Dagboek van onze reizen, uitstappen,wandelingen.. Diario de nuestros viajes, excursiones, caminatas,..
21-05-2010
van Bryce Canyon via Zion NP naar St george/Utah
Deze morgen lag er op de autos een licht rijmlaagje, wel even slikken. Temperatuur 44gr F.. We zijn om 8 u vertokken onder een staalblauwe hemel, en onmiddelijk tot het einde van Bryce Canyon National Park gereden (goede tip van Jan O. , bedankt).Deze weg loopt over de kam van een berg, 18miles. De muziek was van CCR. Op 2300m hoogte kwamen we een bambi tegen.Aan het einde van de weg lag er nog sneeuw op het viewpoint. Op de terugweg hebben we de verschillende viewpoint aangedaan en de picknik was op de Sunset viewpoint, waar we ons tafeltje dekten met een meegebracht tafelkleed. Hetgeen de natuur ons hier voorschotelde was weer uniek. nog nooit gezien qua struktuur, kleur en uitgestrektheid. En weeral totaal verschillend van hetgeen we de vorige dagen konden aanschouwen. Is dit het mooiste tot nu toe, of toch niet? De meningen lopen uiteen. Het is moeilijk een keuze te maken. We zijn echt overweldigd dat de natuur zoveel verschillende facetten heeft op zo'n relatief kleine oppevlakte. We zijn wel even verloren gereden op zoek naar het amfitheater-uitzicht. We vertrokken van Bryce naar Zion rond 14u45, en toen was het reeds 80gr F. De rit naar Zion verliep vlot, de doortoch door Zion was spectaculair wegens de steile, smalle en kronkelende wegen langs enorme rode rotsformaties. Ook een tunnel, met eenrichingsverkeer moesten we doorkruisen. In ons hotel in St George kwamen we aan rond 18u bij een temp van 90gr F. Nogal een verschil met deze morgen! We zetten nog fotos op de blog. Tot morgen, MarieJeanne & Bert
Vertrokken om 8h stipt aan hotel onder een flauw zonnetje , heerlijk , enkele uren voordien was het goed aan het regenen. We vertrokken bij een temperatuur van 60 graden F , die steeg tot zo`n 70 F. Via een scenic route langs de Coloradorivier. Schitterend en eenzaam to Cisco. We reden gedurende enkele uren in hetzelfde mooie landschap als de dag voordien . Na Cisco veranderde het uitzicht continue. Steeds veranderende landschappen en rotsformaties, steeds andere kleuren, groen, helrood lichtgrijs, kalkkleur. dan weer in een valei of een plateau of tussen grote rotsen. Steeds met zeer weinig en lage begroeing. Om uiteindelijk na een steile klim tegen de middag te eindigen op het hoogste punt van Capitool Reef NP , waar het slechts 50 F was en er nog sneeuw lag. We hebben er gepicknikt, moesten er wel voorzichtig zijn voor de beren !!! Geen eten achterlaten , en de wagens dicht , lang hebben we er niet getreuzeld, het was te koud en beren hebben we ook al niet gezien . Daarna ging de rit verder, en nu komt het , langs afgronden die bijna 3 km diep waren , moet ik er nog een tekeningetje bij voegen hoe ik me voelde ? Al een geluk Bert reed , maar uiteindelijk ben ik toch van plaats gewisseld met Rita , om wat verder van de afgrond te zitten . Rond 16h waren we aan het hotel , temp 78 F. Met 1 wagen zijn er 5 nog naar Bryce Canyon gereden , de andere 3 hebben gewassen en zich anders bezig gehouden , een adempauze moet ook kunnen . Groot accident onderweg, Bert sloeg mijn hand tussen de autodeur, geen erg , morgen een paar blauwe vingers. En Thibaut , we hebben al rijdend een truck gefotogrfeerd, ik neem nog foto`s en stuur ze zeker op ! Vandaag moeten we vlug gaan slapen , morgen vertrekken we weer om 8h , en het wordt een drukke dag. Eerst bezoeken we uitgebreid Bryce Canyon, daarna richting ST George , nog steeds in Utah. Onderweg nog Zion-park als de tijd het toelaat en nog goesting.
Vandaag ben ik, Rita,, vrijwilliger van dienst om verslag uit te brengen, en neen Marc, niet op rijm! Vanmorgen vertrokken we onder een bewolkte hemel. Volgens het weerbericht hangen er warmte-onweders in de lucht.Wij zien wel wat het wordt.Na niet zo veel km zijn wij in het " Arches National Park ". Onze eerste stop is de "Park Avenue Trail". Een pad loopt steil naar beneden door een kloof met links en rechts eigenaardige rotsformaties. Soms denken we dat ze elk moment naar beneden kunnen donderen. John Wayne moet hier ook nog ergens rondlopen, zo weggelopen uit de film. Bijna aan het einde van het pad keert iedereen terug voor een steile klim naar boven naar de auto's. Behalve Liliane en ik , wij lopen nog even verder tot de volgende parking. Dan de " Balanced Rock Trail ", een grote rotsblok van 3 miljoen kg, die balanceert tussen " zou ik vallen of niet". De " Windows Trail " vond ik het mooiste. Twee reuze grote ogen kijken ons aan. Een mooie gril van de natuur heeft hier weer voor prachtige beelden gezorgd. De wandeling terug langs het primitieve pad zorgde voor nog mooiere kiekjes. Als laatste wandeling " Delicate Arche " . Voor mij een steile klim , maar ik heb het gehaald !!! Weer een prachtig zicht op die vreemde rots partijen. Ondertussen wordt de lucht zwart en horen wij gedonder en onder een flink opstekende wind keren wij iets sneller terug naar de auto's . Net op tijd, voor een fikse regenbui ons overvalt. Een mooie dag is weer voorbij, maar er komen er nog mooiere , zegt men. Wij kijken dus al uit naar morgen ! Rita.
helemaal anders dan de Grand Canyon , maar we zijn ook hier zwaar onder de indruk!! het kiezen van de foto is heel moeilijk, daarom sturen we er maar 2.
Ja het is gelukt , ik ben weer aan beurt Oef ben ik blij!! ! Vandaag zijn we om 8h vertrokken aan het hotel en pas deze avond om 18h hier in Moab aangekomen . We gingen naar het land van Winitou en Old Shatterhand .het landschap was weer zo indrukwekkend en variabel en desolaat , en , en , en zoveel meer,woorden te kort ,moest ik al mijn indrukken beschrijven , dan zat ik hier morgenvroeg en de dag erna nog ! Dit valt nu echt niet met woorden weer te geven (reeds gemeld dat we met 2 Vans Dodge rondrijden ). Maar nu Monument Valley !!! Te gek om dood te doen , ze vroegen maar liefst 60 dollar per persoon om in een open vrachtwagen in sneltempo rondgereden te worden . We hebben dan maar besloten om het er met de eigen wagens op te wagen . Een wondermooie tocht , van 17 miles waar we 3 uren over gedaan hebben .Lili en ik hebben de cowgirl uitgehangen, dan wel met een ronkend beest in plaats van een paard ! Eerlijk gezegd , het zweet stond ons in de handen en met momenten hebben we toch eventjes de adem ingehouden toen we dreigden vast te rijden in het zand .Bert maakte weer meters lange film , we zullen later toch eens een filmavond moeten organiseren .Onze wagens zagen er na de tocht zo rood en bestoft uit als de Valley zelf , en wij zelf ook zo ongeveer een beetje .Lasse en Marthe,we zullen er een van de prachtige foto's die vake maakte bijvoegen .We vonden jullie mail ook super hoor ! blijf maar lezen en schrijven , we kijken ernaar uit .
PS de wielerkoers koers( ronde van Californie) zullen we niet kruisen daar we van Arizona naar Utah gekomen zijn .
Vandaag ben ik (MarieJeanne) chauffeur geworden om de simpele reden , als cineast was ik niets waard , ofwel was de bezienswaardigheid al lang voorbij tegen dat ik kon beginnen ofwel stond het dashbord erop ! Dus ...
Vandaag is de reporter van dienst JAN
Met onze harde schijf nog vol onvergetelijke beelden van de dag voordien , begonnen wij vanmorgen onder een staalblauwe hemel aan onze trip,richting Kayenta .Het eerste deel van de reisweg liep langs de oostkant van de Grand Canyon. Ook hier konden wij halt houden bij een aantal uitzonderlijke 'Vieuwpoints' Elke stap bood ons telkens weer een adembenemend en spectaculair uitzicht op de grillen van de natuur.Echt onvoorstelbaar hoe dit meesterwerk is tot stand gekomen na een biljoen jaar activiteit . Na de middag was het echt "cruisen "doorheen een uitgedroogd en soms desolaat landschap, dat steeds weer van uitzicht en kleur wijzigde . Het viel ons op hoe armtierig de plaatselijke "Navajo "indianen hier moesten overleven . Bij aankomst aan het hotel stond ons een minder aangename verrassing te wachten.In dit Navajo gebied mocht geen alcohol verkocht worden Een zware tegenvaller voor een kliek van ons kalibers. Gelukkig hadden wij deze morgen een flinke reserve aangekocht , voor in geval van nood . Een zucht van opluchting en ons pintje smaakte des te beter.
foto van onze redacteur ter plaatse en een foto een van de vele mooie viewpoints tijdens onze dagwandeling op vraag van sommige van onze 'volgers' trachten wij morgen een mooie foto van de dames van het gezelschap op de blog te zetten. we reizen morgen van de Grand Canyon naar Kayenta in Navajo-land MarieJeanne
foto van onze redacteur ter plaatse en een foto een van de vele mooie viewpoints tijdens onze dagwandeling op vraag van sommige van onze 'volgers' trachten wij morgen een mooie foto van de dames van het gezelschap op de blog te zetten. we reizen morgen van de Grand Canyon naar Kayenta in Navajo-land MarieJeanne
aangename kennismaking met de grootste amerikaanse spleet
Bij deze laat ik het verslag geven over aan onze redacteur ter plaatse :JULIEN . Iedereen heeft reeds ongetwijfeld foto's gezien van de Grand Canyon, een van de zeven wereldwonderen der natuur. Maar foto's zeggen niks. Dat kunnen we nu wel garanderen. Als je, voor sommigen onder ons met knikkende knieen, naar het eerste vieuwpoint gaat en de overweldigende kloof inkijkt wordt je stil. Een ongelofelijke pracht aan kloven en rotsmassa's in schitterende gelaagde kleuren maken een wijds adembenemd schouwspel dat geen vergelijking doorstaat. In miljoenen jaren heeft de Coloradorivier zich in het opgestoten gesteente gewrongen tot soms 1800 meter diep. De dreigende wolken massa's van gisteren waren verdwenen en we werden heel de dag verwend door een aangenaam zonnetje onder een staalblauwe hemel hier en daar versierd met een helwit schapenwolkje. We wandelden de volledige South Rim Village Route van Hermits Rest tot Mather Point. Een adembenemde tocht waar het ene viewpoint kort volgde op het andere. En het moet gezegd er zijn er die hun hoogtevrees grenzen hebben verlegd. Daarna met de suttlebus naar Yaki Point en na een korte stop nog verder naar Hopi en Pima Point. Dan tijd voor de inwendige mens te versterken. Dat deden we in de Bright Angel lodge, een gezellig restaurantje met, ook hier weer een heel vriendelijke bediening. Na een, voor sommigen broodnodig, dessert met koffie togen we terug op weg om de veel besproken zonsondergang te gaan ontdekken. Dat viel een beetje tegen want de geroemde kleurenpracht bleef grotendeels achterwege. Maar we hebben weer een schitterende dag gehad besloten en afgevlagd met een zoveelste Butweiser. Schol.
Las Vegas by night is nogal laat geworden, het was weer middenacht voor we in ons bed belanden. Wachttijden van meer dan een uur voor een restaurantbezoek zijn hier schering en inslag. Geduld is een schone deugd. Maar de prachtige verlichtingen en sfeer en attrakties op de Strip maakt het wel zeker de moeite waard! Vandaag reeds om 8u uit ons prachtige hotel gecheckt en met de 2 auto's van Vegas/nevada naar de Grand Canyon/Arizona gereden. De nadering en het over-riiden van de Hooverdam was het belangrijkste evenement. Er zijn wel meer stuwdams in de wereld en de Hoovewrdam is niet zo exceptioneel. Gedurende de rit, die duurde tot 16u, hebben we 3 verschillende soorten landschappen kunnen bekijken, veel en veel natuur. Temperaturen die hebben gevarieerd tussen 55 en 80gr Fahrenheit. Trek daar 32 af en je hebt de overeenkomstige graden Celcius. De reuze amerikaanse trucks blijven ons fascineren ,vooral qua grootte en uitzicht/kleuren van de stuur-cabines. Vooral tussen de Hooverdam en Williams waren ze zeer talrijk. Zitten nu in een hotel/motel vlakbij de ingang van het Grand Canyon National Park. We blijven hier 2 nachten en zullen morgen dus de ganse dag hebben om de Grand Canyon te leren kennen, van sunrise tot sunset. Bert
L & M : ok een goed velof gewenst zonder problemen.
We zien aan het aantal reakties en emails die we ontvangen van alle kanten, dat jullie ons met velen volgen. Vandaag zijn we van 11 tot 17u op stap geweest,langs de STRIP, boulevard met majestueuze hotels en casino's. In een zalige temperatuur van 23 - 25 graden C. Jammer genoeg hebben we geen wedding-chapel gevonden dus het trouwfeest zal voor een andere keer zijn. De thuisblijvers hebben geen feest gemist. Binnen 5 minuten vertrekken we om te gaan dineren en dan Las Vegas by night verkennen en gokken....en winnen? Hierbij een foto van de mannen . Morgen een van de vrouwen, maar dan niet in Vegas maar in de Grand Canyon. Mariejeanne & Bert
Met heel veel , misere , geduld en stress , is het ons gelukt ! Om 24h lokale vegas-tijd , de 12de mei , (=9u de 13de mei in Belgie) zijn we geland in Vegas . Atlanta was een miserie tot en met , ellenlange wachttijden voor immigratie , tegen dat het aan ons was de computers die tilt sloegen , nog maar wachten .Dan valiezen gaan ophalen en terug incheken , met 6 konden ze mee, Bert en ik waren stand by . Op de allerlaatste minuut zijn we nog mee gekunnen met de laatste vlucht van de dag. In totaal hebben we daar 3 uren vertoeft op die luchthaven , zonder ook maar 1 slok te drinken .enop de koop toe 2 vluchten gemist. De wagens (2 Dodges) gaan halen bij Alamo viel best mee, aangezien het reeds zo laat was veel minder verkeer. Veel hebben we niet gezien van de omgeving , te druk met ons hotel te vinden . Wat Julien en Bert schitterend gedaan hebben .
Nu zijn we op onze kamer, de anderen slapen al waarshijlijk, en dat gan wij ook doen . Hier is het ondertussen 3h45 en in Belgie bijna 13h . Morgen afspraak om 10h voor ontbijt endan gaan we op verkenning en ....gokken ...en trouwen?
we zijn nog steeds in Zaventem, onze vlucht naar Atlanta vertrekt nu om 1330u,... we zullen wel zien.
onze connectie in Atlanta zijn we kwijt. Julien/Lucia/Lili/Jan/Rita/Luc zijn nu geboekt op de vlucht van 22u naar Vegas. Bert/MarieJeanne op de vlucht van 19u naar Vegas
Hoe gaan we dat doen met de autos in Vegas? En wat gaat er met onze bagage gebeuren,
de reis is begonnen. de eerste hindernis zal moeten genomen worden in Atlanta, want onze vlucht vanuit Brussel is vertraagd--> vulkaan-as of iets anders?. We vertrekken om 12u30 ipv 10u30.
In Atlanta hebben we 3u om over te stappen. Dat gaat waarschijnlijk niet lukken want in Atlanta moeten we: - USA immigration passeren - bagage ophalen aan de bagageband - bagage terug afgeven aan de douane - naar de vertrek-gate voor Las Vegas gaan. Atlanta is een enorme luchthaven (4e grootste van USA) dus dat zal allemaal tijd in beslag nemen. Als we de vlucht naar Vegas missen is dat nog niet zo erg omdat er 2u daarna een andere vlucht is. Vraag alleen is of daar plaats op is....
Alles begint zo wat op orde te geraken , al hebben Julien en Bert er toch nog wat tijd en energie moeten insteken voor het zover was .Adressen en wegbeschrijvingen die nogal duister waren en soms 100 km van de juiste plaats ! Ik denk dat de blog heel leuk, en eentje vol verrassingen zal worden als het zo verder gaat !!! Bedankt Juuls !
Hier zijn de vluchtgegevens voor woensdag: vertrek in Brussel , om 10h30 met vlucht DL 125 (Delta airlines ) aankomst Atlanta 14h25 ( plaatselijke tijd ) vertrek Atlanta 17h30 met DL 65 Aankomst Las Vegas 19h05
En dan gaan we gokken , ha ha !
Nog 1 nachtje werken en dan VERLOF !!! Morgen inpakken en de laatste praktische zaken regelen . Morgen geen Blog , tenzij er iets spectaculairs is .Wel van Zaventem woensdag als ik er de tijd voor heb . Marie Jeanne en Bert
Druk op onderstaande knop , en vul het formulier in en we sturen je een mailtje als wij een nieuw verhaal of foto's op de blog gezet hebben----
Haz clic el botón y rellena el formulario. Te enviaremos un correo electrónico cuando ponemos una historia o fotos nuevas en el blog.
Stuur mij een email - Envíame un email
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen - - -Haz clic el botón
