Dag 1 in Finale Ligure werd dus ingekort en de zege ging naar Jared Graves.

Over de 3 specials klopte de  Australische Yeti biker  Jared Graves de Fransman  Jerome Clementz , Fabien Barel , Martin Maes en Remy Absalon (Commencal) .

De eerste special werd gewonnen door onze jonge landgenoot Martin Maes (GT),  hij was sneller dan Fabien Barel en Nicolas Lau.

Lau was de betere in de 2 de ronde en ging  Jerome Clementz (Cannondale) en Martin Maes vooraf.

Jared Graves  won de 3 de ronde voor Clementz en Lau ;Maes kwam ten val en verloor 20 sec en daarmee het uitzicht op het podium.

Cannondale biker Fontana deed het met de 25 ste plaats niet slecht .

Met haar 59 ste plaats algemeen was de Franse  Anne Caroline Chausson de beste dames. De Britse Tracy Mosely eindigde op 61 en was daarmee 2 de. Cecile Ravanel werd mooi derde, Isabeau Courdurier 4 de voor Rosara Joaseph en Anneke Beerten.

volledige uitslagen dag 1

Nadat  de eens zo talentvolle Mona Eiberweiser uit het Duitse  Deggendorf de competitiesport vaarwel zegde  omwille van aanhoudende rugklachten en Johanna Techt  nog niet helemaal hersteld van haar rodel ongeval in 2011,  kon het Ghost Factory  Racing Team wel wat nieuw bloed gebruiken.

De 17 jarige Weithaler  is zeker niet de eerste de beste. Als 1 ste jaars junior won ze de World Cups in Albstadt en Nove Mesto en werd ze derde in Val di Sole.

Aangezien de World Cup voor juniores ter ziele gegaan is , zal  Weithaler  in 2014 aan de nieuwe Europese serie voor juniores deelnemen.

Volgend seizoen zal ik waarschijnlijk mijn sportopleidingstatuut bij de VDAB verliezen. De reden is simpel: ik ben te oud geworden. Financieel gezien werd ik dus gesteund door dit statuut en door mijn huidige ploeg Versluys Team. En gezien mijn ploeg het wegvallen van die vergoeding niet kan opvangen, moet ik verplicht andere oorden opzoeken.

 

Ik krijg vaak hetzelfde antwoord: geen plaats en geen geld. En het feit dat ik een Belg ben, pleit ook niet in mijn voordeel.

 

De Benelux is helaas maar een kleine afzetmarkt. Er rijdt bijvoorbeeld een Japanner bij een grote mountainbikeploeg, die zeker niet beter is dan mij, maar wel bij die ploeg rijdt omdat de Aziatische markt een veel grotere afzetmarkt is. Dat maakt het dus financieel interessanter voor die ploeg.

Ik vermeld altijd dat ik al jaren de beste Belg op de UCI-ranking ben. Daarnaast ben ik ook een zeer constante renner. Ik krijg tijdens het seizoen nooit een dipje. Een groot nadeel is echter dat ik net onder de top blijf bengelen. Meestal eindig ik in een wedstrijd, waar toch zo’n 120 renners aan de start staan, in de top 20. Geen uitschieters dus en dan val je ook minder op…

Zeer zeker, maar voor bijvoorbeeld BLOSO was het toch niet goed genoeg. Ik wou graag opnieuw een topsportstatuut bij BLOSO bemachtigen, maar de eisen lagen zeer hoog. Ik moest in Londen top 12 rijden. Ik had heel goeie benen die dag, maar kende pech bij de start. Uiteindelijk maakte ik nog heel veel tijd goed en werd ik toch nog negentiende.

 

Wel, toen ik opnieuw voor de commissie van BLOSO moest verschijnen om mij te verdedigen, kreeg ik een zware dreun te verwerken. Wielerbond Vlaanderen moet normaal gezien voor mij een dossier aanmaken en overbrengen aan BLOSO. Zij bekijken dan het dossier en op basis daarvan beslist BLOSO. Wat bleek? Mijn federatie had zelfs geen dossier ingediend. Ik stond daar dus met mijn mond vol tanden. Ik kan niet uitleggen hoe teleurgesteld ik was.

Ik wil niet te veel met modder gooien, maar eigenlijk krijg ik simpel gesteld enkel steun als de Olympische Spelen eraan komen. Voor Londen werd ik door de federatie ingezet in veel wedstrijden om genoeg punten te verzamelen. Ze hadden echter niet gedacht dat ik me zou plaatsen voor de Olympische Spelen, want ze wouden liever iemand als Sven Nys meenemen. Wat veel mensen niet weten, is dat ik vorig seizoen zodanig veel punten verzamelde, dat België een tweede renner mocht sturen naar Londen. Ik was sowieso geplaatst als beste Belg. Nu hoor ik amper nog van de wielerbond, want Rio 2016 is nog ver weg.

 

Blijkbaar betekent de beste Belgische mountainbiker zijn niet zo zoveel in Vlaanderen. België is wel koersgek, maar dan vooral op de weg en in het veld. Er wordt nu eenmaal in Vlaanderen veel meer geïnvesteerd in wegwielrennen en veldrijden dan in mountainbike. Dit in tegenstelling tot Wallonië. Er bestaat effectief een Waals team, maar daar is ook geen plaats voor mij.

 

Hoewel er bij dat Waals mountainbiketeam niemand rijdt die potten kan breken, is er geen plaats voor mij omdat het vooral een opleidingsteam is voor Walen. Ik vind het daarom onbegrijpelijk dat er in Vlaanderen, dat de beste mountainbikers heeft van het land, geen plaats is voor een eigen mountainbiketeam.