Ik droomde eens, ik liep aan het strand
Ik was daar niet alleen,
want ook een engel liep aan mijn zij.
We liepen samen het leven door,
en lieten in het zand
een spoor van stappen, twee aan twee,
de engel liep aan mijn hand.
Ik stopte en keek achter mij
En zag mijn levensloop,
In tijden van geluk en vreugd,
Van diepe smart en hoop.
Maar als ik goed het spoor bekeek,
Zag ik langs heel de baan,
Daar waar het juist het moeilijkst was,
Maar één paar stappen staan.
Ik zei toen: "waar was je?
Juist toen ik je nodig had,
Juist toen ik zelf geen uitkomst zag
Op het zwaarste deel van het pad."
De engel keek me toen vol liefde aan
En antwoordde op mijn vragen:
'Mijn lieve kind, toen jij het moeilijk had
Toen heb ik jou gedragen......"
