Waar ben je toch? Ik word kwaad, je antwoordt niet meer... Het slapen lukt niet, kon ik je maar zien in een droom, dromen lukt niet Het helpt te luisteren naar een liedje Om er terug een dagje tegen te kunnen Moetje we hadden alles gezegd tegen elkaar, ik voelde rust, ik was niet bang, het was vredig... Maar ik word bang, van de uren, de minuten zonder jou... Die wegen zo Er is zoveel te vertellen tegen je, maar ik vind je niet meer Zoeken heeft geen zin, als ik nadenk ben je toch bij me, maar zo ontastbaar en dat doet me zo zeer.... Je was alles voor ons, onze houvast Zieltje ik mis je, het doet deugd te schrijven, als je tijd hebt schrijf eens terug....
deze foto hiernaast is genomen op 14 juli 2012 zelfde dag of foto van haar bidprentje als er dan iemand ging zeggen tegen ons, bie 2 maanden moet je haar afgeven we gingen die persoon zot verklaren ik sta er afschuwelijk op naast mama en toch is het voor mij een zeer mooie foto omdat ze daar een moment had dat ze zich "goed" voelde als het allemaal zulke dagen konden zijn, zei ze ons toen moetje toch we missen je meer en meer mieke, lobke en pa en co
