alles over mountainbiken en BMX met Lily en Chantal
10-02-2010
Team L.A.S.-RavX wint MTB Orientatie
Jonathan Wesel, één van de nieuwe aanwinsten in het Team L.A.S.-RavX houdt van orientatie en MTB. Al snel had Ken Van den Bulke door dat hij zich zeer efficient orienteert en keihard kan fietsen. Samen zijn ze aan de orientatie van Burdinne begonnen (in team van 2 personen) en reden de concurrentie op een hoopje.
De wedstrijd 'Les Cretes De La Burdinale' :
" Na een korte loopstart kregen we samen met de andere 37 andere teams van de organisatie de kaarten waarop we de start en de 12 orientatiepunten moesten aanduidden. Op de fiets en weg voor... wat later +- 47 km zou blijken (als je niet verkeerd rijdt - 30 à 35 km in vogelvlucht).
De modder en sommige hellingen drukken het tempo en soms stoppen we heel even om ons van de weg te vergewissen, maar desalniettemin voel ik dat we hard gaan, heel hard. Jonathan is een kei in tempo fietsen terwijl hij de kaart leest, niet evident!
Na een hele reeks mooie klimmen, gladde hellingen, afdalingen en moddergevechten later, komen we na dik 2u40 rijden, glijden, fiets dragen en zoeken aan de finish. Er staan vanalles klaar zoals bij een goede bevoorrading en zelfs thee. We hebben alle 12 punten zonder al teveel tijdverlies kunnen vinden en aangezien ik nog geen concurrenten aan de finish zie, meen ik dat de overwinning binnen is! Van de organisatie amper één persoon te zien die zich omdraait om zich binnen te gaan warmen: ze hadden de eersten pas een half uur later verwacht!
Enfin na wat appelcake, sportdrank, appelsien, chocoladekoek en een theetje de fiets gaan afspuiten, want van dat stilstaan krijg je koud. Nog geen concurrenten, onze voorsprong is groot, heel groot. De eerste concurrenten zouden pas aankomen als ik al gedouched was: 38 min later! Hard rijden is één ding, goed orienteren en daarbij weinig tijd verliezen iets anders! Uiteindelijk zouden 22 ploegen de 12 punten vinden, de laatsten zouden er +- 5u30 op doen! Chapeau voor 't volharden. Ik kijk er al naar uit om met Jonathan en de andere teamgenoten aan de marathons te beginnen, maar nu eerst nog wat sneeuw eten en 't team weekend van 26-28 februari in Vielsalm, waar ik mijn 3l. fles rode wijn van Hollange ga kraken. " aldus de 32 jarige Ken Van Den Bulke.
Categorie:cross country
MTB Dream Team nodigt uit
zaterdag 6 maart 2010 vanaf 17 u
Categorie:cross country
TransRockies 2010
Eerder bereikten ons de berichten dat de TransRockies terugkeert naar de majestueuze Rocky Mountains in Alberta. Daarna kwam de melding dat aan de meerdaagse een UCI-status is toegekend. Daarbij komt nog dat de editie van 2010 meer prijzengeld oplevert dan voorgaande jaren. 2010 is dus een zeer belangrijk jaar voor de TransRockies. De terugkeer naar Alberta belooft nog spannender en uitdagender te worden dan ooit tervoren. Met het oog op de Olympische Spelen 2012 is de jacht op de UCI punten open en hoopt men internationale toppers aan te trekken. Dit is de tweede wedstrijd in Noord Amerika waar kostbare UCI punten te sprokelen zijn. De TransRockies maken nu deel uit van de nationale kalender en zal de positie van Canada als één van de sterkste MTB naties, nog verstevigen. De editie 2010 begint op 8 augustus in Fernie en eindigt 7 dagen later in Canmore, Alberta aan de rand van het legendarische Banff National Park.
Categorie:cross country
09-02-2010
Er valt hier een grote stilte. Onmacht en ongeloof overvalt mij en de rest van de MTB wereld . Davy Coenen heeft zijn laatste strijd verloren.
Categorie:cross country
Teampresentatie MTB-Crossride-team.
Aanstaande vrijdag 12 februari vindt de officiële teampresentatie van het MTB-Crossride-team plaats in Steenwijk.
Presentator Johan Terpstra van Radio NL zal het gehele team op een enthousiaste wijze aan het publiek voorstellen.
Belangstellenden zijn van harte welkom vanaf 19u30 in gebouw ' De Dolder van Fysiotherapie Jan Tadema aan de Tukseweg 75-77 te Steenwijk.
Categorie:Evenementen
Kristof Houben naar Univega
U en ik hebben het goed gelezen. Naast 2 Nederlanders en een groot aantal Duitsers komt de Limburger Kristof Houben het Univega team versterken. . De Genkenaar neemt hiermee de plaats in van Gody Jacobs, die voor 2010 in zee ging met het Granville-Trust Team . Met Kristof Houben , die het Janssen Cycling Team verlaat , heeft het team 3 Belgen in zijn rangen nl : Thomas Achouri ,Steven de Roeck en Kristof Houben .
" Ik kreeg een mooi aanbod van hun zoals de mogelijkheid tot het rijden van buitenlandse marathons en xc wedstrijden. Dit in combinatie met mijn zin voor avontuur en liefde voor de bergen was een evidente keuze. Voor de afgelopen jaren wil Erik Janssen bedanken voor de onaflaatbare steun en sponsoring." aldus de Limburger.
Categorie:cross country
Team Lapierre in Dion
Zoals gebruikelijk bij het begin van elk seizoen, bezocht het Franse team Lapierre de fabrieken in Dion. Cécile en Cédric Ravanel en downhillers Sam Blenkinsop & Sam Flockhart waren te gast bij hun fietsfabrikant , die intussen 60 jaar bestaat. Enkel Alexis Vuillermoz, Nicolas Vouilloz en twee monteurs van team Lapierre misten de afspraak. Het programma hield een bezoek aan de fabriek in en de bikers bezochten plaatsen die voor het grote publiek normaal gezien niet toegankelijk zijn. Ze kregen de gelegenheid om de nieuwe Zesty 2010 te testen op de hellingen van Marsannay. Voor de Ravanels staat het MTB seizoen voor de deur. Momenteel werkt het echtpaar Ravanel- Rode nog voornamelijk trainingen op de weg af. Eind februari reizen ze naar Italie voor de Marema Cup , die wordt georganiseerd door de legendarische Zwitser Thomas Frischknecht. Wijnboer Frischknecht ontvang in Toscanie zijn ex collega's en MTB toppers Julien Absalon, Christoph Sauser Nino Schurter, Ralf Näf, Florian Vogel, Martin Gujan, Andreas Kugler en Marco Aurelio Fontana . Ook Miguel Martinez zou zijn deelname voor 27 februari bevestigd hebben.
Categorie:cross country
Better Beach Biking
Nu het seizoen van de strandraces stilaan op zijn einde loopt (enkel de wedstrijd in Knokke staat nog op het programma), is het volgens een biker van het eerste uur, misschien tijd om naar de toekomst toe te gaan kijken en nu reeds over verbeteringen voor volgend jaar na te denken.
"Dit stukje tekst gaat niet over hoe je beter presteert op het strand (daarvoor verwijs ik graag naar strandexpert Kris Hertsens en zijn MTBClinics.be), maar wel over hoe de belevenis van een strandrace naar een hoger niveau zou kunnen worden getild. Er zijn een aantal dingen vanzelfsprekend en het is in mijn ogen de moeite niet om er hier dieper op in te gaan, omdat er naar mijn bescheiden mening ook gewoonweg geen discussie mogelijk is. Zo moet bijvoorbeeld de bewegwijzering ontegensprekelijk perfect zijn, moet er de broodnodige aandacht gaan naar veiligheid en een correct wedstrijdverloop, moeten er voldoende faciliteiten en parkeerplaats zijn en spreekt het eveneens voor zichzelf dat er een correct klassement wordt opgemaakt,... Afgelopen zondag bleek in Blankenberge dat organisaties hier het nog steeds moeilijk mee hebben. Zo reed de helft van het peloton op de korte afstand verkeerd, omdat de bewegwijzering niet duidelijk was en moest één klein pisstraaltje instaan voor het reinigen van honderden bikes. Ik heb hier echter voldoende vertrouwen in dat dit beetje bij beetje wel in orde zal komen, het zal misschien wel wat langer duren dan de meesten zouden willen.
Laat ons het echter hebben over de start, want hier zijn er bij de huidige gang van zaken misschien wel enkele bedenkingen bij te maken. Zo heb je in vergelijking met andere wedstrijden het probleem dat er een pak meer deelnemers komen opdagenen en dat bijgevolg niet iedereen -die het wilt- in de voorste gelederen kan plaatsnemen. Het zou de bedoeling moeten zijn dat allen een competitieve en eerlijke wedstrijd kunnen beleven en zodoende vooraleer het startschot is gegeven reeds in de omgeving staan van zijn of haar naaste concurrenten. In de praktijk blijkt dit echter voor meer dan 80% van het rennerspak niet het geval te zijn, wat voor frustraties, ongelukken en koersvervalsing kan zorgen.
Elke start begint tegenwoordig met een klein groepje dat 2 minuten start voor de grote meute. Het betreft alle vrouwen die de "gunst" krijgen van de organisatie om als eersten te mogen starten. Nu ja, een gunst is het in de meeste gevallen niet te noemen, want binnen de korste keren worden de meest voorbijgestormd door een razende groep opgefokte mannen. Voor de vrouwen zelf niet echt een comfortabele positie en ook voor de mannen worden hiermee serieuze risicosituaties gecreëerd. Daarnaast moeten we ook durven spreken over koersvervalsing, want een renster die sterk is in de goedbollende stroken op het harde zand zal in de eerste kilometers ontegensprekelijk voordeel halen (door in het kielzog van de sterkere mannen mee te gaan) t.o.v. een frelere en misschien technisch meer begaafde renster. Een aparte wedstrijd is onmogelijk, dus ik zie als enige echte oplossing dat de vrouwen 2 minuten later dan de mannen starten. Zo heb je geen risico's tijdens het eerste snelle stuk en geen koersvervalsing. Voor de meer recreatieve vrouw kan zo'n strandrace dan echter een heel eenzame bedoening worden... De vrouwen gewoon samen met de mannen laten starten is naar mijn mening ook veiliger dan het huidige systeem, maar van echt een eerlijke wedstrijd kan je dan natuurlijk ook niet meer spreken. De jeugd en de ouderdomsdekens moeten dit lot echter wel steeds ondergaan. Is de jeugd bv. het niet waard om een aparte start te krijgen?
Daarnaast heb je dus de grote groep mannen, waarin je 3 groepen kunt onderscheiden. Renners die op de juiste plaats staan bij de start. Renners die te traag fietsen i.v.m. waar ze staan, en renners die te snel fietsen voor hun startplek. Gelukkig werkt het huidige "box"-systeem goed voor de toppers, want die staan vooraan "no matter what". Een goeie zaak, want het zou jammer zijn dat een Chico of Kevin Van Hoovels hun winstkansen zouden zien verloren gaan omdat ze eerst 100 man moeten voorbijsteken. Maar dan begint de miserie... zo goed als niemand staat waar hij moet staan en dit creëert dezelfde problemen als bij het groepje vrouwen dat vroeger mag starten. Risico's op ongelukken, koersvervalsing en frustraties. Op zich kan je dit zeker niet altijd vermijden, maar het huidige systeem waarbij de 50 beste geklasseerde renners en licentierenners vooraan mogen staan en de rest gebaseerd is op de volgorde van inschrijven is op zijn minst voor verbetering vatbaar. Heel velen doen maar aan één, twee of in het beste geval drie strandraces mee en dikwijls altijd jaar na jaar dezelfde. En dikwijls zijn dit geen slechte renners, die misschien wel in de eerste 50 zouden kunnen eindigen...
Waarom wordt een beter systeem zoals dat van de 20km van Brussel niet toegepast? De toppers staan vooraan (in "ons" geval het klassement van het huidige criterium, of bij de eerste wedstrijd het eindklassement van het jaar voordien), de rest krijgt op basis van hun uitslag in die wedstrijd van het jaar voordien de mogelijkheid om vroeger in te schrijven en dus meer vooraan te staan of indien ze niet hebben deelgenomen moeten ze één editie vechten voor een goeie plaats, zodat ze een jaartje later het niet opnieuw moeten doen (wat momenteel wel het geval is).
Een laatste woordje gaat over het samenrijden van de lange en korte afstand. De korte afstand afschaffen lijkt mij geen optie, een aparte start lijkt mij veel moeite voor weinig verschil, dus waarom niet gewoon verder doen zoals nu? Zolang het maar duidelijk is voor de renner van de korte (en lange) afstand wanneer hij de finish gaat overschrijden. "
pm : JG
Categorie:cross country
Univega Pro Cycling Team
Afgelopen weekend kwam het Univega Pro Cycling Team bij elkaar in het Duitse Cloppenburg, waar het fietsmerk Univega is gehuisvestigd. Alle 2010 teamleden werden aan elkaar voorgesteld en het nieuwe materiaal werd in ontvangst genomen. Het team heeft t.o.v. 2009 enkele wijzigingen ondergaan en zal in 2010 zich wederom richten op een aantal 24 uurs wedstrijden, marathons, XC en de Transalp Challenge. De samenstelling voor 2010 zal zijn:
Teammanager: Herman Schoens Ploegleider: Hub Muijters Renners: Christian Fischer (D), Christian Lau (D), Marius Lembeck (D), Max Deppen (D), Sascha Mai (D), Jens Hoyden (D), Claas Wessel (D), Gerrit Rosenkranz (D), Norbert Görres (D), Erik Hühnlein (D), Birgit Jüngst (D), Thomas Achouri (B), Kristof Houben (B), Steven de Roeck (B), Patrick Meersschaert (B), Morgen Pilley (Aus), Ron Schoens (NL) en Dion Gilissen (NL).
Zoals je ziet staat ook Patrick Meersschaert bij de renners. Inmiddels zullen velen van jullie weten dat Patrick herstellende is van een hartstilstand die hij in augustus j.l. kreeg. Inmiddels is hij uit een coma ontwaakt en is hij overgeplaatst naar een ziekenhuis in Brasschaat, waar er verzorging en revalidatie mogelijkheden zijn. Heel langzaam zijn er tekenen van herstel te zien, maar dit herstel zal nog enige tijd met zich meebrengen.
De sponsoren voor 2010 zijn wederom van groot belang voor het team. Hoofdsponsor Univega verzorgt de mooie en goede bikes, Ceradure remschijven cassettes en smeerolie, Wippermann Connex kettingen, Schwalbe banden, RSP verzorgingsmiddelen, UP sportvoeding, Koolstop remblokken en Casco helmen en brillen.
De fietsen waarop de renners gaan rijden zijn de mountainbikes HT UPCT / SL-UPCT en de racefiets Via Strato Pro.
Univega HT UPCT
Categorie:cross country
VW HERALD MOUNTAIN BIKE CHALLENGE
Onder massale belangstelling van pers en TV werd de 25 ste VW Herald Mountain Bike gereden. 766 deelnemers stonden aan de start aan de Oostkust van Zuid Afrika en werden aangemoedigd door een pak enthousiaste toeschouwers. De wedstrijd met start en aankomst in Addo Elephant National Park bedroeg 85 km , werd gereden bij temperaturen van +40° C en gewonnen door Kevin Evans. Voor de biker van het MTN/Energade team was het zijn derde overwinning.
Categorie:Marathon
Foto's Blankenberge
Een beetje aarzelend zijn een aantal foto's van Blankenberge met de hulp van Evy op de site geraakt.
Kijk hier rechts bij Mijn favorieten mijn MTB foto's Strandrace Blankenberge
Categorie:cross country
08-02-2010
Nico Berckmans ontroert Blankenberge
De strandrace van Blankenberge zal de geschiedenis ingaan als de eerste manche die Chico achter zijn naam schreef , maar ook vanwege de hulde die hij bracht aan zijn zieke vriend en trainingspartner Davy Coenen. Hij ontroerde alle aanwezigen en de man uit Balen kreeg een staande ovatie voor zijn moedig gebaar ; menigeen pinkte een traantje weg .
" Ik ging met veel vertrouwen naar Blankenberge, na toch wel een goed gevoel op de trainingen . De start verliep zoals altijd heel zenuwachtig Op een bepaald moment koos een groot deel van de groep de strandzijde en het groepje waar ik in verzeilde koos voor de duinenkant. Op het eerste zicht zag het er niet goed uit ,want ik kreeg het moeilijk op die strook, maar eens we aan het platvorm van Zeebrugge kwamen was het een stuk zwaarder voor de andere groep en zo konden we wegrijden met een aantal renners Na de eerste doortocht waren we met een 5tal renner Van Hoovels, Henderieckx,Massaer, Impens en ikzelf. Na een lastige zandstrook viel het groepje uit elkaar enkel ik , Kevin Van Hoovels en Joris Massaer schoten er nog over. We draaide rond, maar er werd niet vol gereden want Bjorn Rondelez zat in achtervolging, dus Kevin drukte het tempo en ik wilde natuurlijk vooruit. Hij sloot toch aan, maar de eerst volgende zandstrook ging ik toch wat versnellen, maar nooit in het rood, en opnieuw moest Rondelez passen en difinitief eraf Vanaf toen besloot ik de kat uit de boom te kijken en telkens ik op kop kwam , drukte ik het tempo om me te sparen(het was niet aan mij om de koers te maken)omdat ik toen besloot om voor de zege te gaan en zeker voor de eindzege
Joris moest op een gegeven moment de rol lossen en toen lag de wedstrijd voor mij in zijn difinitieve plooi.
Ik was het nog niet vergeten van de vorige strandraces; hoe ik moeten opboksen heb tegen een blok van een 5tal bikers . Ik besloot niet meer over te nemen en gewoon me te laten meeglijden , alhoewel ik moet toe'geven dat ik het in de zandstrook zeer moeilijk had met een zeer sterke Van Hoovels. Hij probeerde meermaals, maar telkens kwam ik terug en bij het oprijden van de aankomst zat ik terug in het wiel en ging in een ruk op en over hem. Hij was kwaad; wat ik begrijp , maar nu weten ze is wat het is om altijd geviseert te worden : zo moet ik immers al jaren koersen. Ik was met het gedacht vertrokken om nog een overwinning op te dragen aan DAVY COENEN en daar ben ik in geslaagd, ik had het hem beloofd en het is me gelukt. Ik had een trui klaar gemaakt met zijn naam erop en ze hebben die mij omgehangen toen ik de leiderstrui in het criterium moest aan doen . Op dat moment werd het me allemaal even teveel. De speaker wist er natuurlijk van en stelde mij de vraag
"Nico waarom deze zege opdragen aan Davy? "
Iemand die de MTB sport volgt , weet wat er aan de hand is, maar ik raapte al mijn moed nog eens samen om mijn verhaal te doen . Het werd muisstil , ik kreeg het zeer moeilijk uitgelegd, met horten en stoten, maar iedereen begreep het en ze wisten hoe laat het was." aldus een emotionele Chico.
Mensen die Chico wat beter kennen, weten dat hij een man is met een klein hartje. " Ruwe bolster, blanke pit! "... en ik kan het weten !
Categorie:cross country
Winst voor Bart Brentjens in Oss
Bart Brentjens en Jelmer Pietersma stonden zondag aan de start van de voorjaarsrit in Oss. Dit was de tweede wedstrijd in een serie van 8. Na een half uur reden er 5 man weg, waaronder Brentjens en Pietersma. In de sprint won Brentjens voor ploegmaat Pietersma, derde werd de Roy-Arts.
Brentjens " Afgelopen week zijn we terug gekomen van een goed trainingskamp in ZuidAfrika. We zijn daar met het hele team geweest om ons voor te bereiden op het seizoen. Vandaag was een goede training voor ons en ik ben blij dat dit soort ritten worden georganiseerd. Het is een hele goede voorbereiding. Jelmer Pietersma vertrekt morgen voor een trainingskamp op Mallorca, samen met ploeggenoten Irjan Luttenberg en Frank Beemer. In maart vormen Pietersma en Brentjens een duo in de Cape Epic
Categorie:cross country
Team AS Group-Quantec 2010
Na 1,5 jaar Univega-Pro Cycling , als temgenoot van onze landgenoot Patrick Meersschaert , kreeg de Nederlander Jean Biermans geen contract verlenging en moest hij opzoek naar een nieuw team! De laatse maanden van het seizoen 2009 werkte Biermans af bij het Santos-Continental MTB Team. De voormalige Maastrichtenaar had enkele opties is petto maar koos uiteindelijk voor het Duitse Team AS Group-Quantec . Bij het team van Christoph Loercks is Biermans in goede handen wat training en begeleiding betreft. Loercks is nl bedrijfleider van XP-Sport Training Systems en traint tevens de Duitse selectie. Daarnaast mag Christoph Loercks zich tweevoudig wereldkampioen 24 u noemen en kan hij bogen op een rijkgevuld palmares. Het team is gespecialiseerd in 24uurs wedstijden , maar gaat zich in 2010 meer toeleggen op de marathons . Naast Jean Biermans , sinds kort woonachtig in Hasselt , zal ook onze Belgische wereldkampioen 24 u solo bij de masters Ives Verbruggen deel uit maken van het AS Group-Quantec Team .
de nieuwe teamkledij voor 2010 :
Categorie:cross country
Colnago CAP Arreghini
De drie dames van het Colnago CAP Arreghini team zijn op stage in Gran Canaria, één van de Canarische Eilanden, gelegen op 210 km van de noordwestelijke kust van Afrika.
De Italiaanse marathon en cross country kampioene Eva Lechner zoekt samen met de Zwitserse Nathalie Schneitter en Vivienne Meyer , zoals zovelen, warmere oorden op. Nathalie Schneitter is de Europese kampioene bij de beloften van 2008 , terwijl Vivienne Meyer in 2009 Zwitserse U23 kampioene werd.
De 24 jarige Lechner werkte een schitterend cyclocross seizoen af en realiseerde een mooie vijfde plaats op het WK in Tabor. De dame uit Bolzano is een rijzende ster in het Italiaanse wielrennen. Samen met haar 2 teamgenoten van het ' roze ' team is ze van 8 tot 22 februari ondergebracht in Playa del Ingles en werkt er dagelijks van 80 tot 150 km af . Intussen profiteert het damestrio van het milde klimaat op Gran Canaria. Het eerste optreden wordt de Maremma Cup (Grosseto) op 27 & 28 februari . Vorig jaar won Eva Lechner deze wedstrijd met 40 sec voorsprong op de tegenstand.
Categorie:cross country
TEAMPRESENTATIE WEYS KTM RACING TEAM
Op vrijdag 5 maart 2010 houdt het Nederlandse Weys KTM Racing Team hun teampresentatie in de zaal van Jongerencentrum Sjiwa aan de Hoogstraat 1a in Baarlo. De teampresentatie begint om 19.30uur.
Het Weys KTM Racing Team heeft zich voor dit jaar versterkt met twee nieuwe renners. Als eerste is Joshua van der Linden uit Epen bij het team gekomen. Joshua is 17 jaar en rijd in 2010 in de categorie Junioren. Het wordt voor hem zijn allereerste jaar wedstrijden rijden bij de KNWU. Joshua zal vooral heel veel moeten leren maar zal voor de toekomst, naar verwachting, leuke resultaten neerzetten. De tweede nieuwe renner is Roel van der Stegen uit Reuver. Roel is 12 jaar en is in 2009 als 6e geëindigd tijdens Nederlands Kampioen in de jeugd categorie 5. In 2010 zal Roel het opnemen tegen renners in categorie 6 (13 jaar). Roel komt uit in de Landelijke Jeugd Competitie en zal veelal zijn eigen seizoen rijden, maar volledig worden ondersteund door het Weys KTM Racing Team.
Ook zijn drie renners uit het team gestapt. Eric Hegger wil in 2010 zijn geluk op de weg gaan beproeven. Erik van Hegelsom gaat een stapje minder fanatiek fietsen en Leon Daniëls heeft na 14 jaar wedstrijd rijden een punt achter zijn actieve fietscarrière gezet. Leon was en blijft teammanager en gaat nu ook de renners van het team begeleiden.
Van de bestaande renners blijft Noud Nijssen bij de Amateurs rijden. Peter Nielen stapt over van de Masters 30+ naar de Masters 40+. Thom Wetzels blijft in de categorie Beloften rijden en Pim Keunen stapt over van de Nieuwelingen naar de Junioren.
De teamleiding blijft uit Wil Nijssen en Leon Daniëls bestaan en Huub Nijssen steunt hun met promotionele activiteiten.
Verder heeft het Weys KTM Racing Team weer het vertrouwen van de 3 hoofdsponsoren, Weys Tweewielers, KTM Bike Industries en Seacon Logistics, gekregen om de ingeslagen weg verder uit te bouwen.
Verdere sponsoren zijn onder andere: Magura Bike Parts, Schwalbe banden, Ekoi helmen, Hotel De Bloeiende Berg, Installatiebedrijf Hans Boom, Rabobank Venlo.
Categorie:cross country
Dirk Van de Schans komt zwaar ten val
De voorzitter van MTB Kattenbos werd zondag tijdens de strandrace in Blankenberge slachtoffer van een zware val . Dirk Van de Schans heeft een serieuze valpartij gemaakt over een golfbreker en werd opgenomen in het Ziekenhuis van Blankenberge. Afgelopen nacht verbleef de biker uit Lommel op de intensieve afdeling. Conclusie: 1 gebroken nekwervel, 3 gebroken ruggewervels, een gebroken rib en nog een paar andere zaken. Hij moet nu een harnas aan maar wat er verder moet gebeuren weten ze nog niet.
Langs deze weg willen wij Dirk een spoedig herstel toewensen.
Categorie:cross country
Hans Planckaert out
Pas enkele weken geleden werd het Smart Cycling Marathon Team aan pers en publiek voorgesteld. Hans Planckaert, de specialist op de lange afstand, werd voorgesteld als de spilfiguur in het marathon gebeuren. De seizoensstart draaide echter anders uit voor het nieuwe team. Een val op training trok meteen een streep door de teokomstplannen van de ex Casa Verde biker.
Hier zijn verhaal: "Vorig zondag hadden we met de ploeg een wegtraining gepland in Aalst, met de mtb. In een klein asfalt-weggetje reed ik wat in het midden van de baan, toen ik plots een ijsplek opmerkte. Ik besloot om er voorzichtig over te rijden. Plots sloeg mijn voorwiel onderuit, en schoof ik verscheidene meters op het asfalt uit. Na de shock, kon ik rustig verderfietsen. Mijn schouder en mijn heup deden wat pijn, maar ik beet door. Die week ben ik nog gaan werken, maar mijn schouder bleef aanhoudend pijn doen. Dan tenslotte doktersbezoek,en foto's laten nemen. Het harde verdict was : RX:Fractuur dixtale derde sleutelbeen(clavicula),m.a.w. sleutelbeenbreuk aan het uiteinde, met verbinding bovenarmspieren. Een operatie was gelukkig niet nodig. Nu zit er niets anders op, dan rustig mijn sleutelbeenbreuk de tijd te geven om te herstellen. Een harde opdoffer! " aldus Hans Planckaert.
Categorie:Marathon
Duatlon Bolderberg, victory nr.2 !!
Na Zonhoven schreef Mark Donné in Bolderberg de tweede overwinning op zijn naam. Samen met zijn schoonbroer Tom Vanchaze vormt Trek biker Mark Donné een ijzersterk duo . Het relaas van Bolderberg :
" Helaas een hele week wat ziekjes, keelpijn, verkouden Kwam ergens ook goed uit, het was weer zeer slecht weer begin van de week, en was dringend aan rust toe, voorlopig wat trainingsvolume betreft, mijn beste winter ooit, ondanks de strenge winter.
Vrijdag even met de auto langs het parkoers, zag er redelijk goed uit ondanks het weer. Gezondheid was goed, dus beslist om de overwinning van Zonhoven proberen te evenaren. Tom Vanchaze maakte een goede start in de loopproef. 1 loper kwam met een redelijke voorsprong als eerste binnen, maar had een dame bij zich voor de fietsproef. Tom kwam als 3de binnen, vrij kort achter de 2de, weer een zeer gunstige uitgangspositie voor mij, goed kerel !! Ik reed meteen naar de man op de 2de plek, en in de eerste single track hadden we ook die dame al te pakken. Ik was niet al te zot vertrokken meteen, niet meteen ontploffen, en er was nog een 3de renner komen aansluiten. Wel zeer vervelend, we zaten al meteen tussen de solo deelnemers, deze waren 5min voor de duos vertrokken. We moesten een iets ander parkoers afwerken dan de mtb wedstrijd, echter toch evenzeer best wat single track, waar inhalen moeilijk was. Ook enkele stukken asfalt, en lange rechte stukken zeer hard zand. Ik trok eens door, 1 renner moest meteen lossen. Waar ging ik die andere kwijtraken ? Er waren 2 stevige klimmetjes kort na elkaar, vrij op het einde van de ronde, op de 2de was de finish van de mtb wedstrijd eerder die dag. Ik begon eraan op kop, meteen een knal erop, ik was meteen weg. Het 2de klimmetje omhoog spurten, boven de bocht, dan de singletrack in en vast achter de solo deelnemers. Mensen die op 3km lopen en 4km mtb al 5min verliezen .. je kan je voorstellen hoe traag die rijden ik zat vast, inhalen absoluut onmogelijk en mijn gezel van mtb team Fuji kwam terug. Dan de lange asfaltstukken, rustig aan. Ik dwong hem even de kop op, maar ging zelf weer als eerste de single track in. Even stevig door, weer miserie met solo rijders, maat voor niets. In drukte het tempo enorm op de rechte stukken. Ik kon wel keihard rijden met hem in het wiel, iedereen achter ons op nog veel grotere afstand rijden, maar daar had ik niets aan. Ik moest van die man af, om mijn loper Tom een voorsprong te geven, wat die kerel zijn loper was ook niet slecht, aangezien die vrij kort achter Tom binnen gekomen was
Ik dwong hem nog een keer op kop, op het lange rechte stuk achteraan stopte ik gewoon met trappen. Ik nam weer over net voor de klimmetje, en ontplofte een 2de keer op de eerste klim. De kerel loste weer, maar in de afdaling met jump zat ik weer vast achter een trage renner, wat een miserie !! We waren al half koers, in ronde 3 moest ik die kerel dus nog steeds bij me dulden, ik werd er wat nerveus van. Ik was duidelijk de betere, nog zo fris als een hoentje, enkel 2 keer bergop gekoerst maar raak er maar eens vanaf. Hij wist dat ook, dus reed ook maar heel rustig toen ik hem weer de kop op dwong. Terecht uiteraard.
Ik was aan het nadenken einde ronde 3 op de klimmetjes weer eens proberen, stel dat het weer niet lukt door de trage mannen, dan heb ik hem heel de 4de ronde nog steeds bij me, dan moet het op het einde van de laatste ronde gebeuren en wat kon ik dan nog pakken, een seconde of 10 ? Dat zou jammer zijn, duidelijk de sterkste en toch mijn loper maar 10sec bonus kunnen meegeven Achteraan op het parkoers, het lange stuk wit zand, eerst lichtjes stijgend, dan licht dalend ik had hem op kop gekregen, ik schakelde lekker groot en besloot op de verrassing te spelen. Ik demarreerde volle bak achter hem uit, 44x11 erop, keihard doortrappen in de ruime bocht hij was uiteraard verrast, had me natuurlijk enkele 100de meter verder pas verwacht op de klimmetjes zodra er een gat was, al was het maar 20 meter, dan ieder voor zich, dan rijd de sterkste wel weg. In het eerste klimmetje kreeg ik het wel wat lastig, ik was al een halve kilometer aant vlammen op de grootste versnelling, maar hij kwam toch niet terug. In de afdaling liep het weer fout: weer een trage voor me. Ik roepen dat hij op moest schieten, aan de kant kon daar niet rustig rustig, we rijden voor de 40ste plaats was meneer zijne uitleg !! Hij wel ja, ik was voor de overwinning aant knokken !!! Kieken. Onderaan erlangs, maar in een glimp zag ik ook dat die renner WEER terug was, verdoeme, maar ik ging voor de bocht de trage man nog voorbij, hij zat er nog achter Maar ik toch voluit een sprint bergop, ik moest blijven proberen. Hij moest die man nog passeren, geen probleem, plaats genoeg, maar dan nog vast mijn wiel pakken Ik hoor in de bocht een schuiver bovenaan had ik eindelijk eens niemand voor me, volle bak door, en ik was weg. Mijn naaste belager was inderdaad wat weggeschoven met de kiezel in de bocht, was niet gevallen, maar had toch meters moeten prijsgeven. De motor, die de eerste ronde ook voor miserie zorgde door te dicht voor ons te blijven, en ook opgehouden werd door de solo rijders, zat me in de asfaltbocht weer deftig in de weg. Ik was eindelijk van het blok aan het been verlost, en die motormuis had niet echt een idee van de snelheid die je op een fiets kan ontwikkelen precies . Die meneer even de wind van voor gegeven, en vol optrekken na de bocht. Meteen de 11 erop en gas. Slechts 1 taak nu: de ronde van mijn leven rijden. Ik reed de hele ronde op de limit, technisch en vooral fysiek, dit was het moment, ik was er eindelijk vanaf, elke seconde die ik nu kon pakken, moest ik meenemen. Laatste keer de klimmen, voluit spurt van onder tot boven, opt einde nog een enorme sprint op het asfalt en gestopt proberen te komen aan de wisselzone. Tom kon op weg. Ik was er al gerust in. Broer Roy had getimed toen de lopers de wisselzone uitgingen, bleek Tom met 1min12sec voorsprong te zijn vertrokken. Dat was duidelijk, de 2de opeenvolgende zegen was binnen, dat kon niet fout meer gaan. Ik had dus op een dikke ronde 1min12sec gepakt op de 2de, was dus inderdaad duidelijk de sterkste. Tom hield makkelijk stand, liep nog 6sec sneller dan de andere zijn loper, en we wonnen met een ruime voorsprong van 1min18sec.
Een 2 op 2 dus. 2 deelnames, 2 overwinningen, en steeds ruimer. Mijn seizoensstart is dus al zeker geslaagd, mentaal fijne opsteker, helpt enorm wat motivatie betreft voor de trainingen met het nog steeds slechte weer in het verschiet.
Na de wedstrijd even rusten, warm aankleden en terug de fiets op. Tom ook zijn fiets meegebracht, want we waren om kwart voor 4 al binnen, prijsuitreiking volgens de site pas om 18.30h. We hadden echt geen zin om daar uren te gaan zitten, dus hadden we afgesproken om nog wat te gaan trainen, beesten zoals we zijn . Navraag leerde dat prijsuitreiking om 18.00h á 18.30h zou zijn Dus wij wat fietsen, rustig doucheke nemen en om exact 18.01h stapten we de zaal binnen. Alles was reeds bezig, het podium van de duos was reeds geweest Ze waren te vroeg begonnen. We zagen er mensen met fietsschoenen, nog veel sjiek materiaal daar gingen de mooie natura prijzen. Maar ach, daar doen we het niet voor. De bloemetjes hadden ze wel nog, dus het mooiste voor het thuisfront hadden we toch nog mee kunnen nemen.
Redelijke organisatie daar, enkel jammer dat ze de prijsuitreiking vroeger doen als aangekondigd, en dat ze de duos 5min later laten starten. Dat is helemaal niet plezant koersen, niet voor de duos die de miserie hebben van het inhalen, maar ook zeker niet voor de solos die constant aan de kant moeten. Gewoon samen starten, kan perfect, zie Zonhoven.
Davy, nummer 2 voor jou, blijf gewoon nog heel erg lang onder ons, dan kan ik je er nog veel meer geven !! " liet Mark Donné met enige trots weten.
Categorie:cross country
07-02-2010
Kris Henderieckx pakt podium in Blankenberge
Jawel, t eindelijk nog eens gelukt. Den Henderieckx is nog eens op t podium geraakt in een strandrace, en dat was al even geleden! Hoe dat is gelukt? Lees maar even mee!
" Deze winter maakte ik van de strandraces bewust geen doel. Ik wilde een rustige winter zonder overdaad aan trainingen en zonder de stress van het toeleven naar wedstrijden. En blijkbaar wérkt dat voor mij, want na een erg matige 17e plaats in de eerste strandrace, behaalde ik een 8e en een 7e plaats in de twee volgende races. En toen kwam Blankenberge dichterbij. Voor mij is dat de mooiste maar ook zwaarste strandrace en dus wilde ik daar t liefst mijn beste resultaat halen. Maar een week geleden werd ik ziek. Buikgriep, zei de dokter, en dus moest ik noodgedwongen enkele dagen binnen blijven. Ik sportte dan ook vijf opeenvolgende dagen niet en at toastjes en dronk thee. Vanaf donderdag voelde ik me wat beter, al was ik nog steeds erg snel uitgeput. Dus bleef ik me super verzorgen en sliep overdreven veel. Ik had me zelfs deze ochtend wat overslapen Met een bang hartje trok ik naar de startlijn. Ik nam een goede start en kon binnen de eerste toen het eerste keerpunt ronden. Bovenaan de beruchte trap reed ik zelfs al in 4e positie, maar toen trokken Chico en Kevin Van Hoovels fors door. Massaer sloot als enige aan en ik reed verder op mijn eigen tempo. Na de duinenzone keek ik voor t eerst achterom en zag alleen Bjorn Rondelez nog. Met hem reed ik naar het andere keerpunt, waar ik hem moest laten rijden. Bjorn geraakte net bij de kopgroep, ik net niet De volgende twee ronden legde ik alleen af. Voor me lieten Kevin en Chico eerst Bjorn achter en daarna Joris Massaer. Bjorn werd mijn mikpunt en ik stemde mijn koers op hem af. Zag ik dat hij haperde in het zand, dan koos ik voor een andere, beter lopende, lijn. Met nog anderhalve ronde te gaan kwam ik door een gok erg kort op Bjorn. Hij zag dat en wachtte me op. Samen begonnen we aan de laatste ronde, met in ons vizier Joris Massaer. Aan het keerpunt in Zeebrugge raakte ik Bjorn kwijt en naderde ik tot op 100 m van Massaer. Hij versnelde, maar ik ook! Aan de trappen bergaf zat ik in zijn wiel. Massaer verkoos het om na de trap tegen de duinen te blijven rijden, ik stak het mulle zand snel over en vloog op het harde zand tegen 40 km/h naar de hoge trappen. Van Joris was ik af, maar Bjorn Rondelez reed zon 20s achter mij. Ik moest dus blijven rijden en zorgen dat ik door de laatste zware stroken goed door kwam. Dat lukte, dus kon ik supergelukkig als derde over de streep rijden. Als je goed rijdt en je hebt dat niet verwacht, dan ben je zéér content! Dat was ik dan ook! Op het podium mocht in languit mijn verhaal doen. Eén van de vragen die ik mocht beantwoorden was wat ik zou hebben bereikt moest ik niet ziek zijn geweest. Awel, ik denk niet dat ik dan op het podium had geraakt! Dan had ik waarschijnlijk weer te veel en te zwaar getraind en me minder goed verzorgd, vandaar. Na het interview mocht ik op de foto samen met de twee sterkste strandracers van de afgelopen jaren. Een hele eer! Vanaf nu ga ik toch terug wat meer trainen, zodat ik in de marathons kan schitteren. De goesting is er en het weer zal nu ook wel stilaan de goede kant op gaan, niet? Ik wil nog even alle supporters bedanken. Ik werd vandaag erg hard aangemoedigd en dat is altijd leuk! Voor de rest wil ik nog even kwijt dat ook mijn ploegmaats bij teamNomadesk dat uitstekend hebben gedaan. Kim Saenen werd tweede dame en Kris Hertsens was 14e overall en daarmee 1e master. Alledrie op t podium dus. What a team!!" liet Kris Henderieckx opgetogen weten.
