In de tien dagen tussen Waimes en Ardennes Trophy had Michiel Van Aelbroeck  heel veel gewerkt, nauwelijks gefietst en vooral veel te weinig geslapen. Absoluut geen ideale omstandigheden om naar deze ‘thuismatch’ te trekken, maar nu de biker van het Waasland MTB team   eens  in de Ardennes Trophy kon starten, wou hij dat zeker niet laten!
Vijf kilometer meer dan in Waimes, maar vooral veel meer klimwerk: 90km en 2460hm.

" Het tempo op de startklim viel goed mee en boven zat ik nog bij de toppers. Op de eerste lange klim voelde ik al meteen hoe laat het was, ik moest heel het koppeloton laten rijden en kon mezelf geen pijn doen. Niet getreurd, gelukkig is ook de helft van de race bergaf! Zo zou het 90km lang verder gaan: bergop lossen, een zo goed mogelijk tempo aanhouden en bergaf de fully benutten en de gaten dichtrijden! In de finale haalde ik nog heel wat bikers in die op hun adem getrapt hadden. Zo finishte ik na 4u11’15” als 10e in deze loodzware race. Kevin Van Hoovels, kwam hier stevig trainen en reed de tegenstand op een hoopje. Grégory Van Sinaey kon Wim Waeckens afhouden voor de tweede plaats. Ik ben heel tevreden: het is een wonder dat ik in een dergelijke off-day nog een top 10 plaats kon pakken! De organisatie is in de voorbije jaren positief geëvolueerd. Ik bike vaak in Theux, maar kom zelden op het parcours van de race omdat het niet bepaald technische uitdagend is. Toch heb ik enkele nieuwe paadjes leren kennen en me enorm goed geamuseerd. De bepijling was super en belangrijk: de competitierijders werden zo goed als nergens gestoord, iedereen kon op zijn afstand zijn ding doen zonder in contact te komen met veel snellere of tragere bikers." aldus de Waaslander.

 Verslag Chrono 50 Km la Reid 13 juni

"Na de wedstrijd zaterdag in Kortenaken, waar mijn broer meereed en mooi 6de werd zakten we af naar La Reid .
Dit is een wedstrijd die mijn papa al jaren meerijdt en hij vindt het telkens de moeite om eraan deel te nemen.
Zondagnnammidag gingen we nog kijken naar de wedstrijden van de Kids Trophy op het mooie technische parcours
en daarna trokken we ook onze wieleruitrusting aan om even een kleine lus te gaan verkennen voor de wedstrijd de dag erna.
Maar.. bleek later ..het deel dat wij verkend hadden ( t was immers nog niet uigepeild) moesten we nu niet doen.

Ik was toch wel een beetje nerveus , want een chrono rijden heb ik nog nooit gedaan.
Ik wist ook niet goed of ik dit wel goed zou kunnen indelen.. want op zo n omloop kan je “sterven”. 
Aanvankelijk was het vooral bedoeld als een goede training en zou ik mijn wedstrijd samen met papa afwerken .
Maar de start ( we waren met een 200 deelnemers ) ging verassend vlot en in geen tijd zat ik na de serieuze startklim helemaal vooraan .
Mijn papa was al niet meer mee, dus besloot ik om toch door te gaan .
We haalden al snel heel wat deelnemers van de 70 en 90 km bij , waardoor het hier en daar echt wel opstropte ( vooral op de klims en afdalingen ).. misschien wel wat spijtig want echt voluit gaan lukt dan niet meer , maar ja ..t is voor iedereen gelijk.
 Na 20 km stond mama aan de zijkant om mij te bevoorraden en daar hoorde ik dat ik goed vooraan zat
( ongeveer 5de positie algemeen en eerste van de nieuwelingen !)
Dat gedacht gaf me nog meer vleugeltjes.
Hopelijk geen pech onderweg ( want ik had er immers al veel plat gezien op beklimmingen en afdalingen door de vele steentjes ) .
Er zaten best wel technische stukken in de omloop . Door de vele deelnemers is het wel moeilijk in te schatten
 van “ waar hang ik nu “? , “waar zitten mijn tegenstanders ?”  Je ziet ook niet altijd wie ( welk kleurbordje ) er je voorbij komt. Maar zonder pech vatte ik de laatste kilometers aan….
 Amaai , maar het vat was bijna leeg en die laatste km s waarbij we dan nog een lange klim voorgeschoteld kregen,
 waren serieus lastig en vielen echt wel tegen ( de benen begonnen ook wat tegen te spurten) . 
En ja… ik had de boog van de finish in zicht en toen ik moegestreden over de streep  bolde hoorde ik Jacques omroepen dat ik als 10de   binnenkwam op de 50 km  en eerste van de nieuwelingen !
Dit had ik nooit verwacht … op 200 deelnemers.. mijn eerste chrono ..tussen de examens door ! Mijn papa kwam een 10 tal minuten later binnen als 6de master en 25ste algemene scratch !

Wat ben ik daar maar al tevreden mee. We kregen ook mooie attentie s op het podium en de prijsuitreiking lokte immers ook veel volk !
Ik kon dus mijn “Trekkieshirtje “ eens goed showen op het hoogste schavotje ! 

De rest van de week concentreer ik mij op mijn examens om dan zaterdag in Boom aan de start te komen
en hopelijk ben ik tegen dan goed uitgerust…  "  aldus de 15 jarige Trek biker.

Kids Challenge MTB Paal zaterdag 25 juni 2011.

Wedstrijdduur :

8-11 j. zonder vergunning: 15´.
Miniemen 8-9 j. met verg.: 20´.
12-18 j. zonder verg.: 25´.
10 – 11 j. met verg.: 25’
Aspiranten 12 j. met verg.: 30´.
Aspiranten 14 j. met verg.: 40´.
Aspiranten 13 j. met verg.: 40´. 

Starturen :
8-11 j. zonder vergunning: 11:00 
Miniemen 8-9 j. met verg.: 11:30 
12-18 j. zonder verg.: 12:00
Miniemen 10-11 j.  met verg. 12:45
PODIUM 13u30

Aspiranten 12 j. met verg.: 14:15 
Aspiranten 14 j. met verg.: 15:00 
Aspiranten 13 j. met verg.: 15:03
PODIUM 16UOO 


Contact
Luyckx Rudy, (Tel.: 013/32 30 04) (flanderscuppaal@gmail.com)
Parcours:
Klitsberg Paal       WATERTORENSTRAAT

" Na de Hagelandse Chrono voelde ik al dat ik dringend wat gas terug moest nemen (laatste 2 maand net iets teveel wedstrijden gereden) maar de zondag (5juni) pushte ik mijn lijf nog iets verder door te gaan “los”rijden in Malmedy. Ook al had ik de nacht van zaterdag op zondag bijna niets geslapen (we sliepen in een tentje op een camping, voor een moeilijke slaper als ik, was dit niet zo ideaal!), toch sprong ik de zondag op de fiets want ja, als je in Malmedy bent, moet je gewoon profiteren van de prachtige omgeving, zeker iemand als ik die in het saaie vlakke Aalter woon!
Maar de maandag, 6 juni dus, was het genoeg geweest voor mijn lichaam. Een koortsblaas erbij en ik wist hoe laat het was. 3 jaar geleden klierkoorts gehad en sedert dan ben ik supergevoelig aan oververmoeidheid.
Rusten was de boodschap.. gemakkelijker gezegd dan gedaan!

Het sporten kon ik achterwege laten maar  gewerkt moet er worden en het huishouden moet draaiende blijven..
Anyway, pas de dag vóór La Reid voelde ik me weer iets sterker. Geen haar op mn hoofd die eraan dacht nog wat meer te rusten en niet te starten, zo’n mooie omloop mocht ik niet missen!
Eens aangekomen in La Reid was het vliegen en springen om tijdig aan de start te komen, nu ja, tijdig, de boxen stonden al volledig vol en ik mocht achteraan plaatsnemen. Op zich niet erg want je tijd start toch maar eens je over de mat rijdt. Maar hoe meer er voor je starten, hoe meer kans dat je wel eens gehinderd wordt.
Dus missie was om van in het begin een inhaalrace te starten. En dat lukte relatief goed maar ik merkte al snel dat ik vlug buiten adem was. De vermoeidheid, ze zat toch nog in mijn lijf! Maar niet getreurd, ik besloot om er het beste van te maken! Was ook niet moeilijk met zo’n gevarieerd parcours, als ik me amuseer, draait alles sowieso al wat vlotter rond!
Na zo’n 15km kreeg ik Hanne Geudens (Team Fuga MTB) in het vizier, die de week ervoor de Alpen Trophy in haar benen had gedraaid. Amaai, en blijkbaar was ze goed gerecupereerd . Op een klim moest zij voet aan grond zetten en ik kon blijven rijden en zo was ik haar voorbij. Een beetje later zag ik  het oranje treintje van Delphine Brits (MTB Overijse). Van vorig jaar weet ik dat zij veel sterker is in klimmen maar dat ik sterker zou zijn in afdalen.. maar dat was vorig jaar.
Door een opstopping kom ik bij haar terecht en na de opstopping vertrekken we gelijktijdig. Ik besloot mn eigen tempo te rijden en mn wedstrijd niet af te stellen op iemand anders. Ik neem iets voorsprong maar dat was van korte duur. Een beetje later was de eerste bevoorrading er en Fien stond droog dus bijtanken die handel. Delphine had blijkbaar nog genoeg en sloeg die bevoorrading over, alsook Hanne. Had ik niet gemerkt dus na enige tijd zag ik Hanne terug voor me rijden. En we hadden weer een mikpunt !
Weer ging ik erover maar ja, als ik telkens moest stoppen voor de bevoorradingen en zij niet, dan ging het echt wel een spelletje haasje over worden!
Ondertussen was Delphine uit vizier en bleef ze uit vizier. Ik heb ze niet meer teruggezien, jawel, na de aankomst maar toen was het al te laat.
Na zo’n 50km liet ik wel nog eens even de lompe Fien zien.
Bij een stuk die wat schuin helde, verloor ik even het ritme, moest voet aan grond zetten,  het is te zeggen, afgrond.. Met als gevolg dat ik mooi een paar koprollekes lager tussen de struiken lag. De Granville bleef gelukkig hangen aan een boompje anders kon ik die nog beneden gaan zoeken! Eens terug boven geklauterd, even de schade opgemeten. Fiets ok, Fien niet helemaal ok: mijnn knie vertoonde wat snijwondjes van het struikgewas maar dat is allemaal niet erg, maar blijkbaar had ik een klop gekregen op mn knie (juist voor mn acrobatische kunsten moet ik de fiets ertegen gehad hebben). De eerste kms terug op de bike voelde ik het toch wat opzwellen maar no pain no gain.. Blijven trappen , dacht ik, zodat het niet stijf wordt. En inderdaad na enige tijd ging het beter!
Nu was de vraag nog, hoe dicht was Hanne kunnen terugkomen want door die stomme val had ik toch wat tijd verloren. En ze was inderdaad dichter gekomen maar toch nog op veilige afstand.
Ik bolde als 8ste dame over de finish, Hanne Geudens als 9de.
Al bij al blik ik tevreden terug op deze wedstrijd. Zonder mijn vermoeidheidsprobleem was mn eindtijd zeker beter geweest maar het is nu zo! Meer zat er niet in vandaag! Er waren vandaag 7 dames sterker dan mij. Zijn we daar blij mee? Nee! Maar rekening houdende met de omstandigheden moet ik nog tevreden zijn dat ik toch nog 8ste werd! En als ik eens bekijk wie de dames voor mij zijn, ja, dat zijn nu ook geen pannekoeken .
Maar nu is het dus tijd voor beetje rust en dan stillekes terug opbouwen. Want door al die wedstrijdjes te rijden, merk ik wel dat mn basisconditie aan het minderen is.
Veel rust zal er misschien toch niet aan te pas komen want de komende 3 weken staan volledig in het teken van mijn vriend . Kenny zijn wedstrijdseizoen (Trialbike) start vrijdag met als opener het Europees kamioenschap in Biella, Italië. De weken erop zijn het Wereldbekerwedstrijden in Champvent en Val d’Isere. Duimen maar!
En last but not least, vele dank aan iedereen die  gesupporterd heeft voor mij!" besloot MTBabe Fien Lammertyn.

Op zondag 26 juni  wordt het een belangrijke dag voor de marathonspecialisten. Voor het eerst in de geschiedenis zal Julien Absalon  aan de start komen van een WK marathon het het opnemen tegen de  'echten' op de lange afstand zoals titelverdediger Alban Lakata.
Tweevoudig Olympisch en 6 voudig wereldkampioen ( 2 x U23 )  Absalon  gaat in het Italiaanse Montebelluna, Treviso een nieuwe uitdaging  aan en zoals hij het zelf aangaf : " Het is nu of nooit  !"

In Montello klopt het hart van de MTB en met de organisatie van het Italiaans kampioenschap in 2009 en het EK in 2010 is  “Pedali di Marca”  niet aan zijn proefstuk toe.
De mannen krijgen  vanaf 10 u ,  116,8 km en 2910 hm voorgeschoteld; voor de vrouwen staan 98,5 km en 2290 hm op het menu.
Voor de Gunn Rita Marathon worden 2000 amateurs verwacht.

http://www.gunnritamarathon.com/

De enige fiets die zowel het wereldkampioenschap XC als DH heeft gewonnen, de Zaskar, is beroemd in de kringen van elite- en amateurracers als zijnde de duurzaamste en betrouwbaarste racehardtail ter wereld maar ook als de onofficiële eerste framekeuze voor rijders die zelf hun materiaal moeten betalen. Bij de ontwikkeling van de nieuwe Zaskar hebben we een hoop nieuwe technologie gebruikt, die zo de Zaskar in de laatste reïncarnatie zijn legendarische verleden eer kan aan doen.

 Onze 20 jaar ervaring met composietconstructies is vastgelegd in onze gepatenteerde methodologie van carbonconstructies , d.i. de Force Optimized Construction.

 De fundamentele onderdelen van FOC zijn: 

·         Finite Element Analysis: we gebruiken gepatenteerde software die de belasting op het frame in een ongelooflijk detail meet tijdens verschillene rij-omstandigheden. Door het gebruik van FEA weten we exact hoeveel carbon, welk type en op wat voor manier we dat nodig hebben op elke vierkante millimeter van het frame. Zo kunnen we de bike het rijgevoel geven wat wij willen en zijn we er zeker van dat het frame betrouwbaar genoeg is om een GT te worden genoemd.

·         Optimal Tube Construction: in eerste instantie bepaalt de vorm van de buizen hoe een frame reageert op de verschillende trek-, duw- en wringkrachten. Met onze background van de BMX en het eeuwenlang ontwikkelen van hoogstaande aluminiumframes kunnen we onze kennis hiervan ook uitgebreid gaan toepassen op carbonframes.

·         Oriëntatie en opeenvolging van de carbonvezels: het gaat er niet om hoeveel carbon je gebruikt… het gaat om de manier waarop je het gebruikt. Net als bij hout, heeft carbon een patroon in een bepaalde richting. Heb je er wel eens op gelet dat het veel makkelijker is om duct-tape haaks af te scheuren in plaats van onder een bepaalde hoek? Als je het onder een bepaalde hoek wilt afscheuren, dan scheur je tegen de vezelrichting in het weefsel van de tape in. Als je het haaks afscheurt, scheur je met de vezel of het weefsel mee. Bij carbon werkt hetzelfde principe; net als bij duct-tape en hout kun je de vezelrichting van het materiaal en de opeenstapeling van lagen in je voordeel gebruiken, als je weet hoe je het op de juiste manier moet richten en stapelen tijdens het fabricageproces.

·         Monocoque constructie: het spreekt voor zichzelf dat een blok “carbonbeton” steviger is dan wanneer je stukken aan elkaar moet lijmen. Om echter alle specificiteiten van ons hoogtechnologisch carbonframe in een mal te gieten, heb je een uiterst nauwgezet en hoogtechnologisch productieproces nodig. Wij kunnen ons hiervoor baseren op onze jarenlange ervaring en gebruiken ook steeds onze basisfilosofie, d.i. een superbetrouwbaar frame ontwikkelen met uitstekende rij-eigenschappen, als uitgangspunt.

Bij de nieuwe Zaskar doorliep elk afzonderlijk puntje van onze methodologie een stevige evolutie en gingen we zelfs nog een stapje verder...

FOC Ultra heeft immers precies de juiste balans tussen sterkte, stijfheid, gewicht en comfort en is een minimalistische benadering van onze carbon constructietechniek. Er worden zo efficient mogelijk lagen Hi-Modulus carbon gebruikt om een stijve, betrouwbare en levendige fiets te creëren. GT’s SPEED-blend heeft een hoger percentage Hi-Modulus carbon dan voorheen en dat levert een exceptioneel stijf en licht frame op zonder de broze eigenschappen die vaak samengaan met vergelijkbare constructies. Ons geheim? De verdeling van intermediate modulus vezels over impactgevoelige gebieden en het gebruik van een hars dat veel van de vervormbare eigenschappen heeft van de XM blend, gebruikt op onze downhillfietsen, maar wel veel minder weegt. Het resultaat? Een Hi-Mod carbonmix die duurzaam genoeg is om op de Zaskar te worden gebruikt maar bovendien nog licht genoeg is voor gebruik op het GTR Team wegraceframe.”

Laat deze benadering je niet afschrikken – niet alleen is FOC Ultra licht genoeg om te worden gebruikt in machines voor het profpeloton zoals de GTR Carbon Team, maar het is ook de constructietechniek waarop mountainbikecross-countryprofs als Cédric en Cécile Ravanel vertrouwen om Olympisch succes te behalen tijdens de Spelen van 2012 in London. De gekken van Team Nomadesk-Narviflex en RH Racing durven we trouwens ook niks flauwers onder hun kont duwen.

 Het antwoord dat je dus kunt verwachten als je een GT Zaskar rijder vraagt waarom zijn fiets zo snel gaat, is waarschijnlijk: "FOC U!"

Zoals jullbekend organiseert  het Sporta-Centrum in Tongerlo aanstaande zondag 19 juni de eerste BMX-promo.
We zijn verheugd jullie een eerste keer te mogen begroeten op onze splinternieuwe BMX-piste. Iedereen is dan ook van harte welkom volgend weekend.

We hadden jullie graag al eerder de kans gegeven om onze BMX-piste eens te testen, maar het verloop van de werkzaamheden heeft ervoor gezorgd dat de piste maar net op tijd in orde is geraakt voor deze promo.

Gelieve er dan ook rekening mee te houden dat deze nog niet 100% in orde is en dat er nog aan deze piste gewerkt zal worden. De eerste weken, maanden zullen dan ook uitwijzen waar er nog bijsturing nodig is. Daarnaast is het voor Sporta ook de allereerste keer dat het een BMX-wedstrijd organiseert.

Hieronder een overzicht van wat u zeker nog moet weten voor de wedstrijd.

Dagindeling:

ZATERDAG 18/06
14u00 – 16u00: vrije trainingen

ZONDAG 19/06
09u30 - 10u30: inschrijvingen
09u30 - 10u00: vrije training - rijders tem 11 jaar
10u00 - 10u30: starthektraining - rijders tem 11 jaar
10u30 - 11u00: vrije training - rijders van 12 jaar en ouder
11u00 - 11u30: starthektraining - rijders van 12 jaar en ouder

12u00 - ...     : wedstrijden

Richtlijnen op het Sporta-Centrum tijdens de BMX-promo   

- Voor de camping en de tent hebben we een toelating gekregen van de boer om gebruik te maken van zijn weide.  De zone voorzien als ‘camping’ is staat duidelijk  aangegeven, we vragen dan ook met aandrang deze zone te respecteren. Er zijn geen voertuigen of BMX’en buiten deze zone toegelaten.

- Zowel naast de camping als op het terrein zijn er voldoende vuilnisbakken voorzien. Gelieve dan ook alles proper achter te laten aub.

- Sporta-Centrum vzw is niet verantwoordelijk voor ongevallen, schade en diefstallen op en rond de camping.

- Het is ten strengste verboden op het Sporta-Centrum om met een BMX op de (kunststof) atletiekpiste als op het voetbalterrein te rijden. Dit kan wel op de grasstrook naast het voetbalterrein.

- Parkeer- en campingmogelijkheden

eerste BMX-wedstrijd? 

Indien het de eerste keer is dat je aan een BMX-wedstrijd deelneemt vergeet dan zeker niet de juiste uitrusting te voorzien.

Voor een BMX-wedstrijd is dat:

-      vlakke sportschoenen
-      een lange broek (jeansbroek is ok)
-      een T-shirt of trui met lange mouwen
-      een integraalhelm
-      een race-BMX (geen freestyle-BMX)

  Sporta zelf kan ook voorzien in een BMX, helm en eventueel knie- en elleboogbescherming indien je dit niet zelf kan voorzien.

  Voor vragen of inlichtingen kan u terecht op dit e-mailadres  bmx@sporta.be of rechtstreeks via 014/539 577.

Bijlagen:
Richtlijnen autoparking - camping Sporta.pdf (345.8 KB)   

De 29 jarige Carlos Coloma (Wild Wolf Trek Pro Racing) en Anna Villar  zijn de winnaars van de geworden van de laatste manche van de Open de Espana mountain bike series in Navaluenga. Jose Maria Sanchez Ruiz  werd tweede en klopte David Lozano.

Anna Villar versloeg Sandra Santanyes en Rocio Gamonal bij de dames.

Met deze zege verzekerde  Anna Villar Coloma zich van de eindzege in de Spaanse reeks, Carlos Coloma won de serie voor  David Lozano.

Cannondale biker Marco Aurelio Fontana heeft de Adamello Bike in Vermiglio ( Val di DSole ) gewonnen  voor Gerhard Kerschbaumer en  Tony Longo.
Bij de dames ging Eva Lechner uit Zuid Tirool haar  Zwitserse teamgenote Nathalie Schneitter  vooraf.

Na zes manches zijn Marco Aurelio Fontana en  Daniela Veronesi   de winnaars van de Internazionali d’Italia XC 2011.  TX Active Bianchi  biker Gerhard Kerschbaumer won de reeks afgetekend bij de beloften.


heren :

1 Fontana Marco Aurelio Cannondale Factory Racing 01.44.30;
2 Kerschbaumer Gerhard Tx Active Bianchi 01.44.31;
3 Longo Tony Tx Active Bianchi 01.45.39;
4 Tiberi Andrea Torpado Surfing Shop 01.46.52;
5 Pettina' Nicholas Elettroveneta-Corratec 01.47.20;
6 Cominelli Cristian Tx Active Bianchi 01.47.35;
7 Fruet Martino Carraro Team - Trentino 01.47.48;
8 Chia Jaime Yesid Colombia 01.48.14;
9 Lamastra Giuseppe Elettroveneta-Corratec 01.48.23;
10 Corti Umberto Carlo Team Cbe Tecnoimpianti A.S.D. 01.48.56

dames
1 Lechner Eva Colnago Farbe Sudtirol 01.24.03;
2 Schneitter Nathalie Colnago Farbe Sudtirol 01.24.14;
3 Calvetti Serena Lissone Mtb Asd 01.29.11;
4 Veronesi Daniela Torpado Surfing Shop 01.31.55;
5 Schuster Cornelia Ssv Pichl Gsies Raiffeisen 01.35.51;
6 Pollinger Judith Infotre - Bi&Esse- Leecougan 01.40.14;