De Fransman Romain Seigle heeft het EK voor juniores gewonnen. In Moskou ging hij zijn landgenoot Tihouan Carod en de Zwitser Andri Frischknecht vooraf.
De Nederlander Jesper Slik , die vrijdag het brons verwierf in de Team Relay,  kon stelselmatig opschuiven en werd rmooi zesde.

Van in het begin onstond er een kopgroep van drie met Andri Frischknecht, Romain  Seigle en de Italiaan  Gioele Bertolini. In de lange beklimming werd duidelijk dat Seigle in het voordeel was en Frischknecht daar in moeilijkheden kwam.  De Italiaan  Bertolini kon Seigle volgen maar Frischknecht moest in de afdaling zijn achterstand telkens weer goed maken.
In drie van de vier af te leggen ronden lukte dat de jonge Zwitser,  maar in het begin van de laatste ronde was Frischknecht eraan voor de moeite. Intussen kwam  de Fransman Titouan Carod vanuit de achterhoede tot bij Frischknecht en kreeg de Italiaan Bertolini met pech te kampen.
Seigle was alleen voorop, maar door de pech van Bertolini kwam het voor de zilveren medaille tot een duel tussen Frischknecht en Carod .
Juist in die laatste ronde ging het fout voor de zoon van Thomas Frischkencht. Hij kwam zonder drinken te zitten , moest  Tihouan Carod noodgedwongen laten gaan en vrede nemen met de bronzen medaille.

Onze landgenoot Kevin Panhuyzen werd 11 de en  eerstejaars junior Mathieu Dehaeze 25 ste.
Boris Cara eindigde uiteindelijk als 33 ste,  maar had van in de tweede ronde last van buikpijn.

" Ik ben best wel  teleurgesteld! Eigenlijk is er  niets gebeurd en had ik gewoon een slechte dag vandaag. Daar is niets aan te doen. Nu eerst een paar weekjes rust en dan op naar de volgende grote wedstrijden. Misschien bezoeken we het Rode Plein nog en  maandag komen we terug naar huis. " was de korte reactie van Panhuyzen vanuit Moskou .

Mathieu Dehaeze : " Ik ben zeker niet ontevreden, als eerstejaars 25ste worden op een EK is zeker niet slecht. Het ging behoorlijk, ik had het slechter verwacht, nadat ik vorig weekend ziek was. Dus ik kan met een tevreden gevoel terug naar huis, want mijn eerste deel van het seizoen is meer dan geslaagd ."


top 11

1  SEIGLE Romain Fr 1:00:30
2  CAROD Titouan Fr +00:18
3  FRISCHKNECHT Andri Zwi +00:28
4  AUGDAL Eirik No+01:05
5  KORETZKY Victor Fr +01:33
6  SLIK Jesper Ned +01:52
7  VASTL Jan Tsj +02:14
8  SCHMID Beltain It +02:20
9  BERTOLINI Gioele It +02:40
10 ZUMSTEIN Dominic Zwi +03:07
11  PANHUYZEN Kevin B +03:27

Dit jaar wordt tijdens de 18e editie van de Galgenloop voor de eerste maal de Streetrace georganiseerd.
Op 24 juni 2012 gaat dit evenement in het hart van Berkel-Enschot plaatsvinden.

De Galgenloop is een jaarlijks evenement voor hardlopers en betreft een officiële KNAU wedstrijd. Er kan 5km, 10 km en 10 EM gelopen worden en er is een kidsrun. De Streetrace is een nieuw evenement wat door dezelfde organisatie wordt georganiseerd op hetzelfde parcours. De lopers die kiezen voor de 5 km zullen ook over de hindernissen van de mountainbikers gaan.

De mountainbikers gaan over allerlei kunstmatig aangebrachte hindernissen meerdere ronden afleggen over het uitgezette parcours. Er zal worden gereden in verschillende manches over het parcours van 2,1 km. Start en finish zijn bij Boerderij Denissen en het parcours gaat over oa het winkelcentrum.

Maximaal 225 deelnemers, verdeeld over 3 manches, op volgorde van aanmelding en ontvangst betaling.

Met aan het einde een finale manche voor de snelste 45 rijders.

Het inschrijfgeld bedraagt Euro 7,50 per deelnemer.

Schrijf je snel in op 
http://streetrace.nu/

Vandaag stond op papier de makkelijkste etappe  van de Trans Germany op het programma; een kleine 60km,1750 hm  en maar 2 bergen voor de boeg. Voor Wereldkampioen Thomas Litscher was het zijneerste zege na zijn operatie aan het zitvlak .Onze landgenoot Robby De Bock  sloot de voorlaatste etappe af met een mooie top10 notering.

Robby De Bock :
 
Al voor de start voel ik me erg slecht en bij de eerste kilometers achter de wagen krijg ik het moeilijk. Op de duur rijd ik nog amper in de top50 dus tijd om me te herpakken, gelukkig breekt net dan de eerste klim aan die goed is voor 500hm over schotterpaden. De kopgroep dunt zienderogen uit en ik ben de als elfde de laatste die aan het wiel kan blijven plakken, in de kopgroep met oa Sauser dus en zonder iemand van Bulls, ze staan nochtans met 4 voor me in het klassement.

Na de klim volgt een asfaltafdaling vol haarspeldbochten. De concurrenten zitten blijkbaar met oververhitte remmen en zo schuif ik enkele plaatsjes verder op, al valt het in het dal stil en zo komen Sahm, Dietsch en Debertolis ons vervoegen. Wat later stijgen we over asfalt naar het dak van deze Trans Germany, goed voor zo'n 650hm klimmen over een zigzagweg zo steil dat ik zelfs af en toe op m'n 26-36 verzet moet overschakelen! Sahm en Debertolis haken snel af, ik blijf over met oa Litscher op zo'n minuut van een kopgroep van negen. Op de tussenstukken is het brommeren geblazen, Litscher (wereldkampioen bij de beloften) kent haast en schuwt de risico's niet, two-wheel-drifting all the way! Het laatste uur is meer cross country stijl met korte klimmetjes en zowaar enkele meters singletrack ! We halen de Zuid-Afrikaan Max Knox en Frans kampioen Thomas  Dietsch in maar enkele afdalingen later moet deze laatste het wiel van Litscher lossen. 

Twintig km van het einde blijf ik met Dietsch over in strijd voor plaats 10 en 11, op dat moment liggen we zelfs amper 35" achter op de ruime kopgroep. De Fransman die onlangs nog de Ardennen Trophy in La Reid won staat derde in het klassement en heeft dus baat bij een hoog tempo. Bergop en bergaf kan ik hem makkelijk aan, op de tussenstukken is het echter opnieuw brommeren.
Uiteindelijk finish ik als tiende op 50" van de kopgroep, in het klassement doe ik een goede zaak en schuif van plek 16 naar de 12e plek door, Frans Claes volgt op 13, daarna Karl Platt, De Bertolis en Tim Böhme van Bulls.

Morgen staan amper 1750 hoogtemeters verspreidt over 75km op het programma, als ik nog wil opschuiven moet ik al 5' en 2' wegrijden van m'n concurrenten, geen evidente zaak,  maar in een meerdaagse kan alles! " aldus de Waaslander.

Het EK circus in Moskou draait op volle toeren.
Grote afwezigen zijn Nino Schurter, Jose Antonio Hermida en Manuel Fumic die een rustperiode inlassen en zich focussen op Londen.
Topfavoriet is de Tsjech Jaroslav Kulhavy, die in Moskou zijn title te verdedigen heeft.
Voor ons  Belgen is het uitkijken naar één enkele elite renner : Sven Nys.
Aan een 12 de plaats heeft de Belgische kampioen veldrijden  genoeg om alsnog naar Londen te gaan ; de omloop van 4,1 km met 239 hm  pleit alvast in zijn voordeel .

Met vijf Europese titels in haar kast, behoort de Noorse titelverdedigster Gunn Rita Dahle  in Moskou zeker tot de podiumkandidates. De Multivan Merida bikester won de laatste World Cup in La Bresse en hoeft de Franse Julie Bresset niet te vrezen.  De sterkse Francaise besloot immers om te rusten.
De grote rivale wordt dan de Russin Irina Kalentieva, die is La Bresse paste en  volledig naar het EK in eigen land heeft toegeleefd.

Start en finish bevinden zich  op een smalle asfaltweg,  die onderdeel is van een 15 km lang circuit , speciaal gebouwd voor de Olympische wegwedstijd  in 1980. 
Na de start volgt een  eerste korte klim  ; de rest van de omloop is dan min of meer een open gebied . Steile en lange klimmen wordt gevolgd door snelle afdalingen . Op het hoogste punt van het circuit komen de renners tweemaal voorbij en heeft men een mooie uitkijk op de miljoenenstad Moskou.
Hoewel er weinig  technische stukken , zoals stenen of wortels inzitten, belooft het vanwege de hoge snelheid sowieso zware kost te worden.

Vandaag stond de langste rit van de Trans Germany  op het programma, goed voor bijna 80km waarvan zo'n 35% over geasfalteerde wegen ging. Punten voor de bergprijs werden al na 6km uitgedeeld, dus werd er erg hard gestart. Onze landgenoot Robby De Bock  kwam rond positie 20 boven en kon na een ruwe afdaling als laatste aansluiten bij de kopgroep. Even later viel het echter compleet stil en  werd de 'kopgroep' een waar peloton van zo'n 50 renners . 

Robby De Bock :

" Na twintig kilometer barstte de koers pas los toen we 300 steile hoogtemeters moesten bedwingen.   Thomas Litscher demarreerde, ik kwam boven als 17e met een halve minuut achterstand op de ruime kopgroep. Samen met drie anderen zetten we de achtervolging in, maar al te veel snee zat er bij m'n medevluchters niet op. Het tempo zakte zelfs zodanig dat na 50km een grote groep aangevoerd door Frans Claes ons kwam vervoegen.  Ik hield me attent voorin en leidde op de steilere klimstroken waardoor we nog met vijf overbleven. We haalden de leider bij de masters en bullsbiker Tim Böhme nog in en met vijf vatten we de laatste kilometers richting Lermoos aan.  FransClaes versnelde op het laatste klimmetje, ik nam over,  net voor de top en dook zo als eerste de laatste afdaling in die ging over een lokale freeride-track, cool !  Ik finishte als 15e algemeen en meteen ook 15e elite (gisteren 17e algemeen en 15e elite).

M'n plaats in dit deelnemersveld ligt dus wel redelijk vast, de eerste 14 klimmen gewoon te sterk en eindigden ook vandaag weer enkele minuten voor me. In het klassement schuif ik scratch 1 plekje op en sta zo als 16e geklasseerd. Twee bikers staan voor me op ongeveer minuut, m'n eerste achtervolger telt inmiddels 4' achterstand." aldus de 24 jarige Waaslander.

De Amerikaan  Adam Craig van het Nederlandse  Rabobank-Giant team heeft  voor eigen volk de eerste manche van de  vijfdelige Oregon Enduro Serie  in Bend gewonnen.
45 profs onderwie voormalig wereldkampioen Brian Lopes ( Ibis) namen deel aan de tweedaagse met vijf tijdopnames.
Na de eerste dag leidde  Craig met 6 sec voor Brian Lopes.

Adam Craig won  in die twee dagen 3 van de vijf gechronometreerde zones en pakte meteen de leiderstrui in het klassement.  Giant biker Josh Carlson reed zich naar de tweede plaats en verwees de 40 jarige  Brian Lopes naar de derde plaats .

top5

1 Adam Craig , Rabobank/Giant Offroad
2 Josh Carlson ,Giant Factory Off-Road team
3 Brian Lopes, Ibis/Go Pro
4 Carl Decker, Giant Factory Off-Road team
5 Curtis Keene , Specialized Factory USA

De Spaanse  MTB bondscoach Cristobal Sanchez  kondigde een triootje aan om in Londen  de Spaanse kleuren te verdedigen.
Spanje is één van de vijf landen die  bij de heren 3 startplaatsen voor de Olympische Spelen wist te bemachtigen.
Bij de vrouwen zal niemand afgevaardigd worden, aangezien Spanje  als land niet in de prijzen viel en op basis van de resulaten zelfs geen aanspraak kon maken op 1 deelname.
Waar is de tijd dat Margarita Fullana hoge ogen gooide  ?

De intussen 33 jarige Multivan Merida biker Jose Antonio Hermida  , de 30 jarige  Carlos Coloma  en de 27 jarige  Sergio Mantecon beiden van het Wildwolf Trek werden aangeduid, terwijl Ivan Alvarez Gutierrez  en de  Orbea bikers Lejarreta Inaki en Ruben Ruzafa uit de Spaanse  boot vielen.

Cedric Gracia ( CG Brigade )  kwam zwaar ten val  tijdens zijn eerste  DH training op het circuit in Val di Sole.
De Santa Cruz piloot werd per helikopter  geëvacueerd naar het Santa Chiara  ziekenhuis van Trento met een viervoudige bekkenbreuk en een breuk in de heupknop.
Zodra zijn toestand stabiel is , zal de flamboyante Fransman  overgebracht worden naar een ziekenhuis in Toulouse , maar  bloedingen ter hoogte van de breuken verhinderen de overbrenging naar Frankrijk.

De inmiddels 34 jarige Fransman onderging intussen een eerste operatie in Trento.

Met bijna 2800 hoogtemeters verspreidt over 72,5km ging vanochtend de Craft Bike Trans Germany meteen met de koninginnenrit van start.
Met onze landgenoten Frans Claes en Robby De Bock aan de start, werd de vierdaagse nog interessanter om volgen .

Robby De Bock :

" Door een slecht startnummer stonden er zo'n 350 renners voor me, na enkele kilometers over een smal wegje bevond ik me rond positie 100 en een half uur klimmen later zat ik in de top20.  De eersten heb ik eigenlijk alleen in de verte gezien, gelukkig start ik morgen wél vooraan.

De eerste wedstrijdhelft werkte ik samen af met Bulls-biker Tim Böhme en een stugge Noor die geen bocht doorkwam ;  een grote groep met oa Frans Claes rijdt de eerste 40km zo'n halve minuut voor ons uit. De opeenvolging van hellingen is slopend, temeer omdat we geregeld boven de 30% steilte uitkomen. Tijd goedmaken in de afdalingen lukt amper, vermits de enige techniciteit haarspeldbochten vol grind zijn. Als we na 45km een 'muur' op moeten,  rijd ik noodgedwongen van m'n kompanen weg (zij gingen te voet) en sluit ik bij een viertal aan in strijd voor positie 13, ondertussen liggen we al zo'n 8' achter op op het koptrio met daarin latere winnaar Sauser.

In de afdaling komt Bulls biker  Tim Böhme en ploegmaat Karl Platt terug aansluiten en even later rijden ze iedereen één voor één uit het wiel.  Ik kan als laatste aanpikken maar wanneer ik krampen voel opkomen (door een misverstand miste ik na 50km een bidon en zat nu dus zonder drank) en met het oog op de resterende dagen,  laat ik begaan.
Ik verlies nog 1 plaatsje maar door samen te werken proberen we de schade wel te beperken. Hoewel, ik finish 15e en tel reed 11' achterstand in het algemeen klassement.
Het verschil met plaats tien is 2'20",  er is dus nog hoop.  Frans Claes finishte zeer sterk als negende! aldus de Cannondale biker van het Waasland MTB Team.