Dagboek van onze reizen, uitstappen,wandelingen.. Diario de nuestros viajes, excursiones, caminatas,..
03-06-2010
persoonlijke ontmoeting met een Star
LAX LA airport, 3juni 14u30 . Je raadt nooit wie er naast MarieJeanne in de lounge komt zitten: Marcia Cross uit Desperate Housewifes. Mager dat die is! Haar man is er ook bij. Voor wie haar niet kent, zie bijgevoegde foto
Het is nu middag op de 3de juni. Deze morgen vroeg (5.30u) zijn Lucia, Julien, Liliane, Jan en Rita met de autos naar LAX , Los Angeles Airport vertrokken. Na aflevering van de autos in Alamo, namen ze de vlucht naar huis, met tussenstop in Atlanta. Ze zijn waarschijnlijk nu in de lucht. Wijzelf vliegen deze namiddag om 1630u van LAX naar Amsterdam met een Boeing747. Een vlucht die ongeveer 10u30 zal duren. Daarna nog een korte vlucht van 50minuten vanAmsterdam naar Brussel waar we rond halfdrie smiddags de 4de juni aankomen. Dezelfde avond begint MarieJeanne aan haar reeks van 4 nachdiensten op Covabe. Gelukkig reizen we BC , dus we zullen goed kunnen slapen tijdens de vlucht. We zitten nu in de LAX-B-lounge. Eten en drinken is voorzien en internet is gratis, dus we kunnen ons goed bezighouden tijdens het wachten op onze vlucht. tot zeer binnenkort, MarieJeanne & Bert
Vandaag hebben we de ganse dag, van 10u smorgens tot 8u savonds, gebruik gemaakt van een busticket dat ons toeliet om met dubbeldekkers met open dak een groot deel van Los Angeles te verkennen.
Wat is dat toch een grote stad. De Santa Monica boulevard bijvoorbeeld is meer dan 12 miles (19 km)lang!
We reden langs Brentwood, Westwood met o.a. de UCLA universiteit met 35.000 studenten, Beverly Hills , Sunset Boulevard, Hollywood met de Universal Studios die we bezochten, Hollywood Hills met o.a. de bekende grote letters op de heuvel.
We wandelden op de Walk of Fame met de honderden sterren op het trottoir en lunchten aan de Hollywood Boulevard.
De passeerden Melrose Avenue waar de sterren shoppen en op cafe of restaurant gaan, Rodeo drive, CNN, CBS, Paramount pictures, het Westwood Memorial park, de woonwijken waar de sterren wonen of woonden. Bij een van de overstappen op een andere bus , nabij het bekende Four Seasons Hotel moesten we ongeveer 30 minuten wachten. We konden ons vergapen aan al die luxe wagens die er passeerden; op een halfuur tijd zagen we o.a. meer dan 7 Porsches voorbijrijden , tussen de grotere BMWs Mercedes, Hummer, Lexus, Jeeps enz.. De moeite waard , ook omdat de meeste chauffeurs met een zekere nonchalance en stijl achter het stuur zaten. Spijtig genoeg herkenden we geen enkele star.
We zagen de gebouwen of plaatsen waar al die bekende films gedraaid werden, de begraafplaats van vele bekende sterren Marylin Monroe, Frank Sinatra,...Hollywood Forever Cemetry, Farmers Market & the Grove, de Guitar Center rock walk, de Comedy store/Sunset strip.
We zagen de Millions of Shakes , zo bekend maar o zo klein in oppervlakte maar toch met handtekeningen van Miley Cyrus; Pamela Anderson; Lindsay Lohan; Kim, Khloe and Kourtney Kardashian; NFL Reggie Bush; Gwen Stefani; Leonardo DiCaprio; Adam Sandler; La Toya Jackson; L.A. Lakers' Ron Artest; Dancing With The Stars' Donny Osmond, Kym Johnson, Aaron Carter, and Karina Smirnoff; Paula Abdul; Perez Hilton; Jennifer Love Hewitt; Jaime Kennedy; The Hills stars Heidi and Spencer; Stephanie Pratt; Corey Feldman; Neicy Nash; Tim Allen; Ben Stein; Pamela Bach-Hasselhoff, Playboy's The Girls Next Door; Vivica A. Fox; Cheetah Girl Adrienne Bailon; and Bollywood Superstar Mallika Sherawat.
Dit is bijlange niet alles, maar om kort te zijn eindigden we op de Santa Monica Pier en namen ons laatste avondmaal in de 3rd street promenade.
Lucie en Liliane kregen hadden wel een speciale ontmoeting met de Santa Monica politie. Zie de fotos die volgen..
Alles is echter goed afgelopen en morgen donderdag 3 juni kan iedereen naar huis vliegen.
de eerste foto is die van een verdwaalde rode duivel supporter, zomaar op straat tegengekomen de 2de is het strand , en de 3de een avondzicht op de zeer gezellige ''3rd street promenade" van Santa Monica de 4de geeft een indruk van een typische straat in deze stad de laatste is een typische politiewagen van hier; je ziet het niet maar tussen de voor-zetels staan vertikaal 2 knotsen van machinegeweren!
Van Santa Barbara naar Santa Monica, onze laatste trip.
Bert is vandaag jarig en dat zullen ze geweten hebben in Santa Barbara. De ochtendlijke serenade aan het balkon zette zowat heel het hotel op stelten.en de champagnekurken knalden dat het een lieve lust was. Proficiat Bert en laat de 61 jaartjes niet aan je hart komen.
Na een tussenstop in de Whole Foods Market, waar naast een massa delicatessen en glutenvrije producten ook een resem Belgische bieren te koop waren waaronder een Bornemse trappist ??? , togen we naar een enorme Apple winkel. Liefst acht verkopers demonstreerden daar aan de lopende band de nieuwste computer en internet sensatie, de iPad. Dat ding doet mirakuleuze dingen en is een heuse rage. In Belgie nog niet te koop maar we hebben alvast een presentexemplaarbij.
Onze laatste trip,van Santa Barbara naar Santa Monica Los Angeles met een tussenstop in Malibu, verliep weer vlotjes. We hebben er nu in totaal zon 3000 miles of zon kleine 5000 kilometer op zitten met de zeer comfortabele maar gulzige Dodge Minivans en dat heeft omzeggens geen probleem gegeven. De wegen zijn hier vrij goed en de wegmarkeringen vrij duidelijk.Enkel was het wat opletten bij verkeerslichten. Die staan enkel aan de overzijde van de straat en het is redelijk onnozel, ook vrij gevaarlijk, om in het midden van het kruispunt op groen licht staan te wachten. Men mag ook door het rode licht rijden als men rechts moet afslaan en op een kruispunt geldt First Stop First Ride.
De meeste Amerikanen houden zich consequent aan de snelheidsbeperkingen. Enkele huizen bij elkaar geven gegarandeerd een limit van 25 miles. Op grote wegen mag men 55 en op echte snelwegen 65 miles per uur. High Way Patrol is alom aanwezig en duikt desnoods uit de struiken om met loeiende sirenes onverlaten aan de kant te zetten.
Amerika is het land van de uitersten. Porsches, Ferraris en Lamborghinis razen hier door de straten waar evengoed heveloze mannen, vrouwen en kinderen met doelloze blik in de ogen en metheel hun hebben en houden in een winkelkar achter zich aan sleurend de vuilbakken afschuimen. De Amerikaan moet ook blijkbaar lang werken. In restaurant, op het vliegtuig en in het groot warenhuis werken opvallend veel zestigers, zelfs zeventigers. Maar de Amerikaan is zeer vriendelijk. Iedereen groet hier iedereen. Als je op een wegenkaart of stratenplan staat te kijken krijg je gegarandeerd binnen de paar minuten hulp aangeboden. Als we met de mannen onder elkaar stonden te lanterfanten als de meisjes nog eens een winkel onveilig maakten dan werden we meermaals spontaan aangesproken. Dat dit gebeurde door wat doorgelegen oude tantes of een rare oorlogsveteraan en niet door een jonge hippe lady op hoge naaldhakken, zoals het er hier vol van loopt, namen we er met spijt in ht hart bij. Iedereen is hier vriendelijk, geduldig en hoffelijk. De Amerikaan heeft ons allen gecharmeerd en een beetje angstig kijken we naar onze terugkeer overmorgen. Hoelang zal het duren voor een opgestoken middenvinger ons zal terugbrengen tot de Belgische realiteit ? Julien
Memorial Day , alle gesneuvelde Amerikanen worden vandaag herdacht.
Na een gesmaakt ontbijt met spek en eieren dachten we op pad te gaan .
Maar het werd een bewogen start.Ons hotel bleek niet betaald te zijn en we kregen prompt de rekening voorgeschoteld .
Na een moeilijk tot stand gebracht telefoon gesprek met Rita Boomerang , en een uur later zijn we vertrokken, zonder te betalen .!Van hotel naar de supermarkt en om benzine .In de winkel zullen ze gedacht hebben dat er 4 Mega Mindys binnen kwamen . Aan een sneller dan snel tempo zijn we de winkel in en uitgevlogen .
Om 10h20 eindelijkvertrokken naar Santa Barbara ,langs de kustlijn via de Big Sur.Wat toch een heel mooi zicht opleverde, langs de oceaan en door de bergen .Soms reden we in de blakende zon, om dan weer verloren te gaan in de mist.
Bij een van de stops deed Lucia een akelige ontdekking , ze had staan fotograferen pal naast een slang ! Die later uitgebreid gefilmd en gefotografeerd werd .Volgend viewpoint kwamen de eekhoorns ons bekijken . We probeerden ze wat zuurdesembrood te voederen, maar ze lusten het blijkbaar niet , kieskeurig ? Na de pick-nick werd de weg vlakker, en plots een uitzicht punt en een strand bezet door honderden zee-olifanten , van alle grote en kleuren .Wat verder zagen we nog een vlucht van een 10 tal pelikanen. Wondermooi!
Terug op de 101 Highway lagen langs beide zijden van de weg uitgebreide wijngaarden , In Napa zagen we toch niet zon uitgestrekte.
De dag werd afgesloten met een lekker diner in Santa Barbara , in een Wine Tasting Bar. Thuis gekomen nog een laatste verrassing. We zaten gezellig op ons terras bij de swimmingpool toen een nieuwsgierige wasbeer ons tot enkele meter naderde. Onwaarschijnlijk practig. Minutenlang stond hij of zij ons te bekijken tot hij parmantig veder wandelde. .
PS. We hebben meerdere trouwe lezers , en ook meer die antwoorden .
Maar de 2 jongsten verdienen toch een pluim hoor. Lasse je doet echt je best hoor ! en Marthe , misschien kun je ons je codewoord bezorgen zodat we je tekst kunnen ontcijferen .
Vandaag reisden we van San francisco naar Monterey, niet zo ver , 190km.
Voor 10 u reden we de Hilton-garage uit, nog niet veel verkeer en zonder problemen geraakten we deze wereldstad uit. We kozen niet voor de snelste , maar wel voor de meest scenic weg via Highway 1, met de Stille Oceaan aan onze rechterkant.
Het eerste gedeelte tot Santa Cruz, was zeer rustig qua verkeer en we reden in een zeer mooi landschap . Het eerste gedeelte deed denken aan de Great Ocean road in zuid Australie (maar dan breder en minder steil). Op het 2de gedeelte waren vele grote velden met fruitkwekerijen, vooral aardbeien. We stopten aan een boerderij en kochten wat aardbeien en confituur. Belgisch aardbeien zijn wel lekkerder. En goedkoper..
Men had ons in Frisco verteld dat het gedeelte tussen Santa Cruz en Monterey zeer mooi zou zijn. We zochten tevergeefs, het landschap was niks speciaals.
Ons hotel in Monterey ligt aan het strand! Onze kamers zijn wel aan de landzijde.
Voor 12u ingechekt en vertrokken voor de beroemde 17milesdrive nabij Carmel.
Het eerste gedeelte was flauw omdat op de viewpoints het uitzicht door bomen belemmert werd, die amerikanen toch...
Daarna , meer langs de kuststranden was veel beter met vele golfvelden met sommige courts tot aan de rotsstranden van de oceaan! Maar het was toch ook niet buitengewoon vonden we. Of zijn we misschien te veeleisend geworden?
In Monterey zelf is er ook een Fishermans wharf, en daar gaan we deze avond een visrestaurant uitzoeken om te dineren.
deze fotos zijn genomen tijdens onze wandeltocht van vandaag, de golden gate brug : vanop afstand en van onder de brug op de binnenkoer van het fort victoriaanse huizen (zeer duur): een rij en huisgevel in close up. Zeer mooi om door te wandelen...
Vandaag zijn we de derde dag in Frisco en we verkennen de stad verder in verspreide slagorde.
Nog veel te zien en tijd te kort,dus koos ieder zijn eigen weg.
Wij gingen te voet van het hotel naar de voet van de Golden Gate, zo een 2 uren stappen .
Veel wind , en het voelde fris aan , maar aan onze kleur te zien denken we dat de zon , die er waszijn werk deed !!!
Voor ons was het zicht onder de brug indrukwekkender dan vanaf de cruiseboot eerder deze week .
Tot onze verwondering was er net voor de brug ook een zandstrand, druk bezocht , en met honden ! bij ons niet te denken ! Maar het was een stralend weertje en of we ervan genoten !
We bezochten op het einde Fort Point , wat nog eens prachtige foto`s opleverde .
Onderweg enorm veel joggers gezien ,alleen , met2 , met hond , met kinder voiture , je zal maar in Amerika wezen !
Tegen 16h waren we terug op de kamer , een douche was welkom, de blaren niet !!!
Zelfs met mijn Teva`s ben ik erin geslaagd om zere voeten te krijgen .
Om 17u hadden we afspraak aan het Hard Rock Cafe. Een gezamenljk aperitief en diner op Pier 39, met zicht op de onvermijdelijke zeeleeuwen op de pontoons, was de gelegenheid om onder de ondergaande zon te vertellen wat we allemaal deze dag gezien en gedaan hadden.
De eerste geeft het machtig avond-uitzicht vanuit onze hotelkamer. De 3 volgende zijn genomen tijdens onze boottocht: golden gate brug, rotseiland alcatraz, skyline Frisco
Onder een stralende zon zijn we de hele dag op pad geweest. Van 9u30 tot 18u. Schitterend weer , hemdjes en shorts waren goed te verdragen. Een pet was ook welkom geweest, maar vergeten in het hotel en een rode kop savonds als gevolg. Een boottocht naar het rotseiland Alcatraz stond op het programma. Tickets te verkrijgen aan Pier 33. Als we aan de ticketverkoop aankwamen stond er reeds een lange rij wachtenden voor ons. De ferries naar het eiland voor vandaag vrijdag waren reeds uitverkocht. We schoven toch maar aan , aangezien we hier morgen ook nog zijn. Na een kwartiertje aanschuiven kwam de melding dat ook zaterdag uitverkocht was... We gingen dan maar naar Pier 39 waar we tickets voor een Blue & Gold boatcruise van anderhalf uur boekten. Een halfuur later voeren we reeds uit op het bovenste dek in openlucht. Eerst vaarden we naar de beroemde Golden Gate Bridge. Dit gaf ons eveneens de gelegenheid om de skyline van SanFrancisco vanuit de waterkant te bewonderen. Frisco is ineens veel mooier vanuit deze hoek bekeken! De nadering en het onderdoor varen van de Golden Gate was indrukwekkend , ook al omdat onder de imposante brug, het water redelijk woelig was door de vele stromingen die in de baai aanwezig zijn. Ontelbare fotos zijn genomen vanuit elke hoek en richting. Daarna naar Alcatraz (Al Capone heeft hier nog gevangen gezeten en is hier gestoven aan syphillis). De gevangenis is reeds in 1963 gesloten wegens te duur. Er zijn 14 onsnappingspogingen geweest, geen enkele gelukt. Vooral wegens het koude water en de zeer sterke stromingen rond het eiland. Rest nu nog gedeeltelijk vervallen gebouwen en een oude watertoren. Angel eiland was het volgende eiland dat we langsvoeren. Een eiland dat diende om chinese immigranten te verzamelen en langdurig en uitgebreid te ondervragen over hun verwanten in de USA. Indien dat niet kon bewezen worden ,werden ze onverbiddelijk terug op de boot gezet naar hun land van herkomst. Regels zijn intussen veranderd en de chinese gemeenschap in Frisco telt nu 70.000 zielen , meestal verzameld in Chinatown. Dit is de 2de grootste in USA. De Bay bridge (hierover zijn we binnengereden in Frisco) was de volgende attraktie. Bestaat uit 3 delen, een apart eiland werd hiervoor gebruikt en ze iets ouder dan de Golden Gate. In 1989 werd een gedeelte van deze brug vernield door de San francisco aardbeving. Deze werd redelijk vlug hersteld en momenteel rijden hierover 270.000 voertuigen per dag Bij terugkomst konden we nogmaals de kudde zeeleeuwen op de steigers bewonderen. De rest van de dag slenteden we de gehele Fishermanswharf af in beide richtingen. Wat een divers spektakel van attrakties, winkels, resto's, cafe's, mensen van allerlei pluimage. Het gekste is nog niet gek genoeg. We kwamen ogen te kort om dit alles te vatten. Dan maar fotos nemen... Deze avond aten we in het italiaanse restaurant Mona Lisa op de Columbus Avenue. Schitterend interieur, leuke ambiance, perfekte bediening en bovenal: glutenvrije spaghetti voor Bert. Morgen kondigt zich zeer goed aan ,vermits de temperatuur nog met 10gr F zal stijgen. MarieJeanne & bERT
Vandaag om 10u30 vetrokken vanuit Napa in de gietende regen. De autorit naar Frisco verliep redelijk vlot ondanks de regen en het zeer drukke verkeer. We vermeden de ochtendspits in San francisco door wat later te vertrekken. Van Napa naar SF is het slechts 80miles.
Bij nadering van SF werden de wegen steeds breder en in spagetti-vorm. Gelukkig werd de regen alsmaar minder. Baanvakken van 6 rijvakken in elke richting. Bij nadering van de Tol-brug in Frisco zelfs 15 rijvakken in elke richting...
De tol-brug heeft 2 verdiepingen, een voor elke rijrichting, en 6-7 rijvakken in elke richting. Dat de bestuurders Julien en Bert toch samenbleven tot aan de afrit in SF is uitzonderlijk, maar het lukte wel.
Rond 12u konden we inchecken op onze kamers in het Hilton Hotel. De parking (45usd per dag!) was een ontgoocheling, want na het rondrijden in de 5 verdiepingen vonden we nog geen plaats. Alles bezet. We lieten onze wagens dan maar over aan zorgen van de plaatselijke zwartman valet en hopen dat we tegen zondag onze autos terugkrijgen.
Na een kort verblijf op onze kamers trokken we te voet de stad in. Onder een flauwe zon en onder leiding van onze gids Jan, die met paraplu in de hoogte ons een mooie wandeling voorging.
De wandeling ging van de chique winkelwijk in het financial district, door Chinatown en door de Italiaanse wijk. Daarna met een helse klim tot de Coit tower en met chapeau voor onze Rita want zelfs de ervaren stappers onder ons, waren blij dat we de wandelschoenen aanhadden en opgelucht als we de Tower bereikten. Volgens de boekjes hadden we dan kunnen genieten van een impressionant uitzich over de Bay met Alcatraz en de GoldenGateBridge. Een tegenvaller want de amerikanen waren vergeten de lokale groen-begroeing af te toppen, zodat het uitzicht gedeeltelijk belemmerd werd.
De afdaling naar Fishermans wharf was eveneens zeer steil. Hoe dat die autos op straat geparkeerd geraken (en weggeraken) op die steile hellingen is ons een raadsel.
Het was reeds halfzeven dat we op Pier 39 aankwamen. We vonden daar een fantastisch vis-restaurant op die pier zelf. De krab, zwaardvis en mixed visschotel waren om U tegen te zeggen en om vingers letterlijk en figuurlijk van af te likken. Een paar rode en witte wijnflessen smaakten des te meer. Het uitzicht op de haven met ondergaande zon maakte het plaatje kompleet. Daarna een korte wandeling op Pier 39 onder de ondergaande zon en het bekijken van de tientallen plaatselijke zeerobben op de houten steigers Indrukwekkend, humoristisch en lawaaierig. De wandeling terug naar ons hotel gaf ons opnieuw een ander leuk uitzicht door de verscheiden verlichting van de restaurants en cafes in de straten want het was ondertussen donker.
Rond 21u waren we in ons hotel terug, waar we nu zitten te schrijven in onze kamer op de 16de verdieping. We kijken door een zeer groot venster met een breed uitzicht op het financial district. Er staat geen enkele building kortbij die het uitzicht kan belemmeren. Zeer mooi doordat in de verschillende buildings nog vele lichten branden, enkele andere zijn volledig verlicht met kunstlicht. Het is volle maan en ik denk dat we geen gordijnen zullen dichtdoen bij het slapengaan, zodat we vanuit ons bed nog kunnen genieten van een weids nachtelijk uitzicht.
Druk op onderstaande knop , en vul het formulier in en we sturen je een mailtje als wij een nieuw verhaal of foto's op de blog gezet hebben----
Haz clic el botón y rellena el formulario. Te enviaremos un correo electrónico cuando ponemos una historia o fotos nuevas en el blog.
Stuur mij een email - Envíame un email
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen - - -Haz clic el botón
