Heroes is plezier maken, elkaar steunen en geld bij elkaar rijden voor het onderzoek!"
Voor dinsdag hoopt Verschueren op betere benen EN ... op hetzelfde weer . Want wie zei er ook weer dat het ging regenen : Maarten ? Voor de rit naar Monthermé in Frankrijk wordt er alvast goed weer voospeld , maar als we medeorganisator Maarten Gijbels moeten geloven, moeten de regenvesten boven gehaald worden.
Categorie:cross country
Sporten tegen Kanker in Grobbendonk
Zondag 19 september vanaf 8 u
10 de editie van 'Sporten tegen Kanker '
wegritten-mountainbiken- wandelen -lopen voor het goede doel
Kwartier Den Troon , Bevrijdingsstraat 31 Grobbendonk
In weken waarin de missionarishouding en goddelijk genot ineens een heel andere betekenis kregen, zou men bijna vergeten dat er ook nog moet worden gekoerst. Daarom vertrokken Stefaan Van Gendt, Hans Planckaert en Tim Haesevoets zaterdag naar Plettenberg voor de P-weg mtbmarathon. 88Km en dik 2200hm stonden voor ons op het programma.
Tim Haesevoets : "Aangezien we logeerden in Attendorn, zo'n 16km van Plettenberg, besloten Hans en ik 's morgens met de fiets naar de start te rijden om op te warmen. Hans kon zo ook nog een héél klein beetje wennen aan zijn nieuwe fietspositie. Het was nog fris en in de afdalingen stonden de tranen dan ook in onze ogen. Vrijdag had Stefaan in het Smart Cycling trainingscentrum met de gloednieuwe bikefit apparatuur de ideale fietspositie van Hans bepaalt. Deze ideale positie zou Hans moeten helpen om tot nog betere resultaten te komen en om zijn lichaam zoveel mogelijk te sparen. Bij onze aankomst in Plettenberg had Stefaan onze startnummers al mooi afgehaald en de bevoorradingsposten in de gps opgeslagen. Zo kon hij ons op regelmatige tijdstippen van verse W-cupkes voorzien. De start was om 9u, Hans stond in de eertse startbox en ik in de tweede. Na het aftellen klonk het startschot en kon ik al direct in de achtervolging op mijn teammaat. Het ging direct zeer snel en alles viel dan ook zeer snel uiteen in kleine groepjes. De eerste klim verliep over asfalt en was al direct een stevige klepper. In de verte zag ik de kopgroep met Hans aan het staartje ervan. Bovenop de klim stond een gigantische Milkakoe en een hele meute uitzinnige toeschouwers. Die paarse koe werkte op mij als een rode lap op een stier en ik kwam slechts 15m na Hans boven. Het zweet liep daar al goed van mijn voorhoofd. In de daarop volgende afdaling kwamen we met een groepje van een 8tal renners samen. Hier draaide het ook direct goed rond maar we lieten onze Duitse metgezellen het meeste kopwerk doen. De volgende klim was er eentje van het Duitse soort: schotter, niet steil en lang. Hans vond het hier niet snel genoeg gaan en besloot op zijn eentje weg te rijden. Toen Hans enkele tientallen meters voor ons uit reed en blijkbaar niemand aanstalten maakte om het gat te willen dichten besloot ikzelf achter mijn teammaat aan te gaan. De klim was echter spek naar Hans' bek en hij liep verder uit. Na een zeer natte afdaling kwamen we weer asfalt. Het was een zeer lang toeristisch fietspad. Op een gegeven moment moesten we dit echter verlaten en had men het parcours rond een openluchtzwembad gelegd. Zeer speciaal parcourske, ook hier weer redelijk wat volk om ons aan te moedigen. Dan weer verder over dat fietspad, totdat we weer een zijpaadje moesten indraaien. Ditmaal leidde men ons door de tuin van een rusthuis, alle oudjes zaten ons daar van op hun terras of naast het parcours te bewonderen. Nadat ik weer volop in de achtervolging was op Hans kwam er een klein groepje terug aansluiten, al is aansluiten niet het juiste woord. Ze vlogen me daar voorbij met een snelheid van dik boven de 40km/u, ik kon maar net aanpikken. Het draaide hier dan ook nog eens zeer goed rond zodat de snelheid er echt wel in bleef. Vlakke stroken kunnen niet blijven duren als je aan 2200hm moet geraken en dus ging het weer gestaag bergop. Al snel bleven we nog met 3 van de groep over. Ik nam hier ruim de tijd om een beetje op krachten te komen in het wiel een een energiereep te eten. Na een steiler stuk bleven we nog met twee over en ik besloot dan maar mijn deel van het werk te doen, het tempo onderhouden en proberen om niemand nog te laten terugkeren. Bovengekomen merkte ik ineens Hans op en ik dacht direct dat hij was platgereden. Gelukkig was dat niet het geval en twijfelde hij welke richting hij moest volgen. Hier stond een groot bord met splitsing van de afstanden op vermeld, 45km naar links en 88km naar rechts. Rechts was echter een dichtgegroeid bospad dat precies al jaren niet gebruikt was. We besloten even door te rijden om daar te zien of we juist zouden zitten. En inderdaad, aan één van de vele bevoorradingen was de eigenlijke splitsing. Nu zaten we met 3 en wij natuurlijk in de beter uitgangspositie. We probeerden het tempo zo goed mogelijk te onderhouden en toch onze Duitse vriend zoveel mogelijk op kop te laten rijden. Ondertussen had Stefaan ons voorzien van verse brandstof, het was hoog nodig want de bidons waren el een tiental minuten leeg. Tijdens de afdalingen hadden we wel al in de mot dat onze metgezel de snellere daler was op zijn fully. Ook in één van de soms zeer technische afdalingen schoof mijn voorwiel onderuit over een boom die op zijn langs onder de modder lag. Ik reed niet snel en dus viel de schade wel mee, de korstjes op mijn knie van mijn val in Houffa waren wel weer weg en ik bloede wel redelijk maar dat zou wel stoppen. In de tussenstukken konden Hans en ik wel telkens zonder veel problemen terug in zijn wiel komen. De kilometers vorderden snel, de hoogtemeters werden meer en meer voelbaar. Ondertussen probeerden we natuurlijk ook te genieten van de prachtige streek. Echt een openbaring, nooit gedacht dat deze streek zo mooi was. Prachtige panorama' s kregen we hier voorgeschoteld.
Ondertussen werd onze metgezel wel op de proef gesteld, op een korte maar steile helling besloot ik eens goed door te trekken in de hoop alleen weg te rijden. Hans bleef mooi in zijn wiel zitten. Jammer dat er weer een technische afdaling volgde waar onze Duitse vriend weer mooi kwam aansluiten, pech dus. Op zo'n 8km van het einde leek ons plan te slagen en kon ik zonder echt te versnellen mijn twee kompanen achterlaten. Hans was de ideale teammaat en bleef mooi zitten zodat ik al snel een mooie voorsprong had. In de daaropvolgende afdaling vreesde ik nog wel voor een terugkeer maar aangezien het een brede en niet zo lange was, direct gevolgd door een steile klim kon ik mijn voorsprong nog uitbouwen. Nu was het echt pompen of verzuipen. Toen ik uit het bos kwam en de afdaling naar Plettenberg inzette, moesten we ineens weer het bos in. Ook hier was het in dalende lijn en ik dacht dat we zo mochten binnen rijden. Daar had de organisatie duidelijk anders over gedacht en we mochten weer klimmen. In de verte merkte ik plots nog een biker op, één uit de kopgroep van 6 die meteen bij de start weg waren gereden en waar Hans net niet met mee kon. Ik reed in één ruk naar hem toe en liet hem ook meteen te plaatse, hij had duidelijk last van krampen. Dan volgde het verlossende bord met de vermelding: Laatste afdaling naar Plettenberg! En wat voor een afdaling, een zéér lange en mooie single-track met hier en daar van die korte haarspeldbochtjes. Ik besloot hier zeker geen risico's meer te nemen en zo kwam de man met de krampen nog terug op mijn wiel. In de straten van Plettenberg zouden we spurten voor de 6de plaats, ik zette aan en sloeg meteen een gat. Het deed deugt om na deze zware rit in extremisch toch nog een plaatsje te winnen. Een kleine 30seconden later bolde ook Hans over de streep, hij had zijn metgezel nog kunnen afschudden om mooi 8ste te worden.
Tijdens de deugddoende douche bleek mijn knie toch zwaarder gehavend dan gedacht. Er zat een ferme snee in mijn onderbeen. Zo goed mogelijk uitgewassen en dan maar een pleister erop. Ook mijn broek en truitje deelden in de klappen, gescheurd. Het zit niet mee de laatste weken qua valpartijen. Nadat we onze blik op de uitslag hadden geworpen was alle ellende zeer snel vergeten. Ik werd 3de bij de masters 1 en Hans Planckaert 2de M2, al hadden ze bij Hans eerst zijn leeftijd bij de m1 geplaatst wat hem daar op de 4de plek opleverde. Gelukkig hadden ze tijdig hun uitslag gecorrigeerd zodat we beiden op het eindpodium mochten! Het was dus een weer een zeer geslaagd weekeind voor Smart Cycling, al had het hier wel bloed, zweet en tranen gekost. " luidde het verslag van Tim Haesevoets.
Hans Planckaert-Stefan Mosch-Volker Gies Stahnke Tim - Guido De Jong -Tim Haesevoets
Categorie:Marathon
Kristien Nelen in CMC Gent
Belgisch kampioene Kristien Nelen nam de City MTB Challenge in Gent op als een training. Echter toen de finale er aan kwam werd het bittere ernst ; de Goeman Scott dame uit Essen maakte een slippertje, wat haar van de overwinning hield en haar naar de tweede plaats verwees. Fien Lammertyn won de finale van de CMC voor Kristien Nelen en Steffi Derveaux.
" Ik zag dit als training, vandaar dat ik zaterdag nog een toertocht in Genappe had gereden met het nodige klimwerk. Na enkele rondjes verkenning stond ik klaar voor de start. De start was superbelangrijk want na een kort recht stuk doken we meteen een camion in (jumpen woehoe!) om er met een bocht terug af te rijden. Ik was goed weg maar plots was er een schermutseling tussen 2 renners voor mij, waarbij ze bijna ten val kwamen. Het was ploegmaat Julien De Braekeleer die nog net kon ontwijken. De camion in verliep vlot, ik lag op kop bij de dames maar Fien Lammertyn zat in mijn wiel. Het was oppassen want de bochten lagen spekglad door het water van de waterbak, ik nam geen risico's. Na de laatste bocht wou Fien me voorbij maar ik moet in de remmen voor een uitstulping van de hekkens en genoegen nemen met haar achterwiel... Zo haspelen we verschillende rondjes af, ik bleef rustig in haar wiel want de twee eersten waren toch door naar de finale, het maakte niet uit wie eerst of tweede was. Maar aan de bocht voor de opeenvolgende jumps gaat ze heel wijd en kijkt achterom, ik nam de leiding, reed haar op 200m maar nam de laatste rondes wat gas terug waardoor ze nog terugkwam maar ik alsnog won.
In de volgende reeks zag ik Steffi Derveaux aan't werk en ze deed het niet slecht, ze won. Het beloofde toch een spannende finale te worden. De start verliep in chaos: de camion was een trechter en iedereen voor mij ging in de remmen waardoor ik en nog anderen halverwege het schuine platform tot stilstand kwamen. Ik kon me nog net vastgrijpen aan de reling, sukkelde alzo tot boven maar Steffi was me nog net voor. Het 2e rondje kon ik haar echter passeren op de brug en reed aan de leiding. Steffi en Fien hingen een tijdje achter me, totdat Steffi moest lossen. Ik reed Fien op 50m maar zo bleef het de rest van de koers. Ik kon niet uitlopen deze keer , maar ze kwam ook niet dichter. Met nog 3 rondjes te gaan zag het er goed uit: ik reed naar de overwinning! Toen ik de camion in reed zag ik nog net een renner aan het einde rechtkrabbelen en zich aan de kant zetten, ik nam de bocht op de natte planken en BOENK ik lag er! Mijn voorwiel schoof gewoon weg, was het echt de gladheid of een kleine onoplettendheid door naar die renner te kijken, of misschien de combinatie? Ik krabbelde snel recht, nam mijn bike maar op dat moment gaat Fien me voorbij. Ik spring op de fiets en rijd het platform naar beneden maar net als ik wil trappen blokkeerd de ketting even, lag er half af door te vallen. Ik zet de achtervolging in maar het was een hopeloze zaak, dit maak je niet meer goed op zo'n korte tijd als je weet dat zo'n rondje amper 400m draaien en keren is... Teleurgesteld bolde ik over de finish nuja, "shit happens". Ik mag al blij zijn dat ik slechts wat blauwe plekken had. Er waren veel valpartijen doordat de bochten waterglad lagen, dit dan nog eens in combinatie met kasseien en van die blauwe gladde stenen maakten dat er veel rondliepen met schaafwonden en open wonden. Dus beter in die camion vallen dan op de stenen :). Het was plezant, er was ambiance en alle meiden hebben een mooie prestatie neergezet: mijn bewondering voor de zeer jonge Alicia Frank, juniore Steffi Derveaux en MTBabe Fien Lammertyn. Proficiat enne... "Girl Power!" aldus Kristien Nelen.
Categorie:cross country
Granny Awards
De crew van het Klein-Brabant MTB Racing Team is volop bezig met het in elkaar boksen van hun END OF MTB SEASON PARTY powered by T-Blow !
Deze party zal plaatsvinden in het Cultureel Centrum Ter Dilft op 6 november 2010 en is een verlengstuk van de verkiezing van 'Mountainbiker van het Jaar' : ook gekend als de Granny Awards, en reeds enkele jaren georganiseerd door Maarten Paulissen. Die verkiezing is aan zijn vierde editie toe en komt na Zonhoven en Diest op 6 november naar het CC in Bornem, vanwege zijn uitstekende accomodatie !
De party zal swingen dankzij DJ Pipse en er worden ook workshops en demo's gegeven in BMX (onder begeleiding van Jimmy Van Belle) en Trial (onder begeleiding van Iciar Van Den Bergh). Meer info over het volledige programma volgt later.
Wout Alleman , winnaar bij de 14 jarige aspiranten.
Elias Van Hecke - Wout Alleman- Nick Vanpol
Categorie:KIDS
Succesvol weekend voor Robby De Bock
Na zijn 3 de plaats in de Vulkanbike op zaterdag was het voor Robby De Bock een beejte afwachten hoe hij zich in Gent zou voelen. Gent was na Waregem de tweede manche van de City mtb Challenge. In Waregem werd de Waaslander tweede na Bart Aernouts, de verwachtingen lagen dus hoog .
" In de qualificatiewedstrijd werd ik tweede na Nicolas Vermeulen. Na deze wedstrijd merkte ik duidelijk het verschil in optrekken tov Waregem, die E-hub geeft toch net dat ietske meer explosiviteit precies, het zou in de finale nog van pas kunnen komen!
In de grote finale verscheen ik aan de start met onder andere beide Nationale kampioenen Vermeulen en Van Hoovels. Na een matige start dook ik als vijfde de oplegger in waarna alles op een lint werd getrokken, al snel zat ik tweede in het wiel van Nicolas Vermeulen, Van Hoovels volgde op hooguit tien meter.
Twee rondes later begint Nicolas erg te wiebelen op zn fiets, lek achteraan . Voor mij uiteraard het signaal om meteen vol door te gaan nu de weg voorlopig nog vrij is van gedubbelden. Ik neem snel 30m en blijf eigenlijk een hele koers zon 6-7" voor Kevin Van Hoovels. De laatste ronden rijd ik iets voorzichtiger en na twintig minuten wedstrijd finish ik dan ook als winnaar, uiteraard ook eerste belofte.
Zo win ik het eindklassement bij de beloften én bij de elites. Altijd leuk en vooral een erg fijne afsluiter na een succesvol weekend! Komend weekend neem ik deel aan de Duitse Trans Zollernalb, waarna ik me nog in de strijd gooi in Beringen (26 sept) en Gieten (Nl, 3 okt). " aldus de 22 jarige Robby de Bock, die volgend jaar de overstap naar de elites dient te maken.
Categorie:cross country
Nick beer wint iXS European Downhill Cup
Onder een stralende zon werd in Chatel de zesde en laatste manche van de iXS European Downhill Cup afgewerkt. Maar liefst 227 rijders uit 13 landen waren naar het Franse skioord afgezakt voor de finale.
Theoretisch gezien waren er nog vijf kandidaten op de eindwinst, maar aangezien de Brit Thomas Braithwaite en Shaun O´Connor forfait gaven , was Nick Beer de kanshebber bij uitstek. De Zwitser sleepte in Chatel zowel de dagzege als de eindoverwinning in de zesdelige serie in de wacht.
Bij de vrouwen was de Francaise Floriane Pugin in the winning mood. Ze haalde het voor haar landgenote Morgane Charre en de Duitse Harriet Rücknagel. Aan een vierde plaats had de Zwitserse Miriam Ruchti genoeg om de eindwinst in de wacht te slepen.
Categorie:Downhill
Winst voor Justin Leon in Lake Placid
Afgelopen weekend werd in Lake Placid de vijfde en laatste DH manche van de Amerikaanse Pro Gravity Tour of Pro GRT gereden. De grote afwezige was Bryn Atkinson (foto) , de leider in het klassement die tijdens het WK in Mont Sainte Anne zijn duim brak, maar desalniettemin de eindwinst naar zich toe trok. De dagzege ging naar de Nieuw Zeelander Justin Leov die het met ruime voorsprong haalde op de Zuid Afrikaanse Trek biker Andrew Neethling. Vice wereldkampioen bij de juniores , Neko Mulally zette de derde tijd neer.
Bij de dames domineerde de kersverse wereldkampioene Tracy Moseley en plaatste het Trek team nogmaals in de kijker. De 31 jarige Britse ging de Amerikaanse Jill Kintner vooraf. De voormalige wereldkampioene BMX en fourcross sluit daarmee haar eerste seizoen als downhiller met succes af.
Het echtpaar Atkinson-Kintner dat sinds dit jaar uitkomt voor Transition , toonde zich gedurende vijf manches het regelmatigst en schreef zowel bij de heren als bij de dames de USA Pro GRT serie op haar naam. Jill en Bryn trekken nu naar goede gewoonte naar Australie om de familie van Bryn te bezoeken en pikken in het begin van het jaar enkele grote wedstrijden in Nieuw Zeeland mee
heren :
1 Justin LEOV Trek 7:44.39 2 Andrew NEETHLING Trek World Racing 7:55.51 3 Neko MULALLY Trek World Racing 8:03.35 4 Chris HEATH KHS Bicycles 8:05.14 5 Waylon SMITH Mongoose/Nema 8:08.99
dames :
1 Tracy MOSELEY Trek World Racing 8:58.28 2 Jill KINTNER Redbull/Oakley 9:35.83 3 Jacqueline HARMONY Vixen Racing/AMC 9:58.04 4 Jess STONE Trek Gravity Girls 10:07.45 5 Dawn BOURQUE Chainline Cycles 10:12.48
Categorie:Downhill
Kids Challenge Moerzeke Kaster
uitslag 15 de manche onder voorbehoud
13 jarige aspiranten
1. Cedric Luyckx 2. Jasper Knaeps 3. Niels Derveaux 4. David Lefevre 5. Vincent Van de Perre 6. Joren Alleman 7. Stijn Siemons 8. Thomas Verheyen 9. Bjarne Bamelis
12 jarige aspiranten
1. Jarne Driesen 2. Tom Van Ingelom 3. Tijl Pauwels 4. Jarne Boden 5. Stan Dieleman 6. Emile Verhulst 7. Lennert Van de Voorde 8. Tibo Ryckaert 9. Lauri Van Den Eede 10 Michiel Peeters 11 Lotte van Thillo
Categorie:KIDS
Robby De Bock wint City MTB Challenge in Gent
Nadat De Bock zaterdag derde werd in de Vulkaneifel , ging hij zondag in Gent met de zege aan de haal. Op de Vrijdagmarkt in het stadcentrum van Gent en onder het toeziend oog van Jacob Van Artevelde ging de Waaslander in de finale van de CMC de Belgische kampioen Kevin Van Hoovels en Julien De Braekeleer vooraf. Voor Robby De Bock betekende deze overwinning meteen de zege in de eindstand bij de beloften.
Na Waregem en Gent werd Kevin Van Hoovels eindwinnaar bij de elites, voor Julien De Braekeleer en Nicolas Vermeulen, die in Gent lek reed en vrede moest nemen met een vijfde plaats.
Bij de dames was Fien Lammertyn duidelijk bekomen van de jetlag na haar trip naar Canada .Ook de festiviteiten na het goud van haar partner Kenny Belaey had ze blijkbaar goed verteerd. De MTBabe uit Aalter wist Kristien Nelen en Steffi Derveaux achter zich te houden en schreef , na winst in Waregem , de challenge op haar conto. Fien : " De benen draaiden verrassend goed rond, maar ik had problemen met mijn ademhaling , die snotvalling speelde me parten . " was haar eerste reactie. Gent leverde eveneens winst op voor Pieterjan Kindermans. Hij haalde het bij de juniores voor Bram Van Wijmeersch en Dylan Beeckman en sleepte de CMC Challenge in de wacht.
Voor eigen volk won Alexander Loquet de wedstrijd bij de nieuwelingen , de NoDrugs Concept biker onderstreepte daarmee zijn vierde plaarts van afgelopen zondag en ging op het elan van Lille verder. Met zijn tweede plaats in Gent verzekerde Yentel Van Den Berghe zich van de eindwinst bij de nieuwelingen. Alexander Loquet werd tweede in de eindrangschikking.
Jurgen Michels en Patrick Tas waren de eindwinnaars bij de masters 1 en 2
Categorie:cross country
Jef Dams tweede op offroad triatlon Rotem
De Kraftman offroad triatlon in Rotem zal de geschiedenis ingaan als één van de meest memorable, gewoon omwille van één langgerekte regenbui. De lange afstand bedroeg 1500 m zwemmen, 32 km MTB en 10 km lopen in extreme omstandigheden. Nat, natter, natst!' was de algemene commentaar.Wederom was weergod Armand Pien de triatleten niet gunstig gezind De 27 jarige Jef Dams (BIKE-INN & C-BEAR) uit Geel kroop na 1,5 km zwemmen als negende uit het water wat voor hem zijn beste zwemprestatie van het seizoen betekende. Op het MTB onderdeel zette hij zijn achterstand recht en kwam na twee ronden al in tweede positie te zitten, achter Paul Embrechts, maar met de hete adem van William Busch in de nek. Door het nemen van risico's heeft Dams zijn achterstand op Embrechts kunnen goedmaken. Vooral in de afdaling kon hij het verschil maken en na het fietsen doken ze samen de wisselzone in.
Dams wisselde iets sneller , maar lang duurde het niet eer Embrechts hem bijbeende. De twee tenoren liepen een stukje samen, maar in de afdalingen moest Dams in Embrechts zijn meerdere erkennen. Het parcours was een heel pak zwaarder dan vorig jaar . De aanhoudende regen en grote hoogteverschillen hadden de omloop herschapen tot een mengeling van riviertjes en modder. Hoe Dams ook probeerde , hij moest Embrechts op het loopnummer laten gaan en finishte op 23 sec van de winnaar. William Busch (zeker geen onbekende in het MTB wereldje) legde mooi beslag op de derde plaats in Rotem.
"If God invented marathons to keep people from doing anything more stupid, triathlon must have taken Him completely by surprise." luidt het motto van een tevreden Dams.
top5:
1 Embrechts Paul 2 Dams Jef 3 Busch William 4 Geys Ruben 5 Vanderbeke Koen
Categorie:varia
Grand Raid Godefroid Bouillon
De ultra marathon van 160 km werd gewonnen door Waaslander Kris Henderieckx . De biker van team NomaDesk had na 07:02:52 wedstrijd bijna 5 minuten voorsprong op Kris Janssens en 13 min op de nummer drie : Alexis Matthys.
Sara Mertens uit Sint Amands wist als enige dame de lange afstand tot een goed einde te brengen en deed er 8:55:43 over.
De 130 km was voor Nederlander Frank Molenaar, die het haalde voor zijn landgenoten Leander Hamelink en Luc Koning.
Silvio Claes eindigde als vierde, maar was wel de beste Belg in het gezelschap en mocht als 2 de senior het podium op. Voor de biker van het MTB Rudi team had er met wat geluk en enkele extra pijlen, meer ingezeten.
" Tot km 45 was ik maar 30 sec achter Frank Molenaar en toen heb ik een pijltje gemist , daar wat tijd verloren . Ik ben omgekeerd en terug vertrokken . Op een gegeven moment in een dorp waren geen pijlen of seingevers te zien, lap weer verkeerd . Terug de weg in het dorp gezocht en gelukkig het juiste pijltje gevonden . Aan de bevoorrading zat ik 4de met ongeveer 10 min achter op de derde . Ik ben in Bouillon aangekomen met 137km , dus 7km teveel gereden. Misschien had er meer ingezeten als ik de pijlen gezien had .Ik zou de organisatie de raad geven om in de toekomst meer pijlen te hangen. Desalniettemin ben ik tevreden met het resultaat. " aldus Silvio Claes.
Isabelle Van De Voorde was de beste dame op de 130 km .
De Waalse G Skin Delforche biker Pascal Hossay was de beste op de 90 km voor Brice Scholtes en Sebastien Delfosse. Zoals eerder vermeld werd Hossay Waals marathon kampioen. Bij de dames op de 90km won Kim Saenen voor Sofie De Wulf en Alice Pirard.
De 70 km van de Grand Raid Godefroid werd gewonnen door de Nederlander Nick Van Den Heuvel, voor Nicolas Bruwiere en Hadrien Van de Velde. De Nederlandse Nicoletta De Jager ging in Bouillon met de zege bij de dames aan de haal.
160 km
1. Kris Henderieckx 2. Kris Janssens 3. Alexis Matthys 4. Gunther Willems 5. Peter Paelinck 6. Peter Van Mil 7. Wim Tollenaere 8. Patrick Wouters 9. Martin Dupuis 10. Ronny Roelandt
In Moena , Trentino stond het Italiaans marathon kampioenschap op het programma. 64 km kregen de 1800 deelnemers in de verschillende categorien voorgeschoteld.
Topfavoriete Eva Lechner deed in de Val di Fassa Bike wat er van haar verwacht werd. De bikester van het Colnago Team uit Zuid Tirool haalde na het goud in de cyclocross en de XC, nu ook de Italiaanse marathon titel binnen.
Bij de heren was het Team Full Dynamix bijzonder succesvol . Met Johnny Cattaneo en Mike Felderer haalden ze goud en zilver in huis, het brons was voor Mirko Celestino . De oud wielrenner was niet in staat om zijn titel te verdedigen, Celestino strandde op 2 sec van het zilver.
uitslag heren : 1) Cattaneo Johnny (Team Full Dynamix) 03.10.21 2) Felderer Mike (Team Full Dynamix) 03.11.44 3) Celestino Mirko (Asd Semprelux Axevo Haibike) 03.11.46 4) Deho Marzio (Cicly Olympia) 03.12.44 5) Bianchi Ramon (GS Scott Racing Team) 03.13.45 6) Debertolis Massimo (Team Full Dynamix) 03.14.46 7) Ragnoli Juri (GS Scott Racing Team) 03.16.35 8) Pallhuber Johann (Team Silmax Cannondale) 03.17.19; 9) Fruet Martino (L'Arcobaleno Carraro Team) 03.19.00 10) Costa Walter (Scapin Stihl Torrevilla MTB) 03.20.35
dames : 1) Lechner Eva (Team Colnago Arreghini Esercito Filago) 03.59.12 2) Benzoni Michela (Lissone MTB Asd) 04.01.14 3) Ferrari Anna (Elettroveneta Corratec) 04.10.37 4) Klomp Sandra (Scapin Stih Torrevilla MTB) 04.15.13 5) Giacomuzzi Elena (Asd UC Caprivesi) 04.18.47
