alles over mountainbiken en BMX met Lily en Chantal
16-06-2011
Rally di Sardegna : dag 4
Na de loodzware koninginne-etappe van gisteren, stond gisteren voor de twee Belgische Reevax bikers een "normale" etappe op het programma: Van Arzana naar Talana over 72,5 km en 2400 hoogtemeters. De etappe begint onmiddelijk met een stevige opwarmer. Ongeveer 550 hoogtemeters mogen tijdens de eerste 7 km overwonnen worden. Het overgrote deel van de klim gaat over beton, en dat betekent hier "heel steil". Telkens 500m beton aan +20%, afgewisseld met 100m gravel om wat te recupereren. De klim gaat moeizaam, de etappe van eergisteren zal daar wel voor iets tussen zitten. Reevax biker Pauwels heeft echter binnen de kortste keren 3-4 man in het vizier die voor hem gestart zijn. Er zijn er blijkbaar die nog meer last hebben, en dat is goed voor de moral.
Maar dan gaat het fout voor Steven' Kroki 'Pauwels , hij volgt enkele andere deelnemers en mist daardoor een afslag. Een extra steile klim en 15 minuten tijdsverlies is het gevolg. In de 30 km lange speciale gaat het eerste deel steeds op en af langs een bergflank. Het bolt goed en de kilometers vorderen goed. In de daaropvolgende afdaling rijdt Pepe Paelinck een gat van 1 cm in de achterband. Door de reparatie verliest hij kostbare tijd en een mooi resultaat. De slotklim is een mooie tempoklim, maar bij Pauwels begint het licht langzaam uit te gaan, en de klim wordt eerder een calvarietocht. Een maal boven op de 1348m hoge Monte Pisu Gerbu is het niet zomaar binnenbollen: eerst volgt een singletrack met grote keien, struiken en wortels als belangrijkste ingredienten. Daarna blijven enkel de keien over, in alle formaten en afmetingen, van knikkers tot basketballen. Zowel' Kroki' als 'Pepe' doen het rustig aan, om verdere brokken te vermijden. Peter Paelinck uit Bekkevoort finisht als 7de in de derde etappe van de Rally di Sardegna en blijft ook 7de in het algemeen klassment. Steven Pauwels finisht 20ste en valt in het algemeen klassement terug naar de 20ste plaats.
Categorie:Marathon
15-06-2011
6de Pulse mountainbike streetrace
Zaterdag 20 augustus wordt alweer de 6de Pulse mountainbike streetrace gehouden in het Nederlandse Melderslo. Dit evenement wordt als voorprogramma van de Kennedymars Melderslo gehouden. De wedstrijd staat voor iedereen open, zowel jeugd, recreanten als wedstrijdrijders.
Mede door de ambiance rondom de Kennedymars in het dorpscentrum is het een mooi evenement om te bezoeken en nog leuker om mee te doen.
MTB-streetrace is een MTB wedstrijd die niet in de bossen of door het zand verreden wordt, maar een MTB wedstrijd die gewoon over de verharde weg gaat met hindernissen en obstakels. Dus een combinatie tussen een wielercriterium en een MTB wedstrijd. De banden moeten een minimale breedte van 1.75 inch hebben.
Vandaag maakte Tim Heemskerk de Nederlandse selectie voor het wereldkampioenschap marathon bekend De bondscoach selecteerde voor zondag 26 juni in Montebelluna, Italië volgende renners :
Bas Peters Ramses Bekkenk Arielle Boek - van Meurs
Categorie:Marathon
Steve Peat kampt met blessure
In Leogang waar de Zuid Afrikaan Greg Minnaar voor de 51 ste keer het podium haalde en zo , wat betreft World Cup podia op gelijke hoogte komt met zijn teamgenoot Steve Peat, zat het deze laatste niet mee. Op training in het Oostenrijke Leogang raakte ' Peaty 'een boom en bezeerde beide handen. De voormalige Britse wereldkampioen reed de kwalificatie en zette daar de 17 de tijd neer. Zondag stond de Santa Cruz biker op met een gezwollen rechterhand en was het onduidelijk of hij de finale kon rijden. Met enkele pijnstillers ging hij oefenen en besloot te starten. Hij eindigde na een vrij snelle start op een teleurstellende 12 de plaats , en zakte naar de 10 de plaats in het klassement na 3 manches; iets waar hij niet gelukkig mee was.
Aan zijn val hield hij een gebroken ellepijp over. Twee weken resten hem om te herstellen , maar de 36 jarige Peat ziet een deelname in Mont Sainte Anne voorlopig nog altijd zitten. BTW: overmorgen viert de DH wereldkampioen van Canberra 2009 zijn 37 ste verjaardag.
Categorie:Downhill
Big Induna Mountain Bike Classic
Ghost biker Max Knox won de Big Induna Mountain Bike Race in Hazyview Mpumalanga. Terwijl een deel van zijn Zuid Afrikaanse landgenoten zich in Europa voorbereiden op het WK marathon in Italie , ging de 34 jarige Max Knox in eigen land van start. Met 18 minuten voorsprong won hij afgelopen zaterdag de 120 km voor Kruger en Cordes.
1. Max Knox in 05.01.02 2. Hendrik Kruger 05.19.25 3. Paul Cordes 05.24.48 4. Ben-Melt Swanepoel 05.26.40 5. Charles Keey 05.30.01 6. Jacques Janse Van Rensburg 05.41.46 7. Pieter Syffert05.48.08
Categorie:Marathon
Maxiavalanche Andorra
De 10 de verjaardag van de Maxiavalanche in Vallnord lokte maar liefst 700 deelnemers. naar Andorra. De 100 beste tijden mochten naar de finale in de eerste manche van de Maxiavalanche serie 2011 . Die finale werd gewonnen door de voormalige Europese DH kampioen ( juniores) Franck Parolin. De Giant biker haalde het voor Nicolas Lau ( Cube) en Kona biker Karim Amour. Bij de dames ging de zege naar Anne Caroline Chausson. De Ibis dame kende weinig tegenstand en realiseerde zelfs de 13 de tijd in de scratch.
" De eerste manche van de Maxivalanche was een twintigtal minuten lang ; afwisseld en technisch. Ik ken het traject al verschillende jaren, maar het is door de jaren heen beter geworden. Vrijdag regende het nog, maar zondag scheen de zon. Het was de eerste keer op mijn Ibis Mojo en alles verliep naar wens. Hij is licht en dynamisch en perfect voor de enduro wedstrijden. Vooral over mijn 13 de plaats algemeen ben ik zeer tevreden. Dat motiveert me voor de rest van het seizoen. Mijn volgende koers is in Gets ; de eerste manche van de enduro serie. "aldus de Olympische kampioene BMX van Peking 2008 en 16 voudig wereldkampioene DH en 4X.
Categorie:Downhill
Eli Smeyers tevreden met de derde plaats in La reid
Na een week biken en ontspannen in Frankrijk stond er voor Eli Smeyers uit Geel al snel de volgende wedstrijd op het schema. De Ardennes Trophy in La Reid ; 70 km was de nieuwe uitdaging die de biker van het Waasland MTB team met plezier aanging. Met de derde plaats na Damien Bijnens en Brice Scholtes was Smeyers uiterst tevreden.
" We zouden wel bekijken waar we uitkwamen. De voorbije weken waren behoorlijk druk, en de bergjes van de Cote d' Azur verteer je ook niet op 1,2,3. Gelukkig kon ik me met een laag nummer mooi op de voorste rij zetten en zo kon ik makkelijk de eerste meters doorschuiven. De startklim valt me al bij al nog goed mee, ik zit slecht op enkele meters van de koplopers. En kan daarna op het vlakkere bovenstuk Nicolas Bruwiere volgen naar de eersten. Alles in orde dus en we zijn mee! Maar dan op de lange klim doorheen het bos komt een Fujibiker wel héél hard op kop sleuren. Ik kan lang meeharken, maar een 100 m voor de top breek ik toch. Groepje van 6 weg, maar Davy Urkens zit nog bij me dus het valt ook niet stil. Dan passeert Sam Malfliet me, maar die raast al snel weg. Ondertussen is de Fujibiker al helemaal teruggevallen, waarom dan in het begin zo sleuren?
De kilometers gaan beter en beter, en als een snelle Waal me passeert haak ik het waggonnetje aan. Hij rijdt echt het perfecte tempo en samen razen we verder. Naar het einde toe nog net op de juiste moment een bidon aangerijkt gekregen van Steven. Intussen passeren we Nicolas Bruwiere nog en iets verder nog de man voor de 4de stek. Dus we denken aan plaats 4. Aan de laatste bevoorading moet Pierre Delcour even stoppen en ik rij op tempo verder. Met nog een dikke vijf km te gaan sluit hij terug aan, en kunnen we onze finale beginnen. En daar horen we van de toeschouwers dat we voor plaats 3 rijden! Sam is uitgevallen met mechanische pech, dus koersen voor het podium. In de laatste kilometer kon ik licht versnellen, en een klein gaatje slaan. Genoeg voor alweer een podium, en dit keer ook een mooi met Damien Bynens op 1, en Brice Scholtes op 2. Op naar Boom daar staat zaterdag de volgende manche van de Belgacom GP op het programma." aldus Smeyers.
Categorie:Marathon
EK marathon Kleinzell
Met veel bravour heeft Pia Sundstedt de Europese marathon titel in het Oostenrijkse Kleinzell op haar naam geschreven.
Al van bij het begin was de Finse bij de pinken en muisde er samen met de Britse Sally Bigham vandoor. Het was al snel duidelijk dat deze twee dames om de titel gingen strijden. Na 30 km trok Sundstedt alle registers open , en bouwde een voorsprong uit van 4 min 35 , die ze tot op het einde wist vast te houden. Voor de 36 jarige dame van het Craft Rocky Mountain team was dit na 2005 haar tweede Europese titel. Nadat ze vorig jaar kampte met gezondheidsproblemen kwam het goud in Kleinzell min of meer als een verrassing. "Alles verliep zoals het moest. Ik had goede benen . De laatste 15 km wist ik dat de trui binnen was en kon ik echt genieten."
De Nederlandse Laura Turpijn werd zesde op het EK.
top 3 1. Pia Sundstedt (FIN), Craft -Rocky Mountain 2. Sally Bigham (GBR), Ergon-Topeak 3. Elena Giacomuzzi (ITA)
Categorie:Marathon
Flanders Cup Paal
Limburger Jimmy Tielens ( DW Bikes ) heeft het volledige parcours van de Flanders Cup op 26 juni in Paal gefilmd , Een mooi traject ; volledig in het bos met regelmatig ups en downs .
Het provinciaal recreatiedomein De Schorre in Boom wordt op zaterdag 18 juni de nieuwe locatie voor de 3de manche van de Belgacom MTB Grand Prix en wordt beschouwd als waardig vervanger van Kessel Gooik . Als we de laatste berichten mogen geloven is de knie van Sven Nys zo goed als hersteld en alle miserie achter de rug. Gisteren werd de renner uit Baal 7 de in Borsbeek en dat belooft voor zaterdag. Vraag is of Rudi Van Houts zijn leidersplaats in de Belgacom GP komt verdedigen. Nu hij opnieuw onder contract staat bij Multivan Merida ziet de toekomst van de 27 jarige Nederlander er rooskleurig uit en krijgt hij opnieuw grote internationale katten te geselen. Zeker op de loer ligt Kevin Van Hoovels , die na 2 manches amper 15 punten achterstand heeft op Van Houts en die er na zijn schitterende overwinning in La Reid alle vertrouwen in heeft. Britt Van den Boogert, Bram Cools, Didier Bats, Gerrit Delfosse, Ronny Geerts en Roel Cristael zijn de grote favorieten in de overige reeksen.
Programma
11.00 uur: Nieuwelingen - Fun A - Fun B - Dames Jeugd (60 min) 13.00 uur: Juniores - Masters 1 - Masters 2 - Dames Elite (nationale wedstrijd) (90 min) 15.00 uur: Heren Elite en Beloften (105 min)
Via de E19 en vanuit Reet, Rumst en Terhagen:
Indien je via de E19 komt, ondervind je geen hinder van de werken in Boom. Je kunt de bruine pijlen "De Schorre" volgen om de hoofdingang te bereiken.
Via de A12 en vanuit Boom:
De Schorre is NIET bereikbaar via de Tuyaertsstraat en de Kapelstraat (Boom centrum). Je volgt de bewegwijzerde omleiding (pijlen "De Schorre") en de evenement-signalisatie via de N177 en de Velodroomstraat naar de Schommelei. In de omgekeerde richting volg je de pijlen "Centrum/A12".
Volgens Ken Van den Bulke kreeg de Ardennes Trophy met Kevin Van Hoovels een heel mooie winnaar. Bij zijn aankomst vertelde VDB een verhaal vol kommer en kwel, dat na 91 km eindigde in een 11 de plaats .
Ken VDB : Gisteren weer pech in La Reid. In Waimes anderhalve week terug had ik een kapotte achterband toen ik met Kris Henderieckx op plaats 2 en 3 reed. De Fysiek is dus goed. Eens zien waar ik in La Reid zou geraken. De Start verloop vlot en ik kan redelijk goed mee. Na een paar kilometer zit ik mooi in een kopgroep van een 15 man, Kevin VH en Joris Massaer bepalen t tempo, wij (alle anderen) zijn al blij dat we in t wiel kunnen zitten. Na een km of 3-4 voel ik dat mijn achterband druk verliest! Maar allez, een splinternieuwe, niets geraakt, geen doornen erin, niets! Ik stop en steek vlug een beetje druk bij met een bommetje; met wat geluk houdt die band het. Hoera, dat bolt terug lekker, achtervolgen. Doch al gauw merk ik dat ik weer druk verlies grrr. Wat volgt is hoe het NIET moet: Binnenband al rijdend pakken (om tijd te winnen), bommetje valt er ook uit. Stoppen, teruglopen, bommetje oprapen. Wiel eruit, ketting blijft hangen aan groot tandwiel? Voorzichtig, ketting niet beschadigen. Binnenband gaat er braafjes in, nieuw bommetje. Sommigen vragen of ik alles heb. Jaja, merci! Bommetje erin maar ik krijg niet genoeg druk. Voortrijden, maar de band staat te plat. Stoppen! Bommetje er terug op, maar werkt niet meer. Dan moet ik van iemand een bommetje gekregen hebben, maar hoe, wat en wie de gulle schenker was, ben ik al helemaal kwijt. Nee, bommetje werkt niet? Niets?? Kopje (adapter) kapot? HELP!!! Groepjes rijders bollen voorbij. Smekend kijken naar bikers die voorbij rijden Danny Michiels me vraagt wat ik nodig heb. Vlug grabbelt hij in uit een hoesje een adaptertje. Hoera!!! Ik kan dadelijk verder ! Bommetje? Ah ja, dat ook graag. Merci! k Sta daar met een hand vol bommetjes, vlug de overschot in de achterzak en nieuw kopje met bommetje op het ventiel. Indraaien, werkt niet beetje terugdraaien, werkt niet? Maar allez ! Hoe ?!? Voorzichtig eraf en adapter eens goed bekijken. Hoe werkt dat ding? Nog eens proberen, niets! Tot ik plotseling zie dat ik met een leeg bommetje aan het proberen ben Als een mens eenmaal begint te sukkelen
Iets later, zo ongeveer op 200e positie schiet ik terug in gang. t Vervelende is dat je als snellere rijder nu moet gaan inhalen, en dan wel vaak op slechte stukken: door plassen, op losse stenen, door gras, waar anderen op een mooi(er) en goed bollend strookje kunnen rijden. Na een 25 à 30 km zie ik Joris Massaer voor me, die net zijn 2e wiel krijgt na een 2e lekke band. Zoveel tijd ben ik dus ook kwijt. Ik plooi me dubbel en lanceer me nog harder bergaf om bij Joris te geraken. Samen kunnen we misschien nog Top-20 of misschien zelfs top-15 halen, een mooi doel. Joris, als je bergop 1 à 2 % inhoud, kunnen we samenwerken. Ik doe me een paar maal zeer aan een Joris die op 98% klimt maar ik kan bijblijven en ook wat overnemen. Met Joris op kop gaat het loeihard..! Rond km 35 misstuurt Joris zich een klein beetje en hij geraakt in een diepe greppel. Oh, mooi rechts errond sturen, maar mijn voorwiel slipt ook in de greppel ahh KNAL - met beide knieen op de stenen, en t zijn harde stenen ! Kan ik nu al niet meer sturen ook? Vlug strompel in naast en op de fiets want ik wil bij Joris blijven maar de knieen doen wel effe hard zeer: ik kan geen kracht zetten. Rustig bollen en klein verzetje dat mijn knieen niet stijf worden. Ai, versnelling nog ontregeld ook! Even bijregelen allez wat is er aan de hand.. derailleur staat helemaal scheef! Stoppen, derailleur in én vlotte beweging ongeveer rechtplooien en verder rijden. Ahh knien doen pijn, versnelling afregelen en de pijn verbijten. Ik geraak terug op gang en ik zie Joris met 2 andere rijders een 30 sec voor mij uitrijden. Joris houdt echter in en ik geraak met veel moeite terug in zin wiel! Aan het kasteel van Franchimont wordt het me duidelijk: Joris is nog moe van de Alpentoer en neemt gas terug. Misschien heeft hij gelijk: waarom nog zo hard rijden? Ik neem Joris nog een stuk mee in mijn wiel maar in een afdaling laat hij me rijden. Joris zou rustig binnenbollen. Ik voel me ook verzwakken en de laatste 30 km rijd ik alleen. Toch kan ik een stevig tempo houden en af en toe raap ik een moegestreden concurrent op. In de allerlaatste klim zie ik in de verte Michiel van Aelbroeck met Bram Saeys hun eindstijd inzetten. Bram plooit en moet Michiel laten rijden. Ik geraak nog op en over Bram die me aanmoedigt en zelfs wil duwen . Ik kom dichter op Michiel maar zijn voorsprong is te groot. Ik finish nog 11e ! Elfde? Fieuw wat een inhaalrace. Als ik de tussentijden bekijk ben ik ontgoocheld en word ik lastig: na 20 km (1e controlepunt) zit ik 11min 07 achter op Gregory en Wim die verdiend 2e en 3e werden . Aan de finish heb 10min 43 achter op hun; ik zet in die laatste 70 km de 2e tijd neer Damn ! Eénmaal pech kan al eens voorvallen; 2x op een rij is echt niet fijn.
Enfin, de fysiek is goed en het was een fijne inhaalrace ."aldus VDB.
Categorie:Marathon
Reevax in Sardinië
Vandaag op het menu: de koninginne-etappe met 105 km en 3150 hoogtemeters naar het dak van Sardinie: Lamarmorate De eerste 30 kilometer behoren niet tot de 'speziale' en verlopen bijna helemaal over asfalt. Ondanks de goede ondergrond is het een aardige kluif want over deze 30 kilometer krijgen de deelnemers maar liefst 800 hoogtemeters gepresenteerd. De omgeving heeft alweer een hoog postkaart-gehalte, maar de pokke-steile klimpartijen brengen ons terug naar de pijnlijke realiteit. Pepe Paelinck komt na 1,5u als allereerste aan de start van de speciale, waar de aanwezige tijdsopnemers schrikken zich een 'al dente ongeluk' schrikken, want ze zijn nog niet klaar. Snel halen ze hun chronometer boven zodat Pepe kan vertrekken met 3 minuutjes vertraging. Kroki Pauwels volgt een klein halfuurtje later.
De klim naar het hoogste punt van dit Italiaanse eiland is er eentje met heel wat hindernissen. De stenen zijn soms zo groot en het terrein soms zo steil dat een groot gedeelte van de beklimming te voet afgelegd dient te worden. Door deze draagpassages zakt de gemiddelde snelheid als een pudding in elkaar en lopen de benen letterlijk vol. Maar de omgeving maakt veel goed, ondanks zwaar hijgen en voortdurend snuive. Toch is er nog plaats voor genieten van dit schitterende land, ook al doet het verschrikkelijk veel pijn. Een tweestrijdigheid die zo typisch is voor de sport die wij zo liefhebben.
Meer dan een miserabel kruis stelt de top uiteindelijk niet voor en de afdaling die volgt is er eentje voor echte stuntmannen. Kroki pakt het verstandig aan en blijft zijn tempo rijden. Pepe is intussen door enkele snellere jongens ingehaald. Beiden komen echter heelhuids aan het eind van de special stage, het gechronometreerde gedeelte van deze etappe. Voor Paelinck rest er slechts 1 uur om de finale 30 kilometer terug naar Arzana af te leggen en zo strafpunten te vermijden. Het wordt dus nog een heftige tijdrit in plaats van wat soepeltjes losrijden.Pauwels neemt de tijdstraf er graag bij en keert iets rustiger terug.
Peter Paelinck finisht vandaag 4de in de O40 categorie en schuift op naar de 7de plaats. Steven Pauwels finisht 18de en blijft ook in het algemeen klassement 18de. "Nu goed recupereren en op naar de volgende etappe !."
Categorie:meerdaagsen
Rudi Van Houts tekent opnieuw bij Multivan Merida
Na een lange tijd van onzekerheid, heeft de Nederlander Rudi Van Houts deze week dan eindelijk het nieuws te horen gekregen waarop hij al vanaf december zat te wachten. Zijn dopingzaak is afgelopen week afgerond ,toen het wereld anti-doping agentschap WADA heeft besloten af te zien van verdere stappen tegen Rudi. Eerder liet de UCI al weten niet in beroep te gaan tegen de uitspraak omtrent Rudis verdenking van dopinggebruik. Hiermee wordt zijn onschuld volledig bewezen. Rudi zei zelf vanaf het begin van de zaak al onschuldig te zijn en wijtte de gevonden sporen aan vervuild Mexicaans vlees. Niet alleen om zijn onschuld te bewijzen, maar ook op sportief vlak is Rudi blijven vechten. Hierdoor heeft hij de aansluiting met de wereldtop niet verloren.
In de afgelopen maanden heeft de biker uit Luyksgestel de kost verdiend als fietsenmaker. Nu zijn dopingzaak is afgerond, kan hij zich weer full-time op het mountainbiken storten. Vandaag tekende hij namelijk een nieuw contract bij zijn voormalige team Multivan Merida Biking Team en zal hij bij hen weer als prof het team versterken tot en met 2012. de Nederlandse kampioen verkeert momenteel in uitstekende vorm, hij werd bij de wereldbekers in Dalby Forest (GB) en Offenburg (DUI) respectievelijk 14e en 11e en is klassementsleider in de Belgacom Belgian MTB Grand Prix. Hij zal nu samen met o.a. wereldkampioen José Antonio Hermida en Ralph Näf proberen Multivan Merida voor de derde maal op rij beste team van de wereld te maken.
In december 2010 werd Rudis contract beëindigd na de positieve dopingtest waarbij clenbuterol werd gevonden in zijn urine. Team manager Andreas Rottler zei hierover hetvolgende: Nadat de beschuldiging openbaar werd, hadden wij geen andere keuze dan Rudis contract direct beeindigen. Wij staan natuurlijk voor doping-vrije elite sport. Omdat Rudis onschuld is bewezen, kunnen en willen we nu niets anders dan hem weer opnemen in het team. Goed nieuws dus voor Van Houts en het Multivan Merida Biking Team.
Categorie:cross country
Michiel Van Aelbroeck haalt top10 in La Reid
In de tien dagen tussen Waimes en Ardennes Trophy had Michiel Van Aelbroeck heel veel gewerkt, nauwelijks gefietst en vooral veel te weinig geslapen. Absoluut geen ideale omstandigheden om naar deze thuismatch te trekken, maar nu de biker van het Waasland MTB team eens in de Ardennes Trophy kon starten, wou hij dat zeker niet laten! Vijf kilometer meer dan in Waimes, maar vooral veel meer klimwerk: 90km en 2460hm.
" Het tempo op de startklim viel goed mee en boven zat ik nog bij de toppers. Op de eerste lange klim voelde ik al meteen hoe laat het was, ik moest heel het koppeloton laten rijden en kon mezelf geen pijn doen. Niet getreurd, gelukkig is ook de helft van de race bergaf! Zo zou het 90km lang verder gaan: bergop lossen, een zo goed mogelijk tempo aanhouden en bergaf de fully benutten en de gaten dichtrijden! In de finale haalde ik nog heel wat bikers in die op hun adem getrapt hadden. Zo finishte ik na 4u1115 als 10e in deze loodzware race. Kevin Van Hoovels, kwam hier stevig trainen en reed de tegenstand op een hoopje. Grégory Van Sinaey kon Wim Waeckens afhouden voor de tweede plaats. Ik ben heel tevreden: het is een wonder dat ik in een dergelijke off-day nog een top 10 plaats kon pakken! De organisatie is in de voorbije jaren positief geëvolueerd. Ik bike vaak in Theux, maar kom zelden op het parcours van de race omdat het niet bepaald technische uitdagend is. Toch heb ik enkele nieuwe paadjes leren kennen en me enorm goed geamuseerd. De bepijling was super en belangrijk: de competitierijders werden zo goed als nergens gestoord, iedereen kon op zijn afstand zijn ding doen zonder in contact te komen met veel snellere of tragere bikers." aldus de Waaslander.
Categorie:Marathon
Sabine Bombaert haalt 3 wereldtitels
De 39 jarige Sabine Bombaert van het Smart Cycling team maakte haar droom waar. Na de winst op de marathon in Waimes en de 2de plaats op de Hagelandse Chrono verlengt Sabine Bombaert haar wereldtitel ( Brandweer ). Ze werd in Corsica wereldkampioen op de weg, in het tijdrijden en in het mountainbiken.
Dat verdient een dikke proficiat !
Categorie:cross country
Wout Alleman primus in La Reid
Verslag Chrono 50 Km la Reid 13 juni
"Na de wedstrijd zaterdag in Kortenaken, waar mijn broer meereed en mooi 6de werd zakten we af naar La Reid . Dit is een wedstrijd die mijn papa al jaren meerijdt en hij vindt het telkens de moeite om eraan deel te nemen. Zondagnnammidag gingen we nog kijken naar de wedstrijden van de Kids Trophy op het mooie technische parcours en daarna trokken we ook onze wieleruitrusting aan om even een kleine lus te gaan verkennen voor de wedstrijd de dag erna. Maar.. bleek later ..het deel dat wij verkend hadden ( t was immers nog niet uigepeild) moesten we nu niet doen.
Ik was toch wel een beetje nerveus , want een chrono rijden heb ik nog nooit gedaan. Ik wist ook niet goed of ik dit wel goed zou kunnen indelen.. want op zo n omloop kan je sterven. Aanvankelijk was het vooral bedoeld als een goede training en zou ik mijn wedstrijd samen met papa afwerken . Maar de start ( we waren met een 200 deelnemers ) ging verassend vlot en in geen tijd zat ik na de serieuze startklim helemaal vooraan . Mijn papa was al niet meer mee, dus besloot ik om toch door te gaan . We haalden al snel heel wat deelnemers van de 70 en 90 km bij , waardoor het hier en daar echt wel opstropte ( vooral op de klims en afdalingen ).. misschien wel wat spijtig want echt voluit gaan lukt dan niet meer , maar ja ..t is voor iedereen gelijk. Na 20 km stond mama aan de zijkant om mij te bevoorraden en daar hoorde ik dat ik goed vooraan zat ( ongeveer 5de positie algemeen en eerste van de nieuwelingen !) Dat gedacht gaf me nog meer vleugeltjes. Hopelijk geen pech onderweg ( want ik had er immers al veel plat gezien op beklimmingen en afdalingen door de vele steentjes ) . Er zaten best wel technische stukken in de omloop . Door de vele deelnemers is het wel moeilijk in te schatten van waar hang ik nu ? , waar zitten mijn tegenstanders ? Je ziet ook niet altijd wie ( welk kleurbordje ) er je voorbij komt. Maar zonder pech vatte ik de laatste kilometers aan . Amaai , maar het vat was bijna leeg en die laatste km s waarbij we dan nog een lange klim voorgeschoteld kregen, waren serieus lastig en vielen echt wel tegen ( de benen begonnen ook wat tegen te spurten) . En ja ik had de boog van de finish in zicht en toen ik moegestreden over de streep bolde hoorde ik Jacques omroepen dat ik als 10de binnenkwam op de 50 km en eerste van de nieuwelingen ! Dit had ik nooit verwacht op 200 deelnemers.. mijn eerste chrono ..tussen de examens door ! Mijn papa kwam een 10 tal minuten later binnen als 6de master en 25ste algemene scratch !
Wat ben ik daar maar al tevreden mee. We kregen ook mooie attentie s op het podium en de prijsuitreiking lokte immers ook veel volk ! Ik kon dus mijn Trekkieshirtje eens goed showen op het hoogste schavotje !
De rest van de week concentreer ik mij op mijn examens om dan zaterdag in Boom aan de start te komen en hopelijk ben ik tegen dan goed uitgerust " aldus de 15 jarige Trek biker.
Categorie:Marathon
Pauline Ferrand Prevot wint Coupe de France op de weg
Dat de Francaise Pauline Ferrard Prevot heel wat in huis heeft, is zelfs de Belgische MTB liefhebbers niet ontgaan. In Stoumont toonde ze haar capaciteiten en imponeerde de drie voudigde wereldkampioene met een puike prestatie. Op twee weken van het Frans kampioenschap op de weg in Boulogne heeft ze nog maar eens bewezen dat ze veelzijdig is en alles perfect weet te combineren . Na een drukke MTB periode heeft ze nog niets van haar snelheid ingeboet. In de Coupe de France in Nogent lAbbesse werd ze 's morgens vierde in de rit in lijn over 80km ; in de namiddag zette ze de beste tijd neer in de tijdrit over 14 km , wat haar tevens de zege in het algemeen klassement opleverde.
Categorie:varia
Streetrace Goirle
Pinkstermaandag werd er in Goirle een streetrace georganiseerd. En wat voor één. De organisatie heeft er alles aan gedaan een sterk deelnemersveld aan te trekken, en dat is gelukt. Het complete Specialized-Stappenbelt Team, Gerben de Knegt, Bart Aernouts, Marco Minnaard en Henk Jaap Moorlag van het Rabo-Giant Offroad Team, Bart Brentjens en Liwald "De fietsende hovenier" Doornbos . En niet alleen het deelnemersveld belooft spektakel, ook het parcours is uitdagend. Daarnaast waren er special guests en gaf Patrick Smit een trail demo.
Gerben De Knegt won de eerste streetrace in Goirle voor onze landgenoot Bart Aernouts en Nederlands kampioen Rudi Van Houts; Bart Brentjens werd 12 de. Voor Rudi Van Houts kwam een valpartij op een verkeerd moment, maar ondanks dat, heeft de biker uit Luyksgestel mooi stand gehouden op nummer 3.
Jan Weevers won het bij de masters, onze landgenoot Ronny Geerts werd vierde. Max van Heeswijk uit Weelde was de beste in de funklasse.
uitslag 1 Gerben de Knegt Goirle Rabobank Giant Offroad Team 2 Bart Aernouts Nieuwmoer Rabobank Giant Offroad Team 3 Rudi van Houts Luyksgestel 4 Patrick van Leeuwen Hilvarenbeek Team Rings-Goirle 5 Liwald Doornbos Berlicum Team Cube Nutswerk 6 Rens de Bruijn Nijmegen 7 Dennis Ebert Nieuwendijk Team Santos Continental 8 Geert Wellens Vorselaar Team Champion System LBS 9 Eddy van Ijzendoorn Tiel Team ZZPR -LBS 10 Dave van der Kooij Team Santos Continental 11 Robin Roelofs Berghem MPL-Specialized MTB Team Stappenbelt 12 Bart Brentjens Schaijk Trek Brentjens Racing Team 13 Bas Theys Goirle Team Rings-Goirle 14 Leon de Jong Reek Team Cube Nutswerk
Categorie:cross country
Kids Challenge Paal
Kids Challenge MTB Paal zaterdag 25 juni 2011.
Wedstrijdduur :
8-11 j. zonder vergunning: 15´. Miniemen 8-9 j. met verg.: 20´. 12-18 j. zonder verg.: 25´. 10 11 j. met verg.: 25 Aspiranten 12 j. met verg.: 30´. Aspiranten 14 j. met verg.: 40´. Aspiranten 13 j. met verg.: 40´.
Starturen : 8-11 j. zonder vergunning: 11:00 Miniemen 8-9 j. met verg.: 11:30 12-18 j. zonder verg.: 12:00 Miniemen 10-11 j. met verg. 12:45 PODIUM 13u30
Aspiranten 12 j. met verg.: 14:15 Aspiranten 14 j. met verg.: 15:00 Aspiranten 13 j. met verg.: 15:03 PODIUM 16UOO
" Na de Hagelandse Chrono voelde ik al dat ik dringend wat gas terug moest nemen (laatste 2 maand net iets teveel wedstrijden gereden) maar de zondag (5juni) pushte ik mijn lijf nog iets verder door te gaan losrijden in Malmedy. Ook al had ik de nacht van zaterdag op zondag bijna niets geslapen (we sliepen in een tentje op een camping, voor een moeilijke slaper als ik, was dit niet zo ideaal!), toch sprong ik de zondag op de fiets want ja, als je in Malmedy bent, moet je gewoon profiteren van de prachtige omgeving, zeker iemand als ik die in het saaie vlakke Aalter woon! Maar de maandag, 6 juni dus, was het genoeg geweest voor mijn lichaam. Een koortsblaas erbij en ik wist hoe laat het was. 3 jaar geleden klierkoorts gehad en sedert dan ben ik supergevoelig aan oververmoeidheid. Rusten was de boodschap.. gemakkelijker gezegd dan gedaan!
Het sporten kon ik achterwege laten maar gewerkt moet er worden en het huishouden moet draaiende blijven.. Anyway, pas de dag vóór La Reid voelde ik me weer iets sterker. Geen haar op mn hoofd die eraan dacht nog wat meer te rusten en niet te starten, zon mooie omloop mocht ik niet missen! Eens aangekomen in La Reid was het vliegen en springen om tijdig aan de start te komen, nu ja, tijdig, de boxen stonden al volledig vol en ik mocht achteraan plaatsnemen. Op zich niet erg want je tijd start toch maar eens je over de mat rijdt. Maar hoe meer er voor je starten, hoe meer kans dat je wel eens gehinderd wordt. Dus missie was om van in het begin een inhaalrace te starten. En dat lukte relatief goed maar ik merkte al snel dat ik vlug buiten adem was. De vermoeidheid, ze zat toch nog in mijn lijf! Maar niet getreurd, ik besloot om er het beste van te maken! Was ook niet moeilijk met zon gevarieerd parcours, als ik me amuseer, draait alles sowieso al wat vlotter rond! Na zon 15km kreeg ik Hanne Geudens (Team Fuga MTB) in het vizier, die de week ervoor de Alpen Trophy in haar benen had gedraaid. Amaai, en blijkbaar was ze goed gerecupereerd . Op een klim moest zij voet aan grond zetten en ik kon blijven rijden en zo was ik haar voorbij. Een beetje later zag ik het oranje treintje van Delphine Brits (MTB Overijse). Van vorig jaar weet ik dat zij veel sterker is in klimmen maar dat ik sterker zou zijn in afdalen.. maar dat was vorig jaar. Door een opstopping kom ik bij haar terecht en na de opstopping vertrekken we gelijktijdig. Ik besloot mn eigen tempo te rijden en mn wedstrijd niet af te stellen op iemand anders. Ik neem iets voorsprong maar dat was van korte duur. Een beetje later was de eerste bevoorrading er en Fien stond droog dus bijtanken die handel. Delphine had blijkbaar nog genoeg en sloeg die bevoorrading over, alsook Hanne. Had ik niet gemerkt dus na enige tijd zag ik Hanne terug voor me rijden. En we hadden weer een mikpunt ! Weer ging ik erover maar ja, als ik telkens moest stoppen voor de bevoorradingen en zij niet, dan ging het echt wel een spelletje haasje over worden! Ondertussen was Delphine uit vizier en bleef ze uit vizier. Ik heb ze niet meer teruggezien, jawel, na de aankomst maar toen was het al te laat. Na zon 50km liet ik wel nog eens even de lompe Fien zien. Bij een stuk die wat schuin helde, verloor ik even het ritme, moest voet aan grond zetten, het is te zeggen, afgrond.. Met als gevolg dat ik mooi een paar koprollekes lager tussen de struiken lag. De Granville bleef gelukkig hangen aan een boompje anders kon ik die nog beneden gaan zoeken! Eens terug boven geklauterd, even de schade opgemeten. Fiets ok, Fien niet helemaal ok: mijnn knie vertoonde wat snijwondjes van het struikgewas maar dat is allemaal niet erg, maar blijkbaar had ik een klop gekregen op mn knie (juist voor mn acrobatische kunsten moet ik de fiets ertegen gehad hebben). De eerste kms terug op de bike voelde ik het toch wat opzwellen maar no pain no gain.. Blijven trappen , dacht ik, zodat het niet stijf wordt. En inderdaad na enige tijd ging het beter! Nu was de vraag nog, hoe dicht was Hanne kunnen terugkomen want door die stomme val had ik toch wat tijd verloren. En ze was inderdaad dichter gekomen maar toch nog op veilige afstand. Ik bolde als 8ste dame over de finish, Hanne Geudens als 9de. Al bij al blik ik tevreden terug op deze wedstrijd. Zonder mijn vermoeidheidsprobleem was mn eindtijd zeker beter geweest maar het is nu zo! Meer zat er niet in vandaag! Er waren vandaag 7 dames sterker dan mij. Zijn we daar blij mee? Nee! Maar rekening houdende met de omstandigheden moet ik nog tevreden zijn dat ik toch nog 8ste werd! En als ik eens bekijk wie de dames voor mij zijn, ja, dat zijn nu ook geen pannekoeken . Maar nu is het dus tijd voor beetje rust en dan stillekes terug opbouwen. Want door al die wedstrijdjes te rijden, merk ik wel dat mn basisconditie aan het minderen is. Veel rust zal er misschien toch niet aan te pas komen want de komende 3 weken staan volledig in het teken van mijn vriend . Kenny zijn wedstrijdseizoen (Trialbike) start vrijdag met als opener het Europees kamioenschap in Biella, Italië. De weken erop zijn het Wereldbekerwedstrijden in Champvent en Val dIsere. Duimen maar! En last but not least, vele dank aan iedereen die gesupporterd heeft voor mij!" besloot MTBabe Fien Lammertyn.
