Start om 8u
van op de markt in Blankenberge. Ik doe er
4u30over.
Geen regen,
wel bewolkt en nog zeer koude wind tot een uur of 11. Daarna warmer, met
warempel wat bedeesde zon vanaf de middag.
Er waren meer
dan 7.500deelnemers en 26 nationaliteiten dit jaar. Zelfs Chinezen, Japanners en
Taiwanezen.
Ook van
dichterbij Armenië en Bosnië (dat zijn toch geen immigranten
zeker?)
Er nemen ook
heel wat leger pelotons deel, Duitsers (die zullen wel geen 5 jaar blijven
zeker), Engelsen, Fransen , Amerikanen, Canadezen, en Nederlanders
natuurlijk.
Een paar
vlaggen uit oost europa gezien, maar de nationaliteit??
Vandaag is
het richting Zeebrugge en Lissewege.
Al bij, zeer
vlot verlopen , geen spierpijnen noch vermoeid. Wel een korte inzinking rond
10u30, maar na wat eten en drinken, vlug over.
Ik zal deze
nacht in elk geval wel goed slapen denk ik.
Hierbij nog
een paar fotootjes van vandaag.
p.s.: En ook
bedankt voor de vele leuke reacties op mijn email van
gisteren!
Dit weekend
is de 2daagse Blankenbergse wandeltocht.
Ik nam deel
aan de eerste dag van 24
km. Deed er bijna 5 uur over.
MarieJeanne
kon mij niet vergezellen want ze werkt in Duffel.
Spijtig;
Pseudo-vervanging: IPod met house en trance
podcast .
Vrieskoud
(9gr C) en regen en wind ..maar feitelijk heb ik me heel goed ge-amuseerd.
Alleen tussen 5.000 andere wandelaars. Gelukkig waren de meesten op de korte
afstanden tot 15km en moest er niet over elkaars voeten gelopen
worden
Wat fotos
bijgevoegd . De kwaliteit is niet zo goed want ze werden genomen op de
smartphone in regen en wind en met bibberhandjes!
Maar hopelijk
brengen ze een beetje de sfeer over.
Morgen is de
2de dag (ah ja , want het is een 2daagse), ook met 24km en hopelijk
minder of geen regen dan!
Start in de regen , met de metro , een uurtje, 1 keer overstappen, richting Southshields.
Daar zijn we op zoek gegaan naar Colmans ,een bekend fish en chips restaurant, niet ver van de zeepromenade.
En of het lekker was! In tegenstelling met andere zaken hier in de UK waren ze helemaal niet vettig en niet op een krant of bruin papier maar netjes op een groot bord .
Maar daarna hebben we de intentie nog even tot aan de zee te wandelen , maar eens buiten is ons besluit snel genomen , zo vlug mogelijk naar de ferry voor de overzet naar Southshields.
De regen komt met bakken uit de hemel en nog geen 100 meter verder zijn we doorweekt. De kinderen moeten we bij de hand houden anders waaien ze gewoon weg , mens toch : waar hebben we het verdiend .
Doornat komen we aan op de ferry , en onze vis en chips voelen zich hier terug op hun plaats , wij veel minder !!!!
We bereiken nogal groen de overkant ( maar daar blijft het gelukkig bij !) Foto s hebben we proberen te nemen maar veel heb ik er niet van gebakken . Later , deze avond op het national news vertellen dat deze ferry-overtocht is afgelast wegens het slechte weer.
Op de koop toe is de batterij van Bert zijn camera leeg , reeds van deze morgen ! Justin is vandaag cameraman van dienst .
Van de ferry naar het metrostation van Northshields spoelen we bijna van de straten , echt niet te doen .
We besluiten om niet meer op zoek te gaan naar krabbepoten en onmiddelijk naar de luchthaven ( ons hotel ) terug te keren .
Maar met al onze natte kleding en kou en gezaag over het weer vergeten we af te stappen in het metrostation Monument en belanden in St James : en dit is een eindstation . We mogen gelukkig blijven zitten tot de metro terug rijdt en moeten overstappen in Monument . We zullen dan toch maar de regen nog eens trotseren en naar Grainger Market gaan om krabbepoten . Bij het buitenstappen uit het metrostation is onze verbazing Groot want.....het SNEEUWT ! en niet zo een klein beetje , ook dat nog .
Maar we hebben krabbepoten en langoustines en zalm voor dinner .
Ja een geluk bij een ongeluk , na een warm bad en bij een knetterend haardvuur is onze koude natte daguitstap snel vergeten .Deze avond vieren we Rick zijn vervroegde verjaardag .
En dat zal het dan geweest zijn voor deze keer. Een beetje van alles qua weer en landschappen, elke dag iets anders.
Morgenvroeg zijn we om 5uur al in de luchthaven van Newcastle voor de terugreis naar Zaventem , dan met de trein naar Blankenberge...
We krijgen er alleen maar meer goesting van om verdere uitstappen te doen! Zal zeker vervolgd worden hier in de UK.
Vroege wekker vandaag, we gaan naar Holy Island of Lindisfarne . Dit is een klein eiland van iets meer dan 1,5 km doorsnede .
Het is enkel eiland voor de helft van elke dag . Tijdens hoogtij is het niet bereikbaar via de weg . Deze weg is een smalle asfaltweg doorheen een uitgestrekte zand en moddervlakte.
Wil dus ook zeggen , bij hoogtij moet je er 4 uren blijven want de zee houd het afgesloten van het vaste land .
Dit is de plaats waar de eerste Vikingen in 793 aankwamen om de Groot Brittanie te veroveren. Een historisch belangrijk eilandje.
Het eiland is ongeveer 61miles van New Castle Airport vandaan .
Vandaag is de doorgang veilig tot 10h, dus aangezet om 8h30 aan hotel .
Weerom goed aangekleed, weersvoorspelling 5 graden en lichte regen , dat belooft !
We zijn er om 9h30 en inderdaad lichte regen , eventjes, maar de rest van de dag zagen we veel regen in de verte over het mainland, wij blijven droog .
Van de wind worden we niet gespaard , ik hoor nu nog het gefluit in mijn oren ! Aangezien we hier 4 uren vast zitten togen we op pad met lunch in de rugzak, we besluiten die op te eten op een bank aan de zee ,foute keuze. Zoveel wind en nogal FRIS. We zitten tevens op enkele meters van het kasteel , brute pech , niet te bezichtigen, is gesloten . We lopen er dan maar rond en vervolgen onze wandeling.
Langs de zee, en we trotseren de wind en de kou en bouwen onze eigen toren van keien. Misschien mag ik dit hier niet schrijven maar we laden onze rugzakken vol met mooie grijze keien voor Marjan in haar tuin .Moet wel gezegd dat we de eerste passen wel een beetje achterover hellen !!!!!
De 6km-lange walking trail is mooi met vergezichten, en graslanden en duinen en kei-stranden.
We komen ook langs een beschutte vogel uitkijkpost bezijden een meertje met riet, bevolkt met allerhande vogels, ook 2 witte zwanen.
Daar bekomen we eventjes van de kou en de wind en snel nog wat smikkelen voor we de laatste kilometers naar de auto doen .
We rijden terug naar Newcastle via de coastal scenery route. Eerst rijden we langs Bamburgh-castle (zie de foto hierbij), met een korte fotostop.
En dan via het mooie Seahouses naar Craster waar we verse krab zullen kopen voor deze avond. In de lokale winkel zijn er enkel prawns , en die zien er helemaaal niet vers uit. Geen krab dus vandaag.
Dan maar naar de lokale pub voor een lichte versnapering (frietjes of krab), maar weerom niet mogelijk: eten is geserveerd tot 15u, en bij onze aankomst was het 15u10!! ...Cola en limonade dan maar en de weg verderzetten via meestal de typische smalle en kronkelende jojo-wegen.
We moeten vaststellen dat we reeds 5 dagen gespaard blijven van regen...het is eens anders geweest.
Morgen is onze laatste dag hier, en we maken er een rustige sightseeing van met de Metro-trein.
Error error ! We aten gisteren geen coton pie maar COTTAGE pie !!!
Planning vandaag is een 3 uur durende boottocht tot de monding van de Tyne.
Gisterenavond nog 43 vrije plaatsen , deze morgen , aprilgrap of niet ....uitverkocht !!!
Daar gaat ons tochtje letterlijk en figuurlijk in het water !
Vermits ze enkel op zondag varen in deze periode van het jaar zal het voor een volgend bezoek aan Newcastle zijn .
Dus wordt het Belsay Castle and Gardens en Sunday lunch samen met de familie .
We worden opgehaald door Marjan en sir Justin om 10h30.
Na de heerlijke lunch gaan we door de uitgestrekte velden . Zonder koeien ofschapen in tegenstelling tot verleden jaar. We wandelen in een flauw zonnetje richting kasteel .
Justin en Oliver gewapend met een visnet , op jacht naar dikkopjes en visjes .
In de Lake (kompleet met witte zwaan) is er gevist maar zonder vangst , jammer , zal voor later zijn .
Rustig door een stukje bos en de groene velden om het zondags-auto-verkeer te vermijden , langs de achterzijde het domein binnen . Foei, we hebben dus ook niet betaald , we zijn nochtans Belgen !
We wandelen door de prachtige tuin , met met veel zeldzame en exotische planten en bomen , die normalieter pas veel later op het jaar bloeien . De tuin is zeer groot en speciaal omdat hij is aangelegd tussen de uitgehouwen rotsen van een grote rotsformatie. De uitgehouwen stukken werden gebruikt om het kasteel te bouwen. Het domein inclusief de velden en allerhande bijgebouwen is familiebezit van de Middleton family sedert 700 jaar
En.. is dit familie van Kate..?
Na de terugkeer van een deugdoende zon op het terras genoten, en nadien tesamen op TV de opgenoen camerabeelden van de afgelopen dagen bekeken.
Wat we eerder ook deden vandaag is in de tuin nader kennismaken met de chicken van de familie.
Ter info , 3 bruine en 2 witte . Geen haan.
Hier hun namen Helen is een witte met een zwarte staart, en de rest noemt Grace, Pecky, Cheecky en Martha , koddige beesten als je ze eten brengt, volgzaam ook als je ze los laat in de tuin . Maar ....oei de moestuin is niet meer veilig dan!!!
Een bezoek aan Holy Island staat op het programma morgen. Op tijd ( 8u30) vertrekken is verplicht. Waarom? Het antwoord is voor morgen.
Hebben we de goden gisteren in verzoeking gebracht toen we boften met het zomerweer ?Wie weet .
Deze morgen bij het opstaan grijze lucht en ja een half uur later serieus aan het regenen .
Oei , daar gaan we weer !
Rugzak dan maar gevuld met alles wat we mee hebben van warms + onszelf ingeduffeld als Michelin ventjes.
Tegen 10h stipt worden we opgehaald door de voltallige familie Cronk.
De regen is gestopt nu .
We rijden weerom door het betoverende landschap van Northumberland . Belgie is toch maar klein en weinig groen als je hier zo een paar dagen vertoeft merk je het duidelijke verschil .
Op weg dus voor de wandeling naar Simonside, hier en daar krijgen we een stukje blauwe lucht te zien OEF.
De wandeling staat beschreven als moderate en is plus minus 8 km lang . Uiteindelijk staat er 8.7km op de wandel-gps bij terugkomst aan de wagen.
Met serieuze jojo-bewegingen, om een klein idee te geven:
start 228m om 10u40,
naar 367m om 11u11,
398m om 11u34,
429m om 12u12,
300m om 13u,
215m om 13u36,
249m om 13u51
398m om 14u
De start begon reeds met een serieuse klim ,en er staat zo veel wind dat we dreigen uit onze klederen te waaien .
Alle sjaals, hoofdbanden en dergelijke worden uit de rugzakken gehaald en verdeeld onderweg .
Wat we niet bij hebben zijn handschoenen en Marjan weet nu duidelijk hoe koud het is , ongevoelige hand en arm als gevolg .
Het landschap , hoe dikwijls heb ik het vorig jaar niet geschreven ? is weerom betoverend , ondanks de scherpe en frisse (zeg maar koude) wind .
We klimmen en ai , moeten ook dalen en niet zomaar ......mits een kleine aarzeling toch gelukt , de kinderen hebben hier duidelijk geen problemen mee . Oliver loopt over alles heen als een geitje , moet soms afgeremd worden want dieptes en gevaar staat duidelijk nog niet in zijn woordenboek !
We lunchen op een geimproviseerde bank ( hoop stenen) en de lekkere broodjes gemaakt door Marjan mogen er zeker zijn .
Voor de kinderen begint het allemaal wat te wegen en de koude en vermoeidheid begint zich ook te laten voelen.
Na ongeveer +/- 3u40 stappen , eind in zicht , uit het kaarsje , Rick en Bert gaan de auto halen en wij slenteren er langzaam achteraan, het zonnetje is erdoor gekomen en de wind is nu wat geluwd.
Op de terugweg doen we nog het pittoreske Rothbury aan , nog wat sterkte aanschaffen voor de innerlijke mens. Rothbury is een klein stadje waar de tijd bleef stil staan , met typische winkeltjes.
Bij de thuiskomst lijkt Oliver nog genoeg energie te hebben om even een demonstratie te geven op zijn moto.
Na een lekker diner , cotton pie , glutenvrij gemaakt door Rick , is het weerom tijd om onze kamer op te zoeken en deze blog te schrijven . En opnieuw blozende wangen , vooral van de wind deze keer.
Een zalig warm bad, en weerom vroeg gaan slapen deze avond. En morgen...het weer, de planning...we hebben al een idee, weer iets anders.
Voila, het is 6 maanden geleden dat we er nog eens tussen uit trokken ( toen waren we een maand in Spanje) en sindsdien is er enorm veel veranderd in ons leven !!!!! We beslisten een totale ommezwaai te maken .
En sinds januari wonen we aan zee , in het centrum van Blankenberge.
Het stof en de stress van de verhuis zijn stilaan aan het minderen .
Tijd om te genieten van de natuur en de rest ! En onze longen te vullen met pure zuurstof.
En nu zijn we terug in Northhumberland , Newcastle up on Tyne .
Bijna een jaar terug waren we hier ook . Toen met de auto, nu met het vliegtuig.
We hebben de tijd, dus eergisteren met de trein van Blankenberge naar Zaventem , een ritje van iets meer dan 2uur. En dan een vliegreis van een halfuur (zonder het tijdsverschil van een uur weliswaar)
Verleden jaar in mei hebben we kennis gemaakt met het grillige kille Engelse weer , nu waren we er op voorzien , maar wonder boven wonder ....reeds 2 dagen ZOMERS WEER !!!
Gisteren vlug ( 4 uren) uitgebreid gaan shoppen en zomerse T shirtjes gaan aanschaffen samen met Marjan in het centrum van Newcastle..
Niets voor Bert . Die is op zijn eentje de omgeving van Newcastle gaan verkennen en vastleggen op zijn camera . Een deel van Hadrians Way nr 72 langs de Tyne rivier. Daarna West Newcastle via de Metro Radio Arena, het LIFE, het Central station, St Mary`s cathedral, Stowell street met de Blackfriars (een kleine Chinatown), langs de West Wall en The Chinese Arch gate naar het Newcastle United Footballstadion.
Toen was het tijd om een lokale pub binnen te stappen voor een frisse Fosters `paint`. Aan de ingang van Chinatown in Rosie`s bar. Een zeer British pub met onder andere een klok waarvan de wijzers in tegen-uurwijzerzin draaien..komiek..
Marjan en ik hielden het bij een koffie op een zonnig terrasje, al was het even wringen voor we er zaten , we waren namelijk niet de enigen die van het zonnetje wilden genieten
Uitgeput, s`avonds een dineetje met de voltallige familie Cronk in restaurant Fratelli`s in Ponteland. En vroeg in bed in ons hotel de premier Inn, vlakbij Newcastle airport.
Vandaag met ons 2tje met de metro, vVanaf het eindsstation in Newcastle airport, naar de kust geweest, poepsimpel hoor want het metronet is hier niet zo uitgebreid. We hebben er een zalige dag beleefd. Blauwe hemel, warme temperaturen en een rode huid als gevolg `s avonds.
Met de metro naar Tynemouth, een leuk brits badstadje, met een winkelarcade in de kerk. Nooit gezien, maar zeeer leuk.
Ook een toffe Priory maar die is nu gesloten.
Te voet, langs het wandelpad en het zandstrand aan de zeekust. Typische britse huizenrijen langs elke baai. Tot in Cullercoats, en daarna tot in Whitley bay. Zo` n 8km.
Hoge tijd voor een fris pintje in Berkeley Tavern in Whitley, niet op het terras , maar binnen in de barlounge..
Ondertussen was het reeds 16u, dus 6u na ons vertrek uit het hotel , en we trokken op zoek naar het dichtstbijzijnde metrostation. Een vriendelijke man in het touristcenter toonde ons de weg.
Overstap in het metrostation `Monument` en na een uurtje waren we terug in de airport-terminal. Te voet naar `The Batger` een pub in Ponteland, voor een aperitief op het zonnige terras, en een lichte maaltijd binnenin. Veel volk, maar ja het is vrijdagavond.
Vanavond vlug in bed want morgen staat er weer een dagje Hadrians Wall op het programma, samen met de familie .
Ja , het is de laatste dag , en om het helemaal in de sfeer te geraken staan we op en ....is er geen zon ! En geloof het of niet , iets later begint het te regenen , en nog erger ...dat blijft zo tot 16h ! Dus een afsluit om U tegen te zeggen .
Niet getreurd, we moeten toch inpakken .
De beloofde strandfoto is er dus 1 in mineur, in de avondspits.
Een plaatselijke shop had er niets beter op gevonden dan hun koe aan de voordeur een paraplu te geven , vonden we leuk om eventjes op de foto te zetten .
Onze auto Torro, fiere bezitter van een zilveren stier op zijn poep, staat geladen in de garage , behalve nog enkele zaken , klaar voor de terugrit.
Morgen rijden we tot Girona en daar zetten we dit op de blog plus het verloop van de trip. We staan niet extra vroeg op en zijn ook zinnens de rit rustig te doen , alle tijd , het is tenslotte verlof !!!!
In elk geval , naar Calpe komen we terug , hoe sneller hoe liever , maar er wachten mij eerst nog een klein jaartje werken .
30 september 2011
Ja inderdaad , we zijn op de terugweg .
Aangekomen in Girona deze namiddag. We genieten op ons gemak wat verder in de witte loungezetels op het terras van het hotel. We hebben geen goesting meer om een lokale wandeling te doen.
Onderweg en hier in Girona zijn de temperaturen opnieuw prima en geen wolkje aan de lucht .
De rit was rustig en zonder problemen. In Barcelona was het wel tijdelijk eventjes aanpassen aan de mierenhoop en de rijstijl.
Morgen nog ongeveer 60km tot de spaans/franse grens en hop naar Beaune.
Ons Belgenland komt weer wat dichterbij, in de loop van zondagnamiddag zijn we in Duffel.
Vandaag zijn we gaan wandelen naar de Faro del Albir op de Serra de Gelado. Onze auto hebben we geparkeerd voor Bert zijn vastgoed investering hier in Spanje, zie bijgevoegde foto.
In Albir aan de Playa stikt het dus van de toeristen , niet erg aangenaam vertoeven. Eens een 500m verder richting wandelpad is er gelukkig reeds een oase van stilte, bij het betreden van het Nationaal Park.
De wandeling is tot boven geasfalteerd en afgezet , ofwel met houten balken of met enorme rotsblokken, jammer genoeg met gaten ertussen , waardoor ik enkele bange , warme, zeg maar zweterige momenten heb mee gemaakt maar.... ik ben boven geraakt ditmaal ! Getuige de bijgevoegde foto.
Weerom prachtige vergezichten .
In totaal hebben we toch 12km gestapt, klinkt belachelijk weinig in onze oren maar we leven nu eenmaal als de echte Spanjaarden lento . De temperaturen nietwaar. Volgens we hier vernemen van onze trouwe bloglezer Swa , zijn in Belgie de temperaturen ook zalig, al een geluk dan zal het voor ons zondag niet te erg schrikken worden !
Tijdens de autorit de terugweg, zagen we een reddingsaktie van de lokale geelgeschilderde helikopter van de lokale Seaking. Die moest een interventie doen (wat het juist was, zagen we niet) op de flanken van de Morro de Toix. Die wandelaars in de Sierras toch he.... Tiens, we zijn daar ook eens gaan wandelen toch?
Paco, heeft een bar_taverne in Calpe, genaamd Venezia. In tegenstelling tot de naam zou kunnen laten vermoeden, is dit een echt Spaanse en geen Italiaanse bar. Dit was ons favoriet plaatsje de voorbije maand, om tussendoor even te verpozen.
Vanop het ruime terras hebben we een mooi uitzicht op de promenade (mensjes kijken) langs de Playa Levante. We kunnen de mierenhoop op het strand zien, met op de achtergrond de Penon d Ifach. Ook `s avonds geeft dit een mooi zicht, want het strand is verlicht met gele lampen.
Paco dus, dit is een echte spanjaard, evenals zijn camarero Don. Beiden zijn toffe gasten en zij spreken spaans met ons. Kunnen we zo wat bijleren.
Vermits donderdag hun sluitingsdag is, gaan we deze avond ons laatste avondmaal bij hen nuttigen. Zo rond 8u.
Voor elk een groot bord met een zeer lekkere ½ gebraden kip, een ruime sla en frietjes, met een lekkere frisse koele fles vino rosado. Voor dit alles betalen we nog geen 20Euro. Op dat gebied is Spanje dus nog wel goedkoop.
Oh ja... we trachten niet te vergeten om morgen een foto van de zonnekloppers op het strand te nemen... zodat je niet zou denken dat er in Spanje alleen maar gebergtes zijn....
Verder is het morgen ook inpakken (zal rap gebeurt zijn) want vrijdagmorgen rijden we terug, naar Gerona.
Druk op onderstaande knop , en vul het formulier in en we sturen je een mailtje als wij een nieuw verhaal of foto's op de blog gezet hebben----
Haz clic el botón y rellena el formulario. Te enviaremos un correo electrónico cuando ponemos una historia o fotos nuevas en el blog.
Stuur mij een email - Envíame un email
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen - - -Haz clic el botón
