In de eerste Flanders Cup in Bambrugge kregen de renners een goed bereidbaar parkoers voorgeschoteld. De omloop was zeer zwaar, overal zeer lastig lopend en op het enige echte snelle stuk achteraan had men last van tegenwind. De 33 jarige Limburger Mark Donné kende een mindere start maar wist zich op zijn vertrouwde manier naar de top5 te rijden.
" Ik stond met een bang hartje aan de start na het debacle van vorige week. Deze week dinsdag en vooral woensdag de slechtste benen ooit op training, donderdag een extra rustdag met uitgebreide massage.
De start was weer een catastrofe. Heel breed startveld, bijna iedereen op de eerste rij. Starten op een hobbelig grasveld, is me nog nooit goed gelukt. Nu ook deze keer zat ik niet direct in het pedaal, maar eenmaal ingeklikt kon in toch 30meter lang de slechts 1 fietslengte tussen mij en Geoffry Maes behouden. Echter toen zakte ik wat terug, op de hellende aankomstzone nog verder.
In het duikje naar beneden en de eerste weide remonteerde ik nog wel 2 renners, maar ik was niet bij de eerste 12 schat ik, toen we de single track indraaiden. Hier alles op een lint, het bolde er zeer zwaar, en uiteraard vielen er meerdere gaten in het lint. Dus zat ik enerzijds vast in het smalle gedeelte, maar anderzijds had ik naar aloude slechte gewoonte ook niet de kracht in de eerste kilometer om veel te passeren indien er toch plaats was. Ik sleepte me met veel moeite door de eerste smalle stroken. Achteraan op het asfalt kon ik een eerste balans opmaken. Ik reed net over het brugje, helemaal boven op de zandweg wind tegen zag ik de 3 koplopers al: Maes, Delfosse en de sterke Douha, die hier een parkoers op zijn maat vond. Ook op die zandweg het 3tal Thijs, Furtado en Debeyne. Dan nog enkele renners voor me. Ik ging voluit, raapte nog een renner op, en kwam aan het wiel van Wim Feyaerts pas als 8ste de eerste keer over de finish. In de volgende ronde ging Waal Furtado vlot voor de bijl. Ik voelde me redelijk, maar de eerste 5 reden verder weg. In de technischere stukken ging ik Wim Feyaerts voorbij, die veel moeite had met zijn 29inch wielen en vaste vork ;een combinatie die zeker geen voordeel leek hier. Echter achteraan het parkoers kwam hij terug op het einde van de lange rechte stukken. Het was echt iets wat ik zelden of nooit meemaakte: tijdens de koers met iemand in mijn buurt rijden die op de rechte krachtstukken sterker is dan ikzelf ; een vreemde ervaring !
In de laatste afdaling aan de vijver, gewoon naar beneden duiken en vlot de bocht nemen, moest hij telkens enkele seconden prijsgeven, en het kleine knikje echt tot aan het water, waar de betonnen traptreden wel elke ronde verder vrij gevaarlijk begonnen uit te steken, nam ik geen risico, reed er rustig af, maar Wim ging hier te voet. Ik trok daarna meteen vlot op, en door deze 2 opeenvolgende hindernissen had ik steeds een 10tal seconden voorsprong aan de finish. Ik bleef me de volgende ronde ook vol geven, de hele ronde lang, en toch kwam Wim weer terug achteraan op de snelle stukken Heel vreemd. Hij was maar net bij me, en al snel weer de 2 hindernissen en ik had weer een gat. Ik moest dus steeds alleen knokken, zeker geen voordeel op dit parkoers met de wind, proberen Wim af te houden achteraan, maar zag in de verte in de 2de ronde ook dat zowel Aaron Debeyne als ook Filip Thijs alleen zaten.
Wim kreeg het ook steeds moeilijker om terug te komen, het lukte hem nog eens een ronde, net voor die zone aan het water, de volgende ronde lukte het hem dan weer niet, de volgende ronde was hij net wel er net even enkele seconden bij voor die zone . Ik koerste de hele tijd voluit, en zag plots ook Debeyne weer op een steeds kleiner wordende afstand. Aron heeft vaak wat moeite met de lange duur van de wedstrijden. In ronde 6 reed ik Wim Feyaerts op een iets grotere afstand, zodat hij niet meer terug kon aansluiten, en was ik bijna bij Aron. In ronde 7 ging ik Aron op het snelle stuk achteraan voorbij, meteen stevig, hij liet hem niet eens aanpikken. Zonder dat ik het wist kwam ik toch al op de behoorlijke 5de plek terecht. In de laatste ronde nog wel goed blijven doorgeven, want Wim had Aaron ook in het visier, en deed er ook alles aan om nog een plek te winnen. Ik keek echter goed om, liet hem zeker niet terugkomen voor de zone aan het water. Hier was ik toch de betere en had nog ruim 25seconden voorsprong aan de finish. 4de werd Filip Thijs, die ik net zag stoppen toen ik uit de laatste bocht kwam, hij had echter wel de laatste ronde op safe gereden en goed omgekeken.
Dus over het eindresultaat, 5de, matig tevreden. De eerste 3 steken er echt bovenuit: Maes en Delfosse natuurlijk, maar ook een verbazend sterke Douha die dag. Dus met plek 5 moet ik tevreden zijn.
Echter over het koersverloop en gevoel van slechte benen ben ik verre van tevreden. Die start is weer opnieuw een ramp, deze keer viel de schade mee door het lage aantal deelnemers, maar dit moet echt beter. De benen ontploffen steeds, de hele eerste kilometers. Ook het gevoel in de wedstrijd was niet goed, had heel veel moeite met de kleine klimmetjes, kwam vaak maar net boven. Heel vreemd, Dinant is net veel klimmen, en daar ging het super.
Deze week doe ik het heel rustig aan, en heb dan nog 3 weken harde training voor de boeg om me voor te bereiden op de mooie marathon in Sundern, waar ik goed wil presteren, iets dat me zeker ligt. Het gelijkt wel wat op de lange klimmen in Dinant, dus als ik dan ook de benen van Dinant kan terugvinden, wil ik daar zeker mijn 5de plaats van vorig jaar gaan verbeteren. " liet de Trek KMC biker weten.
Categorie:cross country
Bram Rood in Wageningen.
Zondag ging de eerste wedstrijd van de Bergrace serie in het Nederlandse Wageningen van start. De "Bergrace Off the Road" - Holland MTB Cup wordt beschouwd als de spannendste en zwaarste MTB competitie in Nederland. Deze serie omvat de meest uitdagende parcours van Nederland en is naast Wageningen te gast in Arnhem , Oosterbeek , Oss en Landgraaf. De deelnemers hebben de keuze uit 3 mogelijkheden nl een tijdsduur van 150 min, 105 min of 75 min.
Bram Rood de latere winnaar , had zich afgelopen zondag voor de 150 minuten ingeschreven. Hij mocht pas rond de honderdste naar de start, maar wist zich in de beginfase al naar de voorste gelederen te fietsen en kon het tempo vooraan mee bepalen.
In de eerste van de 8 ronden vormde er zich een kopgroep van 20 man. Naarmate de wedstrijd vorderde werd de leidersgroep mede onder impuls van de Feenstra Biker , sterk uitgedund. Ronde na ronde werd de groep kleiner totdat ze met 5 man over waren ; Bram Rood, Wilco Verwegen, Irjan Luttenberg, Johan Wagenaar en Sebastian Szraucner. Deze samenstelling bleef lang intact totdat Szraucner als eerste moest afhaken. De beslissing viel in de laatste ronde toen Irjan Luttenberg demarreerde en niemand aanstalte maakte om in de achtervolging te gaan. Bram Rood nam het initiatief , sloot aan en kroop bij Luttenberg in het wiel. De Trek Brentjens biker hield het tempo hoog , wat voor Rood geen enkel probleem opleverde. De wedstrijd draaide uit op een sprint die gewonnen werd door de de 25 jarige renner van het Feenstra Bike Team. Bij de vrouwen zette Petra Prins de snelste tijd neer.
De zege in de 105 minuten race ging naar Rob van der Heijden terwijl Anne Terpstra ( foto) daar de snelse vrouw was .
Bij de vrouwen die kozen voor de 75 km ging de overwinning overtuigend naar Mirre Stallen die de zes rondes afwerkte in een tijd van 01:23:54.10 De tweede plaats was voor Monique Zeldenrust ; Rozanne Slik eindigde op 3.
1
B108
Bram Rood
2
B161
Irjan Luttenberg
3
B76
Wilco Verwegen
4
B49
Johan Wagenaar
5
B150
Sebastian Szraucner
6
B13
Tjeerd Govaert
7
B154
Pim Van der Marel
8
B38
Steven Eskes
9
B123
Martijn Roelofs
10
B206
Ramses Bekkenk
11
B176
Rens De Bruijn
12
B7
Christiaan Last
13
B9
Frank Van Hoof
14
B104
Roel Van Houtum
15
B60
Liwald Doornbos
Categorie:cross country
Bart Brentjens Challenge
Terwijl Bart Brentjens in Zuid-Afrika bezig was met de mountainbikewedstrijd Cape Epic, zijn in Nederland de inschrijvingen geopend van twee evenementen die door Bart Brentjens in samenwerking met de stichting Bart Brentjens Challenge worden georganiseerd, namelijk de Bart Brentjens Challenge en Barts twenty4.
Bart's twenty 4 Barts twenty4 is een geheel nieuwe wedstrijd in Nederland, waarmee Brentjens de hype van het 24 uur mountainbiken vanuit onder andere Duitsland naar Nederland probeert te halen. Deelname aan Barts twenty4 is mogelijk in teams van 2, 4 of 8 personen en is vrij voor iedereen, zowel licentie als niet-licentiehouders. Deze wedstrijd is dus niet alleen een uitdaging voor fanatieke wedstrijdrijders, maar ook voor verenigingen en bedrijven, die gezamenlijk de uitdaging willen aangaan.
Barts twenty4 zal plaatsvinden op zaterdag 24 en zondag 25 juli en start en finishlocatie zijn gevestigd op Megaland te Landgraaf, van waar de deelnemers gedurende 24 uur een parcours van circa 6 kilometer zullen afleggen. Nabij start en finish zullen teams hun tenten opzetten, alwaar ze onder andere de nacht kunnen doorbrengen.
Bart Brentjens Challenge Ook de inschrijvingen voor de Bart Brentjens Challenge zijn weer geopend. De editie van 2010 is alweer de zesde en is inmiddels uitgegroeid tot de grootste mountainbikemarathon van de Benelux. Start en finish zullen 10 oktober wederom gevestigd zijn in de Kerkstraat te Eijsden. Deelnemers kunnen kiezen uit de 100 kilometer marathonwedstrijd of de drie toertochten van 55, 75 en 100 kilometer.
Als de plicht roept, moet de sport wijken. Peter Verstraete ruilde een maand geleden ons landje voor Afganistan. In dienst van het Belgische leger is hij gestationeerd in Kaboul.
" Ik volg nauwgezet de gebeurtenissen in de Belgische MTB-scene en het doet toch pijn in het hart om die uitslagen te lezen. Gelukkig kan ik nog altijd de moed opbrengen om mijn trainingen op rollen af te werken, maar ik mis toch de fietstochten in de vrije natuur. Ondertussen ligt de eerste maand al achter ons en komen we toch wat dichter bij de terugkeer. Nog een kleine 3 maanden en dan staan we weer in België. Ik wens iedereen veel succes dit seizoen ... " liet de Limburger vanuit het verre Kaboul weten.
Categorie:cross country
EBBT Xhouffraix voor Pascal Hossay
De eerste manche van de EBBT of East Belgian Bike Trophy vond plaats in Xhouffraix. Le Cross de Fagnes hield 2 rondes van 22,5 km in, wat in het totaal 45 km op de teller bracht. Kristof Bomans, John Soenen, Bart Van Hecke en Mike Mulkens zaten meteen vooraan.
De Limburgers Bomans en Mulkens, verstonden elkaar goed en trokken alleen ten aanval. Hun kloof werd al snel groter , maar na 15 min. wedstrijd viel Kristof Bomans achteraan lek en kwam Crocodileman Mulkens alleen te zitten. Bomans kon de wedstrijd vanuit de 70 ste positie hervatten. John Soenen bevond zich ondertussen in een eerste achtervolgend groepje dat samen met oa Gody Jacobs, Pascal Hossay , Bart Van Hecke en Erik Evers jacht maakte op de inmiddels alleen overgebleven Mike Mulkens. Ook Mike Mulkens kreeg een deel van de pech te verwerken, reed in de slotfase lek en besloot op een leeglopende tube verder te rijden. Op de laatste klim, enkele kimometers van het einde zaten de achtervolgers hem echter op de hielen. Pascal Hossay slaagde erin tot bij Mulkens te geraken en het kwam tot een spurt, waar Mulkens op een lekke band aan het kortste eind trok en vrede moest nemen met de tweede plaats.
Na Mike Mulkens mocht Gody Jacobs als tweede bij de masters 1 het podium op en legde Wouter Declerqc ondanks alle pech, beslag op een mooie derde plaats. Met zijn 6 de plaats algemeen werd John Soenen van het Janssen Cycling Team winnaar bij de masters 2 en klopte hij Erik Evers.
Bij de dames deelde het Graville- Trust team de lakens uit. Sofie De Wulf nam al bij de start de koppositie. Ondanks de verkenning kwam ze jammer genoeg op een gladde strook toch ten val ; gelukkig zonder veel erg. Ze kon zonder veel tijd te verliezen opnieuw vertrekken en jacht maken op de eerste plaats die ondertussen was ingenomen door haar teamgenote Mieke De Roo . De Wulf slaagde in haar opzet en stak de overwinning op zak.
Mieke De Roo eindigde als tweede maar ondervond nog steeds hinder van haar bekkenblessure en kwam duidelijk kracht te kort. Het tekort aan training tijdens de recente weken is dan ook duidelijk voelbaar. Mevrouw Declercq-De Roo zal de komende weken geen wedstrijden meer rijden, maar zal proberen om tussen de verschillende behandelingen door zoveel mogelijk te trainen. Haar doel is om zo goed mogelijk aan de start komen van de Grande Traversée du Limousin op het einde van de maand april De derde podiumplaats was voor MTBabe Fien Lammertyn uit Aalter.
De foto's zijn te vinden hier rechts bij Mijn Favorieten mijn MTB foto's
alvast een voorsmaakje !
Categorie:cross country
Michiel van Aelbroeck wint Primavera
Gemotiveerd als altijd trok Michiel Van Aelbroeck naar Andenne voor een eerste marathon in BK outfit. La Primavera in Andenne was de eerste manche van de 02 Bikers marathon challenge. De biker van het Waaslands MTB team deed zijn tricolore trui alle eer aan en haalde zijn eerste zege van 2010 binnen.
"Voor de eerstvolgende marathons monteerde ik de nieuwe Schwalbe Nobby Nic Allgrounder 2.1 banden, een zeer polyvalente band om zorgeloos te biken bij deze snel wisselende weersomstandigheden. De start werd gegeven om 8u, door de overgang naar het zomeruur was dit wel heel vroeg! Toch zakten enorm veel bikers af naar Andenne, in totaal startten een driehondertal bikers op de chrono van 65km en nog een pak meer op de verschillende toertochtafstanden. Gelukkig was het droog en toch een kleine 10 graden, ideale omstandigheden voor een Ardennen marathon. De eerste kilometers langs de Maas werden achter een motor afgewerkt en dan kon de wedstrijd beginnen. Al op de eerste helling reden we met 6 man weg, na een tiental kilometer schoten we nog met 4 man over: Alexis Matthys, Martin Dupuis, Jaïr Welkenhuysen en ikzelf. We waren aan elkaar gewaagd en op de hellingen werd er stevig doorgetrokken, maar op de vlakkere stukken zaten we vooral naar elkaar te kijken. Zo vroeg op het jaar en na een competitieloze winter was het niet zo eenvoudig in te schatten hoe goed ik de eerste marathon zou verteren. Na ongeveer 40km voelde ik me nog goed en plaatste ik een versnelling. Ons groepje werd in 2 gesplist en ik bleef samen met een sterk klimmende Jaïr over. Dan kreeg ik even een dipje maar na een WCUP chocoladereep kwam ik er terug door! Iets minder dan 10km voor het einde versnelde ik opnieuw en kon ik een beslissende kloof slaan om na 66,3km en 1320hm als eerste te finishen in 2u5519. Alexis Matthys ging Jaïr Welkenhuysen nog voorbij en finishte op een tweetal minuten als tweede. Een zware rit, maar zeker niet extreem, een ideale seizoensopener! Samen met Alexis en Martin fietste ik rustig terug naar de laatste bevoorrading waar we konden genieten van een heerlijk soepje en spek met eieren. Er waren in totaal 3 groepsstarten en in de laatste gingen de sterke Krissen van start. Na samenplaatsen van de tijden van de 3 startgroepen werd de daguitslag opgesteld. In deze totaaluitslag kwam ik helemaal bovenaan terecht, 5 seconden voor Kris Hertsens en een kleine 2 minuten voor Kris Henderieckx die op zijn beurt Alexis net voor bleef. Dit is leuk, maar zeker niet het belangrijkste, want het op de seconde vergelijken van tijden uit de verschillende reeksen geeft niet steeds de perfecte waardeverhoudingen weer. Het gaat wel om dezelfde afstand en hetzelfde parcours, maar zowel de vroege als late startgroep hebben hun voor- en nadelen. Conclusie: een mooi gevarieerd parcours met prachtige slotafdaling, goede organisatie, uitgebreide bevoorradingen Tot volgend jaar Andenne!
Bij de start van dit nieuwe seizoen wil ik eerst en vooral de voorzitter van het Waasland MTB Team, Mathias Smet, bedanken! Samen met Bart Verberckmoes van Resi Bike, stelde hij ondanks het beperkte budget een prachtig sponsorpakket samen voor de WMTB competitierenners! Ook wil ik mijn persoonlijke materiaalpartner Intercycle NV (Schwalbe banden speciale dank aan Ronny Crockaert) bedanken.
Volgende afspraak: Olne-Spa-Olne, meteen ook de eerste manche van het Horizon Buitensport WMTB Marathonklassement." liet Michiel van Aelbroeck weten.
uitslag :
1
VAN AELBROECK Michiel 2:55:19
2
HERTSENS Kris 2:55:24
3
HENDERIECKX Kris 2:57:00
4
MATTHYS Alexis 2:57:18
5
WELKENHUYSEN Jair 2:57:37
6
SHALLO MOHAMED 2:58:43
7
DUPUIS Martin 3:00:12
8
DE JONG Leonard 3:03:12
9
GEVERS JEN 3:05:45
10
BROUNS MANU 3:08:30
11
BAERT Dirk 3:10:28
12
DELISEE FRANCK 3:11:04
13
SCHAFFER Etienne 3:11:59
14
DE MUNTER Alain 3:13:31
15
FLIES Danny 3:14:53
Categorie:cross country
Nico Berckmans : zijn eerste ervaring als master 2
De naam' Chico' klinkt nog steeds als een klok. De voorbije winter won hij maar liefst 3 van de 6 strandraces en streek de dikste cheque in het Kustcriterium op. Als elite had de man uit Balen nog graag één strandrace aan zijn palmares toegevoegd nl . Egmond Pier Egmond, maar die werd helaas vanwege het slechte weer en de wintertoestanden afgelast. Rond de kerstperiode hakte de Berckmans definitief de knoop door en besloot zijn vergunning als elite in te leveren en te ruilen voor een plaats bij de masters 2.
Zijn relaas na Bambrugge :
" Eigenlijk wilde ik vorig jaar al stoppen als elite, maar omdat ik toen het Kustcriterium van Kevin Van Hoovels verloor, wilde ik me nog eens bewijzen en een derde eindzege aan mijn lijstje toevoegen. Het feit dat mijn zoon Jens zijn eerste stappen in de wielersport zette, heeft de doorslag gegeven. Daarbij komt nog dat mijn leeftijd zulke inspanningen steeds minder toelaat. De kracht en de wil is er nog wel , maar de polsslag loopt steeds vaker te hoog op. Dat het een heel moeilijke beslissing was, moet ik niet meer herhalen! Ik zakte naar Bambrugge af met gemengde gevoelens Wat zou het geven bij de masters ? Ik voelde me een beetje onwennig bij de vroege starturen en vroeg me af of de ' oudere ' jongens mij zouden aanvaarden. Vorig jaar won ik hier immers met veel machtsvertoon de eerste editie van de Memorial Johan Van Ooteghem. Toen de speaker van dienst me op de korrel nam en zich afvroeg waarom Nico Berckmans de stap naar de masters zette, kreeg ik het even moeilijk, maar daar bleef het bij.
Ik stond bij de laatsten om te starten , maar eens de weide voorbij, zat ik al mee vooraan. Al snel nam ik de kop en reed steeds verder weg. Toen besloot ik om het voor mezelf hard te maken . Ik had er plezier in en bij de materiaalpost kon ik me nog wat grapjes veroorloven. Ik kon zelfs even stoppen voor een foto te maken , nam er de tijd voor en zette nadien mijn weg en opmars verder. Ondanks het feit dat de masters enkele minuten na de juniores gestart waren, raapte ik alle juniores één voor één op. In de voorlaatste ronde zag ik de eerste junior rijden. Bij aanvang was het nooit de bedoeling geweest om ze allemaal in te halen , maar toch kwam het zover en ik reed als eerste de meet over. Na de aankomst kwamen de nieuwe collega's mij allemaal proficiat wensen en dat vond ik een mooi gebaar en het gaf me voldoening.
De echte 'oudgedienden ' zoals Porters-Moons-Wellens-Tas , die mij al jaren kennen , weten wel wat het betekent om die stap te zetten. Een stap terug zetten is voor iemand met mijn karakter niet zo gemakkelijk. Ik was gewoon om veel te trainen en voor elke meter te vechten ; met vallen en opstaan moet ik aan de nieuwe situatie wennen. Na een uitstekende winter ben ik nog in goede conditie, maar zal dat blijven duren ?
Hier en daar zal ik eens deelnemen , maar zeker niet elke week. Mijn zoon Jens krijgt nu alle aandacht . Ik zal hem met raad en daad bijstaan en hem met zijn 2 voeten op de grond houden.
Verder wens ik elke biker, alle MTB supporters, aanhangers en vooral de mensen die alles in goede banen leiden, een mooi en goed seizoen toe. "
Nico Berckmans
Categorie:cross country
Oli Beckingsale en Annie Last
Oli Beckingsale en Annie Last opende het seizoen met een overwinning in de eerste manche van de Britse XC serie. In Sherwood Pines in Nottingham genoten afgelopen weekend meer dan 600 bikers van het mooie weer . De regen bleef uit en de omloop van 8,2 km lag er droog bij. De vrouwen gingen als eersten van start om 10 u plaatselijke tijd. Alle ogen waren gericht op de jonge Annie Last die de Australische Kate Potter en de Nieuw Zeelandse Rosara Joseph op haar weg vond. Last , Potter, Joseph en Lily Matthews gingen er het snelst vandoor.
Katie Potter gaf het tempo aan en zo moest Lily Matthews in de derde van de vijf af te leggen ronden de rol lossen. In de laatste ronde vond Annie Last het welletjes en ging aanvallen. Ze nam meer dan één minuut op Rosara Joseph , die in de slotfase moest afrekenen met Katie Potter.
In de trein Oli Beckingsale, Lee Williams, Adrian Lansley, Billy-Joe Whenman, Jody Crawforth en David Fletcher ontbrak Liam Killeen, die herstellend is van een ziekte en er een doorgedreven trainigstochtje van maakte. Om wat kilometers in de benen te krijgen , werkte hij aan een gezapig tempo zijn wedstrijd af en eindigde uiteindelijk als zevende. De twee eerste ronden werkten de 6 leiders goed samen. Beckingsale wou het niet op een sprint laten uitdraaien en voerde het tempo op, om zo de groep uit te dunnen . Halfkoers bleef een trio met Beckingsale, Williams en Fletcher overeind. De Giant biker bleef aan de boom schudden en Fletcher moest in de voorlaatste ronde als eerste passen. Tot in de laatste van de zes ronden bleef Lee Williams aanklampen, maar moest toch zijn meerdere erkennen in de ervaren Beckingsale.
uitslag
heren :
1 Oli Beckingsale Giant - 6 r in 02:01:15 2 Lee Williams Team Wiggle - in 02:01:48 3 David Fletcher 100% ME -in 02:02:39 4 Ola Kjoren Team Fokus-Danica -in 02:03:48 5 Adrian Lansley pedalon.co.uk - in 02:04:09 6 Billy-Joe Whenman Whyte UK - in 02:04:20 7 Liam Killeen - in 02:04:59 8 Robin Seymour Team Worc - in 02:05:22 9 Rab Wardell The Kinesis Morvelo Project - in 02:05:27 10 Paul Oldham HOPE FACTORY RACING - in 02:07:07
Categorie:cross country
Viper Team doet ervaring op in Frankrijk
Uiteraard trokken een aantal Belgen naar de Coupe de France om de broodnodige ervaring op te doen. Saint Raphael biedt immers een prachtig parcours met daar bovenop nog 25°C en een stralende zon. Vanop de hoge bergen heeft men het uitzicht op zee en de pracht prestaties van de mountainbikers zorgen voor een heerlijk evenement.
Dit is echt mountainbiken zoals we dat in Belgie niet kennen , Zoals vorige week vermeld trok het Viper team van de Redbikers uit Bastogne met 3 nieuwelingen en 3 junioren naar Frankrijk. Starten met meer dan 200 deelnemers is al een ervaring op zich. Bij de nieuwelingen vielen de startposities nogal mee . Ongeveer rond de 70ste plaats starten vergt heel wat doorzettingsvermogen. De beste starter van het team was Remy Mertz die in de eerste matiaalpost al in 27 ste stelling passeerde. De zware startklim was toen al achter de rug. Ongelukkig genoeg reed hij plat en moest als 55 ste terug de fiets op en kon opnieuw aan een remonte beginnen. Uiteindelijk eindige Remy Mertz als 29ste, bijna onmiddelijk gevolgd door Geoffrey Hoyaux , die een zeer constante sterke wedstrijd reed en eindigde op plaats 33. Ook Peter Quintin , de derde deelnemer van de Redbikers leverde een uitstekende prestatie en finishte als 53 ste
Onmiddelijk na de nieuwelingen kregen we de start van de junioren en hier waren de startplaatsen voor de Belgen minder gunstig . Ongeveer op de 200 ste plaats mochten de Belgen van start gaan. Belangrijk vooral was de spirit waarmee de jongens aan de start stonden. Geen gezeur over die mindere startpositie , maar het voornemen er onmiddelijk aan te beginnen en liefst zo snel mogelijk. Alle postities die je in de start klim kan winnen, geven je naarmate de wedstrijd vordert , toch wat meer ruimte om nog meer plaatsen goed te maken. Leander Bertels , Arnoud Hoyaux en Nicolas Mertz waren vanuit de 200 ste positie al opgeschoven naar de 70 ste stelling. Vanaf dan hebben ze alle drie een zeer constante wedstrijd gereden op het zware rotsachtige parcours en is Arnaud Hoyaux op een zeer verdienstelijke 46 ste plaats geeindigd . Bijna onmiddelijk daarna volgde Leander Bertels op de 50ste plaats. In de laatste ronde kende Nicolas Mertz een kleine terugval , wat op dit niveau onmiddelijk afgestraft werd. Een 72 ste plaats was echter zeer verdienstelijk voor de eerstejaars junior. Pieter Geluykens was met zijn 42 ste plaats onze beste landgenoot. De start van Geluykens verliep helemaal fout. Iemand bleef in zijn schoen haken en Pieter moest al van in de eerste meters verder met een kapot schoeisel. . Hij is dan aan de bevoorrading gestopt om zijn schoen zo vast mogelijk te krijgen . Na enig oponthoud is hij pas in 80ste positie terug vertrokken en naar de 42ste plaats opgerukt. De eerstejaars junior van het Trek KMC team werd gevolg door Lucien Tournai (ex kampioen van Belgie bij de aspiranten) die wel in Frankrijk woont, maar toch nog de Belgische nationaliteit bezit en deel uit maakt van het G Skin Delforche team. Ook Fabrice Mels leverde een mooie prestatie en zou , zonder kettingbreuk in de laatste ronde , als beste Belg geeindigd zijn. Na een heel eind lopen strandde de G -Skin Delforche biker uiteindelijk op de 68 ste plaats bij de juniores.
Het Viper team mag met met 3 nieuwelingen in de top 60 en 3 junioren in de top 70 best tevreden zijn. Voor de Belgen mocht het een ronde meer geweest zijn en dan hadden ze hun posities misschien nog een beetje kunnen verbeteren, aangezien ze gewoon zijn om langere wedstrijden af te werken. Het grote voordeel is dat onze renners na deze wedstrijd hun startposities sterk hebben verbeterd . Voor de volgende manches van de Coup de France levert dat een aanzienlijke verbetering op. Hopelijk behoort een top 20 plaats tot de mogelijkheden van het Viper team. Na dit mooie resulstaat kan de begeleiding besluiten , dat de keuze om volgend jaar UCI Team te worden en dit jaar als voorbereiding te gebruiken, een juiste keuze is. Een langzame maar stevige groei krijgt voorrang . Hard werken en sleutelen aan techniek, doorzettingsvermogen enz. staan centraal. Zowel voor de renners als voor hun begeleiders was het een leerrijke ervaring .
Categorie:cross country
Cape Epic laatste etappe voor Merida
José Hermida en Rudi Van Houts haalde in de laatste etappe eidelijk een overwinning binnen. Vanaf het startschot werd er strijd geleverd. Er ontstond een kopgroep met Rabobank, Merida 2, MTN Toppeak Ergon, Trek World Racing, Specialized en Bulls 1 en 2. Dan kwam Hermida ten val en bezeerde daarbij zijn schouder. Op datzelfde moment plaatsten de Fluckigers een aanval op MTN Toppeak Ergon, in de hoop de derde plaats in het algemeen klassement over te nemen. Ze pakken 30 seconden. Bulls 1 vind aansluiting bij Trek en ze hebben een gaatje van 15 seconden op MTN en Specialized met Sauser en Stander. De Nederlander Van Houts en zijn Spaanse ploegmaat Hermida zetten de achtervolging in. De kopgroep hervormde zich ; Trek, Specialized , Merida 2 en Bulls 1 en 2 namen de leiding. Rabobank zette de achtervolging in en MTN paste, de Zuid Afrikaan Kevin Evans had een compleet bos in zijn achterwiel hangen en moet deze eerst verwijderen voordat hij verder kon. De strijd steeg ten top . Op 1 uur en 20 minuten van de meet plaatsen de Merida bikers een aanval en het veld rukten uit elkaar. Ze pakten al snel eéén minuut op de Rabo's en drie minuten op Songo-Specialized en Bulls 1. Hermida en Van Houts stevenden onbedreigd op de overwinning af, alleen Rabobank kon nog enigzins volgen. Na 30 uur 44 minuten en 56,8 seconden fietsen is het eindelijk zover, een etappe overwinning. Een betere afsluiter voor deze Cape Epic konden de Merida bikers zich niet wensen. Rabobank met Emil Lindgren en Fabian Giger eindigde op 1min 46 van de winnaars, de derde plaats ging naar Christoph Sauser en Burry Stander van het Songo Specialized team.
Het Lingier-Versluys team met Nicolas Vermeulen en Kevin Van Hoovels werd in de laatste etappe 10de en sluiten deze editie van de Cape-Epic af op een 16de plaats. Zonder de maagproblemen van Kevin Van Hoovels had er veel meer in gezeten, met hun 5 top 10 noteringen tonen ze aan een complementair duo te zijn en dit soort wedstrijden goed aan te kunnen. De laatste 'korte' etappe over 65km was de zelfde als vorig jaar, dus al bij al nog een zware afsluiter. Nicolas Vermeulen die, na zijn val van vrijdag, waarschijnlijk met een gekneusde rib zit had van in de start last om het tempo van zijn ploegmaat en de kopgroep te volgen. Het ademenen ging moeizaan en de ruige zone's waren vrij pijnlijk. Voor Vermeulen was dit nog 65kilometer lang afzien, terwijl Van Hoovels zich vrij sterk voelde en probeerde waar mogelijk zijn ploegmaat op sleeptouw te nemen. De hele rit reden ze zowat in 9de 10de positie rond, in strijd met de Fluckiger broers. Het was geregeld haasje over spelen : de klims waren voor de Fluckigers, de vlakker, zandiger stukken lagen onze landgenoten dan weer beter. De finale werd afgesloten met een 5 kilometer lang breed pad waar Kevin en Nicolas nog ultiem de Trek WR boys voorbij raasden en zo nog net de top 10 haalden.
Het Duitse Bulls team met Karl Platt en Stefan Sahm winnen voor de 4de maal de Cape-Epic. In de laatste etappe kwam hun leidersplaats niet meer in het gedrang; ze hebben in het eindklassement 10 minuten voorsprong op team Songo-Specialized met Stander Burry en Christoph Sauser. De Zuid Afrikaanse kampioen Kevin Evans haalde samen met de Oostenrijker Alban Lakata de derde plaats algemeen binnen. DeZwitsers Mathias en Lukas Fluckiger strandden als Cape Epic anders dan gedacht, één etappe overwinning gaf hoop op een mooi eindresultaat, maar ziekte en blessure gooiden roet in het eten. De teamspirit zorgde ervoor dat er niet werd opgegeven. Hun inzet en doorzettingsvermogen werd beloond met een zevende plaats in de rangschikking en bracht de nodige fondsen in het laadje voor het 'World Bicycle Relief ' project .
uitslag :
1
Jose Hermida (Spa) & Rudi Van Houts (Ned) Multivan Merida 2
2:40:32
2
Emil Lindgren (Swe) & Fabian Giger (Swi) Rabobank-Giant Off Road
0:01:46
3
Christoph Sauser (Swi) & Burry Stander (RSA) Songo-Specialized by DCM
0:03:40
4
Karl Platt (Ger) & Stefan Sahm (Ger) Bulls 1
0:04:27
5
Kevin Evans (RSA) & Alban Lakata (Aut) MTN Qhubeka Topeak Ergon
0:09:45
6
Thomas Dietsch (Fra) & Tim Boehme (Ger) Bulls 2
0:10:25
7
Hannes Genze (Ger) &Andreas Kugler (Swi) Multivan Merida 1
0:10:27
8
David George (RSA) & Massimo Debertolis (Ita) Sanfindit.co.za / Full Dynamix
0:12:32
9
Francois Theron (RSA) & Philip Buys (RSA) Garmin Adidas 2
0:13:25
10
Nicolas Vermeulen (Bel) & Kevin Van Hoovels (Bel) Lingier-Versluys
0:14:16
11
Lukas Flückiger (Swi) & Mathias Flückiger (Swi) Trek world racing
0:14:22
12
Mannie Heymans (Nam) & Marc Bassingthwaigthe (Nam) Garmin Adidas 1
Buiten JensVanderkinderen ondernam heel het Saeco Team de trip naar Oostenrijk. Het was Jeff Luyten die de Belgische eer hoog hield in de junioreswedstrijd en met brio zijn team naar de zege reed. Met bijna 2 minuten voorsprong ging hij de Pool Bartlomiej Wawak vooraf ; de Oostenrijker Gregor Raggl mocht als derde mee het podium op.
uitslag : 1. Luyten Jeff B 2. Wawak Bartlomiej P 3. Raggl Gregor Oost 4. Millerferli Michael Slo 5. Lami Frantisek Tsj
Uiteraard trokken een aantal Belgen naar de Coupe de France om de broodnodige ervaring op te doen. Saint Raphael biedt immers een prachtig parcours met daar bovenop nog 25°C en een stralende zon. Vanop de hoge bergen heeft men het uitzicht op zee en de