J.J. Abrams brengt met âSuper 8â ode aan zijn grootste filmheld.
Dat dikke jongetje met die camera, dat was ik, zegt regisseur J.J. Abrams (45), doelend op een van de personages uit zijn film Super 8.
J.J. Abrams: Al herken ik me ook in al zijn vrienden. In de verlegen Joe bijvoorbeeld, net zon onzekere eenling als ik vroeger. Of in Cary, die volkomen gefascineerd is door explosies. Ook ik knutselde op die leeftijd mn eigen rotjes in elkaar.(Lachend) Zo gauw de camera draaide, blies ik van alles op.
Scène uit 'Super 8'
Niemand minder dan Steven Spielberg vertrouwde erop dat de jonge filmamateur meer in zijn mars had.
J.J. Abrams: Op mn vijftiende werd ik gebeld door zijn assistente. Ze deed me een aanbod dat ik niet kon weigeren.
Kort daarvoor had Abrams met een vriend meegedaan aan een filmcompetitie voor amateurs in Los Angeles.
J.J. Abrams: We hadden er zelfs de krant gehaald. Naar aanleiding daarvan kregen we de vraag of wij Spielbergs oude 8 mm filmpjes wilden restaureren: de lijm van de lassen hield niet meer. Tot op de dag van vandaag begrijp ik niet hoe Steven dat aandurfde. Het was uniek materiaal, kopieën of negatieven waren er niet. Riskant om zon klus toe te vertrouwen aan een stel onbekende snotjongens. Ik heb hem destijds niet persoonlijk ontmoet, maar jaren later werd duidelijk dat Spielberg wel degelijk zélf achter het verzoek zat. Ik wíst gewoon dat mijn filmpjes bij jullie in goede handen zouden zijn, vertelde hij me. Mijn verbijstering is er nog altijd niet minder om.
Scène uit 'Super 8'
Abrams kreeg door de bijzondere opdracht een zeldzaam kijkje in de keuken, vertelde hij recent in Londen.
J.J. Abrams: Zeker in die tijd, toen dvd-extras nog toekomstmuziek waren. t Bood inzicht in het ontwikkelingsproces van mijn belangrijkste voorbeeld. Mijn hele leven lang is Spielberg mijn grootste filmheld geweest, met John Carpenter in zijn kielzog. Zijn films gaven me altijd het gevoel dat alles mogelijk was. Ook creëerde hij steeds weer een veilige plek om bang te zijn. Hoe spannend of eng een film ook werd, met Spielberg aan het roer wist je dat het goed zou komen. Terwijl we zijn vroege werk opnieuw monteerden, ontdekte ik dat hij als kind op precies dezelfde manier filmpjes maakte als wij deden. Veel beter natuurlijk, maar toch. Ik realiseerde me dat zelfs Steven veel had moeten leren voordat hij toppers als Close Encounters of the Third Kind of Jaws kon regisseren. Dat gaf me hoop.
J.J. Abrams op de set van 'Super 8'
Decennia later is J.J. Abrams een succesvol producent van tv-series als Lost en Fringe en heeft hij zich als speelfilmregisseur bewezen met Mission: Impossible III en een nieuwe start van Star Trek. Wanneer de basisgedachte voor Super 8 decennia later in zijn hoofd opborrelt, besluit hij vanwege hun gedeelde 8 mm-verleden zijn grote voorbeeld Spielberg als eerste te bellen.
J.J. Abrams: Ik heb met dat telefoontje zelfs contractbreuk gepleegd, omdat ik eigenlijk een deal heb met Paramount(grijnst). t Mooie was dat Steven onmiddellijk enthousiast reageerde en de film graag wilde produceren. Wel lag er op dat moment nog slechts een halfbakken idee op tafel over kinderen met een filmhobby. Wat ontbrak was een obstakel. Uitkomst bood een ander opzetje waar- mee ik al wat langer rondliep: een verhaal over een geheim treintransport vanuit Area 51, het gebied waar volgens de geruchten ooit een ufo zou zijn neergestort.
J.J. Abrams op de set van 'Super 8'
Die buitenaardse wending brengt Super 8 nóg meer op het terrein van Spielberg, wiens invloed toch al in elke scène voelbaar is.
J.J. Abrams: Als Steven niet zelf bij deze film betrokken zou zijn geweest, had ik daarin nooit zover durven gaan. Dat we onder de vlag van zijn eigen Amblin Films produceerden, gaf een enorme vrijheid. Tijdens de openingtitels komt E.T. voorbij fietsen: vervolgens is elke verwijzing naar zijn werk gelegiti- meerd.
Toch wilde de regisseur ook nadrukkelijk zijn eigen stempel drukken op de film.
J.J. Abrams: Super 8 heeft één been in het verleden en één been stevig in het heden. Ik wilde een brug slaan naar een opwindende tijd uit mijn eigen jeugd, zonder te zwelgen in nostalgie.
Horrible bosses speelt vanaf 17 augustus 2011 in de bioscopen.
Inhoud:Drie vrienden zijn allemaal redelijk gelukkig met hun leven. Ze hebben allemaal een leuke vriendin, leuke woning en een betalende baan. Ze gaan echter elke dag wel met tegenzin naar hun werk toe omdat ze vreselijk behandeld worden door hun superieuren. Na een avondje stappen besluiten ze een plan te bedenken om hun bazen te vermoorden, die in de weg staan van hun gelukkige bestaan.
Regie: Seth Gordon Cast: Kevin Spacey, Jennifer Aniston... Genre: Komedie Duur: 98 minuten
Captain America: The First Avenger speelt vanaf 17 augustus 2011 in de bioscopen.
Inhoud:Steve Rogers(rol van Chris Evans) werkt mee aan een wetenschappelijk experiment, waardoor hij verandert in een supersoldaat: Captain America. Samen met Bucky Barnes(rol van Sebastian Stan) en Peggy Carter (rol van Hayley Atwell) gaat hij de strijd aan tegen de zogenaamde Hydra-organisatie, die geleid wordt door de meedogenloze Red Skull (rol van Hugo Weaving).
Regie: Joe Johnston Cast: Chris Evans, Tommy Lee Jones Genre: Actie Duur: 117 minuten
Chris Evans over zijn titelrol in 'Captain America: The First Avenger'.
In Captain America: The First Avenger trekt acteur Chris Evans(Fantastic Four) het pak aan van de moedige Amerikaanse superheld met het onverwoestbare schild. Zijn personage Steve Rogers begint in de jaren veertig zijn dienstplicht als een nietig mannetje. Wanneer hij zich beschikbaar stelt voor een wetenschappelijk experiment, verandert hij in een spierbundel die de wereld ten tijde van de Tweede Wereldoorlog moet zien te redden van een duister kwaad. Een gesprek met Chris Evans over de hoofdrol in deze bigbudget actiefilm van Marvel:
Chris, wat trok jou aan in het personage van Steve Rogers? Chris Evans: Steve is een gast die een moeilijk leven achter de rug heeft. Hij verloor zijn ouders op jonge leeftijd en kampt met fysieke tekortkomingen. Dit soort dingen kan iemand erg onzeker maken en bepaalde afweermechanismes opbouwen. Wanneer je ouder wordt, is het moeilijk te bepalen welke persoon je van nature bent, of wie je door de omstandigheden bent geworden. Maar ondanks alle tegenslagen heeft Steve er altijd voor gekozen om een goed mens te zijn. En dat vind ik geweldig. Het is al moeilijk genoeg om het goede te doen wanneer het je alle- maal voor de wind gaat, laat staan als alles tegen zit. Als ik toch zes films lang aan één rol vast- zit, laat het dan deze zijn.
Je had nogal je bedenkingen voordat je de rol accepteerde. Was dat omdat je al eerder een superheld gespeeld had in Fantastic Four? Chris Evans: Nee, de reden was dat ik niet zo goed kan omgaan met roem. Het is niet altijd zo fijn om beroemd te zijn. Probeer het maar eens voor zes maanden, zelfs dan zul je genoeg dagen hebben dat je liever weer onbekend zou willen zijn. In tien jaar tijd heb ik behoorlijk wat films gemaakt en een leuk leven geleid, zonder dat ik een 'filmster' ben geworden. Ik bezoek een honk- balwedstrijd zonder dat mensen me lastig vallen. Ik ga naar de supermarkt zonder achtervolgd te worden. Door deze rol zou dat allemaal kunnen veranderen en dat vind ik doodeng. Het is een grote verplichting om een optie aan te nemen op zes films, die ze over tien jaar uit kunnen spreiden. Wat gebeurt er als ik geen zin meer heb in acteren? Als ik wil verhuizen naar India? Of als ik de liefde van mijn leven ontmoet, ga trouwen en dan met tien kinderen op een boerderij wil wonen? Niemand kan voorspellen wat je over tien jaar wil.
Dus dan hangt het van het salarisstrookje af... Chris Evans: Ja, dat zou je denken. En dat hebben ook veel mensen gezegd. Maar geld maakt niet gelukkig. Ik bedoel, ik heb al een goed leven. Ik hoef geen eigen vliegtuig of een groot land- huis. Wat moet je met al het geld van de wereld als je niet eens je huis uit kan? Als dit om één film zou gaan, was het niet zo'n probleem. Als één kassucces me boven het hoofd groeit, kun je altijd nog verdwijnen en je tien jaar op de achtergrond houden. Met Captain America kan dat niet. Als dit een hit wordt, moet je na zes maanden weer aan de bak. Dat vond ik een dood- eng idee, dus bleef ik nee zeggen.
Wat heeft je uiteindelijk doen besluiten om toch ja te zeggen? Chris Evans: Ik had het erover met een paar goede vrienden uit L.A. en die zeiden: "Chris, je moet niet weigeren omdat je bang bent. Je krijgt vaker spijt van de beslissingen die je niet hebt gemaakt, dan van beslissingen die je wel hebt gemaakt. Het is te gemakkelijk om nee te zeggen. Je moet het doen!" Dus toen begon ik te twijfelen en uiteindelijk ben ik in het diepe gesprongen. En nu probeer ik niet meer achterom te kijken. We zullen wel zien. Misschien zit ik over tien jaar in het gekkenhuis (lacht).
JJ Feild en Chris Evans in 'Captain America: The First Avenger'.
Ben je nu wel blij met de keuze? Chris Evans: Captain America is een goede film geworden. Ik heb in heel wat producties ge- speeld waarvan je later niet kan geloven dat je eraan mee hebt gewerkt. Je zou bijna je geld terug willen geven als ze je daarmee uit de film konden halen. Bij deze heb ik dat niet.
Hebben die vorige keuzes je voorzichtiger gemaakt? Chris Evans: Het blijft lastig om de juiste keuze te maken op basis van het scenario. Ik heb aan films meegewerkt die een geweldig script hadden, maar die uiteindelijk niet geslaagd zijn. In feite komt het neer op het vertrouwen dat je een regisseur geeft. Als je dezelfde filmopnames aan tien verschillende regisseurs zou geven, krijg je uiteindelijk tien verschillende films. Dus het gaat er- om dat je iemand treft die precies weet wat wel en wat niet goed werkt. Iemand die weet met welke snelheid en ritme je het verhaal overbrengt aan het publiek. Er komt veel meer bij kijken dan weten waar de camera hoort te staan of hoe je dingen laat exploderen. Het gaat om het vertellen van een verhaal en dat is zo lastig dat je de controle gemakkelijk kunt verliezen.
De superhelden van Marvel kampen altijd een intern conflict. Spider-Man moet omgaan met zijn schuldgevoel, de arrogante Thor leert nederig te zijn... En hoe zit dat met Captain America? Chris Evans: Dat is inderdaad de vraag. Toen ik het script las, miste ik zijn interne strijd. Hij begint als een prima kerel en eindigt als een prima kerel. De spieren die hij krijgt, veranderen zijn persoonlijkheid niet. Steve blijft de waarde zien van wat hij gekregen heeft. Hij doet wat goed is: als iemand de wet overtreedt, neemt Captain America hem gevangen, hij schiet hem niet dood. Eerlijk gezegd heeft hij geen grote gebreken en ik was bang dat het daardoor een beetje een mat verhaal zou worden. Maar dat is gelukkig zeker niet het geval. Ik wil niet te veel verraden, maar er komt een punt dat het kwaad hem persoonlijk raakt. Op dat moment moet hij bedenken waarom hij de superkrachten heeft gekregen en hoe hij ze moet gebruiken.
Kirsten Dunst schittert in Lars Von Triers 'Melancholia'.
Lars Von Trier schreef 'Melancholia' voor Penélope Cruz. Gelukkig moest die een piratenfilm maken: Kirsten Dunst nam de rol van depressieve bruid over en werd daarvoor in Cannes uit- geroepen tot de beste actrice.
Kirsten Dunsts bleke huid weerkaatst de brandende middagzon van Cannes. Maar de actrice, die een paar jaar heeft geworsteld met depressie en tijdens een woelige affaire met Johnny Borrell van Razorlight regelmatig dronken door Londen zwalpte, ziet er gezond en gelukkig uit. Een paar weken na dit interview loopt ze op Rock Werchter, waar haar nieuwe lief Jason Boesel drumt bij Bright Eyes.
Ook in haar werk gaat alles prima. Dunst is op haar 29ste al een ancien: op haar veertiende stal ze de show van Tom Cruise en Brad Pitt in Interview with a vampire, op haar zeventiende intrigeerde ze in The virgin suicides, op haar twintigste stond ze in de eerste van drie Spider- Man-films. Ze werkt graag met auteurs als Sofia Coppola; in Cannes speelt ze in Melancholia van Lars Von Trier. En al is niet iedereen even enthousiast over die film, iedereen voorspelt dat Dunst de Palm voor de beste actrice zal winnen, wat ze even later ook doet.
Maar eerst is er nog een persconferentie, waarin Von Trier zichzelf een nazi noemt en een storm van jewelste veroorzaakt. Bij aankomst voor het interview, blijken tientallen journalisten van boulevardbladen te zijn opgedaagd. Drie vragen gunt Dunst hen over Het Schandaal, vragen die ze intelligent en genereus beantwoordt. Dan grijpt ze lachend in. 'Gaan we ook nog over iets anders praten? Ik vind dat we een mooie film gemaakt hebben!'
De schandaalcollega's hebben opeens allemaal andere afspraken en even later kan er gepraat worden over Melancholia. Daarin speelt Dunst een melancholieke bruid. Haar zus (rol van Charlotte Gainsbourg) houdt haar op de been tijdens een rampzalig trouwfeest, maar die ratio- nele vrouw wordt dan weer doodsbang als de planeet Melancholia op de aarde afstevent. Naar- mate dat natuurfenomeen slechter lijkt af te lopen, is het de labiele zus die iedereen troost.
Lars Von Trier zegt dat jullie lang hebben gepraat over jullie eigen ervaringen met de- pressie. Heeft dat geholpen bij het maken van de film? Kirsten Dunst: Niet echt, want ik denk dat iedereen zijn depressie anders ervaart. Mij verbijsterde het dat Lars die hele ervaring kan gebruiken om films mee te maken - de meesten verdrukken hun herinneringen aan hun depressie liever. Een depressief personage is ook geen dank- bare keuze voor een film, omdat depressieve mensen niet veel ageren of reageren. Om het lomp te zeggen: ze doen en voelen niet veel. Vertaal dat maar naar een film.
Dat klinkt alsof het een pijnlijke film was om te maken? Kirsten Dunst: Het was de meest bevrijdende ervaring in mijn leven. Lars weet in zijn hoofd precies wat hij wil, maar hij legt dat niet op aan zijn acteurs. We repeteerden zelfs niet, hij liet ons spelen terwijl de camera rolde, soms wel een kwartier lang. Maar hij is zo scherpzinnig met acteurs: de kleinste nuances in je emoties merkt hij op en soms vraagt hij je dan om verder te gaan in een bepaalde richting. Er wordt nooit geroepen op zijn sets. Voor mij werkt het remmend als de sfeer agressief en stressy is: ik kan me dan niet blootgeven. Als ik ooit een film regisseer, hoop ik dat ik werk zoals hij.
Maar u hebt toch al twee kortfilms geregisseerd, waarvan een met Juno Temple en Lukas Haas? Kirsten Dunst: Het zit zo: het vrouwenblad Glamourmoedigt actrices aan om ook achter de camera te werken. Zij nemen dan de praktische organisatie op zich en leggen de contacten met acteurs. Dat is goed, want er komt zoveel bij regisseren kijken. Het was leerrijk, maar ik heb besloten dat ik er nog niet aan toe ben.
U trouwt in deze film met Alexander Skarsgård ... Kirsten Dunst: ... en toch ben ik nog depressief, hoe onwaarschijnlijk is dat? (lacht)Alexander is een echte lolbroek, wat niet strookt met zijn imago van koele knapperd. Hij is zo'n knappe man dat zelfs Lars even uit zijn lood was. (lacht)Alexander trok zijn hemd uit in de slaapkamerscène. Onmiddellijk liet Lars de camera stoppen: 'Nee, neeneenee! Hou dat hemd maar aan, trek eerst je broek uit en hou vooral je sokken aan. Als je zo knap bent, leid je de aandacht af van mijn film!
Alexander Skarsgard en Kirsten Dunst in Melancholia
In de trailer is de scène te zien waarin u 's nachts naakt baadt in het schijnsel van Melancholia. Kirsten Dunst: Ik had geen problemen om mijn kleren uit te trekken, die scène is nodig om de relatie tussen Justine en Melancholia te visualiseren. Maar het was bar koud en er zaten duizenden muggen in dat Deense bos. Ik troostte me maar met de gedachte dat het een prachtige scène zou worden, en dat is het ook.
Lars vreest dat veel Hollywoodacteurs nu niet meer met hem zullen willen werken. Kirsten Dunst: Dat zal toch niet gebeuren. Ik wil meteen aan een nieuwe film met hem beginnen. Maar niet die pornofilm waar hij aan denkt(lacht).
Maar u hebt dan ook een vrij 'Europees' imago, omdat u graag met mensen als Lars Von Trier en Sofia Coppola werkt. Kirsten Dunst: Ik beschouw mezelf ook als Europese. Ik heb nog steeds mijn Duitse paspoort. Dat is leuk als je hier in Nice landt, de eindeloze rij Amerikanen ziet wachten aan de douane en zelf gewoon door kunt lopen. Ik ga nog regelmatig naar Duitsland. In februari heb ik mijn groot- vader in Hamburg bezocht. (trots)Zonder dat één paparazzo het heeft geweten. Het kan dus wel degelijk, leven zonder die negatieve aandacht.
'Melancholia' speelt sinds vandaag in de bioscopen.
Acteur Andy Serkis is King Kong, Gollum en kapitein Haddock: 'Niemand herkent mij'.
U kent Andy Serkis zeker, maar of u hem ook zou herkennen? De man die Gollum was in The lord of the rings', nu Caesar speelt in Rise of the planet of the apes' en straks Haddock in Kuifje' ligt er niet wakker van.
Alwéér een aap? Andy Serkis: Alsof het twee keer dezelfde rol is(grijst). King Kong, dat was een eenzaat, een oude bokser die een paar keer te veel slaag heeft gekregen. Enfin, dat is Kong voor mij, een andere acteur zou hem anders spelen.
Andy Serkis
En Caesar uit Rise of the Planet of the Apes is een kruising tussen Frankenstein en Ché Guevara? Andy Serkis: Dat komt aardig in de buurt. In het begin van de film is hij zelfs een soort weesje uit Dickens: gered uit een labo, opgevoed in een liefdevolle adoptiefamilie. Zijn puberteit is verwarrend: wat is hij nu, mens of chimpansee? En als hij dan zijn eigen soort ontmoet, weet hij totaal niet hoe hij met hen om moet gaan. Het zijn ook allemaal beschadigde dieren: het apenasiel lijkt wel One flew over the cuckoo's nest, met apen uit circussen, labo's of villa's van rijke mensen die hun huisdier beu zijn.
Andy Serkis als Gollum in Lord of the Rings
Drie films lang speelde Andy Serkis Gollum in The lord of the rings, nu speelt hij Caesar in de film die verklaart hoe de apen uit Planet of the apeszo slim werden. En straks kapitein Haddock in Kuifje, alweer onherkenbaar.
Andy Serkis: Journalisten vragen altijd of ik het niet erg vind dat ik nooit herkend word op straat. Terwijl ik dat net zo fantastisch vind aan performance capture. Ik vind dat ik geslaagd ben in mijn werk als ik volledig opga in een rol. Herkend worden is maar een neveneffect van mijn werk, en niet eens het leukste.
Andy Serkis als Captain Haddock in 'The Adventures of Tintin: The Secret of the Unicorn
Geen enkele acteur heeft meer ervaring dan Serkis met performance capture, waarbij de acteur een pak aantrekt met rasterpunten, waarop de computer achteraf het uiterlijk van het personage tekent'. Niemand wist hoe het werkte, toen hij begon aan Gollum.
Andy Serkis: Mijn agent belde: Ze maken een animatiefilm in Nieuw-Zeeland die Lord of the rings heet en ze hebben een stem nodig voor een ventje. Wil je dat doen? Het is drie weken werk.'
Uiteindelijk werkte je twee jaar lang in Nieuw-Zeeland? Andy Serkis: Peter legde meteen uit dat het geen stemwerk was, dat ik op de set mee zou acteren, omdat de andere acteurs anders een personage moesten verzinnen dat ze niet zagen.
Maar wanneer kon je je er zelf iets bij voorstellen? Andy Serkis: Toen ik dat motion capture-pak voor de eerste keer aantrok. Ik kreeg een speciale bril, hief mijn hand en zag op het scherm het klauwtje van Gollum omhoog gaan. Het was een revelatie, want het is alsof je poppenspeler en marionet bent tegelijk.
Scène uit Rise of the Planet of the Apes
Het lijkt me vreselijk lastig om te spelen. Andy Serkis: Helemaal niet! De techniek is zo gevoelig: als ik even met mijn ogen knipper, zie je het. Met zo'n rubberen apenmasker zou ik vreselijk aan overacting moeten doen om door die filter' heen te raken. Performance capture is het echte acteren: je hebt zelfs geen kostuum. Trouwens, als de regisseur klaar is met zijn montage, vertonen ze de film zonder speciale effecten aan een testpubliek. Dat ziet ons dus apen spelen in een soort catsuits. En de technologie wordt steeds beter: voor King Kongspeelden Naomi Watts en ik nog vaak voor zo'n groen scherm, in deze film trokken we gewoon het woud in.
Hij baseerde zich op een levend voorbeeld: de chimpansee Oliver, die in de jaren '60 in Zaïre werd gevangen. Oliver liep rechtop en was een bijzonder slimme aap die snel ge- barentaal leerde. In Rise of the Planet of the Apesgroeit Caesar uit tot een leider van de apen. Een groot verschil met de volgende rol van Serkis, die van kapitein Haddock in Kuifje.
Andy Serkis: Caesar wil niet leiden met macht, dus hij moet de apen één voor één aan zijn kant krijgen. Hij doet het door te tonen, wat ze te winnen hebben bij samenwerking, het is de enige manier, ze kunnen niet praten. Maar het was een hele opluchting om Kuifjete doen: Haddock houdt niet op met praten en schelden, hij is een echt viswijf.Weet je, mensen spreken over performance capture alsof het een genre is, maar het is niet meer dan een middel om de film te maken. Als je niet goed acteert, kunnen ze dat echt niet corrigeren in de speciale effecten. Journalisten schrijven nooit eens Andy Serkis speelt Caesar'. Het is altijd: heeft zijn lichaam geleend aan', met gelaatsuitdrukkingen van', ... Dat ergert me verschrikkelijk. Ik spéélde Gollum, en nu Caesar. Ze denken nu zelfs aan een nieuwe categorie Oscars voor dit soort films zijn ze belazerd? Het is doodgewoon acteren, zoals we al eeuwen doen.
Vannacht heeft de Belgische film 'Rundskop' de 'New Flesh Award for Best First
Feature Film' in de wacht gesleept op de 15de editie van het Filmfestival in
Montréal. 'Rundskop' is het speelfilmdebuut van Michaël R. Roskam.
Het Fantasia Film Festival ontstond in 1996 en groeide de voorbije jaren uit
tot een populair en uniek festival in Noord-Amerika.
Vorig weekend won de film nog de hoofdprijs op het Kroatische Motovun Film
Festival. De film werd in Motovun bekroond vanwege "de krachtige exploratie van
de breuk tussen mens en natuur die op een levendige en metaforische manier wordt
uitgewerkt met een prachtige performance van stijgende kwetsbaarheid door
hoofdrolspeler Matthias Schoenaerts".
Na zes maanden en bijna 500.000 bezoekers, loopt 'Rundskop' nog steeds in
enkele zalen bij ons.
Apen winnen strijd om de box office van de Smurfen.
Box Office USA - Met een behoorlijke opbrengst van 54 miljoen dollar, is Rise of the Planet of the Apes de nieuwe nummer een in de Amerikaanse bioscopen. De Smurfen en Cowboys & Aliens, die vorige week een nek-aan-nek race om de eerste positie voerden, zijn door de opstandige apen teruggedrongen naar nummer twee en drie.
De komedie The Change-Up wist niet verder te komen dan nummer vier. Opnieuw een tegenvaller voor hoofdrolspeler Ryan Reynolds, die een paar weken terug met de peperdure superheldenfilm Green Lantern een behoorlijke flop te pakken had in de VS.
Film top 10 USA
1) Rise of the Planet of the Apes 2) The Smurfs 3) Cowboys & Aliens 4) The Change-Up 5) Captain America: The First Avenger 6) Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 2 7) Crazy, Stupid, Love 8) Friends with benefits 9) Horrible bosses 10) Transformers: Dark of the Moon
Vanaf 14 september 2011 speelt 'Friends With Benefits' in de bioscoopzalen, een romantische komedie, met in de hoofdrollen Justin Timberlake en Mila Kunis.
Inhoud: Een jonge vrouwelijke headhunter(rol van Mila Kunis) in New York overtuigt een mogelijke kandidaat (rol van Justin Timberlake) om een job te aanvaarden in de Big Apple. Ondanks het feit dat ze zich tot elkaar aangetrokken voelen, beseffen ze allebei dat de andere alles heeft waarvan ze het liefst zo hard mogelijk willen wegrennen in een relatie. Ze beslissen te zien wat er gebeurt als ze alle emoties uitschakelen en het strikt fysiek houden.
Justin Timberlake en Mila Kunis hadden over de opnames van de film het volgende te vertellen:
