Vandaag om 10u30 vetrokken vanuit Napa in de gietende regen. De autorit naar Frisco verliep redelijk vlot ondanks de regen en het zeer drukke verkeer. We vermeden de ochtendspits in San francisco door wat later te vertrekken. Van Napa naar SF is het slechts 80miles.
Bij nadering van SF werden de wegen steeds breder en in spagetti-vorm. Gelukkig werd de regen alsmaar minder. Baanvakken van 6 rijvakken in elke richting. Bij nadering van de Tol-brug in Frisco zelfs 15 rijvakken in elke richting...
De tol-brug heeft 2 verdiepingen, een voor elke rijrichting, en 6-7 rijvakken in elke richting. Dat de bestuurders Julien en Bert toch samenbleven tot aan de afrit in SF is uitzonderlijk, maar het lukte wel.
Rond 12u konden we inchecken op onze kamers in het Hilton Hotel. De parking (45usd per dag!) was een ontgoocheling, want na het rondrijden in de 5 verdiepingen vonden we nog geen plaats. Alles bezet. We lieten onze wagens dan maar over aan zorgen van de plaatselijke zwartman valet en hopen dat we tegen zondag onze autos terugkrijgen.
Na een kort verblijf op onze kamers trokken we te voet de stad in. Onder een flauwe zon en onder leiding van onze gids Jan, die met paraplu in de hoogte ons een mooie wandeling voorging.
De wandeling ging van de chique winkelwijk in het financial district, door Chinatown en door de Italiaanse wijk. Daarna met een helse klim tot de Coit tower en met chapeau voor onze Rita want zelfs de ervaren stappers onder ons, waren blij dat we de wandelschoenen aanhadden en opgelucht als we de Tower bereikten. Volgens de boekjes hadden we dan kunnen genieten van een impressionant uitzich over de Bay met Alcatraz en de GoldenGateBridge. Een tegenvaller want de amerikanen waren vergeten de lokale groen-begroeing af te toppen, zodat het uitzicht gedeeltelijk belemmerd werd.
De afdaling naar Fishermans wharf was eveneens zeer steil. Hoe dat die autos op straat geparkeerd geraken (en weggeraken) op die steile hellingen is ons een raadsel.
Het was reeds halfzeven dat we op Pier 39 aankwamen. We vonden daar een fantastisch vis-restaurant op die pier zelf. De krab, zwaardvis en mixed visschotel waren om U tegen te zeggen en om vingers letterlijk en figuurlijk van af te likken. Een paar rode en witte wijnflessen smaakten des te meer. Het uitzicht op de haven met ondergaande zon maakte het plaatje kompleet. Daarna een korte wandeling op Pier 39 onder de ondergaande zon en het bekijken van de tientallen plaatselijke zeerobben op de houten steigers Indrukwekkend, humoristisch en lawaaierig. De wandeling terug naar ons hotel gaf ons opnieuw een ander leuk uitzicht door de verscheiden verlichting van de restaurants en cafes in de straten want het was ondertussen donker.
Rond 21u waren we in ons hotel terug, waar we nu zitten te schrijven in onze kamer op de 16de verdieping. We kijken door een zeer groot venster met een breed uitzicht op het financial district. Er staat geen enkele building kortbij die het uitzicht kan belemmeren. Zeer mooi doordat in de verschillende buildings nog vele lichten branden, enkele andere zijn volledig verlicht met kunstlicht. Het is volle maan en ik denk dat we geen gordijnen zullen dichtdoen bij het slapengaan, zodat we vanuit ons bed nog kunnen genieten van een weids nachtelijk uitzicht.
Gisteren avond was de internet in het hotel uitgevallen. Algemene elektriciteits panne. Daarom pas deze morgen, donderdag 27 mei, deze fotos op de blog kunnen plaatsen. De ene geeft een zicht op de wijnvelden, op de andere zie je een van de kelders van Robert Mondavi met meer dan 1000vaten van 225l Chardonaay 2009. We vertrekken seffens naar San Francisco; beneuwd hoe we in die heksenketel onze weg naar het Hotel zullen vinden.
Vandaag zijn we gans de dag in het Marriotthotel in Napa. We nemen ruim de tijd om wat later op te staan en te ontbijten. En vertrekken met de auto's om 10u om de +32mijls wijn -vallei te verkennen. We starten via de Silverado trail. Langs beide zijden van deze weg zien we meestal zeer kleine wijngaarden. Ze liggen gedeeltelijk op de helling maar meestal gewoon vlak in de vallei. Meestal is het hier rond de 100gr F overdag, s'nachts koelt het wel met 50gr af. Dit grote verschil zorgt voor een deel de sterkte van de planten. Na een uurtje rijden we de Rutherford Hill wijngaard binnen. Mooi aangelegd met picknick plaatsen met overzicht op de vallei. Zeer mooi landgoed, en gelukkig komt de zon te voorschijn van achter de bewolkte hemel van deze morgen, het is zeker geen 100gr! Voor een tasting van 3 wijnen is het toch nogal vroeg. We kopen ons een fles chardonay en drinken die met z'n 8-en op de picknickplaats op. De wijn is lekker maar niet uitzonderlijk. We rijden verder de Silveradotrail af tot in Calistoga. In Castello di Amoroso doen we een korte wandeling naar het kasteel. In het kasteel zelf kunnen we alleen binnen bij aankoop van een ingansticket. Doen we niet, en rijden verder. Steeds langs een groot aantal wijngaarden. Het is aardig cruisen. Het stadje St Helena is typisch amerikaans en we wandelen er wat rond. Nice! We krijgen honger en rijden de parkingplaats van de wijngaard van Robert Mondavi op. een van de belangrijkste van deze streek en zeer elegant. Op de parking eten we vlug onze meegebrachte picknick en kopen een ticket voor een begeleide tour van de wijngaard, kelders en tasting van 4 wijnen. Duurt anderhalf uur en is zeer interessant. Voor de kenners: we proefden: een 2006 Chardonnay reserve (100% Chardonnay) een 2006 Napa Valley Merlot (76% Merlot, 13% cabernet sauvignon, 5% malbec, 3% shirah, 3% cabernet franc) een 2006 StagsLeap district Cabernet Sauvignon (100% cabernet sauvignon) een genre Muscadet/Moscatel. De Cabernet Sauvignon is zeeeer lekker. Je kan hem uitsluitend kopen op de wijngaard zelf. Kostprijs 85USD per fles. Spijtig dat we nog naar europa terug reizen = te ver om de wijn mee te nemen. We rijden verder langs HWY29 naar onze startplaats. Het is na 17u dat we terugkomen in het hotel, juist op tijd om aan de dagelijkse wijnproeving, aangeboden door het hotel, deel te nemen. Als aperitief kan dit tellen. tot morgen, Bert
Vanmorgen om 9h - start naar Napa , de wijnstreek. T bij vertrek 68F, voelde goed aan. We reden langs uitgestrekte boomgaarden , weilanden vol runderen en maisvelden .We zagen ook honderden windmolens , kweken ze die hier ook ? Zoveel hadden we er nog nooit bij elkaar gezien !De weg hierheen was wel druk en snelweg en dat zijn we helemaal niet meer gewoon .Tegen dat we aankwamen aan het hotel regende het en T 48 F. Maar ...het hotel verzachte de pil, heel luxueus . En eindelijk kunnen we onze film bekijken op TV scherm . 1ste x sinds we vertrokken , dus deze avond filmavond ! Om 17h30 wijn proeven in het hotel . Dit was een overgangsdag en we zullen ervan genieten ! Marie Jeanne
Het is maandag 24 mei, vandaag verjaart Jan! Na een gezamenlijk ontbijt in de veel te kleine eetplaats, rijden we om 9u naar het Yosemite NP. Aangekleed als teddybeertjes, laagje en nog een laagje..De temperatuur zal varieren tussen de 40 en 60gr F, naargelang de hoogte. In de Mariposa Grove, waar de Giant Sequoias in grote aantallen aanwezig zijn, zijn we gaan stappen, om fotos te nemen en een frisse neus te halen. De bomen zijn gigantisch, er zijn er van 8meter diameter en tot 29meter omtrek aan de stam. In sommigen kan je er gewoon doorlopen. Spijtig genoeg zijn er ook meerdere vewoest door brand, jammer. Wat we ook veelvuldig zien zijn de 'snow plants' (sneeuwplanten). Een rode vrij eiegenaardige plant, wat dan ook tot even eigenaardige beschrijvingen en benamingen leidt ! Onze wandeling duurt bijna 3 uur en tegen dat we aan de auto's zijn, kunnen we amper onze vingers nog gebruiken om onze boterham vast te houden,... van de kou. Daarna rijden we verder naar de watervallen, +/- 35 miles verder in het park. Tijdens de autorit is de deugddoende warmte van de chauffage , er de oorzaak van dat er enkelen een dutje doen. Voor de drivers is het extra moeilijk, ook door het voortdurende korte-bochtenwerk. Maar ze breien ons veilg naar de watervallen. Chapeau voor Julien en Bert! Aan de eerste waterval is het nat en koud, omdat we bijna tot onder de waterval kunnen stappen. een foto maken is moeilijk wegens de door het vallende water veroorzaakte mist en regen. We bezoeken meerdere watervallen. De grootste, Yosemite fall is +700meter hoog en in 3 stappen. Ze is de 5de grootste ter wereld. Maar parking vinden is meestal een probleem, zeker met 2 autos. Maar het is ons telkens gelukt. Tegen 18u zijn we in ons hotel in Oakhurst. Om 19u zijn we gaan dineren en daarna trakteerde Liliane met Champagne voor Jan zijn verjaardag. Nee dus, geen wilde feestjes.... MarieJeanne
En toen lag de wereld wit gesneeuwd. Met een bang hartje op pad getogen bij een T van 22 F en een laag sneeuw van 10 tot 15 cm. We zijn veilig de berg af geraakt OEF ! En dat zonder sneeuwkettingen ! Start van een rit van 7 uren door een besneeuwd landschap.De wegen lagen wel open maar het sneeuwde nog.Om 9h30 waren we in Bodie , een oud mijnwerkersstadje, nu spookstad. Om er te geraken moesten we 5 miles over een zandbergpad ,gedeeltelijk besneeuwd ,langs de bergwand met gapende dieptes naast ons , eventjes slikken ! In het stadje was het berekoud, onze neuzen en vingers vroren er bijna af en de meesten verkozen dan ook snel om naar de auto`s te gaan .Na een pitstop in Gardnerville (49 F) togen we terug op weg. De Carson pas wa open , het hoogste punt 8000 feet. Ebbettspas - Sonora en Tiogapas waren dicht. Onze rit eindigde veilig om 18h in Oakhurst . Waar we een heel nette en grote kamer hebben , hier blijven we 2 nachten . Temperatuur al iets beter, 68F , we denken dat jullie nu in Belgie beter af zijn dan wij qua temperatuur , maar de uitzichten die we hier hebben maken veel goed . Dikke knuffel Bert en Marie Jeanne
Om 8h vertrokken uit Death Valley, bij een Temperatuur van 75 F, op naar de Sand Dunes . Onze eerste stop leek ons niet zo te overweldigen , dan maar verder rijden en naar de volgende Dunes, maar die waren er niet . Onze 1ste stop was blijkbaar de place to be. De tocht ging verder door het gebergte, met eerst veel dip`s , was nog plezant! Tot op 4960 feet, toen kwam de afdaling, was veeeeel minder !Daar heb ik het stuur maar overgedragen aan Bert.Halverwege de afdaling ging er een rood waarschuwingslichtje aan .Tel naar auto van Julien lukte niet, alleen noodoproepen, dan maar met knipperlichten hun aandacht getrokken en ja , gelukt, ze stopten en bleken hetzelfde probleem te hebben . We hebben de wagens wat laten rusten . Terug op weg bleek alles in orde.Het zicht was enorm , maar voor Jan en mij niet zo gewenst.We reden langs Owens Lake , gelegen tussen 2 bergketens , waar men aan zoutwinning doet. Temperatuur 63 F. We naderden bergen waar de topjes nog bedekt waren met sneeuw. In Bishop waren we rond de middag, net op tijd voor de lunch in Eric Shats Bakery. Elkeen vond er wel en zoetje naar zijn smaak, maar geen glutenvrij voor Bert natuurlijk. Nog brood en broodjes aangekocht voor de volgende dagen en weer op pad .Onderweg in Lee Vining op 8000 feet was het amper 39 F en het sneeuwde. Kort bezoek aan Mono Lake's visitorcenter. En trail aan de Tuga's op monolake, foto volgt. De Tioga pas is TOE. Morgen dus 7 uur omrijden rond Yosemite National Park nar Oakhurst. In Mammoth Lakes eventjes slikken ; 26gr F. Ons hotel ligt boven op de berg, is een ski-oord. Elise & Pascal: je kunt je voorstellen dat we eventjes uit de toon vielen met onze shortjes en sandalen. Stel je voor dat in duitsland er zo een groep van 8 binnenkomt terwijl jullie met je ski-outfit rondlopen! Alle geluk , beneden in het dorp, nog vlug een fleece aangeschaft. Anderen kozen voor zomerkleding in de Outlet-winkel. Onze autos staan in een overdekte garage en hopelijk sneeuwt of regent het niet deze nacht, anders kunnen we hier niet weg! MarieJeanne & Bert
vandaag 2 fotos: 1 met een vrije interpretatie van Dante's view en 1 met een zicht op de Death Valley. Dit is op een niveau van 85.5 meter onder zeespiegel. Het wit is geen sneeuw maar zout.
van St george naar Death Valley/Cafronie via Las Vegas
BAKKEN EN BRADEN IN DEATH VALLEY We gingen op reis naar Californie. Dat hebben we toch gezegd tegen ieder die er naar vroeg. Vandaag is het zover. Na een parkentocht van tien dagen door Arizona, Utah en Nevada zijn we uiteindelijk in Death Valley in Californie aangekomen. Al dat statengedoe hier in de States is nog wat anders dan ons Vlaams Waals circus. Elke staat heeft bijvoorbeeld zijn eigen autonummerplaten, de een al kleurrijker dan de ander. Reden voor enkele onder ons om fotootjes te verzamelen. We hebben er al twintig verschillende. Aan elke parking van een viewpoint zijn we op weg om op handen en voeten naar ontbrekende exemplaren te zoeken. Laat ons maar doen dan zijn we braaf. Dat we in Californie zijn hebben we ook geweten aan de temperatuur. Lag er gisterenmorgen nog ijs op ons autodak dan vertrokken we deze morgen om acht uur onder een stralend zonnetje van twintig graden celcius. In de loop van de dag zou de thermometer steeds hoger klimmen tot meer dan veertig graden in Badwater Death Valley. Die hoge temperaturen worden ondersteund door een helse wind zodat je constant de indruk hebt dat je tegen een enorme haardroger aanloopt. Death Valley is de heetste, droogste en laagste vallei van heel Noord Amerika. Het Nationale Park bevindt zich voor een belangrijk deel onder zeeniveau en is omringd door hoge bergen die nu nog met sneeuw zijn bedekt. Overmorgen moeten we, of zouden we over de Tiogapass moeten maar die is vandaag nog niet sneeuwvrij en gesloten. Elke avond googled Bert om te kijken of de sneeuwruimers opschieten maar " it takes there all the shine from that we shal must make a large omway". Een probleem dat moet opgelost worden door het dagelijks werkoverleg van de mannen. Dat zal flink wat Budweisers kosten voor dit uitgeklaard zal zijn. Death Valley heeft door zijn unieke ligging een zeldzame flora en fauna die zich hebben aangepast aan de extreme weersomstandigheden. In de zomer kunnen de temperaturen hier oplopen tot meer dan vijftig graden. Niet te doen. Maar wij vandaag hebben rustig kunnen genieten van prachtige zandduinen, uitzonderlijk mooie rotsformaties en schitterende woestijnlandschappen. Ook onze flower fotograven kwamen, zoals trouwens reeds gedurende gans de reis, ruim aan hun trekken. Nooit geziene lentebloemen tonen zich overal. Prachtig. De gigantische zoutvlakte van Badwater, het impossante en wijdse panorama op Dantes view, en de rollercoaster van Artist Drive en het maanlandschap op Zabriskie Point zitten nu keurig en netjes voor eeuwig gebrand op onze interne en externe harde schijven. CU. ( Julien.)
de natuur zorgt voor een onwaarschijnlijk kunstwerk. dit zijn geen door chinezen gemaakte beelden, maar ontstaan uit eeuwenlange erosie en natuurfenomenen
Deze morgen lag er op de autos een licht rijmlaagje, wel even slikken. Temperatuur 44gr F.. We zijn om 8 u vertokken onder een staalblauwe hemel, en onmiddelijk tot het einde van Bryce Canyon National Park gereden (goede tip van Jan O. , bedankt).Deze weg loopt over de kam van een berg, 18miles. De muziek was van CCR. Op 2300m hoogte kwamen we een bambi tegen.Aan het einde van de weg lag er nog sneeuw op het viewpoint. Op de terugweg hebben we de verschillende viewpoint aangedaan en de picknik was op de Sunset viewpoint, waar we ons tafeltje dekten met een meegebracht tafelkleed. Hetgeen de natuur ons hier voorschotelde was weer uniek. nog nooit gezien qua struktuur, kleur en uitgestrektheid. En weeral totaal verschillend van hetgeen we de vorige dagen konden aanschouwen. Is dit het mooiste tot nu toe, of toch niet? De meningen lopen uiteen. Het is moeilijk een keuze te maken. We zijn echt overweldigd dat de natuur zoveel verschillende facetten heeft op zo'n relatief kleine oppevlakte. We zijn wel even verloren gereden op zoek naar het amfitheater-uitzicht. We vertrokken van Bryce naar Zion rond 14u45, en toen was het reeds 80gr F. De rit naar Zion verliep vlot, de doortoch door Zion was spectaculair wegens de steile, smalle en kronkelende wegen langs enorme rode rotsformaties. Ook een tunnel, met eenrichingsverkeer moesten we doorkruisen. In ons hotel in St George kwamen we aan rond 18u bij een temp van 90gr F. Nogal een verschil met deze morgen! We zetten nog fotos op de blog. Tot morgen, MarieJeanne & Bert
Druk op onderstaande knop , en vul het formulier in en we sturen je een mailtje als wij een nieuw verhaal of foto's op de blog gezet hebben----
Haz clic el botón y rellena el formulario. Te enviaremos un correo electrónico cuando ponemos una historia o fotos nuevas en el blog.
Stuur mij een email - Envíame un email
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen - - -Haz clic el botón
