Bijlagen:
Klassement Flanderscup 2010 na Ravesl.xls (502 KB)   

Nadat Frankrijk  afzegde voor het EK in Haifa, wijzigden de plannen van de wereldkampioene bij de juniores. Pauline Ferrard Prevot  zal de trui die ze vorig jaar in Zoetermeer behaalde, moesten afstaan.
De 18 jarige  uit Reims  kwam niet aan de start van de 2 eerste manche van de Coupe de France in Saint – Raphaël en Pernes les Fontaines, maar zal  volgend weekend deelnemen aan de derde manche in Super Besse (Auvergne).
Twee weken later gaat ze haar titel  verdedigen op het EK tijdrijden.
In begin augustus staat het WK op de weg in Italie met rood in haar agenda aangestipt.  In 2009 werd ze immers tweede in Moskou.
 
Daarna gaat ze weer mountainbiken en trachten haar wereldtitel  te verlengen in Mont Sainte Anne in Canada.

Pauline Ferrard Prevot, won eerder op het jaar de Bundesliga in Munsingen en de World Cup in Offenburg. In Houffalize moest ze enkel de Duitse Johanna Techt laten voorgaan.

De eerste rit in de zevendaagse BC MTB race in Brits Colombie heeft blijkbaar de toon gezet  voor het verder verloop van deze 400 km lange wedstrijd , die de renners brengt van Vancouver naar Whistler.


Het  favoriete Canadese koppel  Geoff Kabush en Catharine Pendrel halen vier op vier en blijven hun landgenoten Jeff Neilson & Mical Dyck in de mixed categorie met 18 minuten voor.

Chris Sheppard van Team Rocky Mountain Bikes, heeft  na vier dagen nog steeds de leiding in handen bij de heren, maar werd gisteren in Powell River met 1 minuut overklast door Jason Sager van Team Jamis.
Integenstelling tot de 2 eerste dagen vinden we de Belg  Elias Van Hoeydonck  in de reeks van de elites terug op een 16 de plaats algemeen. Het feit dat hij als 25 jarige de eerste etappe in  de masters categorie won, klopte dus niet. Dit misverstand werd nadien recht gezet en de uitslag aangepast.

Melanie McQuaid van het Specialized  team voert nog steeds de leiding bij de dames  solo (10:35:55 )

Kris Sneddon & Barry Wicks van  Team Kona voeren de leiding bij de  mannelijke duo's met  8:38:54 . De Zuid Afrikanen Branden Stewart en Max Knox moet hun tweede plaats afstaan aan het Candees duo met Marty Lazarski & Stefan Widmer.


Bij de masters komt  onze landgenoot Philippe  Meylemans op de 15 de plaats in de rangschikking  Fietsmaat Philippe Meylemans nam enkele maanden gelden nog deel aan de Senegal Classic; het mountainbikeproject van Filip Meirhaeghe en Vredeseilanden.
Pieter Vuylsteke ( ex MTB Langdorp )  klimt  van 33 naar 26.

Vandaag woensdag komen de renners na een tochtje van 50 min  per boot aan in de  BC Ferries' Earls Cove Terminal  voor een wedstrijd van 60 km met start en finish in Sechelt.

100 km van Kattenbos zondag 4 juli 2010

De voorinschrijvingen  zijn  inmiddels afgesloten, zondag aanstaande kan met nog terplaatste inschrijven.
Deelnameprijs: 12 euro

In de deelnameprijs is begrepen:

• 3 ruime bevoorradingen

• mechanische en medische assistentie

• aandenken

•  een prachtige ervaring!

Wegens het enorme succes van onze marathon wordt deze onderverdeeld in:


100km marathon met individuele tijdsopname:

100    * gegroepeerde start om 12u stipt!

           * startorde in vakken van 100 renners op inschrijvingsdatum

           * iedere deelnemer is verplicht een startcontrole te ondergaan

           * geheime doortochtcontroles zullen plaatsvinden op het parcours

100km marathon zonder individuele tijdsopname:

         * recreatieve tocht met start tussen 7.30u en 10.30u

         * het is beter om op tijd te vertrekken om geen hinder te hebben van de renners uit formule 1

Afgelopen zondag vond in het tropische Oosterbeek de 4e manche om de Holland-MTB Cup 2010 plaats;
na Arnhem, Oss en Wageningen de voorlaatste  in een reeks van  5 manches .
De organisatie had weer een prachtig parcours op de mat gelegd met zware beklimmingen en snelle afdalingen.
De zege op de 150 minutenrace ging naar  Rabobanker Jelmer Jubbega , voor Mathijs Wagenaar en Tim Ottens.

Junior Michiel Van der Heijden moest enkel de duimen leggen voor elite Micki Van Empel ; de Merida Combee biker haalde hiermee de  zoveelste zege bij de juniores binnen.
Op de 105 minuten ging de derde plaats naar Rob Van der Heijden. Rob Barel was de beste master 2.


Het  Nederlandse MTB-Crossride-team had zich met 8 renners ingeschreven voor de 75 minutenrace. Tijdens de de lastige startronde vond meteen een schifting plaats in het ruim 170 renners tellende peloton. Bas Veen en Robin Veenstra deden in de categorie t/m 20 jaar weer voorin mee. Bas Veen reed naar een keurige 3e plaats  bij de amateurs terwijl Robin  Veenstra van zich deed spreken met een 8e notering.

Kort daarachter kwamen teamgenoten ; Alex Kuiper (10e), Robert Jonkers (13e) en Yannick Runhart  (15e) allen  netjes binnen de top15. Koen Meestringa kreeg te maken met 'pech onderweg' en moest zich tevreden stellen met een 35e plaats.Roelof de Roos deed 'ongepland' van zich spreken met een uitstekende 9e plaats bij de categorie 31 t/m 40 jaar. Harold Brouwer had zijn hoofd wat bij andere zaken en kwam te kort met een 18e plaats.
De wedstrijd bij de elties  over 75 min. werd gewonnen door Eric Groen die samen met Vincent Bakker en Martijn Roelof  het podium innam.
Bij de dames ging Mirre Stalle voor de zege op de 75 minuten. Ze versloeg Riikka Kelja en Laura Van Regenmortel. Voor de Santos bikester leverde dit meteen de zege op in de categorie -20 jarigen.

Elites: José Antonio Hermida, Iñaki Lejarreta, Carlos Coloma, Rubén Ruzafa, Iván Alvarez , Sergio Mantecón.

Dames : Margarita  Fullana, Rocío Gamonal , Anna Villar.

U23: David Lozano , José María Sánchez

Juniores: Antonio Santos , Adriá Noguera

Met de eerste echte etappe in Nanaimo kwam de zevendaagse MTB wedstrijd  in Brits Colombie pas goed op gang. De 500  deelnemers werden met BC Ferries naar de startplaats gebracht.
Een handvol Belgen wagen zich aan het avontuur en sommigen reden zich op de tweede dag al behoorlijk in de kijker .
Zo reed onze landgenoot Elias Van Hoeydonck zich al in de eerste etappe van 70 km naar de zege bij de masters en naar de leiding in het klassement  Van Hoeydonck en haalde het in een tijd van 3u37.04 van de Canadees Ted Russo.

Philippe Meylemans werd 12 en Pieter Vuylsteke finishte als 33 ste van de 100 deelnemers.
In de solo reeks voor heren ging de zege naar Chris Sheppard  en Melanie McQuaid  won het bij de dames in 3:58:35.

Het Canadees duo Geof Kabush & Catharyn Pendrel  won bij de mixed koppel in  3:35:04 .
Het duo Kris Sneddon en Barry Wicks van Team Kona) waren de Zuid Afrikanen Branden Stewart en Max Knox te snel af en behouden de leiding van het klassement.
Bij de dames werkten  Brandi Helstermen & Cathy Zeglinski  de 70 km in een tijd van  4:19:26 af en  staken de overwinning op zak.

Vandaag staan in Cumberland  60 km met 1600 hm  op het menu.

Niet ver van de Santa Cruz fabrieken in Northstar ( Lake Tahoe ) lieten  Greg Minnaar en Steve Peat zich  wat graag van hun beste kant zien.
In de 3 de manche van de  Amerikaanse Pro GRT Downhill serie  won de Zuid Afrikaan Minnaar het voor Brian Atkinson van team Transition en zijn teamgenoot Steve Peat.
De Fransman Cedric Gracia van CG  Brigade, legde beslag op de 4 de plaats.
Opmerkelijk was de snelle  tijd van junior
Mitch Ropelato, die als vijfde mee het podium op mocht en daarmee de zege bij de juniores wegkaapte.
Grote afwezige was Josh Bryceland, die in Leogang  een schouderblessure opliep en aan rust toe is.

Jill Kintner was de snelste dame op deze droge en stoffige omloop en haalde het voor Kathy Pruitt en Leigh Donovan.

Na 3 van de vijf manches staat Brian Atkinson aan de leiding van de rangschikking bij de heren  , terwijl zijn  echtgenote Jill Kintner, de ex wereldkampioene 4X   het klassement aanvoert bij de dames , voor Tracy Moseley.

heren :

1. GREG MINNAAR (SANTA CRUZ SYNDICATE) 3:59.9
2  BRIAN ATKINSON  ( TRANSITION ) 4:03.3
3  STEVE PEAT (SANTA CRUZ SYNDICATE) 4:06.5
4  CEDRIC GRACIA (BRIGADE, SANTA CRUZ) 4:07.3
5  MITCH ROPELATO 4:07.4

dames :

1. Jill Kintner 4.29.7
2. Kathy Pruitt 4.37.5
3. Leigh Donovan 4.45.2
4. Jackie Harmony 4.45.6
5. Rachel Bauer 4.46.9

Bijlagen:
Uitslag Flanders Cup Ravels.xlsx (14.7 KB)   

Reglement

De BMX Habay-Blegny Challenge wordt in twee proeven gereden op 01/08/2010 in Habay-la-Neuve en op 15/08/2010 in Blegny.

Het is verplicht om beide proeven te rijden om in de eindstand van de Challenge in aanmerking te komen.

Tijdschema en inschrijvingsgeld op beide proeven :

Training : 9u30 tot 11u45

Start : 12h

Inschrijvingen t/m 14 j.: 6 € per wedstrijd

Inschrijvingen 15+ en Cruisers: 8 € per wedstrijd

De categorieën zijn :

Girls 5-7, 8/11, 12/14, 15+
Boys 5-6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, Juniors/Elites
Cruisers 29 en minder en 30+

Op elke wedstrijd is er een beker voorzien voor de drie eersten (ook bij Juniors/Elites), en een aandenking voor de 5 opvolgers en voor de recreanten. Een beker is voorzien voor de 8 eerste van de eindstand behalve voor de Juniors/Elites voor wie een prize money van 500 € wordt verdeeld als volgt:

1. 200 €
2. 100 €
3. 75 €
4. 45 €
5. 30 €
6. 25 €
7. 15 €
8. 10 €   

Puntsysteem :

Manches : 10-8-6-4-3-2-1 Finale : 20-17-15-13-12-11-10-9 (A-Finaal) -8-7-6-5-4-3-2-1 (B-Finaal)

De punten van beide wedstrijden worden opgeteld voor de eindstand. In geval van gelijkpunten wordt de finale van Blegny doorslaggevend.

Dit jaar was er geen XC wedstrijd en geen VOR competitie in Einruhr, maar werd er  voor de eerste keer een marathon georganiseerd.
Mark Donné ging er  in bijzonder  hectische omstandigheden en na heel wat vijven en zessen, met de  algemene overwinning  en dus ook met de zege bij de masters op de 74 km lopen.

"Al meerdere keren was ik in Einruhr present voor de XC wedstrijd van de VOR competitie.
Altijd viel de organisatie, het parkoers en vooral de omgeving zeer goed mee.

Deze week wel weer 3 tekorten vastgesteld in het bloed bij een routinecontrole. Gelukkig slechts enkele kleinere zaken, ook meteen actie ondernomen met het oog op het BK.

Ik had een zeer zware trainingsweek achter de rug, de benen waren zaterdag dan ook zeer stram.

Zondag was het ook in Einruhr zeer heet, wat ook een belangrijke factor zou zijn.

Ik opteerde toch voor de langste afstand van 75km. Ik had via mail van de organisatie vernomen dat we 2 ronden moesten rijden. Leek me logisch, er waren 3 bevoorradingen aangekondigd, maar slechts 2 op het kaartje aangegeven, en 1 vlakbij de start en finish. Maar we kregen nergens de minste informatie.

Meteen na de start nestelde ik me rond positie 15 op de vlakke aanloop op het smalle pad met veel stof. Het werd vooraan dichtgezet, ik kon niet opschuiven, maar zat goed verscholen uit de wind. Toen ik kans zag om op te schuiven deed ik dit ook, en zat netjes rond positie 5 toen de eerste klim opgedraaid werd. Ik deed niet meteen te gek, het zou lang en heet worden.
Enkele kwamen van achter me, andere reed ik voorbij. Een renner van de plaatselijke Firebike team koos meteen het hazenpad, ik pikte aan achter een groep met een 5tal. Het ging redelijk goed vooruit op het steile stuk, maar op de zeer flauw klimmende stukken kon het nog veel sneller. Ik besloot me echter niet druk te maken, nog geen overbodige krachten te verspillen. Zolang ik de koploper kon zien, bleef ik zitten. Erheen springen kon nog altijd, maar er rustige  heengebracht worden in een groepje, is economischer.

In de 2^de klim valt het al meteen uit elkaar, na de eerste 2 een gaatje, ik ga over de andere 2 naar die 2 toe, waarvan meteen weer iemand lost, zodat we een achtervolgend duo vormen. Dit nog steeds in de eerste 5km. Als ik wat later overneem bergaf volgt de man goed, ik blijf rijden met veel reserve, ook in de volgende zeer flauwe klim, maar toch laat de man los. Ik zit dan alleen op de 2^de plek, dus dan besloot ik maar naar de koploper heen te rijden, nu is het toch maar 1 tegen 1. Ik ging even wat steviger koersen, en moest toch enkele km flink werken om erbij de geraken. In de afdalingen bleek dat het een lokaal renner was, hij wist duidelijk wat er kwam !! Dan een lang stuk asfalt, hij reed niet door, ik had ook niet echt haast. We lagen op kop, het was nog ver, de rest had heel makkelijk moeten lossen, dus alles perfect onder controle. Ik nam wel eens over, maar rustig aan op het asfalt. Plots naar beneden op asfalt, komt een sneltrein van 3 renners voorbij gestormd. Dit waren de eerste 2 van de korte afstand, die 1min later zouden starten, met de 3^de bij ons die meekwam. Hierbij de Duits kampioen, die aan de start uitgebreid geïnterviewd werd, en het startschot voor ons gaf.

Het tempo ging meteen de hoogte in, we waren met 5. Ieder deed zijn ding, de Duits kampioen reed wel duidelijk met wat overschot, bergop ging het soms echt stevig snel. Ik besloot toch niet met de krachten te woekeren, terugdenkend aan mijn krampen in Sundern 2 maanden geleden … Indien het dan echt snel ging bergop, liet ik eerder een klein gaatje vallen van 10 meter ipv me echt pijn te doen om toch mee te kunnen. Ik kreeg het kleine gaatje steeds wel dicht. De 3^de man van onze lange afstand hadden we bergop definitief gelost en kwam nooit meer terug.

We kwamen de eerste keer terug aan het dorpje, zowel de 54 als de 75km moesten links nemen. De 2^de ronde ging in. In de eerste vrij zware klim liet ik weer even een gat, kwam wel weer terug.

De 2^de klim nam de Duits kampioen voor zijn rekening, ik zat weer laatste, en kon goed mee. De Firebike renner zat 2^de, stond gezwind recht en volgde goed, tot ie plots ging zitten en precies helemaal in elkaar stuikte. Ik moest bergop bijna stoppen met trappen, zo viel het tempo plots stil. De man in 3^de positie bleef erachter, ik twijfelde niet en ging meteen naar die Duits kampioen heen. De andere 2 renners kwamen niet, en plooide compleet. Die kampioen vroeg me even later ook wat er aan de hand was, die mannen zomaar op een recht stuk tijdens een flauwe klim eraf ?? Tja, het was precies plots op. Maar op hen wachten vond ik ook niet nodig, de kampioen temporiseerde, maar ik hield het tempo aan, reed stevig door. Als ze niet sterker zijn als dat, hebben we er toch niets aan.

Dus we waren vertrokken, ik zag het best zitten om met de sterkste man ik koers samen weg te rijden. Echter waren we nog maar enkele km met ons 2 weg, ik had al alles op kop gedaan, en plots de splitsing. De 54km rechtdoor, voor mij de 75km rechts bergop. Dju, ik was nu al op mezelf aangewezen, dat was niet echt de bedoeling geweest vooraf.

Maar in de eerste klimmen keek ik steeds zenuwachtig om, nooit nog ergens een achtervolger te zien. Ik besloot als een metronoom te gaan bollen, constante inspanning met reserve, netjes overal net 1 tandje kleiner als normaal, zo constant mogelijk rijden.

Ik bleef achterom kijken, zelfs op een stuk waar je ruim een minuut terug kon kijken, nooit ergens iemand te zien.

Ik kwam weer aan de splitsing aan het dorp. Ik verwachtte rechtdoor, echter was de pijl van 54km weggehaald, maar die van de 75km stond er nog, nog steeds links. De mensen stuurde me ook met wilde gebaren naar links. Ik had ook echt niet het gevoel dat ik al 75km gekoerst had, dus dacht nog een kleine lus rond het dorp ofzo, of de kleine ronde ronde 1,5 ronde en wij 2,5 ofzo …

Ik vervolgde de weg, opnieuw de ronde op, vroeg toch nog eens of het juist was aan een seingever .. die snapte me niet.
Bij een volgende seingever bevestigde die dat het zeker wel juist was, nog een volgende herhaalde deze bevestiging, en riep dat het nog 20km was … Tja, dat zou kunnen.

Aan de splitsing waren ze ook overtuigd en moest ik nu ook rechtdoor, dus niet meer de hele grote ronde. 2,5 ronde dus. Nog enkele zware stukken, en vlakbij de aankomst moest ik nu wel rechtdoor, door het dorp naar de finish …

Ik kwam binnen, de speaker zei niets, stil. Ook niemand enthousiast om me te zien … Ik zag zelfs enkele fietsen met nummers van de lange afstand … Tis niet waar …

Gesprek met de speaker en organisatie leerde dat ik idd de laatste ronde niet had moeten doen, ik had 16km teveel gereden, de winnaar was ook al 40min binnen …
Maar een andere van de organisatie bevestigde wel dat de eerste renner, inderdaad van Team Fire bike, onder luid applaus binnengekomen was als winnaar, maar toen meteen vertelde dat er nog 1 renner voor hem moest zijn ….
Ah ja, ikke dus. Ook werd er door de organisatie bevestigd dat er onderweg iets fout gegaan was, iets met de nummers toekenning of zoiets …

Ook achteraf heeft die renner van Firebike het nog eens bevestigd, en het werd netjes rechtgezet. Ik kreeg toch de overwinning toegekend, en terecht. Als je verkeerd rijd, dan is het je eigen schuld … maar als er een pijl staat naar links, die daar niet had mogen staan, en je volgt die, en de mensen van de organisatie staan daar ook te schreeuwen dat je die kant op moet … dan kan je er zelf niks aan doen natuurlijk …

Ik kreeg dus terecht de eerste overwinning van het seizoen achter mijn naam !! Het deed zeker eens goed, na zoveel ereplaatsen.

Op het podium richtte ik mijn ogen naar de hemel … Davy, heb je het gezien !! Deze is voor jou, zoals ik had beloofd !! Rust nu zacht …"  aldus de geemotioneerde Trek KMC biker.

Zaterdag 10u30.
De eerste lading renners en supporters van Team Joven steekt de tent ineen op de camping.
Alles wordt in gereedheid gebracht om het weekend door te brengen in Westerlo. Al gauw wordt duidelijk dat dit een plezant weekend gaat worden. Even later gaan we samen het parcours verkennen, misschien onnodig gezien we hier 24u moeten rondrijden. Het parcours ligt er zeer droog, stoffig en snel bij. Vele lange dreven en een stukje draaien en keren in het bos, een dikke 5,5 km lang.

Een parcours voor de snelle mannen. 4 van de 6 renners zijn inmiddels klaar voor de start: Geert Kerkhofs, Niels Mertens, Rob Henckens en Niels Emonds.
20min.
Voor de start komt ook Jos Kerkhofs aan, hij zal solo deelnemen aan de 24u.
Om 16u gaat de 24u van start. Niels Emonds neemt deze voor zijn rekening. 2 ronden zeer diep gaan alsof het de start van een XC-wedstrijd is, dan de wisselzone in en bidon met chip aan Geert doorgeven… we zijn vertrokken!
Eén voor één malen we onze rondjes af, 2, 3 of 4 rondjes achtereen We nemen deel aan het gemengd klassement en ‘onze vrouw’ Sofie Renier komt pas in de vroege avond aan met een ambetante metgezel: bronchitis. Zij moet gedurende de 24u minstens 15 rondes afleggen, we vrezen een beetje voor de afloop. Onze 6e renner komt ook pas later op de dag aan. Georges Gerits wordt quasi onmiddellijk na aankomst op de fiets geplaatst. De nacht nadert en we krijgen allemaal een eerste kleine klopje. Supporters helpen ons bij het aansteken van de bbq waarvoor dank. Goed eten wordt dus geen probleem. Ook Jos  Kerkhofs (solo) komt rond 21u binnen om te eten maar heeft intussen wat lichamelijke kwalen opgelopen en voelt zich allesbehalve kiplekker. Rust dient zich aan voor hem.
Sofie en Georges trekken huiswaarts voor de nacht, we moeten deze dus met 4 overbruggen. We rijden ’s nachts aflossingen van 6 ronden met het idee wat te kunnen slapen tussendoor… met een dik uurtje slaap kunnen we enkel vaststellen dat dit plan toch maar zeer beperkt is gelukt. Gelukkig hadden we die ene gekke supporter Ben die de hele nacht in slaapzak langs het parcours zat om ons aan te moedigen!!!
Bij het ingaan van de nacht staan we op positie 7 bij de gemengde teams, een positie waar we zeker tevreden mee zijn. Een beetje verlichting van de organisatie en een grote ‘phare’ op de fiets, een heel speciaal gevoel om in het donker te fietsen. Vertrouwen in de fiets en jezelf is onontbeerlijk.
Bij het krieken van de dag staan we ineens op positie 4, nog wat later zelfs op 3!
Georges wordt gebeld om voort te maken en terug naar Westerlo af te zakken aangezien we allevier stilaan leeg geraken en wat langere pauzes willen tussen de stints.
Rond 10u komt Georges aan, een uurtje later is ook Sofie terug van de partij, nog steeds redelijk ziek, zo niet nog zieker dan gisteren. Zij gaat, tegen beter weten in, proberen haar resterende 7 ronden tot een goed einde te brengen en dit lukt haar vrij aardig. Zelfs een crash en een haperende derailleur kunnen haar niet afstoppen.
We nemen intussen een ronde voorsprong om nummer 4 in het klassement en denken stilaan aan consolideren hoewel er nog 5u te gaan zijn.
De laatste uren zijn een ware overlevingstocht, de hartslagen gaan niet meer omhoog, de benen voelen lam. En toch blijven de rondetijden redelijk constant. De aflossingen worden wel korter en korter. We rijden nu op pure adrenaline omdat we een mogelijke podiumplaats in het vizier hebben.
15u, nog 1 uur te gaan. Geert, Rob en Niels E gaan nog een laatste maal aan de slag voor telkens 1 ronde, gevolgd door nog 2 (uiteindelijk 3) rondjes van Georges. We staan hem aan de aankomst op te wachten en dan is het juichen. Jawel, zonder er op zaterdag rekening mee te hebben gehouden, mogen we zo dadelijk, na een 24u durende afmattingsrace en 102 ronden oftewel  561km later, het podium op als 3e.
We klimmen met z’n allen het podium op, steken die mooie trofee en de bijhorende fles cava de lucht in en genieten van de foto’s en de aandacht. Team Joven is een verrassende maar zeer fiere 3e in het gemengde klassement.
De trofee zal een mooi plaatsje krijgen bij Jos Kerkhofs in de winkel!

Voor de volledigheid: Jos Kerkhofs  kreeg af te rekenen met een moeilijke nacht en werd aangemaand er de brui aan te geven. Toch sprong hij wat later terug op de fiets en reed de 24u uit en eindigde op een verdienstelijke 9e plaats. Zeer veel respect voor hem en alle andere solo-renners, zij zijn absoluut nog iets straffer dan de teamrijders.

Team Joven wil graag de supporters bedanken die ons van eten en aanmoedigingen voorzagen. Op een moeilijk moment kan een opengesperde keel of wat handgeklap wonderen doen.

Maar ook de organisatie verdient een grote pluim! Schitterend evenement, doe zo zeker verder!

Top-3 gemengd:
1 MTB Cyber 12
2 Berggaaten 1
3 Team Joven

Zondag stond de vijfde en laatste  manche van de Euro Four Cross Serie 2010 op het programma . 
Na Praag, Polen,  het Duitse Winterberg en Harthill ( Gr Br) hadden nog vier fourcrossers uitzicht op de eindwinst in de overall ranking.
In het Oostenrijkse Leogang streden de Nederlander Joost Wichman,  Johannes Fischbach en Lukas Mechura  voor  de eindwinst . Zelfs Michal Prokop , de nummer 4 in het klassement kon nog aanspraak maken op de algemene overwinning.

Joost ' The Boost ' Wichman  kon zich moeiteloos kwalificeren op vrijdag en zaterdag en zette de snelste tijd neer. 
Dat beloofde vuurwerk voor de finale.
Mechura, de leider in het klassement had  immers aan een tweede plaats genoeg om de eindwinst binnen te halen.
De door Guido Tschugg gebouwde omloop lag er integenstelling tot de World Cup 4X  heel droog  en snel bij.

Wichman ( RSP Racing Team) won de finale op nieuwe omloop in Leogang ,  maar Mechura eindigde als tweede.
De  kersverse Europese kampioen kwam  net 10 punten te kort .

De  fourcoss wedstrijd was ongetwijfeld een meerwaarde voor het Out of Bounds Festival in Leogang  en men kijkt nu al uit naar naar de volgende editie.