De eerste manche van de  iXS European Downhill Cup kon vanwege de slechte weersomstandigeheden in Zwitserland niet doorgaan, vandaar dat de tijden van de seedings bepalend waren voor de uitslag.
Remi Thirion en  Rachel Atherton werden  tot winnaars uitgeroepen in Monte Tamaro.
De Fransman Thirion deed het 3 sec sneller dan de vice wereldkampioen Damien Spagnolo en 7 sec beter dan  Mickael Pascal.

Bij de vrouwen deed de Britse  Rachel Atheron het 12 sec sneller dan wereldkampioene Emmeline Ragot. De Zwitserse Scott 11 bikester  Emilie Siegenthaler werd derde.

heren :
1.  Remi Thirion (FRA) – Labyrinth Shimano Racing 
2.  Damien Spagnolo   (FRA) – MS Mondraker
3.  Mickael Pascal  (FRA) – CK Racing Santacruz
4.  Nick Beer (ZWI)  – Devinci Global Racing
5.  Bernat Guardia (SP)  – Massi
6.  Ben Reid (IRL)  – Dirt Norco Race Team

dames :
1. Rachel Atherton (GBR) – GT Factory Racing
2.  Emmeline Ragot (FRA)  – MS Mondraker
3.  Emilie Siegenthaler (ZWI)  – Scott 11)

De 10 de editie van het Bike The Rock Festival in Heubach werd geopend met een Short track race. Het sprintnummer werd gewonnen door de Duitser Joch KaB;  hij ging in vierde rondjes  Fabian Giger en Emil Lindgren vooraf. Duits kampioen Moritz Milatz moest vrede nemen met de 4 de plaats.

In de tweede manche van de Bundesliga   ging de zege bij de  beloften  naar de Nederlander Michiel Van der Heijden. De voormalige wereldkampioen( juniores) klopte, ondanks pech in de tweede ronde,  de Zwitser Matthias Stirnemann  met 16,3 seconden en de Zweed Olof Jonsson met 16,7 sec.

Europese kampioene Gunn Rita Dahle won de wedstrijd ( 25,8 km )  bij de vrouwen. De Noorse Multivan Merida bikester haalde het in 1:34:32,8  met  1 minuut  47:7 voor de Duitse Sabine Spitz en de Zwitserse Katrin Laumann.   De Duitse Silka Schmidt en de Oekraiense Natalia Krompets vervolledigde de top 5 in dit internationale gezelschap.

Bij de dames juniores bevestigde de Zweede Jenny Rissveds haar goede vorm van Houffalize en won voor het Duitse talent Sofia Wiedenroth en haar landgenote Lena Putz.

De Zwiter Fabian Giger nam bij de elite heren  het heft in handen en nam  in de eerste van de zeven af te leggen ronden de leiding voor  Moritz Milatz,  José Antonio Hermida,  Alexander Gehbauer , de Australische kampioen Daniel McConnell , Jochen KaB ,  Sergio Mantecon , Lukas Fluckiger en  Nederlander Henk Jaap Moorlag. Giger bouwde in de eerste 3 ronden een voorsprong van 30 sec uit. In de volgenden 2 ronden reed Milatz het gat dicht en nam de  Duitse kampioen, BMC biker Moritz Milatz de leiding over van de Zwitserse Rabobanker . Samen gingen ze de laatste ronde van 4,3 km in.
José Antonio Hermida werkt zich van de negende naar de 3 de stelling en reed solo , terwijl de jonge  Oostenrijker Gehbauer, Daniel McConnell en Jochen KaB streden voor een plaats in de top 5. Intussen was wereldkampioen Jaroslav Kulhavy van de zevende plaats  helemaal in de achterhoede verzeild geraakt.
Na anderhalf uur won Moritz Milatz  de tweede Bundesliga in Heubach met 17,5 sec voor Fabian Giger en 1 minuut voor José Antonio Hermida.
De 21 jarige Gehbauer werd mooi vierde.


U23:
1. Van der Heijden Michiel, Ned   1:08.43,4             
2. Stirnemann Matthias,  Zwi
4. Strecker Fabian , D
5. Pfäffle Christian,D 
6. Smirnov Ivan, Rus 
7. Stiebjahn Simon,D
8. Simon David, D
9. Fleschhut Marcel    D  
10. Titarenko Dmytro, Oekr

dames :
1. Gunn Rita dahle N
2. Sabine Spitz D
3. Katrin Leumann Zwi
4. Silke Schmidt D
5. Natalia Krompets Oekr
6. Rosara Joseph N Zld
7. Mary Mc Conneloug USA
8. Tereza Hurikova Tsj
9. Alexandra Engen Zwe
10. Mona Eiberweiser D
11. Lisi Osl Oostr
12. Yna Belomoyna Oekr
13. Irina Kalentiva Rus

Heren :
1. Moritz Milatz. D  1:31:42
2. Fabian Giger Zwi
3. Jos Antonio Hermida Sp
4. Alexander Gehbauer Oostr
5. Daniel McConnell Austr
6. Jochen KaB D
7. Sergio Mantecon  Sp
8. Lukas Fluckiger Zwi
9. Henk Jaap Moorlag Ned
10. Christoph Soukup Oostr
11. Emil Lindgren Zwe
12. Wolfram Kurschat D
13. Carlos Coloma Sp

Na het  teleurstellend resultaat van vorig weekend  in Dalby Forest , stond er voor belofte  Didier Bats  de UCI 1 wedstrijd in Stoumont  op het programma.

" Na een verkenning op vrijdagavond bleek dat de omloop ingrijpende veranderingen ondergaan had. Niet slecht, want het is er alleen maar zwaarder op geworden. Na een laatste halve verkenningsronde op zaterdag  zag ik het helemaal zitten en  om 16 uurwas het aan de eliten en beloften voor hun wedstrijd. In de start kon ik goed mijn plaats behouden en in de eerste klim kon ik al lopend enkele renners inhalen. Door de lange duur van de wedstrijd besloot ik niet te extreem te starten en een constant tempo aan te houden. Het gevoel op de klimmen zat goed en ik was ondertussen opgeschoven naar de 14de plaats. In de derde ronde vond ik eerst aansluiting bij Ruben Scheire en daarna bij Robby de Bock. De benen voelden nog steeds goed en ik vatte als eerste één van de klimmen aan. Maar ik maakte een foutje waardoor ik beide weer voor moest laten. Geen probleem, ik kon gewoon achter Ruben terug aansluiten en de koers was nog lang genoeg. Spijtig genoeg zou de wedstrijd niet lang meer duren voor mij, want in één van de afdalingen sloeg mijn ketting volledig vast tussen mijn kader en crank. Hoe het kan weet ik niet, want ik heb nog geen ketting weten blokkeren in het naar beneden lopen op een afdaling. Ik probeerde ze nog los te krijgen en zo de schade te beperken, maar ze zat muurvast. Ik wilde de strijd nog niet staken, en aangezien rijden niet meer mogelijk was moest ik nog  naar de bevoorrading lopen . Maar ook daar kregen we de ketting niet los en dus zat er niets anders op dan de wedstrijd te verlaten. Iets dat ik normaal nooit doe, maar in dit geval was er geen andere optie.
Opnieuw een zware teleurstelling na de valpartij van vorig weekend. Zeker nu ik weer UCI punten en een mooie uitslag zowel bij de beloften als algemeen misloop. Gelukkig weet ik dat de conditie goed is , en met het oog op Nove Mesto en La Bresse is de motivatie nog gestegen door deze tegenslag. Ik kijk nu al uit naar de volgende wereldbekers." aldus de biker van MTB Langdorp.

In de openingsmanche van de Belgacom Belgian MTB Grand Prix in Stoumont heeft Kevin Van Hoovels  beslag gelegd op de vijfde plaats. Seba Carabin was goed voor rang negen. Bij de juniores ging Mathieu Dehaeze met de zege aan de haal en boekte zijn eerste succes dit jaar voor het Versluys Pro team.
Kevin VH eindigde als eerste Belg op de vijfde plaats.
”Ik had geen superbenen maar voelde me wel goed. Ik reed mijn eigen tempo tot plots de ketting tussen de voorderailleur belandde en vanaf dan kon ik niet niet meer schakelen vooraan. De steile stukken diende ik op de grote plateau te nemen en zo blaas je je benen natuurlijk volledig op. Nadien liet ik de ketting op de kleine plateau liggen en ging het beter, al speelde dit natuurlijk in mijn nadeel op de plattere en snellere stukken. Halfweg koers reed ik dan ook nog eens lek. Het zat dus niet echt mee vandaag. Nadien kwam ik er dan toch opnieuw door en tot mijn eigen verbazing raapte ik in de slotronde nog drie renners op. Dit betekent toch dat de conditie opnieuw in stijgende lijn zit. Ik voelde het vorige week al op training dat het beter en beter begon te gaan. Ik houd dan ook een goed gevoel over aan deze wedstrijd. Voor mij is dit één van de zwaarste parcoursen waar ik ooit op heb gereden. Stilaan valt alles opnieuw in de plooi Maandag vertrek ik voor een weekje naar Spanje, want hier in België is het weer toch niet je dat. Ik hoop daar rustig te kunnen trainen, nog een paar puntjes te verbeteren en zo klaar te zijn voor de WB-wedstrijden in Nove Mesto en La Bresse. Ondertussen voel je toch ook dat Londen dichter en dichter bij komt, al ervaar ik nu die druk nog niet zo. Ik denk wel dat ik op de goede weg ben. De voorbereiding is, op Houfalize na dan, goed verlopen. Ik denk wel dat ik op de goede weg ben”.

Seba Carabin  nestelde zich met een negende plaats in de top-10.
“Ik ben tevreden over mijn wedstrijd. Het niveau was heel hoog en het gevoel na die ziekteperiode was ook goed. Mijn start was goed en ik kon goed opschuiven. Op een bepaald moment kwam ik tot bij Kevin, maar ik kreeg hem er niet af. Tegen het einde van de wedstrijd begon de vermoeidheid wel toe te slaan en nam ik ook minder risico’s. Dit resultaat is een opsteker na mijn slechte prestatie in Houffa. Ik hoop hier nu verder te kunnen op bouwen”.

Jens Schuermans, opnieuw door krampen geplaagd, eindigde als 23ste.
 “Vooraf was het voornaamste doel om van krampen gespaard te blijven. Lukte dit, dan zat een goed resultaat er zeker in.  In de eerste ronde heb ik mijn eigen tempo gereden en ben zeker niet in overdrive gegaan, omdat ik wist dat het een lange koers ging worden. Ik kwam rond de tiende plaats door, maar jammer genoeg kreeg ik niet veel later al met  krampen af te rekenen. Ik reed dan ook nog eens lek en verloor zo nog meer tijd. Vanaf heb ik getracht zo goed als mogelijk te rijden en hield ik een tempo aan waarvan ik wist dat de krampen uit zouden blijven. De voorbije twee weken ben ik weliswaar iets wijzer geworden wat die krampen betreft, maar dé oorzaak heeft men nog altijd niet gevonden. Dit is enorm frusterend en mentaal heel moeilijk, wetende dat je tot zoveel meer in staat bent. Momentele kan ik absoluut niet tonen wat ik in mijn mars heb”. aldus de Limburger.

Jeff  Luyten werd tot tweemaal toe het slachtoffer van materiaalpech en staakte met een deraillerproblemen uiteindelijk de wedstrijd.
 “In het begin voelde ik me echt super. Ik kon mee met Kevin VH  en Tom Meeusen, zag wel af maar had het gevoel dat ik hun tempo aankon. Vervolgens ging ik op een schuine kant onderuit, waardoor mijn derailleur schuin is komen te staan. Ik diende tot aan de bevoorrading te lopen, waar men het euvel wel deels kon verhelpen. Vervolgens kon ik flink wat renner opnieuw inhalen en was ook het gevoel nog steeds goed. Toen brak de kooi van mijn derailleur af. Dit op een 3 km  van de technische zone, waardoor het meteen over en out was. Ik ben echter niet teleurgesteld om ik eindelijk terug op mijn niveau rijd. Dat is een  belangrijk gegeven met het oog op de komende WB’s”.

Mathieu Dehaeze ( foto)  zorgde er voor dat het team bij de juniores op het hoogste schavot mocht plaatsnemen.
 “Super dat ik deze wedstrijd op mijn naam kan schrijven, al is die zege wel een verrassing voor mij. Met een top-5 plaats was ik vooraf immers al heel gelukkig geweest. Als eerstejaars klopt ik hier alle juniores, wat natuurlijk super is. Ik zat na de start direct goed vooraan, samen met Jesper Slik. In de eerste afdaling had ik al direct een gaatje en die kloof heb ik de ganse wedstrijd in stand kunnen houden. Ik kende wel wat problemen met mijn remmen en ketting, maar was ongetwijfeld niet de enige vandaag”.


Top 10 scratch:
1. Julien ABSALON (Fra) in 1:47:13
2. Maxime MAROTTE (Fra) +2:29
3. Klaus NIELSEN (Den) +2:57
4. Rourke CROESER (ZAf) +6:21 U23
5. Kevin VAN HOOVELS (Bel) +6:54
6. Inaki Lejarreta (Spa) +7:09
7. Tom MEEUSEN (Bel) +7:46
8. Jimmy TIELENS (Bel) +8:31
9. Sebastien CARABIN (Bel) +9:00
10. Bart DE VOCHT (Bel) +9:49 U23
11. Ruben SCHEIRE (Bel) +11:04 U23
…
23. Jens SCHUERMANS (Bel) +23:39
DNF Jeff LUYTEN

Top 10 juniores:
1. Mathieu DEHAEZE (Bel) in 1:13:27
2. Jesper SLIK (Ned) +0:24
3. Jorgen SCHEERENS (Bel) +1:32
4. Nicolas SCHEIRE (Bel) +1:42
5. Remy MERTZ (Bel) +1:47
6. Boris CARA (Bel) +3:04
7. Kevin PANHUYZEN (Bel) +4:17
8. Nicolas DANIELS (Bel) +5:39
9. Erno MCCRAE (Bel) +6:49
10. Lehvi BRAAM (Ned) +7:38

De Whiskey 50  is  aan zijn 9 de uitgave toe en de organisatoren hebben  er alles aan gedaan om er een groots evenement van te maken.
Het  begon met een criterium in de binnenstad van Prescott  dat werd gewonnen door Geoff Kabush van het  SCOTT-3Rox Racing  team.
De Canadees  spaarde zijn krachten tot op de laatste klim en zette daar zijn aanval in.

Bij de vrouwen pakte Georgia Gould ( Luna Pro) de zege. 


heren :  
1. Geoff Kabush (Scott-3Rox)
2. Carl Decker (Giant Bicycles)
3. Thomas Turner (Team Jamis)
4. Colin Cares (Kenda, Felt, Hammer Nutrition)
5. Jeremy Horgan-Kobelski (Subaru-Trek)

dames :
1. Georgia Gould (Team LUNA)
2. Kelli Emmett (Giant Bicycles )
3. Monique (Pua ) Mata (Specialized Sho-Air )
4. Judy Freeman (Crank Brothers )
5. Chloe Woodruff (Crank Brothers )

Mijn  foto's van de eerste Belgacom GP staan er op

Klik hier rechts bij
MIJN FAVORIETEN  / MTB Foto's

2012 Stoumont


alvast een voorsmaakje !

Het werd zwoel, laf en bij momenten te warm in Stoumont, maar het parcours dat Jurgen Vandendriessche had klaar gelegd droogde geleidelijk op en renners die na de middag van start gingen hadden daar enkel maar baat bij.

Bij de plus 30 jarigen trok Kris Janssens sterk van leer.  Hij nam al van in de aanloopronde het commando voor Roan Windmolders , Gerrit Delfosse en Gody Jacobs. De posities bleven gedurende 1 u 15:14 onveranderd en  de zege ging naar de 38 jarige Trek KMC biker, die een haast feilloos parcours aflegde.
Limburger Roan Windmolders  bleef zijn mannetje staan en passeerde 2min 31 later de aankomstlijn, met  Gerrit Delfosse op de hielen. Gody Jacobs wist zich op vier te handhaven , maar viel   met een tijd van 1u18:56 naast het podium.

Opvallend was de de posities na de aanloopronde nog  nauwelijks wijzigden en dat de gaten steeds grote werden, wat duidt op de onverbiddelijkheid van de omloop.

reacties :
Kris Janssens : " Ik wist dat de conditie in stijgende lijn was. Ik stond op de eerste rij en had me goed gepositioneerd.  Uit ervaring wist ik dat je inde startklim vooraan moest zitten. Normaal ben ik een trage starter , maar deze keer verliep het goed. Ik heb mijn eigen tempo aangehouden en me goed kunnen concentreren. In de DH was ik sneller dan de rest en ook de klimmen lagen me heel goed. Op de technische stukken ging het super en het was consolideren.  De wedstrijd was redelijk kort voor mij, want normaal ben ik een diesel die pas laat op toeren komt. " lachte Janssens,  die enkele maanden geleden voor de tweede keer vader werd.

Gerrit Delfosse : " Weken ben ik mee bezig geweest , Stoumont. Ik wou er een mooi resultaat neerzetten. Ik ging resoluut voor winst. Er waerdeb veel km's en hellingen ingelast in de trainingen. Ik had eerder getipt op Kris Henderickx , die het me moeilijk zou  maken om te winnen.

Eerst het parcours verkent  samen met Tom Segers en het leek bijna onmogelijk om de afdalingen te nemen.Maar dan toch even de focus anders gelegd en aan het plezier van een wedstrijd gedacht. Op verkenning lijkt het soms erger , maar eens in de wedstrijd loopt het dan toch vlot.
 n de start trapte naast mijn rechterpedaal. Zodoende was ik  in het pak terecht gekomen , dan vol doorgegaan en kwam terug bij de kop. Daar schoot Kris Janssens voorbij en Roan Windmolders volgde ook vlot. Ik kwam dan in 3de positie. Even gedacht van ze  terug in te halen. Maar ik zag Kris toch verder uitlopen. Sterk. Op de steile hellingen kon ik het verschil zeker niet maken. Eens het wat minder steil was 10% , kan ik toch meer snelheid maken. Roan was ondertussen ook goed uitgelopen.
In de 2de ronde voelde ik het echt beter lopen , je kent het parcours wat beter en begon ook mijn ritme te vinden. Roan kwam terug in het visier , maar als het steiler werd , kon hij terug uitlopen. In de 3de ronde kwam op 3 sec , maar telkens op de steile stukken liep hij iets uit.Ik hield mijn laatste schot voor in de laatste 2 km aan de achterkant voor het parcours. Ik wou geen fouten maken met over de limiet te gaan . Ik had het onder controle. Toch op de afdaling na de leie stenen maakte ik een domme fout en verlies 3 sec. Ik kom dan toch nog goed terug op de laatste helling en Tom roept me naar boven . Het geeft extra stimulans, maar het heeft niet kunnen baten en probeer nog op het gras vol in het rood te gaan , maar kom enkele seconde te kort. Spijtig , maar podium is toch binnen.
De XTR groep verbaast me nog altijd in de wedstrijd , ongelooflijk hoe goed ze schakelt in de deze omstandigheden. De Granville fiets geeft de controle die ik nodig heb. De bevoorradingen lopen perfect. Kortom , op naar de volgende wedstrijd in Eupen. Ouren rij ik niet omdat er een familiefeest is. " aldus de biker van het Dreamteam.

-------------------------------------------------------------------------

Bij de masters 2 zat de spanning  er bij aanvang  goed in.  Vlak na de start, halverwege de klim,  kreeg Kris Hertsens  letterlijk een stok in de wielen en vertrok vanuit allerlaatste positie. De Belgische kampioen van team Nomadesk Narviflex  trok onmiddellijk alle registers open, raapte iedereen op en reed aan de  kop voor Maes, Tempst en Van Hecke .
Slechts 1 ronde kon Hertsens dit  volhouden, want  hij moest  zich dat huzarenstukje bekopen.  Geoffry Maes  pakte de leiding over en meteen een optie op de overwinning. Zonder verpinken reed de sterke  BikeInner  naar zijn zoveelste zege. Hertsens moest nog goed 1 minuut prijsgeven en werd tweede voor  Kurt Tempst.

reacties :
Kris Hertsens: " Halverwege de klim kreeg ik een stok tussen mijn wiel. Ik ben als allerlaatste terug moeten vetrekken. Ik heb me opgeblazen met naar Geoffry Maes te rijden. Het parcours is wel aan het opdrogen en dat is  mooi voor de elites." 

Geoffry Maes  : " Het parcours was extra zwaar en ik heb ook een deel van de pech gehad.Iik zat te sukkelen met kettingproblemen. Ik vond het oude parcours van vorig jaar beter. "

Kurt Tempst : " Dit was niks voor mij, vandaar dat ik heel tevreden ben met de derde plaats. Ik heb me niet geamuseerd, ze hadden het parcours moeten laten zoals het was. Dit was erover voor  mij. "

Masters 1
1. Kris Janssens
2. Roan Windmolders
3. Gerrit Delfosse
4. Gody Jacobs
5. Tom Geeraerts
6. Peter Douha
7. Peter Verstraete
8. Kris Henderieckx
9. Karel de Wael
10 Ronny De Vries

Masters 2
1. Geoffry Maes
2. Kris Hertsens
3. Kurt Tempst
4. Patrick Jansen (Ned)
5. Filip Van hecke
6. Noel Dult
7. Johan De Bruyn
8. Partrick Pruvoost
9. Tom de Haan ( Ned)
10 Claude Derveaux






masters 2






masters 1

Na een deugddoende, niet al te koude, eerste nacht in de tent, begint het kamp ' s morgens om 4u30 langzaam te ontwaken. Het is nog balkdonker  in Zuid Afrika, als de meer dan 500 deelnemers hun spullen voor de dag bij mekaar zoeken, het eerste daglicht laat zich immers pas om 6u30 zien. Om 7u start de eerste koersetappe van de Old Mutual joberg ; een rit van  93,5 km van Frankfort naar Reitz.

De Zuid Afrikanen Kevin Evans en David George schreven de eerste etappe tellend voor het klassement in 3u01:32 op hun naam.
Brandon Stewart & Jacques Rossouw werden 43 sec later tweede.

Steven Pauwels en Peter Paelinck :

" Na 15 km dient de eerste "section of happiness" zich aan, oftewel de eerst singletrail van de dag. Eerst langzaam stijgend over een paadje dat ongetwijfeld meer door de koeien dan door mountainbikers gebruikt wordt. We zijn in het territorium van de koebeesten, en zij hebben duidelijk hun stempel, euh , poten in het landschap gedrukt, dat daarna door de onverbiddelijke Afrikaanse zon hardgebakken werd, met "Afrikaanse kassei" als resultaat.Het bovenste gedeelte gaat over in een singletrail, die zich de rotsachtige ondergrond opslingert. De afdaling is bezaaid met stenen, en enige behoedzaamheid is vereist om geen brokken te rijden..
Het parkoers is alvast veel meer afwisselend dan gisteren, en singletrail wordt afgewisseld met doubletrack door de onmetelijke afgewassen groene weiden en jeep roads die de ene boerderij met de andere verbinden. De eerste bevoorrading is alweer als een groot feest opgevat, inclusief valet parking voor de bike en boerewors op de braai. De volgende 30 km zijn supersnel, dikwijls over brede wegen, en met de wind, die ondertussen aangewakkerd is tot een stevige zeebries, vol in de rug. We gooien wat kolen op het vuur, en met locomotief Pepe op kop haak ik mijn wagonnetje aan. We halen het ene team na het andere in en schuiven op die manier goed op.

De 2de happiness sectie komt eraan. Het smalle paadje gaat op en neer langs de flanken van de heuvels met immense goudgele grasvelden. Het is een superleuke trail en voor we er erg in hebben zijn we 5 km verder op een bredere weg. Lekker lekker ! Vanaf nu staat de wind geregeld in het nadeel, en krijgt Kroki het lastiger om het wiel van Pepe te houden. Een grote roestige poort in een afspanning van een weide die we al kilometerslang volgen kondigt het begin van de 10 km lange singletrail die ons tot aan de finish in Reitz moet brengen. De eerste kilometers slingert het paadje bergaf, maar dan is het nog 7 km vals plat bergop met tegenwind tot in Reitz. Een 5-tal km voor de finish, we zien het tentenkamp dan al tegen de helling liggen, beginnen Kroki's beentjes dienst te weigeren, en is er geen andere keus dan op eigen tempo tot aan de finish te sukkelen. Kroki doet vandaag zijn naam alle eer aan, want blijkbaar betekent "kroki" in het Afrikaans zoveel als "broken", "kapot" dus. We worden 19de bij de sub-veterans, en 85ste algemeen. "aldus de Reevax rijders.

top 3

1.  Team Nedbank 360life ,Kevin Evans & Dave George
2.  FedGroup Itec Connect ,Brandon Stewart &Jacques Rossouw
3.  Team RECM , Waylon Woolcock & Neil Macdonald

Orbea biker Julien Absalon heeft de eerste manche van de Belgacom MTB GP in Stoumont gewonnen. De Olympische kampioen reed van start tot aankomst aan de leiding. Hij had meer dan tweeënhalf minuut voorsprong op zijn landgenoot Maxime Marotte. 
 
De Deen Klaus Nielsen werd derde. De Zuid-Afrikaan Rourke Croeser werd vierde en daarmee eerste belofte. Kevin Van Hoovels werd na heel wat tegenslag mooi  vijfde.

Julien Absalon ging als een speer uit een boog er van door in de eerste ronde. De Fransman sloeg dadelijk een behoorlijke kloof op Maxime Marotte. Ook de Deen Klaus Nielsen volgde op luttele afstand. De posities van de eerste drie renners blijven de hele wedstrijd ongewijzigd. Jimmy Tielens reed rondenlang op de vierde plaats. Maar in de slotronde moest hij zijn inspanningen bekopen om uiteindelijk achtste te worden.

De Zuid-Afrikaan Croeser, die aanvankelijk in 16de positie startte, rukte in de slotronde op naar de vierde plaats.
Ook Kevin Van Hoovels, die in de wedstrijd sukkelde met zijn ketting en een  lekke band had, kon nog naar de vijfde plaats rijden. Inaka Lejeretta, de Spaanse ploegmaat van Absalon werd zesde. Tom Meeusen reed eveneens een sterke wedstrijd en ging samen met Jimmy Tielens op 4 de laatste ronde in.
Ook Sebastien Carabin, de afgelopen weken ziek van een helse Cape Epic, was in de finale sterk en eindigde negende. Bart De Vocht werd tiende en tweede belofte en Ruben Scheire elfde en derde belofte.
Jens Schuermans nam een goede start maar kreeg andermaal te maken met krampen , door  een lekke band strandde de Limburger op 23 en ook Jeff Luyten kreeg af te rekenen met pech .

Er volgde een ontroerde podiumceremonie , waar eerst  Julien Absalon en zoontje Tom centraal stonden en daarna superfan  Dylan Derveaux het publiek ontroerde.  Dylan kreeg de beker  uit  handen van de twee voudige kampioen himself overhandigd en toonde fier zijn unieke trofee.

reacties :

Julien Absalon was erg blij met zijn zege. ‘ Dit is een omloop die me nauw aan het hart ligt. Het is er nog eentje van de oude stempel. Toen we nog twee uren wedstrijd hadden in het mountainbiken. Daarom rijd ik hier bijzonder graag. In de afdalingen kon ik het verschil helemaal maken op de rest. Het gevoel was goed en ik reed een perfact wedstrijd  La Bresse op 20 minuten van mijn thuis,  is ook zoiets, maar iets minder technish als dit . ’sprak de Olympische-en Franse kampioen.

Maxime Marotte beperkte de schade. ‘Tegen Absalon was ik helemaal niet opgewassen. Het was nogal technisch en dat beviel me niet zo, ‘aldus de Fransman.

Klaus Nielsen was zelf verrast met zijn derde plaats. ‘Ik verkende de omloop en wist dat het heel zwaar zou worden. Dat het uiteindelijk zo vlot ging, heeft me zelf wat verbaasd. Ik deed vandaag een goede zaak met het oog op een Olympische selectie. Net zoals in vele landen is die nog niet gemaakt. Ik vertek nog nog Heubach om daar morgen deel te nemen.’

Kevin Van Hoovels kende pech onderweg. ‘ Ondanks de lekke band heb ik er toch nog alles aan gedaan. Het ging nog niet super vandaag, maar ik had een goed gevoel en ben tevreden over mijn wedstrijd.’

Bart De Vocht : " Ik wist dat het er eens moest van komen.  Na al dat sukkelen van de laatste tijd ben ik heel content met de tweede plaats bij de U23." vertelde de Goeman Scott biker uit Emblem.

Ruben Scheire : " Ik ben helemaal niet tevreden, ik had er meer van verwacht. Ik ben nooit diep kunnen gaan.. In het begin ging het al niet naar wens en ik heb veel plaatsen verloren. Ik zakte steeds verder weg en zat op een bepaald moment zelfs op de 17 de plaats.  De laatste tijd heb ik hard getraind en dat is waarschijnlijk de oorzaak. Ik hoop de volgende World Cup in Tsjechie terug helamaal OK te zijn. " zei de BH Suntour rijder.

top 10 : eliten en beloften

1. Julien Absalon Fr
2. Maxime Marotte Fr
3. Klaus Nielsen  Den
4. Rourke Croeser Z Afr U 23
5. Kevin Van Hoovels B
6. Inaki Lejaretta Sp
7. Tom Meeusen B
8. Jimmy Tielens B
9. Sebastien Carabin B
10.Bart De Vocht B U23














Julien Absalon en Dylan Derveaux

Een goede conditie, rijtechniek, Balans & controle zijn enkele van de belangrijste aspecten om een goede BMXer of BMXster te worden…

Hier leer je het allemaal!

Op 10 Juni 2012 gaat de allereerste AA BMX clinic van start, deze word georganizeerd op één van de beste BMX parcours in België namelijk bij de BMX Devils te Ravels.

Alle deelnemers dienen zich vooraf in te schrijven via de website. De inschrijving per deelnemer bedraagt 5 Euro, te betalen bij aanmelding op de dag van de clinic.

Tijdens de clinic kunnen alle ingeschreven deelnemers genieten van een 2 uur lange initiatie.

Onze twee AA elite rijders Elke Vanhoof en Arnaud Dubois zorgen voor de begeleiding en het aanleren van BMX technieken.

Alle deelnemers worden verdeeld in leeftijdsgroepen.

In de voormiddag gaan de eerste twee groepen van start vanaf 10:00u tot 12:00u.
Gelieve u hier voor op tijd aan te melden, dit kan vanaf 9:00u.

In de namiddag gaan de andere twee groepen van start vanaf 13:00u tot 15:00u.
Gelieve ook hier op tijd aan te melden, dit kan vanaf 12:00u.

Voor de jongsten onder ons kan er na de BMX clinic ook nog deelgenomen worden aan de leuke AA zoektocht.

Deze gaan van start om 13u00 en 16u00 zodat ierereen een kans heeft om een leuke AA prijs mee naar huis te nemen!

Opgelet, het aantal deelnemers is beperkt !!!

Schrijf je nu snel in op onze website: http://www.aa-bmx.com/clinic/index/

Voor meer informatie contacteer: contact@aa-bmx.com

In Tessin start dit weekend de  iXS Downhill Cup  2012. 
Op  de Monte Tamaro in het Zwitserse Tessin  wordt de eerste manche van de Europese DH Cup gereden.

Ex World Cup rijder Claudio Caluori zorgde voor een pittig  traject van 2,4 km en 640 hm.

Het evenement kreeg de Hors Categorie status ,  zodat er voor de 25  eersten kostbare  UCI punten te rapen vallen. Die punten en een mooie prijzenpot lokten natuurlijk heel wat bekende namen.
GT bikester  Rachel Atherton,  Emilie Siegenthaler en Emmeline Ragot behoren tot de favorieten bij de vrouwen, terwijl  Brook MacDonald,
Markus Pekoll , de Franse kampioen Florent Payet, Marcus Klausmann  en voormalig Fourcrosser Johannes Fischbach tot de podiumkandidaten bij de heren gerekend worden.


  

De kop is eraf ; de allereerste rit van de Old Mutual  joBerg2c zit erop. 
De 115 km tussen  Heidelberg in Gauteng en Frankfort werd gewonnen (!)  door het duo Nico Bell en  Gawie Combrinck in 4:21:52 .
3 sec  later bolden de Kenianen  David Kinjah en  Davidson Kamau  over de meet  en nog eens 3 sec  later Kevin Evans en  David George (Nedbank 360Life). 
In deze  geneutraliseerde openingsrit kwamen de titelverdedigers Neil MacDonald en  Waylon Woolcock (RE-CM)  niet in de top 20 voor, evenmin als de favorieten  Brandon Stewart en zijn  partner Jacques Rossouw (FedGroup Itec-Connect).
 
"  Buiten is het nog balkdonker en als we via de snelweg door downtown Johannesburg rijden hebben we nog even de gelegenheid om een laatste glimp op te vangen van de ontwakende stad. Het decor verandert ogenblikkelijk zodra we 20 kilometer van Joberg weg zijn en langzaam tekent zich een oranje rand aan de horizon af. Het wordt vandaag vast een prachtige dag. " zegt onze landgenoot  Steven Pauwels.

Startpunt van deze eerste rit is de Karan Beef – farm in Heidelberg.

" Een schrale wind blaast vrij over het terrein en ondanks de naam van deze boerderij is vanmorgen ook het kippevlees in de aanbieding. Achter een fonkelnieuwe rode traktor, trekt de enthousiaste meute zich op gang. Vandaag is er geen tijdsmeting. De 115 km lange rit wordt als opwarmer gezien en er is dus geen reden om de dringen. Na amper 1 kilometer krijgen we al een eerste bergje te verwerken. De nog laagstaande zon verlicht de omgeving met een zacht, geel-oranje-achtig licht en de roest-rode ondergrond contrasteert mooi tegen de goud-beige grassen langs de kant. En dan onmiddelijk de eerste singletrail. Als een slang slingert het paadje zich heftig van links naar rechts tussen de grassen en lage struikjes. Van hierboven hebben we bovendien een geweldig zicht op de lager gelegen velden en weiden. De trail verwent ons een dikke vier kilometer en het belooft dus een superdag te worden.
De veldwegen hier in Zuid-Afrika zijn breed, bestaan uit hardgebakken, donkerrode klei en zijn soms meer effen dan sommige van onze asfaltwegen. Op dergelijke ondergrond is het is dus goed bollen, tenminste als de wind je gunstig gezind is. En geluk hebben we want de stevige wind blaast hoofdzakelijk in ons voordeel.
Na zowat 60 kilometer staat er een uniek schouwspel op het programma. Aan de oever van de Vaal rivier wachten ons enkele smalle drakenboten waarmee we zelf al roeiend naar de overkant moeten. Met een man of 15 nemen we plaats in de drakenboot terwijl onze bikes vakkundig met een ander vaartuig naar de overkant worden gebracht. Hilarische toestanden!
Daar waar het eerste deel van deze rit erg makkelijk liep door de brede goed lopende wegen en de rugwind, krijgen we nu heel andere kost op ons bord. Graspaden met putten en hobbels en een 6 beaufort wind van opzij of op de neus. Het tempo zakt als een baksteen. Elke meter moet je op je pedalen drukken, of je staat stil.

Kroki en ik hadden afgesproken om een gezamelijk acceptabel tempo te kiezen en vooral de eerste dagen rustig aan te doen. Zeker wanneer de tijd niet van belang is. Zo gezegd, zo gefietst.
De zon doet intussen flink haar best en brand er lustig op los. Het heuvelend terrein is nooit echt super lastig, maar ook nooit echt goed lopend. Met de wind erbij een soort van ‘silent killer’. We laten ons echter niet vangen en komen gezond en wel in Frankfort toe waar een uitzinnig dorp ons met Afrikaanse hartelijkheid ontvangt. De indrukwekkende accomodatie ziet er top uit en we worden verwend door fietswassers, sportzak-sjouwers en een heerlijke douche. Een tussendoormaaltijd zorgt ook voor de innerlijke mens. Vannacht slapen we voor het eerst in het tentenkamp. We zijn benieuwd wat de joBerg2c morgen voor ons in petto heeft. Tot dan. "liet  Peter Paelinck vanuit  Zuid Afrika weten.


http://www.youtube.com/watch?v=Hr4u-AOMmc0

Rudi Van Houts  zal morgen zaterdag niet starten in  de eerste manche van de Belgacom GP in Stoumont. Woensdag liep de Nederlandse kampioen  een buikgriep op en daarvan zal hij moeten herstellen. 
Vorig week won hij  voorjaarsklassieker in Münsingen  voor de twee Zwitsers Martin Gujan (Cannondale Factory Racing) en Florian Vogel (Scott-Swisspower).
De 28 jarige  Multivan Merida biker zal nu even rust pakken,  zodat hij volgende week zaterdag weer fit aan de start van de Ronde van de Kempen zal staan.

Milka Superior biker Chris Jongewaard en Annie Last zakken wel naar Stoumont af.

De weersomstandigheden in Musingen werden het  FujiBikes Rockets team fataal.
De Zwitser Lukas Kaufmann, kwam zaterdag tijdens het sprint nummer , 200 m voor de finish  ten val , en  brak daarbij een rib en liep een zware schouderblessure op.
Voor  Annika Langvad werden de laatste 5 minuten van haar wedstrijd  fataal. In de strijd om de tweede plaats ging de Deense wereldkampioene in het bos onderuit en belandde tegen een boom. Ze kon haar 3 de plaats veilig stellen , maar hield er één gebroken en één gekneusde rib aan over en bezeerde haar heup.
De toekomst ziet er voor het Rockets-Team niet rooskleurig uit !


Met het oog op de Olympische Spelen mag de herstelperiode voor  de Deense tandarts niet te lang aanslepen, want een mogelijke selectie komt  in het gedrang.

" Met Gunn Rita Dahle voor me,  wist ik dat mijn 2 de plaats safe was.  Ik verloor waarschijnlijk mijn consentratie op een ongevaarlijk stuk Mijn voorwiel gleed weg en ik reed met volle snelheid tegen een boom.
Ik had onmiddellijk het dejavue gevoel omdat ik vorig jaar in augustus ook ribben brak. Op adrenaline reed ik verder. Katrin Leumann passeerde en ik kon haar nog terug  inhalen.  Maar het ging echt niet meer en op 1 km van de finish  ging ze terug over me. 
In het  hospitaal, vertelden ze me aanvankelijk dat er niets gebroken was , maar dat kon ik moeilijk aannemen. 
In Denemarken werd mijn vermoeden van een gebroken rib bevestigd . Gelukkig heb ik al wat ervaring met die dingen en hoop ik dat het herstel spoedig zal verlopen.  Natuurlijk is het geen geheim dat een Olympische selectie nu onzeker is. Maar het seizoen is nog lang en er komen nog grote wedstrijden. " zegt Annika Langvad.