Nu reeds een tijdje geleden heb ik de BMW GS verkocht en terug op zoek gegaan naar een Harley ..... heb er altijd spijt van gehad dat ik de road king had verkocht. Op een gegeven moment toch eens met een Yamaha midnightstar een proefritje gemaakt en was toen onmiddelijk verkocht. De voorkeur voor deze motoren (cruisers) : zalig om rustig mee te rijden (want snel rijden mag en kan je toch bijna nergens meer, en na een monsterboete ben ik wel geleerd. Om mezelf uit te leven heb ik de monster, en mijn vriendin kreeg pijn in haar "poepke" op de BMW. Deze Yam is voorzien van een mustang zadel en dat zit toch wel lekker !!! Zelf heb ik er een scherm opgezet (want ik wil er dit jaar nog een weekje mee naar Hongarije (of Italië, daar ben ik nog niet uit) en zo'n scherm is dan toch wel comfortabel (alhoewel het geen zicht is)), en valbeugels en highwaysteps geïnstalleerd (dan kan ik m'n beentjes eens strekken onderweg). Voor deze onderdelen ben ik bij Motorweelde terecht gekomen... prima zaak trouwens !
Deze keer binnen Roemenië gebleven , maar zo veel mogelijk offroad gereden. Wat uiteindelijk zeer goed gelukt is geweest. Ik ben onderweg wel ziek geweest (2 tal dagen beetje koorts en grieperig). Maar toch geslaagde reis geweest. Ook zijn we dit jaar nogal wat vroeger op het jaar geweest (van 29 april tem 15 mei). Eerst gevreesd voor slecht weer, maar uiteindelijk maar 2 dagen regen gehad. andere dagen zeer mooi weer met aangename temperaturen en enkele dag rond de 30°C. Toen wij terug thuis waren begon de oost europa rally ( die in een stukje van Roemenië rijden, waar wij ook geweest zijn) en die hebben alle dagen regen gehad !! De reden om vroeger te gaan was omdat ik nogal wat last heb van de warmte tijdens intensief offroaden..... aangezien ik toch samen met Stan de reis organiseerde, hadden wij het voor het zeggen LOL
In 2008 zijn we door Slowakije naar Ukraïne gereden. Een aantal jaren geleden ook al eens geweest en was toch wel een leuke ervaring. Deze keer zijn we tot aan Tjernobyl gereden , daar mochten we natuurlijk niet binnen (of je moest 300 betalen en een hele burocratische weg afleggen, wat wil zeggen nog meer betalen). Dus helemaal naar het zuiden gereden om dan via Transnistrië naar Moldova door te rijden. Daarna via Roemnië terug huiswaarts. Voormalige sovjet landen blijven toch wel leuk en meer avonturistisch, alleen al om het feit dat ze daar enkel Russisch praten en wij dus niet. Altijd weer lachen als je ergens wil eten of slapen. Ook wordt je al motorrijder natuurlijk regelmatig door de politie staande gehouden die je geld willen aftroggelen voor zogezegd een verkeersovertreding. Volharden in de domheid is dan de boodschap !!
final part. In 2007 zijn we dus binnen Roemenië gebleven. Veel offroad gereden, en bijna de gehele reis een hittegolf gehad. Elke dag +35°C en enkele dagen zelfs +40°C pffff Veel te warm voor Dirk. Ik moest ongeveer 8 ltr vocht drinken .. 1 dag te weining water bij gehad en geen mogelijkheid gehad om water bij te tanken omdat we heel de namiddag geen mens en geen dorp waren tegengekomen. We zaten dus in de middle of nergens en bijgevolg was het terein vrij zwaar. 's Avonds heb ik het geweten dat ik niet genoeg gedronken had.... Dirk (ikke dus) ben toen bijna bewusteloos gevallen toen ik aan een hotel aankwam.... het eerste het beste was dus goed voor mij , LOL
na de reis staat de monster er zo bij ..... voor onderhoud natuurlijk. De veervoorspanning is stuk gegaan onderweg, maar word door HK onder garantie hersteld. 'k Moet enkel nog efkes wachten vooraleer ik de demper terug binnen krijg.
tijdens de bouw van mijn monster heb ik natuurlijk niet stilgezeten, wat betreft motortochtjes. Om te kunnen offroadrijden had ik een KTM 525 gekocht met schade, hersteld ... offroad ritjes op zondag meegereden en toen de monster bijna klaar was weer verkocht. Ook qua reizen kon ik niet stil blijven zitten natuurlijk. In 2007 ben ik met mijn vaste reispartner Stan op de BMW gs adventure gaan offroad rijden in Roemenië als ook de transilvania route gereden (hoogste bergtop van Roemenië en enkel in de zomer geopend ) Hier bleek dat de GS toch niet echt geschikt is voor het echte offroad werk....... ondanks de aanpassingen die ik had gedaan (veerweg vergroot ed )
Dit jaar ben ik weer met Stan op reis geweest, ditmaal een offroad reis zoals 2007, maar andere wegen en paden. Ook zijn er dit jaar 2 leden van de transalpclub meegereden. Ik had al meer de vraag gekregen van mensen of ze niet mee konden reizen. Dit omdat Roemenië toch een vrij onbekend iets is voor de meeste en daarom er een beetje schrik van hebben om de reis te ondernemen. Maw dit jaar hebben we dus met z'n 4 gereden. Weer nieuwe streken verkend, maar nu heb ik héél Roemenië wel bijna gehad. Daarom ga ik volgend jaar waarschijnlijk Belarus verkennen !!!!!
eindelijk is mijn motorke klaar. In de wintervan 2008 in samenwerking met Wesley Michielsen van Motorfun in Meerle de motor af te werken. Veel werk wat uitgevoerd was door pharaobike is dan ook terug afgebroken en opnieuw opgebouwd, omdat het niet deugde. Sinds maart 2009 rijd ik er mee rond en heb ondertussen een trip naar (en terug) roemenië offroad mee ondernomen.
Mensen die ik speciaal wil bedanken om dit project tot stand te brengen zijn :
Motorfun uit Meerle ( opbouw en afwerking + motorbanden ) Honda Vermeeren uit Wuustwezel (tuning carburatoren, toelevering van materialen en straffe verhalen ! ) Verheyen Motors uit Meer ( advies en nog meer straffe verhalen ) HK suspension uit Tiel (Nederland)... voor de voortreffelijke service en het meedenken aan een zeer schappelijke prijs uiteindelijk ! Thiel motoren uit Römerberg (Duitsland) (motortuning en advies voor luchtfilterbehuizing een carburatoren)
Het off-road rijden begint steeds beter en beter te gaan en dan komt mijn alpje toch wat te kort. Het frame en het kuipwerk is niet stevig genoeg. Ook begin ik power tekort te komen.... daarom heb ik na het bezoek bij African Queens besloten om een rallye forte te gaan bouwen. Laatst heb ik een africa twin RD04 uit 1992 op de kop kunnen tikken die ik als donor motor ga gebruiken. Tegen eind juni moet ie klaar zijn buiten de motortuning. Omdat het tunen 5 weken kan duren én omdat ik voor de ombouw veel onderdelen van de alp ga gebruiken (vering, uitlaat) én omdat ik in juli vertrek naar Roemenië gaat de motortuning (tot 890cc waarschijnlijk) pas in augustus/september gebeuren. Alle kuipwerk van deze twin alsook zadel, cockpit, uitlaat, tank ed staan trouwens te koop...
Het volgende dat ik nog in elkaar moet knutselen is een klein en licht steuntje dat ik zowel onder de achterbrug kan plaatsen als onder de voorvork, om zo mijn wielen te kunnen demonteren als ik lek rijd. Dat is voor één van de volgende weken.
Omdat de GPS op het stuur, met tanktas, heel moeilijk afleesbaar is tijdens het reizen heb ik deze verplaatst naar de cockpit. Ik heb het wel zo gemaakt dat ik deze nog steeds in +/- 30 min naar montage op het stuur kan verplaatsen. Dit kan nodig zijn tijdens de zwaardere offroad ritten waar soms toch vrij hoge snelheden gehaald kunnen worden en op het stuur staat de GPSdan toch steviger. Op reis gaat het off-roaden er toch iets rustiger aan toe omdat we in het achterhoofd toch rekening moeten houden met het feit dat we, soms vrij ver, van huis zijn.
in juli vertrekken we weer richting Oos-Europa. Deze keer gaan we veel in Roemenië blijven om daar zoveel mogelijk off-road te rijden/reizen. Op de foto de grove route. We plannen trouwens nooit een vaste route vooraf, en leggen ook niks vast. De avond van te voren maken we steeds een planning voor de volgende dag, en zelfs deze planning houden we dan maar grofweg aan.
De grens met Duitsland, het einde van onze reis is in zicht. We zijn nog door Duitsland terug naar huis gereden , maar dat doen we volgende keer zeker niet meer. Zo geweldig saai....... volgende keer terug met de trein tot in Dusseldorf, zeker weten. Toen ik eenmaal thuis was heb ik nog verschillende dagen met een zeer vreemd gevoel rondgelopen (achteraf bleek dat Stan dit ook had). Ik denk dat het heimwee naar het reizen was. Ik vond het verschrikkelijk dat ik niet meer kon motorrijden, de weg zoeken, vreemde gebaren maken om de weg en/of slaapplaats te zoeken...... Na een kleine week ging het echter terug beter, maar nog niet veel later waren de plannen al gesmeed om een gelijkaardige tocht te doen !
Toen we vlak voor de duitse grens een slaapplaats aan't zoeken waren kwamen we een groepje duitse motorrijders tegen die ons uitnodigden op een soort treffen daar vlak in de buurt. Er werd ons een leuke avond met worst en bier aangeboden, wat wie niet konden afslaan natuurlijk. En we hebben het geweten....
Tjechië is een héél mooi land met prachtige steden, maar toen in september waren ze in heel het land aan zowat alle wegen het werken wat tot ergelijke files leed.
Door de massa mensen die er rondlopen , dikwijls in groepen en met gids, krijg je een jammerlijk gevoel dat je rondloopt in een soort van attractiepark. Soms lijkt het respect voor de plaats en wat er is gebeurd een beetje zoek.....
Deze supervriendelijke mensen konden echter geen engels en dochterlief moest mee buitenkomen om te kunnen comuniseren. Nadat de koffer hersteld was (volledig kostenloos trouwens) werden we nog uitgenodigd om te blijven eten, wat we jammer genoeg moesten weigeren omdat we toch onder enige tuidsdruk stonden om terug op tijd thuis te geraken. We gaan wel proberen om dit jaar, als we terug naar Oekraïne rijden, deze mensen terug te bezoeken.
De koffer werd volledig gedemonteerd en vakkundig rechtgeklopt. Ze zijn er ongeveer dik 2 uur mee bezig geweest om de koffer te herstellen. Maar nadien was ze beter dan nieuw !!!!
Terug naar de bewoonde wereld dus..... aan een kiosk zijn we gestopt om de koffer op te lappen. Daar gebaarde een vriendelijke man ons om mee te komen. Hij kende iemand die de koffer wel kon herstellen.
Op de foto niet heel goed zichtbaar, maar de alu koffer was serieus beschadigd en zo konden we niet verder. Het deksel kon niet meer dicht en de bodem viel er onderuit.
We wilden nog eens een stuk afsnijden via een onverhard pad, maar deze keer liep het enigzins fout. Een klein laagje modder ( van klei) deed mijn voorband vollopen en ik gleed met mijn voorwiel onderuit, gelukkig aan een matige snelheid (ik had al door dat het glad was). Het was echter zo glad dat Stan, toen ie zijn motor wou omdraaien, met zijn voeten uitgleed en ook met motor tegen de vlakte ging.
eenmaal onderweg merk je toch al snel dat de wegen hier veel beter zijn (wat wij eigenlijk niet zo prettig vonden, hehe ). Toch nog meer dan genoeg off-road stukken te vinden hoor...
Een Immens lange rij mensen te voet, opgeloten in een soort kooi, staan te wachten om "fort europa" binnen te geraken. Vele worden dan ook uiteindelijk terug gestuurd. Voor de rest zeer strenge controles hier, op sigaretten, brandstoffen ed.... Wij mochten de rij auto's grotendeels voorbij rijden van de militairen om zo vooraan aan de schuiven, toch hebben we hier nog enkele uren staan wachten vooraleer de +/-10 auto's voor ons gecontroleerd waren.
enkele beelden uit Oekraïne, langs de weg. Persoonlijk vonde wij dit, samen met Roemenië, de mooiste landen die we gepasseerd zijn Trouwens de route was als volgt: België, Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Hongarije, Roemenië, Oekraïne, Polen, Tjechië, Duitsland, Nederland en terug naar België
Stan had zijn jas thuis ingespoten met één of ander wondermiddel wat de jas perfect waterdicht kon maken. Wonderwel bleek dit perfect te werken!!! Maar de jas was dan ook niet ademend meer, tja en dan is je jas na een dagje zwaar offroad zeiknat langs de binnenkant. Gelukkig hebben ze in de hotels haardrogers om de jas te drogen 's avonds (eenmaal terug thuis moet de jas wel dringend in de wasmachine !! )
Wel effe de weg proberen te zoeken, want we staan hier een beetje in the middle of nowere..... geen probleem, blijven rijden dan kom je toch wel weer ergens terecht.
Zonder veel problemen over de grens geraakt, eerst nog wat gek geld gaan wisselen. Het zou echter snel op zijn.... langs de verharde wegen blijkt heel het land bebouwde kom te zijn en daar mag je dus maar 60km/h. Ook als dit een dubbel rijvak is, geen verkeer en geen huizen..... tja. Vanaf morgen dan maar off road, daar mocht je volgens de politie zo hard je maar wou (of kon ! )
Hij woont net buiten de dorpskern, op een bergflank met zicht op de vallei ! (waar trouwens in de 2de wereldoorlog nog één of andere slag heeft plaatsgevonden)
Tja, paard en kar kom je hier nog veel tegen. Hoe verder naar het noord-oosten hoe meer je ze ziet. Voor velen daar het enige transportmiddel dat ze kunnen betalen. Mijn vriendin is trouwens van Iasi, een grote stad vlak bij Moldavië, en toen ze zag dat wij hier paardenvlees aten moest ze toch even schrikken... dit maar om aan te tonen dat de mensen daar veel belang hechten een hun paard (en kar).
Eerste vriendelijke Hongaar komen we tegen een 10-tal km's voor de Roemeense grens. We mogen er zelfs gratis van camperen ! Achter ons enkele bejaarde Italianen die met de camper vanuit Roemenië terug kwamen..... ze klaagden kommer en kwel over de slechte wegen.... maar daarom gingen wij nou net naar het voormalige Oostblok !! Op de voorgrond een Brit die met zijn vriendin achterop op een week tijd reeds 3500km had gereden... en ze gingen nog ongeveer een maand blijven rijden
Een camping vinden die open is in september is blijbaar ook niet vanzelfsprekend. Bij de meeste kreeg je te horen dat ze open zijn tot eind augustus en that's it.... daarom hebben we toch bijna een uur moeten zoeken naar een camping die open was. Tijdens het zoeken en vragen naar de campings bleek dat de Hongaren daar ongelooflijk schuchter waren.... ze gingen gewoon lopen van ons als we op ze afstapten om de weg te vragen. Uiteindelijk hebben we iemand bijna klemgereden om de weg te vragen en zijn we op deze piepkleine camping beland.
Hongarije hebben we doorkruist langs de noorkant vh Ballatonmeer. Volgens vele die reeds in Hongarije waren geweest een geweldig mooie streek..... wij vonden er geen f*ck aan !
Motor op de trein rijden was wel bangelijk, boven mijn ruitje was nog 10cm plaats, dus met kin op de tanktas en 1 oog naast mijn ondoorzichtig ruitje door de wagon.
Eerst Stan nog oppikken in Tilburg. Hem heb ik dus via de transalpclub leren kennen en als snel bleek dat we ivm de reis dezelfde ideën koesterden. Daarom ook met een gerust hart kunnen vertrekken.
Na een paar minuten zat de eerste motor al vast. De foto hier, is echter al de 2de valpartij..... het lag wel degelijk aan de verkeerde banden ipv aan de bestuurder.........
Voor de Nederlandse vrienden:" ritje in mijn achtertuin" Op 28 januari verzamelplaats voor mijn deur. Na het slecht weer van de laatste dagen/weken zullen we weer véél water onderweg moet trotseren.
samenkomst om 8h (dacht ik nog te herineren). In ieder geval ben ik toen om 7.15h moeten vertrekken en het wass toen best koud om nog 1h over de snelweg te rijden. Maar ach 't was toch zo plezant om in de modder te kunnen spelen !
Mijn enduro's zijn reeds geruime tijd verkocht en het off-roaden gebeurd nu dus met de transalp. Het was echter lang geleden dat ik hier bij mij nog eens in de buurt had gereden. Daarom op zondag 7 januari het ritje dat ik vroeger met de enduro reed eens gaan verkennen met de alp. Blijkbaar wordt er op sommige stukken niet meer veel gereden omdat deze zo goed als dichtgegroeid zijn. Geen probleem echter, er was een pad dus dat zal er nu ook nog wel zijn. Wel héél véél water tegengekomen, maar da's nou net plezant ! De rit zit nu terug vers in mijn geheugen, nu effe de kameraden eens contacteren om samen te kunnen gaan rijden
In oktober 2004 ben ik voor de eerste keer naar Roemenië gereist om daar op mezelf met de rugzak rond te wandelen. Daar heb ik mijn huidige vriendin, Cristina, leren kennen en in 2005 is zij naar België verhuisd. Omdat wij regelmatig naar haar familie gaan kom ik dus regelamtig op dezelfde plaatsen in Roemenië. Omdat ik me daar dan soms toch begin te vervelen kreeg ik begin vorig jaar (2006 dus) het idee om met de motor naar daar te rijden langs de niet-zo-voor-de-hand-liggende wegen. En dit omdat ik mijn hart verloren heb ergens op de off-road wegen..... Daarom een transalp gekocht omdat deze motor 1) vrij goedkoop is, 2) simpel in onderhoud en 3) betrouwbare basis heeft. Na de aankoop even zo rondgereden maar al snel kwamen de gebreken naar boven: ik ben de groot voor deze motor , de vering is te slap en de grondspeling is te gering. Maar dit wist ik natuurlijk op voorhand, dus mij hoor je niet klagen. Daarom op zoek gegaan naar de verbouwingmogelijkheden en mensen die me daarbij kunnen helpen. Heb me dus bij de transalpclub aangesloten en via deze weg heb ik meerdere mensen leren kennen ondertussen, oa Stan Braak, die samen met mij op reis is vertrokken .
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Verder door richting Bran.
