De 125 km met 2200 hm  van Sterkfontein dam naar Winterton  beloofde een beest van een etappe te worden.
De rit werd  traditioneel ingeleid door de Massey Fergusson tractor, die het na een vijftal kilometer begaf.

Brandon Stewart en Jacques Rossouw (FedGroup Itec-Connect) wonnen de sprint in 4u 41 min.
Dave George en  Kevin Evans van Team 360Life  bolden 1 sec later over de meet , terwijl de  titelverdedigers  Waylon Woolcock en Neil MacDonald (RE-CM) weer derde werden.

Peter Paelinck en Steven Pauwels van team Reevax eindigden in  6u40 als 17de in Winterton finishen.
" We zijn moe, onze armen voelen aan als beton en zijn volledig verkrampt van de vele slagen en putten die we vandaag onder de wielen kregen. Ondertussen is het zo goed als donker en komen de laatste deelnemers na 11u over de streep! Vandaag was op en top mountainbiken en een van de beste mountainbike parkoers die we al meegemaakt hebben !" aldus' Kroki ' Pauwels.

 Parcours

Vorig jaar werd de eerste editie van de Belgacom Cup in Stoumont op zo een prachtig parcours gereden dat Michiel van Aelbroeck  er dit jaar absoluut opnieuw van start wou gaan.

Funklasse A winnaar  Michiel Van Aelbroeck :

" Toen ik er echter een weekje voor de race in de gietende regen op een trainingsrit vanuit Theux passeerde, zag ik dat het er niet zo goed uit zag. Enkele mooie passages van vorig jaar, lagen door omgevallen bomen niet vrij. Er waren wel prachtige nieuwe trails gebouwd in bikepark stijl, maar bij de minste regenval werden deze spekglad. Natte leisteen in combinatie met erg modderige banden: een echte glijbaan, waar het zelfs te voet niet evident was om recht te blijven. Het parcours van een jaar geleden was loodzwaar, misschien iets minder spectaculair, maar veel minder regen gevoelig… Niet getreurd, ik monteerde een setje Nobby Nic banden om toch ‘zo veel mogelijk’ grip te hebben. Ik hou van erg technische trails dus reed ik er een dag later opnieuw langs. Het was toen iets droger en alles, op een erg gevaarlijke singletrack met diepe ‘afgrond’ na, was glad, maar nipt fietsbaar. In de week voor de race viel er nog veel regen en blijkbaar werden er in de laatste dagen voor de race nog enkele super steile klimmen en afdalingen extra gemaakt. Zo goed als niemand had dus de tijd om deze even te gaan inoefenen, voor heel wat mensen zou de misschien wel mooiste XC van het jaar een stevige wandeling worden. Gelukkig gebruikten de commissarissen van de KBWB hun verstand en schrapten ze enkele passages die ofwel veel te gevaarlijk, ofwel gewoon onmogelijk te fietsen waren. De Nieuwelingen, Dames Jeugd en Funklasse A stonden om 11u30 geprogrammeerd en door de hevige regenval van de nacht voordien, lag het parcours erg glibberig. De eerste steile afdaling kon door enkelen gefietst worden, op de afdaling achterin het bos, moest zo goed als iedereen lopen. Ik had geen tijd om ze even te verkennen en zag iedereen daar tegen de grond gaan dus dat stukje deed ik te voet. Tot hier het gespreksonderwerp van de dag, het parcours. Want er moest nog gekoerst worden natuurlijk…"

Race

" Omdat ik nog geen Flanders of Wallonia Cup races gereden had, moest ik helemaal achterin plaatsnemen aan de start. Ik laadde me op voor een snelle start want na de kleine kilometer asfalt, was het niet evident om nog veel plaatsen ineens goed te maken. Na een paar honderd meters had ik wat ruimte en kwam ik helemaal vooraan. In het wiel van ex-ploegmaat Eli Smeyers ging ik naar de eerste bocht, na de bocht trokken we de bossen in en nam ik over. Deze start had krachten gekost, ik nam de verkeerde lijn op de eerste klim en dus moest ik een paar keer voet aan grond zetten. Maar ik zat vooraan, dat was het belangrijkste. We haalden daar al de eerste nieuwelingen en dames jeugd in, deze waren drie minuten voor ons vertrokken… Dit samenrijden van meerdere categorieën is een ander moeilijk punt, dat echt wel op te lossen is zodat het voor iedereen een stuk plezanter zou worden… Maar de XC wereld is een harde ‘koers’ wereld en daar gaat het niet alleen om het plezier van het biken, dat zal ik moeten leren aanvaarden. Ik kwam als vijfde de eerste afdaling in, maar kon meteen opschuiven naar de koppositie voor het steile gladde stuk naar de materiaalzone. Samen met Jef Beyens had ik een kloofje geslagen. Op de lange klim erna was Jef erg sterk, maar ik kon in zijn spoor blijven. In de daarop volgende afdalingen kon ik even herstellen tot we de Nederlands kampioene dames jeugd moesten inhalen. Ze reed zich vast, Jef glipte er nog net langs, maar bij het passeren haakte mijn fiets vast in die van haar. Prutsen om die los te maken, toch rustig blijven en zo snel mogelijk op pad. Maar Jef had meteen een kloof van een twintig tal seconden. Hij was sterk en mijn achterstand schommelde tussen de 20 en de 40 seconden. Het verdere verloop van de race, kan je bekijken door hier te klikken. In de finale kreeg Jef een klopje, ik kon hem inhalen en voorbij gaan in de lange klim na de materiaalzone. In de afdaling daarna sloeg ik een kloofje van een handvol seconden. Vervolgens kwam Jef nog ten val zodat ik nog meer dan een minuut kon wegfietsen. Na net geen 1u19’ kwam ik als eerste over de finishlijn. Het parcours was zo extreem dat de gemiddelde snelheid net geen 13 km/u bedroeg en de tijdsverschillen waren erg groot. De Nederelander Agtenbecht finishte op net geen twee minuten als derde. Het podium werd uitgesteld naar later in de namiddag en dan toch weer iets vervroegd, waardoor ik er bijna te laat aankwam. Ik was namelijk nog wat gaan fietsen in de prachtige Lienne vallei… Je vindt er trouwens een heel bijzondere vissoort .
De locatie in Stoumont biedt zo veel mogelijkheden voor een uniek parcours met hier en daar wat ‘chicken-way’ paden zodat het in alle omstandigheden voor iedereen de mooiste XC van het jaar is, misschien zelfs een prachtig permanent parcours om de jeugd de nodige technische skills bij te brengen.
Maar er is werk aan de winkel, want nu gaan de meeste jongeren en amateurs (de toppers bij de jeugd reden een prachtige race!) ontmoedigd en met heel wat blutsen naar huis.
Er zal met meer mensen over een langere periode moeten gewerkt worden. Ik heb een paar goede ideeën en als iemand zich er tijdig in wil vastbijten voor volgend jaar, wil die zeker delen. " aldus winnaar  Michiel van Aelbroeck (Fun A ).

De Old Mutual joBerg2c  doorkruiste weer ontelbare boerderijen, mais- en zonnebloemvelden. Na ongeveer vier uur wedstrijd dookt in de verte langzaam een bergketen op en dat is precies de richting waar het naartoe moest.
Meer dan voorheen  kregen de deelnemers op dag 3 meer en langere secties singletrack voor de wielen geschoven . Niet altijd is het een vrolijk slingerend paadje, soms bestaat de singletrack uit een recht, 1-sporig pad tussen de akkers.
De 3 de rit ;  125 km tussen Reitz en Sterkfontein Dam,  kreeg een spannende ontknoping , want de leiders Kevin Evans en  David George  kregen de zege  op een presenteerblaadje aangeboden
 
Titelverdedigers  Neil MacDonald en Waylon Woolcock  reden een dijk van een wedstrijd en zaten  in de slotfase nog mee vooraan, als ze  in de laatste kilometer pech  kregen en  vrede moesten nemen met de derde plaats. MacDonald verloor zijn ketting en het RE:CM duo zag een mogelijke zege in rook opgaan.

Nedbank 360Life won derhalve vrij gemakkelijk  in 4 u 21:24 ;  Brandon Stewart & Jacques Rossouw ( FedGroup Itec-Connect ) werden tweede in 4:22:02. Het onfortuinlijke duo MacDonald / Woolcock finishte als derde in  4:23:11.

De Zuid Afrikanen  Evans en George  verstevigen hun leiderplaats (11:44:48).
Stewart & Rossouw zijn  tweede met 11:46:09 en  MacDonald en Woolcock staan met  11:47:23 op drie in het klassement .

Met een tweede zege op rij bevestigen Erik en Ariane Kleinhans ( Contego-Giant) hun goede vorm van de Cape Epic en zetten hun triomftocht gewoon verder.
Met een totaaltijd van  12:24:19 staat het Zuid Afrikaans echtpaar  aan de leiding bij de mixed koppels.

De Belgen Steven Pauwels en Peter Paelinck ( Reevax)  finisthen  in 5u50 en staan in het algemeen klassement 22ste in de masterscategorie.

"Al hebben ze er heel wat noeste arbeid in gestoken, de funfactor is natuurlijk niet dezelfde als de tracks die we bijvoorbeeld in Colorado gepresenteerd kregen. Maar het parcours wordt wel elke dag beter en beter en de meesten die hier eerder al deelnamen beloven dat er nog spectaculaire dingen gaan volgen. Een ander typisch kenmerk van de etappe van vandaag zijn de zandstroken, ideaal om steeds weer de snelheid eruit te halen. Zandrijden is duidelijk Kroki’s specialiteit en hij snijdt erdoor alsof het niks is.
De wind, die steeds rond 10 uur komt opzetten, eist intussen langzaam maar zeker zijn tol. Gastvrij als we zijn nemen we graag enkele wagonnetjes mee op sleeptouw. De kaartjesknipper zal straks wel rondkomen. "  zeggen de mannen van Reevax vanuit Zuid Afrika.

Petra Mermans en haar echtgenoot Wilfried Bruyninckx  ( Vanomobil) besloten om er een weekendje tussenuit te trekken om de batterijen eens wat op te laden.  De plaats van bestemming was het Duiste Sundern-Hagen.  Beide renners hebben lange tijd getwijfeld of ze al dan niet zouden deelnemen aan de marathon(100 km)  die normaal gezien dat weekend op het programma stond, maar na veel wikken en wegen besloten ze toch van start te gaan en de wedstrijd als training aan te vatten.

De voorgaande jaren was het parcours kurkdroog, maar dit jaar was de omloop herschapen tot een groot modderbad, door de veelvuldige regen van de afgelopen dagen en nachten. Op de dag van de wedstrijd mochten de renners starten onder een stralend zonnetje en met bijna hemelse temperaturen.  De start verliep prima, er werd veel minder hard gestart dan de voorgaande jaren, hierdoor konden Petra en Wilfried vlot met de eerste renners mee het veld in duiken.  Door de modder was het op veel plaatsen een kunst om recht te blijven, vooral tijdens de eerste ronde.  Op kilometer 50 was er een steil klimmetje van +/- 250 m die meetelde voor de bergsprint.  Petra reed het klimmetje aan een mooi tempo omhoog, zonder te diep te gaan, want ze moest nog 50 km afleggen na de klim, en kon de 2de tijd neerzetten bij de dames, waardoor ze een mooi prijzenpakket in de wacht sleepte.

In de 2de ronde konden beide renners het tempo hooghouden en konden ze op die manier nog heel wat renners oprapen, die blijkbaar de man met de hamer waren  tegengekomen.  Petra Mermans  kwam als 41ste algemeen en als 1ste dame over de meet in 5u11min, Wilfried Bruyninckx  legde beslag op een mooie 43ste plaats. 

Verkeerde tactische beslissing nekt Huldenbergenaar

Jim Thijs is gisteren op een 15e plaats gestrand in de duatlon van Tournai. Aanvankelijk werd in Tournai het BK sprint Triatlon georganiseerd maar dat ging niet door. Het BK werd last minute vervangen door een duatlon wat voor de nodige verwarring zorgde.

Na de nodige verwarring, kon er dan toch gestart worden. Eerst moest er 5 km worden gelopen. In de loopproef nam Jim een te trage start waardoor hij meteen de aansluiting met de kopgroep miste. Tijdens het fietsen kon hij aanvankelijk nog wat opschuiven maar in de afsluitende loopproef van 2,5 km kon Jim geen potten meer breken waardoor als 15e over de eindmeet kwam. Jim heeft alleszins zijn lessen getrokken uit de race:
 “Ik weet zeker dat het goed gaat met de conditie maar door een verkeerde tactische beslissing, kwam ik vandaag niet in het stuk voor. Maar ik maak mij geen zorgen voor het komende XTERRA-seizoen. Ik zit nog steeds op schema voor de eerste manche in Sardinië.” aldus Thijs.

Geoff Kabush heeft de Whiskey 50  in Prescott , Arizona gewonnen.
De  Canadese Scott – 3Rox Racing biker sloot het driedaags MTB Festival af met een tweede zege op rij .
Na het criterium won hij  de  marathon  voor de Duitser  Markus Bauer en  Jeremy Horgan Kobelski.
Het was JHK (Subaru Trek) die er bij aanvang vandoor trok. Hij kreeg 20 sec, maar Geoff Kabush wist het gat te dichten.
Het duo werkte goed samen, maar werd toch ingelopen door een groep van 13 man.
Viervoudig wereldkampioen  Xterra Conrad Stoltz ging in het verweer en voerde het tempo op. Lang duurde zijn ontsnapping niet, want hij werd bijgebeend door een trio met Kabush, Markus Bauer en JHK.
Kabush ( 35 ) toonde zijn ervaring, spaarde zijn krachten in de afdalingen om zo fris mogelijk de laatste beklimming aan te vatten. Hij won de 80 km voor de 22 jarige Markus Bauer en Jeremy Horgan Kobelski, die in de slotfase tegen een boom reed, en zo zijn tweede plaats verspeelde.

Bij de dames ging de zege naar Specialized bikester  Pua Mata . Ze haalde het voor Georgia Gould en Kelli Emmett.

heren :

1 Geoff Kabush (Can) Scott-3Rox 2:54:59
2 Markus Bauer (D) 2:56:15
3 Jeremy Horgan-Kobelski (USA) Subaru-Trek 2:56:19
4 Alex Grant (USA) Cannondale, Kaenon Polarized 2:57:16
5 Hector Fernando Riveros (USA) 2:57:29

dames

1 Monique Pua Mata (USA) Specialized Sho-Air 3:21:34
2 Georgia Gould (USA) Luna Pro Team 3:23:00
3 Kelli Emmett (USA) Giant Bicycles 3:28:38
4 Allison Mann (USA) B4b/Rnr 3:33:25
5 Teal Stetson-lee (USA) Luna Pro Team 3:33:27

De Bogafjell Sykleklub kreeg van de Noorse Wielerbond de vraag om een  UCI MTB wedstrijd in te richten.

Afgelopen weekend kwamen de beste Noorse renners naar Bogafjell voor een C2  wedstrijd met start en finish aan de Buggeland school.
Lene Byberg ( GT Skoada Chamonix  ) was outstanding en  won de wedstrijd in 1u25:16  . Ze had meer dan 10 minuten voorsprong op Ingrid Jacobsen en Marte Helene Halvorsen.
Voor de voormalige Specialized bikester leverde deze eerste zege van het seizoen meteen 30 UCI punten op.

Håkon Austad mocht bij de heren naar het allerhoogste schavotje.

De derde manche van de Eifel Mosel Cup werd in  Bekond verreden.
Onze landgenoot Andy De Rooy won zijn reeks  in 1:12.58 en  had bijna 9 minuten voorsprong  op de Duitser  Mirko Mindermann.

" Ik stond aan  start van de Eifel Mosel cup in Bekond.We kregen direct een steile klim voorgeschoteld. Ik zat slecht in mijn pedaal, maar  kon direct opschuiven naar de eerste plaats en stelselmatig mijn voorsprong uitbouwen .
De  koers werd met één ronde ingekort , spijtig want ik had blijkbaar superbenen.  Met nog 2 manches te gaan sta ik nu steviger aan de leiding en moet ik zien dat ik in de laatste manche nog  top 3 rij .
Het was vandaag trouwens de 2de overwinning van het seizoen ; op naar de volgende 10 !" zei de biker van het New Concept team.

Wout Alleman eindigde in Stoumont ontgoocheld op een  7 de plaats, vooral omdat hij  na een uur wedstrijd  op een mooie 4de plaats reed. De wedstrijdleiding  stuurde het merendeel van  de nieuwelingen voor anderhalf uur het veld in ; iets wat de West Vlaamse Trek KMC biker zuur opbrak. Nick en Niels Vanpol  waren in de eerste Begacom Cup  duidelijk de sterksten


Wout Alleman :
"  Het  parcours in Stoumont was echt  niet van de poes, maar de afdalingen kon ik tijdens de verkenning vrijdagnamiddag goed naar beneden rijden . Ook de zware klim geraakte ik net boven. Maar blijkbaar moet iemand van de UCI commissarissen in de late namiddag beslist hebben dat er nog stenen op die klim moesten komen. Waarvoor dat nodig was begrijp ik nog steeds niet ! Allé, stenen werden aangevoerd en even later werd dat deel van het parcours al even snel terug afgevoerd .
Jammer ! De nacht van vrijdag op zaterdag gingen de hemelsluizen open in Stoumont ! Maar bij opstaan scheen de zon , al wist ik dat het parcours onmogelijk kon opgedroogd zijn . Dan maar terug een bandenwissel doorgevoerd .
Ik stond op de eerste startlijn en ging goed van start . Aan de start wisten ze ons echter nog niet te zeggen hoeveel ronden we moesten doen  , in een UCI wedstrijd moeten ze dit normaal op voorhand doorgeven.
Al  bij de eerste klim ging Nick Vanpol er al heel vlug vandoor !
En éénmaal boven  waren geen van beide Vanpols nog te zien en ook Milan Vader was vertrokken .  Met Kenneth  Coomans in het gezelschap volgden we op plaats 4 en 5 . De gevaarlijke afdaling kon ik afrijden , maar door het geloop en gesukkel van anderen verloor ik daar al wat tijd . Bij het naar beneden komen deed mijn ketting dan nog eens raar, maar eens de materiaalpost door kon ik terug goed verder . Het ging goed en even later ging ik over Kenneth waardoor ik op een 4de plaats reed en de afdaling naar beneden kon rijden . Nog een kleine lus en ik had de 2de ronde achter de rug en had dan al bijna een uur gereden . Ongeloofelijk  maar waar , de mannen van de UCI hadden beslist dat we nog een ronde moesten !
Hoe dit mogelijk is .. niemand die het begrijpt op zo' n zwaar parcours . In het reglement staat dat een UCI wedstrijd voor nieuwelingen  minimum 50 minuten  en maximum 60 minuten mag duren.
We reden evenveel ronden als de juniors die er al een beter, opgedroogder parcours voorgeschoteld kregen ! De moed zat me in m' n schoenen want ik was al helemaal leeggereden ( ik had 's morgens ook niet veel kunnen eten ) . Ik had geen energie meer over en ging geen meter mee vooruit .   Ook bij de looppassages had ik het gevoel dat ik stilstond . Te weinig voeding heeft me zeker parten gespeeld in deze extra lange en zware wedstrijd .  Ik verloor minuten in de laatste ronde en moest me tevreden stellen met een ontgoochelende 7de plaats .  Ik was volledig leeg." vatte Wout Alleman de wedstrijd in Stoumont samen.

In  5:11:20  heeft onze landgenote  Petra Mermans( Vanomobil)  de marathon  (100 km) van Sundern-Hagen gewonnen.

Door de modder en het warme weer waren de omstandigheden bijzonder  zwaar.
 
De Nederlander Ramses Bekkenk ( Mitsubishi Mountainbike team) won het bij de heren  in 4:04:48  voor zijn teamgenoot  Bram Rood en de  Duitser Christiaan Scheidewind  van Team Texpa Simplon.
Na de start trok Bram Rood hard door en kreeg 4 man met zich mee. Ramses Bekkenk kon het tempo niet volgen en belandde in de tweede groep. Halverwege de wedstrijd wist Ramses aan te sluiten bij de kopgroep en bij het ingaan van de tweede (kleinere) ronde bestond de kopgroep nog uit 3 man : Bram Rood, Ramses Bekkenk en de sterke Duitser Christian Schneidawind (3de) van Team Texpa Simplon.

15 km voor de finish kreeg Christian Schneidawind een lekke band, 5 km later kreeg Bram Rood krampen en bleek  Ramses Bekkenk uiteindelijk de sterktste.

"Zo ben je gestopt ,en zo win je opeens ! "  vertelde Irjan Luttenberg na zijn overwinning in het Nederlandse  Havelte.
De biker van het Merida Bassa Biking Team won in Havelte voor Frank Schotman en Jeroen Boelen ( Milka Superior) .
Bram Rood viel met zijn vierde plaats naast het podium op de Havelteberg.

Anne Terpstra won de wedstrijd  bij de dames  voor Hielke Elferink en Karen Brouwer.
Deze zege is ongetwijfeld een  opsteker voor de Nederlandse van het MPL Specialized team , die zaterdag in Stoumont  haar dag niet had en vroegtijdig de wedstrijd verliet.

Sjoerd Bax zegevierde bij de nieuwelingen en Erjan ten Hove was de beste junior.

Ruim 3000 toeschouwers zagen vrijdagavond in Trentino  de Nederlanders  Joost Wichman en Anneke Beerten de Scott Nightsprint finale winnen. In de vierkamp ging Joost Wichman de Tsjech  Hannes Slavik , Guido Tschugg en Petrik Brückner vooraf.
Anneke Beerten  ( Milka Superior) gunde de tegenstand geen kans en won voor de Britse  Katy Curd , Steffi Marth en Laura Brethauer.


De befaamde Bike Marathon in Riva Del Garda werd gewonnen door de de Zwitserse master Alexander Moos voor  de Oostenrijkse elite Alban Lakata . Na 105 km en 3561 hm kwam het tot een sprint met Thomas Stoll. Topeak Ergon biker Lakata was de Zwitser Stoll aan de meet  te snel af en won de extreme afstand bij de elites . Markus Kaufmann werd derde voor Robert Mennen.
Alexander Moos was dus overall winnaar en  de snelste master  voor Stefan Danasowski.
Bij de senior masters won onze landgenoot Pascal de Kort in 5:03: 31.

De Britse Sally Bigham zegevierde bij de vrouwen .

Op de 86 km ging Hannes Genze met de zege aan de haal. De Multivan Merida biker ging Rupert Palmberger en Bulls biker  Karl Platt vooraf.
Sarah Koba was de sterkste vrouw op die afstand.

De Nederlander Hans Becking( woonachtig in Wetteren)  sleepte op de kortere afstand  een tweede plaats in de wacht. Daniel Geismayer won de 53,2 km met 1659 hm .

Bij de vrouwen zegevierde Pia Sundstedt ; de 37 jarige  Finse was bijna 42 sneller dan Melina Landtwing.
Maar liefst 85 dames namen de start op de ' Ronda Piccola' .

top 10
105 km

1. Alban Lakata Oostr 4:18.42,4
2. Thoams Stoll Zwi 4:18.42,6
3. Markus Kaufmann 4:18.45,8
4. Robert Mennen 4:21.05,3
5. Urs Huber 4:21.46,1
6. Andras Kugler 4:22.11,5
7. Jakob Nimpf 4:24.53,9
8. Konny Looser  4:26.51,3
9. Lukas Buchli 4:30.48,7
10 . Stefan Sahm 4:31.27,2

15.  Tim Wijnants  4:40.59,5

De eerste manche van de  iXS European Downhill Cup kon vanwege de slechte weersomstandigeheden in Zwitserland niet doorgaan, vandaar dat de tijden van de seedings bepalend waren voor de uitslag.
Remi Thirion en  Rachel Atherton werden  tot winnaars uitgeroepen in Monte Tamaro.
De Fransman Thirion deed het 3 sec sneller dan de vice wereldkampioen Damien Spagnolo en 7 sec beter dan  Mickael Pascal.

Bij de vrouwen deed de Britse  Rachel Atheron het 12 sec sneller dan wereldkampioene Emmeline Ragot. De Zwitserse Scott 11 bikester  Emilie Siegenthaler werd derde.

heren :
1.  Remi Thirion (FRA) – Labyrinth Shimano Racing 
2.  Damien Spagnolo   (FRA) – MS Mondraker
3.  Mickael Pascal  (FRA) – CK Racing Santacruz
4.  Nick Beer (ZWI)  – Devinci Global Racing
5.  Bernat Guardia (SP)  – Massi
6.  Ben Reid (IRL)  – Dirt Norco Race Team

dames :
1. Rachel Atherton (GBR) – GT Factory Racing
2.  Emmeline Ragot (FRA)  – MS Mondraker
3.  Emilie Siegenthaler (ZWI)  – Scott 11)