De vierdaagse Craft Bike Trans Germany sloot vandaag af met een op papier eenvoudig parcours bestaande uit twee hellinkjes van 300hm, 40km lichtdalende vlakke kilometers en een laatste heuveltje van 600hm om ons na 78km in Garmisch-Partenkirchen te brengen. Met een 17 de, 15de, 10de en 13e plek sloot onze landgenoot Robby De Bock de 6 de editie af  met redelijk constante resultaten  , wat hem  een 12 de plaats in de rangschikking opleverde. 


Robby De Bock :
" Ik stond als 12e geklasseerd, voor me bedroeg de voorsprong van Stefan Sahm reeds 2', achter me volgden zijn ploegmaten op meerdere minuten.

Uit het verleden wist ik dat m'n grootste zwakte in meerdaagsen m'n maag is, rond dag 3-4 krijg ik 's ochtends weinig voedsel binnen, al heb ik liever dat dan krampen die ik telkens in dag 1-2 ervaar. Op de eerste klim echter gaat het tempo strak omhoog en ervaar ik al zowaar een hongerklopke, nooit meegemaakt. Ik sluit puffend (opnieuw) de ruime kopgroep af om hetzelfde patroon 10km later nog eens over te doen. Rond positie 20 duik ik de enige singletrackafdaling van deze meerdaagse in.. om er als vijfde uit te komen in het wiel van Sauser. Het is duidelijk dat de gemiddelde Duitse marathonprof geen kaas heeft gegeten van spectaculaire singletracks. Het volgende uur valt het tempo compleet stil tot we met zo'n 40man zijn en Karl Platt besluit op kop te gaan sleuren. Zoals altijd zie ik meer af op het vlakke dan bergop maar gelukkig dient een klimmetje zich aan waarin m'n opponent Sahm bijna moet lossen. Op de slotklim verdwijnt hij al snel uit zicht en ga ik met vijf anderen de strijd voor plek 13 aan.

We sluiten deze vierdaagse af met 20' afdalen in de hagel tot we de uitgerende finishzone bereiken en mogen gaan sprinten. Dit eresprintje verliep nog redelijk vlot (foto) waarna het tellen werd naar de achterstand die Sahm zou oplopen. Het zijn zo'n drie minuten dus schuif ik hem voorbij, Debertolis echter won de etappe en reed een kleine 4' dicht op mij, waardoor ik netto op plek 12 blijf plakken in het eindklassement, goed voor 35 UCI-punten.

Ik sluit de Trans Germany met redelijk constante resultaten af. De maand juni was sowieso als trainingsperiode gepland met oog op de belangrijke maand juli, wel heb ik geleerd dat de marathontoppers nog een serieus stuk sterker zijn bergop. Bergaf was ik duidelijk bij de besten, maar daar kom je in Duitsland meestal niet zo ver mee. Al bij al, trainingsopdracht meer dan geslaagd ! Dank aan m'n sponsoren die dit mede mogelijk maakten." besluit de Waaslander.

Slechts 18 dames  gingen om 12 uur onze tijd  voor 4 ronden,  met in het totaal 18,3 km van start in het EK U23 .
De omloop was zwaar, niet erg technisch, maar er stond redelijk wat wind in Moskou.
De  Poolse Paula Gorycka ging er als snelste vandoor, gevolgd door  ondermeer de Zwitserse Jolanda Neff en de Nederlandse Anne Terpstra.
Aangevoerd door de Franse Pauline Ferrand Prevot, probeerde  de achtervolgende groep de schade te beperken.

Paula Gorycka kreeg  het moeilijk in de beklimming en  de achtervolgers sloten  aan.

De Nederlandse Anne Terpstra toonde zich sterk in de afdaling , maar had het bergop ook wat moeilijker,  maar bleef bij het ingaan van de laatste ronde  in  strijd voor de medailles.

De Poolse trok nog maar eens ten aanval, maar de Zwitserse Jolanda Neff  ( Wheeler)  liet het niet gebeuren. Ook de Nederlandse  Merida Bassa bikester gaf zich niet gewonnen en klampte aan. Het zag er naar uit dat Pauline Ferrand Prevot niet haar beste dag had en de strijd om een medaille opgaf.
Het was Jolanda Neff die op zoek ging  naar de Poolse en naar het goud ; de Zwitserse  kon  makkelijk wegrijden van Paula  Gorycka .
Anne Terpstra volgde op 3 sec . in 3 de stelling en  had het brons binnen handbereik.
Neff had nog overschot en wist in de slotfase nog  te versnellen. Ze won  het  nipt in 1 u 12 minuten. 
Paula Gorycka reed zich naar het zilver en  Anne Terpstra  wist  het brons te pakken. 
Terpstra  pakte met die 3 de plaats haar 2 de bronzen  EK medaille voor Nederland.

De Oekraiense Iana Belomoyna werd om tot nu toe onbekende reden gediskwalificeerd.

top 10
1  NEFF Jolanda, Zwi 1:12:29
2  GORYCKA Paula, Pol 1:12:37 +00:08
3  TERPSTRA Anne ,Ned 14,735 1:13:25 +00:56
4  FERRAND PREVOT Pauline, Fr  1:14:24 +01:55
5  ANOSHINA Ekaterina, Rus  1:14:44 +02:15
6  CALVETTI Serena, It  1:14:44 +02:15
7  MEYER Vivienne, Zwi 1:16:44 +04:15
8  SNIHS Kajsa ,ZW  1:17:31 +05:02
9  ŻUR Monika , Pol  1:18:26 +05:57
10  ŠKARNITZLOVÁ Jitka , Tsj 1:18:55 +06:26



 
 

De dame van het Fuji MTB Masters team is  afkomstig van Opgrimbie en begon  in september 2007 met mountainbiken.
Na 3 LMTB wedstrijden had ze de smaak te pakken. 
Ze combineerde met succes de sport met haar studies en gaat na de vakantie als verpleegster aan de slag in het ZOL in Genk.
 

Geboren uit de behoefte van renners voor onderhoud en reparatie van hun fietsen, wanneer dan ook, heeft Birzman een aantal originele  producten ontwikkeld die unieke oplossingen biedt voor reparatie, schoonmaak en onderhoud. Van complete, mobiele werkstations, werkbanken tot lichtgewicht accessoires, pocket-size multitools en pompen.
Birzman ontwerpt, ontwikkelt en distribueert een reeks vernieuwende producten en heeft daarbij drie unieke series in het leven geroepen, die ieder met de grootste zorgvuldigheid zijn ontwikkeld om hun eigen oplossingen op fietsgebied te kunnen bieden.

Birzman heeft aan werkelijk alles gedacht.

"Ik mag met enige trots zeggen dat ik van heden met de mooie design tools van Birzman mag sleutelen aan mijn Centurion bikes!" zegt Jean Biermans uit Hasselt  enthousiast." Birzman heeft een uitgebreid gamma aan producten voor de beginner tot de profi fietsmonteur."


On the go
Een fantastische 'on-the-go' tas en stoel in één , die ideaal is om de complete reeks Birzman gereedschappen te dragen. Dit ontwerp maakt het gemakkelijk om een grote hoeveelheid verschillende gereedschappen te bergen. De canvas gereedschaptas vouwt uit tot een comfortabele stoel.

Ralph Naf, Julien Absalon  en Jaroslav Kuhlavy doen  mee aan het EK in Moskou ;  José Antonio Hermida en de Zwitsers Nino Schurter en Florian Vogel niet.
Onze enige  landgenoot Sven Nys was enthousiast, nadat   hij het EK-parcours in Moskou had verkend. 

"Het is een mooie omloop, een beetje zoals Zoetermeer. De starstrook is breed en lang.  "vertelde hij aan Sporza. "Lastig, met steile hellingen, maar de intensiteit en de ondergrond maken dat ik het zie zitten. En als het zondag regent, is dat een extra troef." 
Als veldrijder  heeft ook het weer dus mee in Rusland. "Het is hier rond de 20 graden, met af en toe regen. Wisselvallig dus en zo heb ik het graag. " 

Nys mag  als 25 ste  starten, zijn beste startpositie dit seizoen; verschillende toppers hebben immers in laatste instantie afgehaakt.

Om naar de Olympische Spelen te gaan ,  moet Sven Nys zondag  in de top 12 eindigen. Eindigt hij daarbuiten, dan spat zijn Olympische droom uit elkaar. 
Dit  EK wordt de laatste kans voor de 33 jarige Nys .
 "Als het me in Moskou niet lukt, ben ik geen Olympische selectie waard." zei hij in Nove Mesto.
" De vorm is goed en ik heb er alles aan gedaan om er te geraken." vertelde hij vorige zondag na zijn overwinning in Antwerpen.

Na Val di Sole trok de DH caravaan  deze week richting  Schotse Highlands voor de derde manche van de  RockyRoads UCI Mountain Bike World Cup presented by Shimano.
Fort William  ontvangt de DH scene op de Aonach Mor .  Het circuit van  2,8 km lengte , één van de langste en zwaarste omlopen  van het seizoen,  ligt er vrij droog bij en  dat maakt het bijzonder snel.

De Franse wereldkampioene  Emmeline Ragot (MS Mondraker) komt met de beste papieren naar Fort William,  al wordt de Britse  Rachel Atherton (GT Factory) als de favoriete bij uitstek aanzien. De Britten kijken ook  uit naar voormalig wereldkampioene Tracy Moseley, die hier haar enige DH wedstrijd van het jaar zal rijden.
Verder behoren Tracey Hannah (Hutchinson United Ride) en  Myriam Nicole (Commencal/Riding Addiction) tot de kanshebbers bij de vrouwen.

Bij de heren zijn de verschillen bijzonder klein.
Aaron Gwin (Trek World Racing) en Greg Minnaar (Santa Cruz Syndicate) hebben elk één zege op hun conto dit jaar.
Gwin is virtueel leider in de rangschikking , maar de Zuid Afrikaanse Santa Cruz biker Greg Minnar won vorig jaar in Fort William en Aaron Gwin werd toen pas vijfde.
We wachten met spanning af wie dit keer het laken naar zich toe kan trekken.
De Britten Gee Atherton (GT Factory)  en wereldkampioen Danny Hart (Giant Factory),  zijn vanzelfsprekend  super gemotiveerd en hopen voor eigen volk een grootste prestatie neer te zetten.

Live zondag 10 juni : http://live.redbull.tv/

De Fransman Romain Seigle heeft het EK voor juniores gewonnen. In Moskou ging hij zijn landgenoot Tihouan Carod en de Zwitser Andri Frischknecht vooraf.
De Nederlander Jesper Slik , die vrijdag het brons verwierf in de Team Relay,  kon stelselmatig opschuiven en werd rmooi zesde.

Van in het begin onstond er een kopgroep van drie met Andri Frischknecht, Romain  Seigle en de Italiaan  Gioele Bertolini. In de lange beklimming werd duidelijk dat Seigle in het voordeel was en Frischknecht daar in moeilijkheden kwam.  De Italiaan  Bertolini kon Seigle volgen maar Frischknecht moest in de afdaling zijn achterstand telkens weer goed maken.
In drie van de vier af te leggen ronden lukte dat de jonge Zwitser,  maar in het begin van de laatste ronde was Frischknecht eraan voor de moeite. Intussen kwam  de Fransman Titouan Carod vanuit de achterhoede tot bij Frischknecht en kreeg de Italiaan Bertolini met pech te kampen.
Seigle was alleen voorop, maar door de pech van Bertolini kwam het voor de zilveren medaille tot een duel tussen Frischknecht en Carod .
Juist in die laatste ronde ging het fout voor de zoon van Thomas Frischkencht. Hij kwam zonder drinken te zitten , moest  Tihouan Carod noodgedwongen laten gaan en vrede nemen met de bronzen medaille.

Onze landgenoot Kevin Panhuyzen werd 11 de en  eerstejaars junior Mathieu Dehaeze 25 ste.
Boris Cara eindigde uiteindelijk als 33 ste,  maar had van in de tweede ronde last van buikpijn.

" Ik ben best wel  teleurgesteld! Eigenlijk is er  niets gebeurd en had ik gewoon een slechte dag vandaag. Daar is niets aan te doen. Nu eerst een paar weekjes rust en dan op naar de volgende grote wedstrijden. Misschien bezoeken we het Rode Plein nog en  maandag komen we terug naar huis. " was de korte reactie van Panhuyzen vanuit Moskou .

Mathieu Dehaeze : " Ik ben zeker niet ontevreden, als eerstejaars 25ste worden op een EK is zeker niet slecht. Het ging behoorlijk, ik had het slechter verwacht, nadat ik vorig weekend ziek was. Dus ik kan met een tevreden gevoel terug naar huis, want mijn eerste deel van het seizoen is meer dan geslaagd ."


top 11

1  SEIGLE Romain Fr 1:00:30
2  CAROD Titouan Fr +00:18
3  FRISCHKNECHT Andri Zwi +00:28
4  AUGDAL Eirik No+01:05
5  KORETZKY Victor Fr +01:33
6  SLIK Jesper Ned +01:52
7  VASTL Jan Tsj +02:14
8  SCHMID Beltain It +02:20
9  BERTOLINI Gioele It +02:40
10 ZUMSTEIN Dominic Zwi +03:07
11  PANHUYZEN Kevin B +03:27

Dit jaar wordt tijdens de 18e editie van de Galgenloop voor de eerste maal de Streetrace georganiseerd.
Op 24 juni 2012 gaat dit evenement in het hart van Berkel-Enschot plaatsvinden.

De Galgenloop is een jaarlijks evenement voor hardlopers en betreft een officiële KNAU wedstrijd. Er kan 5km, 10 km en 10 EM gelopen worden en er is een kidsrun. De Streetrace is een nieuw evenement wat door dezelfde organisatie wordt georganiseerd op hetzelfde parcours. De lopers die kiezen voor de 5 km zullen ook over de hindernissen van de mountainbikers gaan.

De mountainbikers gaan over allerlei kunstmatig aangebrachte hindernissen meerdere ronden afleggen over het uitgezette parcours. Er zal worden gereden in verschillende manches over het parcours van 2,1 km. Start en finish zijn bij Boerderij Denissen en het parcours gaat over oa het winkelcentrum.

Maximaal 225 deelnemers, verdeeld over 3 manches, op volgorde van aanmelding en ontvangst betaling.

Met aan het einde een finale manche voor de snelste 45 rijders.

Het inschrijfgeld bedraagt Euro 7,50 per deelnemer.

Schrijf je snel in op 
http://streetrace.nu/

Vandaag stond op papier de makkelijkste etappe  van de Trans Germany op het programma; een kleine 60km,1750 hm  en maar 2 bergen voor de boeg. Voor Wereldkampioen Thomas Litscher was het zijneerste zege na zijn operatie aan het zitvlak .Onze landgenoot Robby De Bock  sloot de voorlaatste etappe af met een mooie top10 notering.

Robby De Bock :
 
Al voor de start voel ik me erg slecht en bij de eerste kilometers achter de wagen krijg ik het moeilijk. Op de duur rijd ik nog amper in de top50 dus tijd om me te herpakken, gelukkig breekt net dan de eerste klim aan die goed is voor 500hm over schotterpaden. De kopgroep dunt zienderogen uit en ik ben de als elfde de laatste die aan het wiel kan blijven plakken, in de kopgroep met oa Sauser dus en zonder iemand van Bulls, ze staan nochtans met 4 voor me in het klassement.

Na de klim volgt een asfaltafdaling vol haarspeldbochten. De concurrenten zitten blijkbaar met oververhitte remmen en zo schuif ik enkele plaatsjes verder op, al valt het in het dal stil en zo komen Sahm, Dietsch en Debertolis ons vervoegen. Wat later stijgen we over asfalt naar het dak van deze Trans Germany, goed voor zo'n 650hm klimmen over een zigzagweg zo steil dat ik zelfs af en toe op m'n 26-36 verzet moet overschakelen! Sahm en Debertolis haken snel af, ik blijf over met oa Litscher op zo'n minuut van een kopgroep van negen. Op de tussenstukken is het brommeren geblazen, Litscher (wereldkampioen bij de beloften) kent haast en schuwt de risico's niet, two-wheel-drifting all the way! Het laatste uur is meer cross country stijl met korte klimmetjes en zowaar enkele meters singletrack ! We halen de Zuid-Afrikaan Max Knox en Frans kampioen Thomas  Dietsch in maar enkele afdalingen later moet deze laatste het wiel van Litscher lossen. 

Twintig km van het einde blijf ik met Dietsch over in strijd voor plaats 10 en 11, op dat moment liggen we zelfs amper 35" achter op de ruime kopgroep. De Fransman die onlangs nog de Ardennen Trophy in La Reid won staat derde in het klassement en heeft dus baat bij een hoog tempo. Bergop en bergaf kan ik hem makkelijk aan, op de tussenstukken is het echter opnieuw brommeren.
Uiteindelijk finish ik als tiende op 50" van de kopgroep, in het klassement doe ik een goede zaak en schuif van plek 16 naar de 12e plek door, Frans Claes volgt op 13, daarna Karl Platt, De Bertolis en Tim Böhme van Bulls.

Morgen staan amper 1750 hoogtemeters verspreidt over 75km op het programma, als ik nog wil opschuiven moet ik al 5' en 2' wegrijden van m'n concurrenten, geen evidente zaak,  maar in een meerdaagse kan alles! " aldus de Waaslander.

Het EK circus in Moskou draait op volle toeren.
Grote afwezigen zijn Nino Schurter, Jose Antonio Hermida en Manuel Fumic die een rustperiode inlassen en zich focussen op Londen.
Topfavoriet is de Tsjech Jaroslav Kulhavy, die in Moskou zijn title te verdedigen heeft.
Voor ons  Belgen is het uitkijken naar één enkele elite renner : Sven Nys.
Aan een 12 de plaats heeft de Belgische kampioen veldrijden  genoeg om alsnog naar Londen te gaan ; de omloop van 4,1 km met 239 hm  pleit alvast in zijn voordeel .

Met vijf Europese titels in haar kast, behoort de Noorse titelverdedigster Gunn Rita Dahle  in Moskou zeker tot de podiumkandidates. De Multivan Merida bikester won de laatste World Cup in La Bresse en hoeft de Franse Julie Bresset niet te vrezen.  De sterkse Francaise besloot immers om te rusten.
De grote rivale wordt dan de Russin Irina Kalentieva, die is La Bresse paste en  volledig naar het EK in eigen land heeft toegeleefd.

Start en finish bevinden zich  op een smalle asfaltweg,  die onderdeel is van een 15 km lang circuit , speciaal gebouwd voor de Olympische wegwedstijd  in 1980. 
Na de start volgt een  eerste korte klim  ; de rest van de omloop is dan min of meer een open gebied . Steile en lange klimmen wordt gevolgd door snelle afdalingen . Op het hoogste punt van het circuit komen de renners tweemaal voorbij en heeft men een mooie uitkijk op de miljoenenstad Moskou.
Hoewel er weinig  technische stukken , zoals stenen of wortels inzitten, belooft het vanwege de hoge snelheid sowieso zware kost te worden.

Vandaag stond de langste rit van de Trans Germany  op het programma, goed voor bijna 80km waarvan zo'n 35% over geasfalteerde wegen ging. Punten voor de bergprijs werden al na 6km uitgedeeld, dus werd er erg hard gestart. Onze landgenoot Robby De Bock  kwam rond positie 20 boven en kon na een ruwe afdaling als laatste aansluiten bij de kopgroep. Even later viel het echter compleet stil en  werd de 'kopgroep' een waar peloton van zo'n 50 renners . 

Robby De Bock :

" Na twintig kilometer barstte de koers pas los toen we 300 steile hoogtemeters moesten bedwingen.   Thomas Litscher demarreerde, ik kwam boven als 17e met een halve minuut achterstand op de ruime kopgroep. Samen met drie anderen zetten we de achtervolging in, maar al te veel snee zat er bij m'n medevluchters niet op. Het tempo zakte zelfs zodanig dat na 50km een grote groep aangevoerd door Frans Claes ons kwam vervoegen.  Ik hield me attent voorin en leidde op de steilere klimstroken waardoor we nog met vijf overbleven. We haalden de leider bij de masters en bullsbiker Tim Böhme nog in en met vijf vatten we de laatste kilometers richting Lermoos aan.  FransClaes versnelde op het laatste klimmetje, ik nam over,  net voor de top en dook zo als eerste de laatste afdaling in die ging over een lokale freeride-track, cool !  Ik finishte als 15e algemeen en meteen ook 15e elite (gisteren 17e algemeen en 15e elite).

M'n plaats in dit deelnemersveld ligt dus wel redelijk vast, de eerste 14 klimmen gewoon te sterk en eindigden ook vandaag weer enkele minuten voor me. In het klassement schuif ik scratch 1 plekje op en sta zo als 16e geklasseerd. Twee bikers staan voor me op ongeveer minuut, m'n eerste achtervolger telt inmiddels 4' achterstand." aldus de 24 jarige Waaslander.