Afgelopen weekend had het Europees Kampioenschap Trial plaats in Weilrod-Riedelbach waar Nodrugs Concept Team atleet Iciar Vandenbergh een 4de plaats behaalde. De halve finale verliep niet echt heel vlot op zaterdag, de eerste ronde was zelfs vrij slecht.

Iciar Vandenbergh :

" Ik had het gevoel dat ik wat wedstrijd ritme miste. Daarbovenop kwam ik in de laatste zone ten val. Ik denk dat dit wel de zwaarste val van mijn carrière was. Gelukkig viel de schade goed mee en buiten een pijnlijke nek en keel alsook wat duizeligheid hield ik er niets aan over.

Ideaal is zo een val nooit en ik begin de 2de ronde dan ook weer met  5 strafpunten in de eerste zone. Ik heb me toen heel even kwaad gemaakt en alles gegeven in de andere zones waar ik in totaal nog 7 strafpunten haalde en zo de 2de ronde met 12 strafpunten eindigde.

Dankzij deze goede 2de ronde eindig ik in de halve finale op de 5de plaats en ben dus gekwalificeerd voor de finale op zondag.

De zones voor de finale waren moeilijk maar haalbaar. Alles zag er goed uit tot tijdens de opwarming bleek dat mijn vork los kwam. Er was geen tijd meer om de vork te vervangen en de enige optie was de vork na elke zone terug aan te spannen, niet echt ideaal dus.

In de eerste zone liep het helemaal mis en kreeg ik 5 strafpunten. Door het incident met de vork was ik niet opgewarmd en ook mentaal zat ik nog niet in de wedstrijd.

Ik heb me dan opgeladen voor de 2de zone waar ik 1 strafpuntje haalde door een obstakel met de pedaal te raken, maar voor de rest ging het heel goed. De Iciar trein was vertrokken.

Na de eerste ronde stond ik op een 3de plaats met maar 1 puntje verschil van de 2de plaats. Ik wist dat ik nog beter kon, zeker met de slechte start in de eerste zone. Alles ging goed en ik zat op schema tot aan zone 3, een zone die echt wel mijn ding was: lang en fysiek. Alles loopt goed tot aan het laatste obstakel, een van de moeilijkste passages. Ik kom echter met mijn voorwiel over het lint en krijg zo jammer genoeg 5 strafpunten. Op dat moment stond ik nog altijd virtueel op de 3de plaats.

De volgende zone ging weer perfect. De 5de zone ging ook goed, alleen kreeg ik 4 strafpunten voor de tijd omdat ze zo lang was. Ik heb wel geen enkel ander strafpunt gemaakt in deze zone.

Bij het ingaan van de laatste zone staat mijn vork helemaal los. Bij het aanzetten naar een kicker (sprong) vlieg ik volledig scheef en zet 3 voeten, maar gelukkig geen 5 strafpunten. De 2de keer geraak ik er zonder problemen op, maar verlies hierdoor wel aardig wat tijd. Ik zet nog een voetje om zeker te spelen op een van de moeilijke obstakels en spurt dan naar het einde om binnen de tijd te zijn. Hierdoor tik ik met mijn pedaal en heb alsnog 5 strafpunten. Op dat moment kan ik alleen nog maar afwachten en toekijken.

Uiteindelijk wordt het een 4de plaats en val ik net naast het podium. Ik baal enorm maar dit is trial. Ik was heel sterk die dag en ben ik heb alles gegeven om op de 2de plaats te eindigen. Misschien heb ik hierdoor wel mijn 3de plaats verloren door extra risico’s te nemen in plaats van op veilig te spelen,  maar dat is mijn manier van rijden alles of niets. Het probleem is dat ik dan ook geen voetjes zet en alles probeer en hierdoor soms 5 strafpunten krijg.

Maar dat is nu eenmaal mijn manier van rijden en ik merk ook wel dat dit ten zeerste wordt geapprecieerd door het publiek en iedereen die mij volgde.

Op een dag zal het zeker is allemaal lukken. Dit is trouwens de enige manier om ooit te winnen van Gilles Coustilier, hij is voorlopig toch nog een klasse te sterk want hij rijdt overal uit zonder strafpunten op 1 uitzondering na waar hij 1 voetje zet.

 Ik kan terug blikken op een zeer mooi en bewogen EK.  Het is zeer spijtig dat ik het net niet op het podium stond, maar dit lukt nog wel. Nu vrijdag gaan we er al terug tegenaan in de volgende Wereldbeker wedstrijd in Val d’Isère.”

29/07: Hechtel-Eksel

Limburgs Kampioenschap

Contact: infolmtb@gmail.com  
0479/34.27.83
0473/88.34.72

Voetbalterrein Dennenstraat

Uurrooster:
09u30: Heren en Dames Fun B
11u00: Heren Fun A, Dames Fun A + Masters 1 & 2, Meisjes Jeugd en Jongens Nieuwelingen
13u00: Heren Juniors, Heren Masters 2, Dames Elites + Beloften
15u00: Heren Elites + Beloften, Heren Masters 1

Voor het Provinciaal Kampioenschap is de deelname van alle Limburgse MTB vergunninghouders verplicht.

Vanmiddag vertrekken  onze landgenoten Steven Pauwels en Peter Paelinck van Team Reevax  naar Ulaanbaatar, de hoofdstad van Mongolie, waar volgende maandag het hoofddoel van dit jaar van start gaat: de Mongolia Bike Challenge !

Vanaf maandag 30 juli zullen Kroki en Pepe 10 dagen lang in de voetsporen van de beroemde veroveraar Gengis Khaan treden en de uitdaging aangaan om op onze beurt Mongolie te veroveren. Dekor van dit avontuur zijn de ongerepte landschappen van Mongolie, in het hart van Azie, en omsloten door China in het zuiden en Siberisch Rusland in het noorden. Naast de bikkelharde wedstrijdgegevens met maar liefst 1400 km in 10 wedstrijddagen, zullen vooral de natuurelementen een grote tegenstander vormen: het parkoers gaat immers door desolate, extreme woestijnen waar de temperaturen kunnen oplopen tot 45 graden en meer, via de onmetelijke Mongoolse steppe waar de forse tegenwind heer en meester is, tot het doorkruisen van talloze ongerepte, snelstromende rivieren en het beklimmen van majustueuze bergketens waarvan de toppen tot ver boven de 4000m reiken !
Cory Wallace (Kona Factory Team),  zijn teamgenoten Barry Wicks en  Kris Sneddon  en de Canadees Carter Hovey deden al heel wat ervaring op in de  BC Bike Races en de  Trans Rockies  en behoren  tot de  favorieten  .

Afgelopen weekend (19-22 juli) verzamelden er meer dan 2000 bikers op Alpe d'huez voor de 18e editie van de Megavalenche.
Dit is de grootste enduro wedstrijd ter wereld waar meer dan dertig nationaliteiten aan deelnemen. Tussen dit ruime internationale deelnemersveld met tal van toppers als Remy Absalon, Nicolas Vouilloz en Dan Atherton vonden we dit jaar ook Karsten en Ben Pauwels  van Team Klein Brabant  terug.

De Megavalenche bestaat  uit een kwalificatierace (neg. hoogteverschil van 1000m) en de uiteindelijke race (neg. hoogteverschil van 2250m). Afhankelijk van het resultaat in de kwalificatierace mag je deelnemen aan de Megavalenche, Mega Challenger, Mega Amateur of Affinity. Dit is om het kaf een beetje van het koren te scheiden en om niet alle 2000 bikers tegelijkertijd van op 3300m te droppen.

Vanaf bij de eerste verkenning werd het niveau van het parcours onmiddellijk duidelijk. Bescherming is een absolute must (en verplichting!), elk stuurfoutje wordt hier genadeloos afgestraft. De drops, korte haarspeldbochten, brute stenen, strakke kombochten en de lengte van de verschillende races maken van dit parcours een ware uitputtingsslag.

Op vrijdag stonden er de kwalificatieraces op het programma. Hierbij vertrekken de bikers van op 2800m in groepen (heats) van 200.
Wij stonden op de 3e startrij (50-75e) en wisten wat ons te doen stond....bij de eerste 35 eindigen om 't zondags te mogen deelnemen met de beste 350 bikers aan de Megavalanche. De start is waanzin!! Onder begeleiding van een helikopter, de beats van Skrillex en de gekende Megavalanche-tune maken ze je nog gekker en is het ieder voor zich.

Zowel Karsten als Ben  Pauwels kende een goeie start tot we in het 2e stukje sneeuw(=gekkenwerk) kwamen.
Hierbij liep Ben Pauwels  naast z'n fiets en kwam ten val op z'n knie.
 " De bescherming was afgezakt en de wonde vrij diep. "Aaah, fuck, ni goe!" Even checken of er iemand van de organisatie te zien was... neen! Dan maar m'n bescherming opgetrokken en besloten om verder te rijden en zien hoe lang we het zouden kunnen uithouden. Op de fiets was het immers ook de snelste weg naar beneden (EHBO-post). Onder pure adrenaline bijt je je vast in het achterwiel van je tegenstanders en komt het competitiebeestje boven. Halverwege het parcours riepen supporters dat ik rond de 37e stelling reed. Het teken om nog alles uit de kast te halen. Recht blijven op dit parcours is al knap, maar inhalen op deze singletrack is nog moeilijker. Uiteindelijk haalde ik na ruim 26 minuten de finish. Voor zij die denken..."een half uurke bergaf, das toch ni vermoeiend". Na afloop gaf m'n polar een gemiddelde hartslag van 186 weer!

Bij het zien van m'n wonde na de finish moest ik toch even gaan liggen en heb ik onmiddellijk hulp ingeroepen. Ondertussen kwam ook Karsten toe. Hij kende pech en z'n achterderailleur was stuk. Hierdoor kon hij niet volluit gaan op de vlakkere stukken en moest zo posities prijsgeven. Op de verpleegpost werd ik goed geholpen. Ik kon Evelien verwittigen en Karsten zorgde voor m'n fiets. De verpleger vreesde even voor mijn knieschijf maar eens aangekomen in het 'Medical center' stelde de dokter me gerust. Na wat oplapwerk en 9 hechtingen werd ik opgehaald door Evelien, Karsten en Minne (dikke merci!).
Uiteindelijk behaalde ik een 32e plaats en de kwalificatie was een feit. De opgave jammer genoeg ook.... deze wonde zal me zeker twee weken aan de kant houden. Karsten behaalde een 68e plaats en mocht op zaterdag deelnemen aan de Mega Challenger. De wedstrijd was een ware veldslag voor mens en materiaal maar hij reed de race toch uit in een tijd van 1h27. Knap!

Na afloop kijken we met gemengde maar vooral verzadigde gevoelens terug. De Mega is pure waanzin en is zowel op fysiek en zeker op technisch vlak één van de zwaarste wedstrijden die we ooit reden. Mega 2013 count us in!!!

Bijzonder knappe ervaring, maar door de blessure ben ik twee weken out. Hierdoor mis ik twee wedstrijden van de Flanders Cup en verlies ik m'n 3de plaats in het klassement vann de Funklasse A. Ook voor  de 'thuiswedstrijd' in Boom waar ik m'n zinnen had opgezet zal ik forfait moeten geven." aldus Ben Pauwels

Tot slot nog enkele tips:

zorg voor superstevige banden, de scherpe rotsen zijn meedogenloos,
zorg voor voldoende reservemateriaal "This mountain, kills your bike!",
zorg voor een goed donsdeken... eerste nacht was op 't vriezen af,
investeer in goede bescherming,
zorg voor goeie vriendinnen, die je bij een blessure oppikken en de terugreis volledig voor hun rekening kunnen nemen! (Merci Evelien!!).

Aanstaande zondag (29 juli) staat in het Nederlandse Roosendaal de tweede manche van de City Mountainbike Challenge op het programma. Het is voor het eerst in het bestaan van de CMC dat er een wedstrijd buiten België zal plaatsvinden.
 
Op de plaatselijke 'Markt' neemt een aantal internationale toppers het in de XCE-wedstrijd onder meer op tegen veldrijders Ben Berden en Rob Peeters. Bij de dames verschijnt niemand minder dan Anneke Beerten aan de start. Zij is de regerende wereldkampioene four-cross. Voorts komen alle andere categorieën, van kids (initatie) tot en met de funklasse, aan bod op het inmiddels vertrouwde, ultrakorte parcours bezaaid met tal van kunstmatige hindernissen.

Inschrijven is nog steeds mogelijk

Ook jij kan zondag aan de start verschijnen in het Nederlandse Roosendaal. Later op het seizoen staan nog manches op het programma in Waregem (tevens BK XCE - Eliminator!), Gent en Kortrijk. Opgelet! De beschikbare plaatsen in de funklasse zijn bijna allemaal de deur uit! Snel wezen luidt dus de boodschap. Schrijf hier in.

Rotterdam verandert van locatie

Als gevolg van overmacht verhuist de tweede Nederlandse manche, die voorzien is op 5 augustus in Rotterdam, naar het Lloyd Multiplein. De mooie Rotterdamse skyline blijft hoe dan ook behouden...

CMC kalender 2012

29/7 Roosendaal – Markt
5/8 Rotterdam – lloyd Multiplein
19/8 Waregem – Grote Markt
2/9 Gent – St Pietersplein
15/9 Kortrijk – Veemarkt

www.citymtbchallenge.be

12 augustus 2012

 Chouffe-MARATHON & toertocht van Achouffe

www.eurégiobike.org

Start in Achouffe.
Toeristische trekpleisters:
- de brouwerij van Achouffe
- het kasteel van Tavigny
- Houtopia, een wereld voor de kinderen
- het kanaal van Bernistap
- HOUFFALIZE, de hoofdstad van het mountainbiken

Algemene informatie

afstanden

Chouffe marathon: getimede marathon, technisch en heuvelachtig, 90 km met 2000 m hoogteverschil
Achouffe toertocht: getimede toertocht, technisch en heuvelachtig, 60 km met 1500 m hoogteverschil

Technische fietstocht: 45 km, 1000 m hoogteverschil, heuvelachtig en technisch
Sportieve fietstocht: 30 km, 500 m hoogteverschil en bevoorrading op 20 km
Familietocht:  15 km, geschikt voor het hele gezin, 90% asfalt, mooi uitzicht op de Ourthevallei

Start
Tocht (45, 30 en 15 km): vrije start van 8 tot 12 uur
Chouffe marathon: gezamenlijke start om 09:30 per 250 deelnemers
Achouffe toertocht: gezamenlijke start om 10:00 per 250 deelnemers

Trofeeën en beloningen
gratis pasta en geschenk voor de deelnemers die vooraf ingeschreven zijn voor de 60 en 90 km 
originele trofee voor het podium in elke categorie

Voorzieningen
Elektronische timing voor de Chouffe Marathon & Achouffe toertocht
Bevoorradingen voor 90 km: 4, voor 60 km: 3, voor 45 km: 1 & voor 30 km: 1
Bike wash, douches, fietsenpark en kleine fietsherstellingen

Contact
(FR) Eric PONDANT + 32/475/87.03.18 eric.pompon@hotmail.com
(NL) Michele Gillardin  + 32/496/18.39.98 michele.gillardin@skynet.be
(FR) Guy CARA + 32/495/52.83.49 guy.cara@skynet.be

Voorinschrijving

www.chronorace.be

Vanaf 21 juli versterkt Caroline De Roose het team van de City Mountainbike Challenge. Samen met Kristof Bruyneel (stichter – algemene coördinator) en Koen Monu (expert in organiseren van grote outdoor-evenementen) zal haar taak er vooral in bestaan het concept van de CMC internationaal op de kaart te zetten.

Wie is Caroline De Roose?
Caroline De Roose is een voormalig professioneel basketbalspeelster en maakte onder meer het mooie weer in Amerika bij het team van de Rutgers University in New Jersey. Van 1987 tot en met 2004 maakte ze deel uit van de nationale damesploeg en werd ze tweemaal tot ‘Speelster van het jaar’ verkozen. Jarenlang was ze ook de kapitein van de ‘Belgian Cats’.
Na haar actieve carrière als basketbalspeelster ging ze aan de slag als teammanager van de nationale damesploeg. Als topsportexpert was ze tevens een aantal jaren lid van de ‘Stuurgroep Topsport Vlaamse Overheid’ en beschikt ze eveneens over een getuigschrift van de ‘Belgian Olympic Academy’ Vanaf 1997 is Caroline De Roose onafgebroken aan de slag bij Randstad Belgium waar ze momenteel de functie van ‘Director Productmanagement’ vervult.

Bij de CMC wacht Caroline De Roose een uitdagende opdracht. Het is haar taak om het CMC-concept uit te dragen naar alle continenten van de wereld. “Op dit moment lopen er contacten met wereldsteden als bijvoorbeeld New York. Bedoeling is om op termijn een serie van wedstrijden te ontwikkelen die allen zullen plaatsvinden in grote metropolen”, legt Kristof Bruyneel uit.
“Jarenlang maakte ik deel uit van het topsportgebeuren. Die passie, los van de voldoening die ik vind in mijn huidige job, hoopt ik bij CMC terug te kunnen vinden. Op internationaal vlak legde ik de voorbije jaren heel wat contacten met organisatoren van wedstrijden, Olympische comités, evenementen en dergelijke. Het is de bedoeling die contacten opnieuw op te nemen, te bekijken hoe we het CMC-concept verder kunnen uitbouwen en aanpassingen door te voeren waar nodig”, vult De Roose aan.

Sao Paulo verwelkomt de CMC
Nadat begin mei ter gelegenheid van de Wereldbekermanche in Houffalize de organisatoren van de City Mountainbike Challenge hun concept reeds mochten voorstellen aan het UCI off-road directiecomité - een presentatie die trouwens zeer goed ontvangen werd – is op tien augustus het Braziliaanse Sao Paulo aan de beurt. De voorstelling in deze Braziliaanse miljoenenstad moet de eerste stap worden in de expansie van de CMC buiten Europa.
Volgende zondag zet de CMC alvast een eerste stap in Europa. De ‘Markt’ van het Nederlandse Roosendaal vormt op 29 juli immers het decor voor de tweede manche van de CMC 2012. Een aantal internationale toppers neemt het op Nederlandse bodem op tegen onder andere veldrijders als Ben Berden en Rob Peeters. Bij de dames is het uitkijken naar de komst van de Nederlandse Anneke Beerten, de regerende wereldkampioen four-cross.

Wat is de City Mountainbike Challenge?
De City Mountainbike Challenge is een MTB-wedstrijd die in volle stadscentrum op een ultra kort parcours, bezaaid met tal van kunstmatige hindernissen als een wasbord, waterbak, bruggen… wordt afgewerkt. De combinatie van dit alles vormt een spektakelstuk voor zowel de deelnemers als voor het publiek. De elitereeks wordt verreden volgens het principe van de Eliminator (XCE) wedstrijden - een nieuw format dat de Internationale Wielerunie UCI in 2011 in het leven heeft geroepen - met een kleine en een grote finale als apotheose. Alle andere reeksen (nieuwelingen, juniores, dames, masters 1 en 2 en funklasse) worden over 10 ronden afgewerkt.

www.citymtbchallenge.be

De Belgische verzamelaar  Danny Van Den Bossche zal tijdens de  World Cup in Val d’Isère zijn collectie  regenboogtruien tentoonstellen in de TeamArea van het Specialized XCO Factory team van Benno Willeit.

" Reeds op de WB in Houffalize had Benno mij gevraagd of ik interesse had om mijn collectie regenboogtruien van de cross  country tentoon te stellen in Val d’Isère. " zegt Van Den Bossche.

Volgend weekend  zullen 30 truien worden tentoongesteld worden .

In vergelijking met vorig jaar in Val di Sole toen  de tentoonstelling ‘MTB Wall of Fame’ noemde  , werd nu  gekozen voor ‘Champions Corner’. Dit dekt meer de lading indien er eens een nationale kampioenstrui zou tussen hangen.

Er is immers kans dat de ‘Specialized Nationale Kampioenstruien’ ook tentoongesteld worden, maar dit wordt nog besproken met Teammanager Benno .

" Graag zou ik de regenboortrui van Paola Pezzo , de wereldkampioene van 1993 en 1997 opnieuw in mijn bezit krijgen. Ik heb hem ooit gehad maar op een tentoonstelling in Sankt Wendel is hij gestolen. Vandaar ! Misschien zie ik haar in Val d' Isere. Ook de trui van John Tomac en Ned Overend staan nog op mijn verlanglijstje. " zegt de verzamelaar.

Bijlagen:
BELGIUM ROUND 1.docx (34.8 KB)   
BELGIUM ROUND 2.docx (34.9 KB)   

Een mooie mengeling van EK Trial kampioenen in nationaliteiten.

Afgelopen weekend werd er in Duitsland gestreden voor de titel van Europees kampioen in het Bike-Trial.
Kenny Belaey was na zijn val tijdens de WB in zijn thuisbasis Aalter nog niet genoeg hersteld om deel te nemen, maar ging wel mee om te supporteren voor zijn broer Wesley, Iciar Van Den Bergh en de andere Belgen.

De titel bij de juniors in de categorie 20inch was voor de Duitser Raphael Pils, in de categorie 26inch ging de titel naar de Zwitser David Bonson. Bij de Elite Women was de Europese titel, en gouden medaille voor de Slovaakse Tatiana Janickova, onze Belgische Perrine Devahive werd 7de.
In de categorie Elite Men 20 inch ging de titel van Europees kampioen naar de Spaanse Abel Mustieles en bij de 26inch was het goud voor de Fransman Gilles Coustieller  ,  Hannes Herrmann pakte het zilver  en Guillaume Dunand het brons.
Iciar Van Den Bergh werd  met 39 strafpunten mooi 4de op het EK. Wesley Belaey scoorde  53 punten en werd 8 ste .

Geschreven door BMX-mama Chantal

Op zondag 22 juli werd het Nederlands Kampioenschap mountainbike verreden in het Overijsselse Steenwijk. Uiteraard waren Anne en Rien Terpstra van de partij om zich te meten met de beste renners van het land.

Anne reed ’s morgens naar een bronzen medaille toe.
Weliswaar een podiumplaats, maar niet helemaal waar ze op gehoopt had.
‘Ik zou zo graag eens met die rood-wit-blauwe trui naar huis gaan. De Nederlandse rondes liggen me alleen minder goed dan buitenlandse mountainbikeparcoursen en daarnaast had ik ook nog een slechte dag. Gelukkig heb me toch nog terug kunnen knokken naar een derde plaats, want ook die leek er even niet meer in te zitten. Ik wil iedereen bedanken voor de aanmoedigingen, zeker toen ik het zwaar had hebben ze mij geholpen.’

‘s Middags was het aan Rien Terpstra om zich staande te houden in het beloftenpeloton. Hij had zich voorgenomen om een constante race te rijden, aangezien het parcours in Steenwijk technisch niet heel uitdagend, maar wel heel zwaar is. Zo gezegd zo gedaan: na de eerste ronde kwam hij door op een 14de plaats in een veld dat al ver uit elkaar lag. De tweede ronde kon hij nog twee renners inhalen, om vervolgens de rest van de wedstrijd alleen uit te rijden. Dit resulteerde in een 12e plaats, voor Rien een mooie opsteker na een paar zware weken.
" Terugkijkend op dit weekend hebben we een mooi Nederlands Kampioenschap beleefd. De organisatie in Steenwijk verdient niets dan lof, de entourage van het evenement was super. Daarnaast was de sfeer in het Merida Bassa biking team weer geweldig, ondanks wisselend een lach en een traan. Bedankt voor de support!"


Zaterdag 28 juli rijdt Anne de laatste wereldbekerwedstrijd van 2012 in het Franse Val d’Isere.
Hierna volgt een rustperiode voor zowel Anne als Rien.

Ann De Tre (Smart Cycling team) behaalde de 2de plaats Solo woman op de Sudety Bike Challenge in Polen.
Vandaag stond er een proloog van 8,2 km op het programma.
De proloog ging van start in Kudowa Zdroj.
Ann De Tre  had hiervoor 41'43" nodig op een technisch parcours met 470 hm. Met Cecilie  Overbye uit Denemarken gaat Ann morgen de strijd aan om de 1ste plaats.  Ook Sabine Bombaert klokte een scherpe tijd en werd 4de.

Jan Gettemans finishte 6 ste overall en werd ondanks 2 lekke banden  met een tijd van  00:32:53.8 mooi  2 de bij de masters.
De  49  jarige ex wegrenner uit Lennik heeft de volgende vijf  dagen enkel de Tsjechische winnaar Tomas Čada  in het oog te houden.

Bij de elite solo werd Ward Mertens 15 de, Nils Dermondt 16 de en Simon De Lannoy (Smart Cycling) 19de.