Technisch beter leren fietsen?
Van wie kun je dat beter leren dan van één van de grootste gravity talenten, Joost Wichman?
Dat dacht Icycle ook en daarom grepen ze het aanstaande Bikefestival op de Nedereindse Berg in Nieuwegein aan om Joost ' The Boost'  een clinic te laten geven. In die clinic wordt  geleerd hoe je op de mountainbike sneller allerlei hindernissen overwint, van kombochten tot en met rockgardens.

Speciale actie!
Tijdens het Bikefestival Utrecht op 21 april 2012 geeft ICYCLE jou de mogelijkheid om een clinic te volgen bij Joost Wichman. Joost is 3-voudig wereldbeker winnaar en europees kampioen 4-cross. In 1,5 uur zal Joost jouw techniek op de mountainbike bijschaven en je tips geven om nog sneller de berg af te sturen en obstakels te overwinnen. ICYCLE biedt je deze clinic aan voor slechts 15 euro. Om van deze unieke kans gebruik te maken vul je het inschrijfformulier in en wacht je de bevestigings e-mail af.

Wees er snel bij, want er is maar een beperkt aantal plaatsen beschikbaar.

http://travelenclinics.epbike.nl/

Christoph Sauser, momenteel leider in de Cape Epic,  zal de 6 de editie van de Craft Bike Trans Germany aanvoeren.
Vanaf  6 juni  2012 zal hij gedurende vier dagen  zijn titel verdedigen . De Zwitserse Specialized biker was  immers ongenaakbaar  in 2010 en 2011.
Tussen de start in het Duitse Sonthofen en de finish in Garmisch-Partenkirchen liggen 275 spannende  kilometers en 8500 hm.
Het traject brengt  honderden deelnemers van Sonthofen  via Pfronten , het  Oostenrijkse Lermoos en Seefeld naar het gekende skidorp Garmisch-Partenkirchen.

De 36 jarige Sauser is niet van plan zijn titel in te leveren en gaat voluit voor een derde zege op rij.

inschrijven : http://www.bike-transgermany.de/
 

Op woensdag 4 april heeft het Nodrugs Concept Team i.s.m. MTBclinics een technische dagclinic gepland in Houffalize.

Doel: technische skills verbeteren + grondige parcoursverkenning van het nieuwe Wereldbekerparcours met Belgisch kampioen Kris Hertsens & C°

Wie:  nieuwelingen (U17), junioren (U19) of beloften (U23)

Datum: woensdag 4 april 2012

Er zijn nog een paar plaatsen vrij wegens de vakantieplannen van enkele Nodrugs renners. 

Wie eens een clinic en de sfeer bij het Nodrugs Concept Team wil opsnuiven, stuurt best zo vlug mogelijk een mailtje naar nodrugsteam@telenet.be voor meer informatie.

In de Cape Epic hebben de Zwitser Christoph Sauser en de Zuid-Afrikaan Burry Stander (Songo-Specialized) de derde etappe op hun naam geschreven. In de 147 km lange etappe van Robertson naar Caledon, goed voor 2900 hm en meteen de zwaarste etappe van deze editie, legden Kevin Evans en David George (360Life) op luttele seconden van de winnaars beslag op plaats twee. Het Zwitsers-Duitse Multivan-Merida duo Andreas Kugler en Hannes Genze vervolledigden op ruime afstand het dagpodium. Kevin Van Hoovels en Seba  Carabin  tekenden met hun vijfde plaats voor hun beste resultaat tot op heden in deze editie.

Altijd met twee woorden blijven spreken, maar de langste etappe van deze Cape Epic hebben Van Hoovels en Carabin prima overleefd. Even leek er zelfs een podiumplaats in te zitten, maar in sprint om de derde plaats moest het Belgisch duo helaas de duimen leggen voor Andreas Kugler-Hannes Genze en Thomas Dietsch-Tim Böhme.

Het wedstrijdverloop was vrijwel identiek aan de voorbije etappes. De Belgen die na 85 km wedstrijd als 11de doorkwamen, wisten in volle finale opnieuw een aantal duo’s in te lopen.  Zo hing het duo na 110 km op een tiende plaats, dit op slechts een handvol seconden van rang vijf verwijderd.  Van Hoovels en Carabin maakten in de resterende 37 km deel uit van de achtervolgende groep op de twee leidersduo’s en eindigden finaal als vijfde.  Kevin VH zat tijdens de sprint in winnende positie, maar jammer genoeg kon Carabin  hem niet volgen. Halfweg de Cape Epic is deze vijfde plaats echter een opsteker van formaat, ook al wippen Evans en George dankzij hun tweede plaats van vandaag over Kevin en Seba die nu als achtste genoteerd staan.

“Ik voelde me vandaag terug beter maar blijf  nog wel last ondervinden van mijn verkoudheid. Ik kon gelukkig al heel wat meer zuurstof op nemen in vergelijking met voorgaande dagen. Voor het eerst in deze Cape Epic voelde ik me de sterkste van ons tweeën. Hopelijk blijft mijn gezondheid de komende dagen in positieve zin evolueren“,  klonk Kevin VH hoopvol.

“Een zwaar maar mooi geschenk voor mijn 23ste verjaardag was deze etappe. In het begin voelde ik me niet zo sterk en kon maar net het tempo van de koplopers volgen. Halverwege de wedstrijd kwam ik er goed door en kon zo een knappe finale rijden.  In de laatste afdaling richting finish was het hard tegen hard. Ik kreeg enkele serieuze porren van de Merida jongens, die zich zeker niet van hun vriendelijkste kant lieten zien. Ze brachten mij hierdoor meermaals in gevaar en ik kon maar net een valpartij vermijden. Als gevolg hiervan bevond ik me natuurlijk niet meer in de ideale positie om mee te kunnen sprinten“, aldus Seba Carabin.

Op dag vier van de Absa Cape Epic begon de langste en zwaarte rit  met een massa start.
Robertson - Caledon , 147 km met 2900 hm .
De voormalige  Oostenrijkse wegrenner Rene Haselbacher en zijn Zuid Afrikaanse teamgenoot  Renay Groustra kregen een vrijgeleide en kwamen met 2 minuten voorsprong bij de eerste zware klim. Daar werd het kaf van het koren gescheiden.
In de eerste beklimming werd zoals gewoonlijk  het verschil gemaakt en kwam de ervaring boven. 
Met Topeak Ergon  ( Lakata/ Mennen)  , 360Life ( Evans /George) , 36ONE (Sauser/Stander) , BMC (Milatz/Moos) , Bulls,  Multivan Merida met Genze en Kugler zaten alle  topfavorieten weer  vooraan.

Alle grote teams kwamen terug samen en  na 60 km  voor de klim in Villiersdorp  ging  het Milka Superior team samen met de Zuid Afrikanan Brandon Stewart en Jacques Rossauw ( Fedgroup Itec ) aan de haal.
Milka Superior met Chris Jongewaard en Jeroen Boelen  en het Fedgroup Itec Team namen een voorsprong van 3 minuten.

Kevin Evans en David George zetten de achtervolging in en wisten het gat op  Boelen en Jongewaard en Fedgroup te verkleinen.
Samen met 360NE , Multivan Merida en de Duitse  Bulls met de winnaars van etappe 2 Stefan Sahm en Karl Platt  reduseerden ze de voorprong van de 2 leiders tot 1 minuut.
Topeak Ergon,  Bulls 2 , BMC en de Zwitserse Stockli  bikers Huber en Looser , die eerder in de wedstrijd ten val kwamen zaten op enkele seconden.

Intussen voerden Robert Sim en Nico Pfitzenmaier opnieuw de leiding bij de masters en gingen het Nederlandse team van Bart Brentjens en Jan Weevers met zo'n 3 minuten  vooraf. Bij de mixed koppels stond geen maat op het Zuid Afrikaanse echtpaar Kleinhans.

Het Zuid Afrikaanse Team 360Life met Kevin  Evans en David  George ging met Christoph Sauser en Burry Stander van 36ONE over de twee vluchters .
De achtervolgers met  Bulls,  Multivan Merida, Topeak Ergon , BMC, Centurion Vaude  zaten op 3 minuten.
De voorsprong van team 360Ne Songo Specialized en 360Life liep op tot 5 minuten en het werden 7 minuten naar het einde toe.
Bulls, Topeak Ergon , Multivan Merida en Stockli streden voor de derde plaats en ook de verbasend sterke Belgen Van Hoovels en Carabin  speelden in de slotfase  weer een rol van betekenis.

Met veel brio wonnen Christoph Sauser en Burry Stander de koninginnenrit  in 5:31.04,0 dwz ; 3 sec  voor Kevin Evans en David Deorge.
De derde plaats in Caledon ging naar het Multivan Merida team van  de Duitser Hannes Genze en de Zwitser Andreas Kugler.
In  de sprint om de derde plaats eindigde het Belgische Versluys team met Kevin Van Hoovels en Sebastien Carabin op de 5 de plaats. Bulls 2 met Thomas Dietsch en Tim Bohme waren 1 sec sneller en  legde beslag op de vierde plaats.

De Zuid Afrikanen Robert Sim en Nico  Pfitzenmaier waren de sterkste masters in 6u01:16 .  De Nederlanders Bart Brentjens en Jan Weevers wisten zich op plaats 2 te handhaven en konden de schade tot 7 minuten beperken. Onze landgenoten Dirk Rossignol en Ignace Spruyt eindigde na wat mechanische problemen 10 de bij de masters.

Het echtpaar Kleinhans bevestigde andermaal en won bij de mixed koppels voor Udo Bolts en Milena Landtwig. 
Het Belgische  BAiK-Peak Performance duo uit Brugge met Klaas Vanmoortel en Inne Gantois finsihte als zesde in 7:02.07,3 .

Op Sally Bigham aan de zijde van Ester Suss ( Wheels4Life) staat geen maat, het dames team werd 31 algemeen en bolde in 6:26.53,0 over de meet.
Het team notebooksbilliger.de met de Duitse Ivonne Kraft en Lisa Brandau werd 6de en  onze belgische meisjes Sara Mertens en Fien Lammertyn bolden na 8u53:32 wedstrijd  bij 37°C  binnen in 12 de positie.


http://vimeo.com/39338159


top 10

1.36ONE-SONGO-SPECIALIZED.5:31.04,0 Christoph Sauser & Burry Stander
2.360Life 5:31.07,1 Kevin Evans & David George
3.Multivan Merida 5:39.46,6 Hannes Genze & Andreas Kugler
4.Bulls 2  5:39.48,1Thomas Dietsch & Tim Bohme
5.VERSLUYS - CRAFT 5:39.49,5 Kevin Van Hoovels & Sébastien Carabin
6.Topeak Ergon 5:40.11,3 Alban Lakata & Robert Mennen
7.STÖCKLI Pro 5:40.11,8 Urs Huber & Konny Looser
8.Bulls 1 5:40.12,0 Karl Platt & Stefan Sahm
9.Westvaal-Colum 5:43.59,2 Nico Bell & Gawie Combrinck
10.SONGO-SPECIAL 5:44.30,0Max Knox & Kohei Yamamoto

Elite dame  Petra Mermans van team Vanomobil  was  in Pepingen ook weer van de partij.  Bij de start van de eerste Flanders Cup  vertelde de wedstrijdcommissaris dat de dames elite samen met de junioren dienden te starten wegens tijdsgebrek.  Op dat moment wist ze dat de start wel eens moeizaan zou kunnen verlopen daar ze al snel te maken zouden krijgen met gedubbelde renners, wat ook het geval was.  Uiteindelijk was haar start toch niet superslecht en kwam als 3de boven.
Na verloop van tijd ging Kristien Nelen haar op het klimmetje na de drop voorbij en Petra pikte aan.  Op het volgende steile klimmetje stond Kristien ineens zo goed als stil, waardoor Petra haar evenwicht verloor en een serieuse tuimeling maakte.  Ze moest terug op zoek naar haar mtb die ergens ten velde lag en klauterde naar boven.  Ondertussen was Kristien uit het  zicht verdwenen en kwamen er nog 2 andere rensters voorbij. 
Bovendien werd Petra in één van de laatste rondes van de wedstrijd nogal nonchalant door een master 2 in de kant gereden waardoor ze op een klimmetje van de fiets moest en nog wat tijd verloor.  Ze kon de nummers 3 en 4 nog passeren,  maar om Kristien Nelen terug te pakken te krijgen was de wedstrijd een ronde tekort.  Na al de tegenslag kon ze toch nog een 3de plaats uit de brand slepen.
Belgisch kampioene Joyce Vanderbeken wist de eerste manche van de Flanders Cup op haar naam te schrijven.

De Masters 1, Heren Elite en Beloften  mochten als laatsten van start gaan.

Peter Douha was er op gebrand om in het Pajottenland een mooie prestatie neer te zetten,  zeker na zijn mooie prestatie  in Thieusies.  Net als vorige week kwam hij als 1ste uit de startblokken en besloot in de openingsronde de pees er op te leggen.  Na de 1ste ronde had hij dan ook al direct een gaatje geslagen met vier renners.  Na een paar ronden en wat positiewisselingen zag het er nog altijd goed uit voor Peter, nog steeds hing hij bij de kopgroep en misschien nog het belangrijkste, hij had nog een heel goed gevoel.  Bij het ingaan van de vierde ronde kwam Mark Donné sterk opzetten en zaten ze met een vijftal binnen de 10”.
Op een bepaald ogenblik blokkeerde plots de rug van Peter, vanaf dat moment kon hij nergens nog een goed tempo rijden en zijn benen wilden ook niet meer mee.  De 4 laatste ronden heeft lijdzaam moeten toezien hoe de koplopers alsmaar verder wegreden, hij dacht aan stoppen want de rug protesteeerde elke ronde meer en meer.  Uiteindelijk is hij blijven rijden en door de grote voorsprong die hij in het begin opgebouwd had is er niemand meer teruggekeerd. Vooraan is er nog iemand gestopt waardoor hij toch nog als 4e over de meet kwam. Hij was heel teleurgesteld omdat hij het gevoel had dat er vandaag veel meer inzat, maar de rugproblemen beslisten er anders over.

Bij de elites kleurde Jonas De Backer kleurde samen met de locale favoriet Joris Massaer gans de wedstrijd en was in de spurt de man uit Pepingen te snel af. 
 "Ik ben zeer blij met deze zege, die ik behaal in het hol van de leeuw. Joris en ik waren elkaar waard. De verstandhouding was zeer goed en beiden deden we elk telkens een halve ronde ons deel van het kopwerk.   Ik heb alles gegeven wat in me zat vandaag, overschat had ik geenszins.  Mooi dat ik het heb kunnen afmaken in de sprint.  Tot op heden hoor je me zeker niet klagen, ondanks mijn studies draait het seizoen tot nu toe veel beter uit dan verwacht". aldus de biker uit Vilvoorde.

Davy Huygens wist zijn wedstrijd in Pepingen af te sluiten met een 8ste plaats bij de Heren Elite : "Net als vorig jaar in Pepingen alweer hetzelfde liedje, mijn inschrijving vooraf werd niet geregistreerd.  Als gevolg hiervan mocht ik als 40ste renner richting de startlijn.  Gezien er vele kanshebbers aan de start stonden, wou ik zo vlug mogelijk naar de kopgroep doorschuiven.  Na een tweetal ronden zat ik bij de kopgroep van de wedstrijd. Net op dat ogenblik deed men vooraan een versnelling waar ik niet onmiddellijk kon op ingaan gezien mijn inhaalmanoeuvre van de eerste ronden.  Gevoelsmatig vond ik mijn laatste drie ronden de beste, van de rug had ik geen last en conditioneel boek ik vooruitgang. Ik eindigde op een 8ste elite plaats, waar ik op dit moment best mee tevreden ben."

Yentl Seynave zoon van Vincent Seynave uit Wervik  reed  in Pepingen de eerste wedstrijd van de Kids Challenge bij de 7&8 jarigen en dit werd voor hem een succes!  Hij kon van bij de start de 3de positie innemen en kon deze plaats ook aanhouden tot aan de meet, dit was meteen zijn 2de podium voor zijn nieuwVanomobil  team .  Tim Rex  uit Eupen won de wedstrijd in het Pajottenland

Ook Nico Polfiet heeft een hele goede wedstrijd gereden.  Hij heeft mooi teammerk geleverd samen met leeftijds –en teamgenoot Jason De Graeve, maar doordat hij een afdaling niet zo goed durfde afrijden moest hij daar steeds een aantal meters prijsgeven, maar hij kon dit steeds terug goedmaken in de klimmetjes.  De laaste ronde was er voor Nico eentje teveel en moest hij nog een rennertje laten passeren.

Jason De Grave moest starten van op de 4de rij, er stonden dus een heel pak renners voor hem.
Net zoals in Thieusies reed er iemand tegen hem aan waardoor hij uit zijn pedalen schoot en bijna uit stilstand moest vertrekken op de zware startklim. Dit kostte hem al enorm veel krachten, maar toch reed hij op karakter door en kon zo toch nog plaatsen opschuiven.   In de laatste ronde kon hij nog een plaatsje goedmaken en kwam als 12de over de meet.
Tibo Ryckaerd  verteerde de start goed maar moest een gat laten in de wei dat hij niet meer toekreeg.  Ook Tibo nam de drop niet daar ze hem niet mochten nemen op de verkenning.

Bij de 13 en 14 jarigen was de opkomst enorm groot en stonden ze met een record aantal van 51 deelnemers aan de start.  Brian De Grave  reed sterk bergop waardoor hij in de klimmen op de weide veel kon inhalen.  Hij verkoos om de drop niet te nemen, daar hij die niet had kunnen oefenen tijdens de verkenning, dit kostte hem telkens wel een aantal seconden maar echt verlies deed hij er niet mee.  Brian reed sterk en eindigde mooi 7de bij aspiranten 13 jaar.

De voormalige  Formule 1 piloot  Alain Prost rijdt  samen met de internationale waterski kampioen Sebastien Di Pasqua de Absa Cape Epic.
" Ik rij veel op de weg, maar ben geen specialist in het mountainbiken. Ik doe het wel graag en ik vind Zuid Afrika heel mooi.  " zegt Prost.
" Het zal niet makkelijk zijn om uit te rijden, want het ontbreekt me aan techniek en ik zit met rugproblemen. Dit zie ik als een echte uitdaging ;  als een ervaring.  We willen vooral uitrijden en genieten , want winnen zal er voor ons niet in zitten."

" We hopen dat onze ervaring als sportmannen  ons zal helpem om deze 8 dagen tot een goed einde te brengen." voegt Di Pasqua  er nog aan toe.
" Het is de eerste keer dat we samen rijden en ik heb er vertrouwen in. We gaan in iedere geval ons best doen. De twee eerste ritten hebben we  naar verwachtingen afgewerkt. Dus we zetten door. We weten welke onze zwakke en sterke punten zijn en  hopen op wat geluk.  We worden goed begeleid en vooral klein trappen is de boodschap.  We weten wat er ons de volgende dagen te doen staat. " besluit de Zwitserse waterskier.

Aan de start  van de 4 u  in Houtain St Simeon stonden zo'n 30 teams en 5 à 6 solo renners.
Onder hen enkele 24 u solo rijders die hun benen eens kwamen testen. Om 13u30 werd de wedstrijd op gang geschoten.
Jean Biermans uit Hasselt kent het klappen van de zweep en nam na de eerste bocht meteen de kop.
Vervolgens kwamen er een man of 4 voorbij  en de Centurion biker ging mee. Na een slippertje verloor hij de aansluiting .
De ex wereldkampioen 24 u MTB voor duo's 2010 hield zijn eigen tempo aan en nam 6 minuten op de nr 2  van zijn reeks.

Na 4uur  had Biermans 28 ronden van 4 km op de teller dus 112 km .
"   Ik kwam   erg tevreden en content over mijn conditie over de streep. Na de koers reden we naar een locale bijeenkomst  waar we pasta konden eten en  waar ik mijn beker kreeg. Erg gezellig en gemoedelijk allemaal ;  helemaal top om zo het seizoen te beginnen ." lachte Biermans trots.

Na een zalige zonnige lenteweek stond  afgelopen  zondag de Primavera op de agenda ; een chrono is geen echte wedstrijd omdat je een snelle tijd moet afleggen over het parcours waar ook de toertocht overgaat. Er  stonden maar liefst  400 deelnemers aan de start.
Waaslander Michiel Van Aelbroeck klokte in Andenne de beste tijd af.

" Om een wel heel speciale reden voor sommigen de lastigste chrono van het voorjaar: hij valt namelijk de ochtend na de wissel van winter- naar zomeruur. Voor alle duidelijkheid ben ik niet voor de afschaffing van het zomeruur, dan nog liever het winteruur afschaffen! Toch vonden meer dan 2000 bikers de weg naar Andenne, het merendeel koos voor de toertocht, 300 bikers kozen voor de grote afstand en lieten hun rit chronometreren. De chrono is een dikke 65 kilometer lang en we kregen meer dan 1500 hoogtemeters te verwerken. Continu op en af, een kurkdroge ondergrond met enkele plassen om ons toch wat poetswerk te geven. Na een twintigtal kilometer moesten we eerst een trappenreeks omhoog en vervolgens  eenzelfde steile trappen reeks naar beneden. Het zag er toch wat link uit dus ging ik van de fiets… Ontgoocheld in mezelf zou ik na de rit naar deze passage terugkeren om ze enkele keren op de fiets af te rijden (klik hier voor de video). Het was echt uitzonderlijk mooi weer, genieten. Rond Andenne kan je natuurlijk geen parcours tekenen met dik 50 km singletrack, maar we kregen toch veel leuks voor de wielen geschoven. De afdaling van de Calvaire was een mooie afsluiter. Ook deze zouden we nog enkele keren opnieuw doen na de rit, klik hier voor een filmpje.
Ik klokte af in 2u56’, de  snelste tijd!
Jef Vanhoof was tweede in 2u58’39”, Thomas Vandendaele derde in 2u58’57”.
Na de finish een fris drankje in de zon met enkele teamleden. De WMTB jeugd deed het goed: Ward Mertens (6e in 3u02’), Jan-Frederik Finoulst (12e in 3u10’), Christophe Verberckmoes (20e in 3u13’) en Arne Heirbaut (56e in 3u23’).

top 20

02:56:00 Michiel Van Aelbroeck
02:58:39 Jef Vanhoof
02:58:57 Thomas Vandendaele
03:00:41 Tom De Groote
03:01:39 Christophe De Clercq
03:02:54 Ward Mertems
03:04:33 Simon Ernouls
03:06:18 Giovanni Heijlen
03:07:26 Bram Vleugels
03:07:53 Pierre Delcoour
03:08:29 Kristof Wijckmans
03:10:38 Jan-Frederik Finoulst
03:10:55 Robby Bodson
03:10:58 Wouter Wuilmus
03:11:10 Bert Verboven
03:11:29 Tom Van Brempt
03:11:54 Sam Willems
03:12:44 Kris De Nef
03:13:02 Stijn Rubbens
03:13:14 Christoph Verberckmoes

In de Cape Epic hebben de Duitsers Karl Platt en Stefan Sahm (Bulls) de 119 km lange tweede etappe met start en finish in Robertson op hun naam geschreven. De drievoudige eindwinnaars van de Cape Epic klopten liefst vijf andere duo’s in de sprint om de dagzege. Het Duits-Zwitserse duo Hannes Genze en Andreas Kugler (Multivan-Merida) eindigde als tweede. De Zwitser Christoph Sauser en de Zuid-Afrikaan Burry Stander (Songo-Specialized) legden beslag op rang drie en blijven het algemene klassement comfortabel aanvoeren. Voor Kevin Van Hoovels  en Sebastien Carabin  kwam het er opnieuw op aan de schade te beperken. De Belgen  kwamen als negende over de finish gereden, op iets meer dan vier minuten van de winnaars.

Met veel doorzettingsvermogen en karakter haalden de Versluys bikers de finish. Met een negende plaats wist het duo het tijdsverlies enigszins binnen te perken houden, al blijft de gezondheid van Kevin zorgen baren. Neus en luchtwegen blijven voor problemen zorgen,waardoor Kevin niet voldoende zuurstof binnen krijgt om goed te kunnen presteren. Ter hoogte van de eerste bevoorradingszone bevond het duo zich nog in de omvangrijke kopgroep. Van Hoovels  liet toen al verstaan dat hij dit tempo niet lang meer zou kunnen volhouden. Niet veel later dienden ze de kopgroep te laten rijden en kwamen zo alleen te zitten. Het werd zo een moeizame strijd met hun tweetjes alleen op pad. De laatste tien km tot aan bevoorrading twee verloor het duo terrein en de achterstand liep snel op tot vier minuten.

Het ergste werd gevreesd en de kans dat de achterstand nog flink zou oplopen aan de finish was reëel. Aan bevoorrading drie, met nog een uur wedstrijd voor de boeg, bedroeg de achterstand nog slechts tweeënhalve minuut. Hier was wellicht het tempo vooraan mee verantwoordelijk voor, aangezien Kevin zich niet meteen beter voelde. Tegen het einde van de etappe aan zat er iets meer vechtlust in en wisten Kevin en Seba de schade te beperken tot iets meer dan vier minuten. Van Hoovels heeft inmiddels een doktersbezoek achter de rug en heeft van de behandelende arts groen licht gekregen om morgen opnieuw van start te gaan. Allemaal in de veronderstelling uiteraard dat hij zich morgen beter voelt. Op voorschrift van de arts kreeg hij een puffer mee om zo te proberen de luchtwegen vrij te krijgen.

“Dit is echt jammer. De beperkte tijdsverschillen in acht genomen,  hadden we graag gezien tot wat het duo in staat zou zijn met een Kevin die voluit kan gaan. Sebastien komt hier immers zeer sterk voor de dag en heeft reeds een groot deel van het kopwerk voor zijn rekening genomen, allemaal met de bedoeling het Kevin iets comfortabeler te maken“. zegt Niek Lingier.

“Het is lang geleden dat ik me nog zo slecht gevoeld heb op de fiets. Het is enorm frustrerend om weten dat ik zoveel beter kan. Door die ademhalingsproblemen wordt ik jammer genoeg beperkt in mijn kunnen de voorbije drie dagen. Ik blijf echter hopen op beterschap“, liet Kevin weten. 

Ondertussen overtreft Seba Carabin  alle verwachtingen. “Ook in deze tweede etappe ging het mij goed af. Ik voel me nog altijd zeer sterk. Vooral bergop en in de afdalingen behoor ik tot de beteren van het pak. Enkel de snellere, vlakkere stroken, zoals gisteren in de finale ook het geval was, liggen me niet zo goed. Ik wens mijn teamgenoot een spoedig herstel toe, zodat we ons later deze week nog eens kunnen tonen“, weet Seba.

119 km met 1650 hoogtemeters kregen de deelnemers aan de 9 de edite van de Absa Cape Epic  op dag 3 voorgeschoteld. Opnieuw lagen start en finish in Robertson.
Een waaier met Ironman Raynard Tissink op kop  trok richting  Klein Karoo. Na de oversteek van de Breede River  vormde zich een kopgroep van 15 teams, de rest bleef verdeeld in kleine groepjes achter.
Christoph Sauser en Burry Stander  namen opnieuw het voortouw , maar ook BMC rijders Moritz Milatz en Alexander Moos waren na de lekke band van gisteren  op revanche uit.
Bij de leiders zaten ook de 3 beste masters duo's en Bart Brentjens, die in het laatste uur de eerste etappe last had van de warmte en  heel wat tijd verloor, toonde zich bijzonder gretig.

Bij de eerste technische post verliep alles vlotjes en kregen enkel Bulls 2 met Dietsch & Bohme  en  MTN Qhubeka met Niyonshuti en Van Rensburg  assistentie.
Bulls 1 en 2,  het leiderduo 36ONE Songo, het Zwitserse  Stockli , Multivan Merida,  Topeak Ergon en  BMC zaten samen met de Zuid Afrikanen van  Fedgroup  Itec en het  360 Life met  Evans en George in de top 10 na 40 km.

Bij de vrouwen staken  de Britse Sally Bigham en  de Zwitserse Esther Suss er voor de derde keer op rij met  kop en schouders bovenuit .
 Ook het echtpaar Kleinhans toonde bij de mixed koppels  zijn leiderstrui met flair en hadden al een  kleine voorsprong op het koppel Udo Bolts en Milena Landtwing.

Na 90 km zaten er nog 8 teams samen vooraan , het Rabonbank team met Emil Lindgren en Adam Craig  zat op net geen 2 minuten.
BMC en Rabobank vielen uit  de top 10 en onze landgenoten Van Hoovels en Carabin wisten de schade te beperken en kwamen net als gisteren op het einde sterk voor de dag .
Op 20 km van de meet zaten  er nog zes team samen.
1,5 km van het einde zette de Zwitser Urs Huber de aanval in. Karl Platt liet hem niet begaan en bracht de rest terug. Toen het gat gedicht was, trok Stefan Sahm door en beef  de laatste 800 m voorop.
De zege ging nipt naar de Duitse Bulls met Stefan Sahm en Karl Platt . De ervaren rotten  klopten de marathon specialisten Hannes Genze en Andreas Kugler . Specialized bikers Christoph Sauser en Burry Stander eindigden op  3,  maar blijven leiders in de rangschikking.

Met veel doorzettingsvermogen en karakter haalde het Versluys  team  als 9 de de finish en bleef het tijdsverlies binnen te perken. Kevin Van Hoovels ondervond nog steeds veel last van ademhalingsproblemen.
Het Milka Superior team kende ook in de tweed etappe pech. De Nederlander Jeroen Boelen kreeg een steen in het oog zodat Chris Jongewaard en zijn makker, vrede moesten nemen met de 16 de plaaats.

Esther Suss en  Sally Bigham halen drie op drie  ; de tweede plaats was voor de Zuid Afrikaanse MTN Qhubeka Ladies en het Duitse team met Ivonne Kraft en Elisabeth Brandau werd derde.
De Nederlander  Bart Brentjens eindigde samen met Jan Weevers voor de derde maal op nummer 3.
Het echtpaar Kleinhans won het bij de mixed koppels voor Udo Bolts en Milena Landtwig . Het Belgische duo Klaas Vanmoortel en Inne Gantois bevestigde en werd na twee vijfde plaatsen , mooi vierde.

Dirk Rossignol en Ignace Spruyt wisten zich op dag 3 andermaal te handhaven , de Belgen eindigde in 5:06.10,4 en lieten bij de masters een 8 ste plaats optekenen. " Zonder zeveren, 18 doorns uit band gehaald en  niks gevoeld, die dubbele portie latex in de banden heeft het goed gedaan." liet Rossignol weten.

Net als gisteren wisten de Belgische vrouwen  zich op 12 te handhaven.
Fien Lammertyn en Sara Mertens  deden er 6 u13.58,9 over en eindigden daarmee  op 258 ( algemeen ) van de 600 gestarte duo's ,  wat maakt dat er nog heel wat  mannelijke collega's moeten onderdoen voor deze super gemotiveerde dames.

top 10 eliten

1. Bulls1 4:21.13,4Karl Platt & Stefan Sahm
2. Multivan Merida.4:21.13,8 Hannes Genze & Andreas Kugler
3. 36ONE-SONGO-SP...4:21.15,0 Christoph Sauser& Burry Stander
4. 360Life4:21.15,9 Kevin Evans & David George
5. STÖCKLI Pro 4:21.16,4 Urs Huber & Konny Looser
6. Topeak Ergon  4:21.17,3 Alban Lakata & Robert Mennen
7. MTN Qhubeka 4:23.19,4 Adrien Niyonshuti& Jacques Jansevan Rensburg
8. SONGO-SPECIALI 4:24.29,3 Max Knox & Kohei Yamamoto
9. VERSLUYS - CRAFT 4:25.23,6 Kevin Van Hoovels & Sébastien Carabin
10. Bulls2  4:25.25,1 Thomas DietschTim Boehme

Zondag stond voor de Antwerpse Githa Michiels de  Kamptal Klassic Trophy op het programma .
De loodzware omloop op en rond de wijngaarden van het dorpje Kamptal is goed voor 235hm op 6,2km ;   een loodzware omloop.
De voorbije 2 seizoenen nam onze landgenote  ook al deel aan deze wedstrijd;
voor haar washet dus geen onbekend terrein .
Met zo'n 40 dames stonden ze aan de start , hierbij heel wat grote namen ,
die reeds hoog scoorden in de Cyprus Sunshine Cup en op de voorbije wereldbeker in Zuid Afrika .


" Het ideale moment om voor mezelf eens te testen  na een winter hard werken." zegt de Trek KMC bikester.
"Ik werd als 21ste opgesteld aan de start.
De wedstrijd zou gaan over 1 startloop met een startklim goed voor 130hm en 4 volledige ronden.
Om 10u gingen we van start , ik kon goed mee in de start en als 13de begon ik aan de eerste volledige ronde.

Het gevoel op de erg steile en lange klimmen was goed en het dalen ging erg snel en vlot ,
ik kon een heel goed tempo aanhouden en zo kon ik nog naar voor opschuiven.

In de voorlaatste ronde was ik nog in de running voor een top 10 plaats ,
ik had nog kracht genoeg om een aanval te plaatsen en herstelde goed na de zware klimstroken.

Uiteindelijk kwam ik als 11de over de finish , met een tevreden gevoel.
Ik eindigde op 4:45 van de eerste dame, niemand minder dan Maja Wloszczowska
en de hele top 10 werd bezet met dames die tijdens wereldbeker wedstrijden steeds vooraan te vinden zijn.                                                                                                                                                                                                                  
Tussen de 6e en de plaats waar ik finishte zat er maar een verschil van 45 seconden.

Tijdens de verkenning reed ik met gemak rondjes aan het wedstrijd tempo dat ik vorig jaar behaalde op deze omloop,
en ik kon tijdens de wedstrijd 2km/u sneller gaan als vorig seizoen en dit in mijn eerste wedstrijd op hoog niveau.
Met deze positieve ervaringen op zak ben ik van plan om het conditie peil nog wat verder op te krikken
met de wereldbeker wedstrijd in Houffalize in het achterhoofd.

Ik ben benieuwd naar het vernieuwde parcours van Houffalize
en hoop ondanks mijn mindere startpositie in de wereldbeker toch een mooie prestatie neer te zetten op Belgische bodem.

Na het stevige klimwerk in Oostenrijk zal ik volgende zondag van start gaan in de
Noordelijke ATB trophy te Norg ( Nederland )." zei Githa Michiels.

Sherwood Pines, traditioneel de Britse seizoensopener op een uitermate snel parcours door het bos van Robin Hood.

Robby de Bock :

"Ik weet niet waarom ik er na vorig jaar ook dit jaar naartoe ging, het parcours is meer iets voor grote krachtige renners, de vele gedubbelden zijn eigenlijk de enige technische hindernis en tegelijk ook de enige mogelijkheid om een gat te slaan op je concurrenten. Als 'opwarming' nam ik zaterdagavond redelijk succesvol deel aan de sprint eliminator, via een afvalsysteem belandde ik in de finale, waar ik jammer genoeg in de start uit beide pedalen schiet, te gretig voor de £500 prijzenpot zeker .  Ik eindig dan ook als laatste, vierde dus.
UCI klasse 1 betekent veel buitenlanders, Hans  Becking neemt de kopstart en de eerste koershelft houd ik me continu binnen de eerste vier. Er ontstaat stilaan een kopgroep van tien renners, reisgenoten Didier Bats en Jens Schuermans kunnen op momenten gedeeltelijk aansluiten.  Echter, net voor we de gedubbelden beginnen in te halen (ik zit dan tweede) schuif ik weg over een gladde boomwortel. Ik beland achter de groep en met Jens proberen we het gaatje dicht te rijden. In 1,5 ronde halveren we het gat van 200m, niet bepaald hoopgevend, al zijn onze posities 5 en 6 iets positiever. Op een hobbelstuk 'bergop' rijd ik een gat dicht op een Zweed die stilvalt, ook de derde rijdt in de buurt dus rijd ik plots voor het podium. Ik probeer naar de kop te gaan om in de volgende singletracks de boel even op te houden en zo Jens terug te laten komen, al lukt dit net niet. Wat verder dan maar zelf attaqueren om alzo derde te finishen na winnaar Liam Killeen die de sprint won van een Zweed.

Eindelijk podium dus, dit was al erg lang geleden en als ik m'n gevoel volg zullen er hopelijk nog wel volgen dit seizoen .  Ik wil bij deze in het bijzonder twee nieuwe sponsoren bedanken, Zakenkantoor Flos uit Haasdonk en Uvex voor de helmen. Dankzij eerstgenoemde heb ik iets meer financiële ruimte om me richting de top op te werken, dankzij Uvex beschik ik over een van de lichtste en mooiste helmen die er momenteel op de markt zijn, erg bedankt !! At least, het was m'n eerste race op een 29er, een Cannondale Flash getuned naar 8.9k." aldus de Waaslander.

Het  Cannondale Factory Racing heeft zich aangemeld voor de 26 ste editie van de Duitse voorjaarsklassieker. Manuel FGimic en Martin Gujan zullen op 22 april  starten in de Alb-Gold Classix.
Reeds van in zijn jeugdjaren stond  Manuel Fumic aan de start in Munsingen, maar gewonnen heeft hij de Duitse klassieker nog nooit.
Voor de 30 jarige Kirchheimer kwam de wedstrijd altijd te vroeg op het seizoen.
Dit jaar ziet het er echter anders uit. In de World Cup in Pietermaritzburg legde de Cannondale biker beslag op de derde plaats  en lange tijd kon hij met Burry Stander en de latere winnaar Nino Schurter mee.
Fumic hoopt in 2012  op meer dan de  zevende plaats van vorig jaar. Eén week voor Munsingen staat immers de tweede World Cup in Houffalize op het programma en ook daar hoopt hij op een podiumplaats.

" Het wordt hoog tijd dat ik Munsingen eens kan winnen." zegt de jonge papa lachend.
Zijn twee teamgenoten Marco Aurelio Fontana en Martin Gujan  , zwaaiden in Munsingen al met de bloemen. De Italiaan Fontana won in 2011 de Centurion-Sprint en Martin Gujan zegevierde in 2005 en 2006.
Fontana zal  dit jaar zijn titel echter niet verdedigen, maar de Zwitser Martin Gujan is des te gretiger en aast op een derde overwinning.
De laatste Duitser die in Munsingen won was Wolfram Kurschat  in 2008; het Olympisch jaar. Daarvoor  in 2004 won Jochen Käß , dus ook in het  Olympisch jaar.
Als dat geen goed voorteken is voor Manuel Fumic !