Zennah komt als eerste aan deze morgen. Maar er is al een kindje. Eentje dat ze niet kent dan nog. Maar kindjes sluiten rap vriendschap en al vlug zitten ze samen op de schoot met onze Siel. Zennah heeft al een beetje leren tellen en wil dat nu ook eens tonen.
Ze wil zijn teentjes tellen.
Tenen
Ja tenen.
Eén, tee! tee tenen!
Maar nee Zennah: één, twee, drie, vier, vijf. Vijf teentjes!
Ze kijkt zo met een blik van je zal wel gelijk hebben zeker. en dan nog vlugger dan vlug
tee waa! Met haar twee vingertjes in de lucht. Ja, natuurlijk daar ken je dat van, tot twee tellen. Net twee jaar geworden. Maar teentjes zijn er meestal vijf hoor Zennah!
En bezoekertjes krijgen hier dezelfde rechten als iedereen: op de schommel, op de fiets, en alles eens bekijken wat in je bereik ligt.
Ze hebben hier weer van alles geëxperimenteerd vandaag. Kindjes hebben ongelooflijk veel fantasie. Alles kunnen ze gebruiken en alles krijgt een nieuwe functie. Zo kan je telefoneren met een plankje aan je oor, je hoeft daar toch geen telefoon voor te hebben. t Is gewoon leuk jezelf bezig te horen! En dan na de middag, t was hier nog heel stil kregen we plots bezoek. Wat is dat leuk als er zo geregeld eens kindjes van vroeger goeiedag komen zeggen. En als ze dan willen in de veranda spelen, waar ze zoveel pret beleefd hebben. En ook nog eens buiten, en eens controleren of de kippen er nog zijn. En de poes is er ook nog, en de koeien achter in de wei. Er is hier nog niet veel veranderd dus. Alleen een nieuwe reeks kindjes.
Dan zijn ze zo eentje na eentje opgestaan. Natuurlijk even mee buitenspelen, met buggys en fietsjes. Tot het ineens te snel gaat en Mathias over kop gaat. Uit sympathie zijn ze er even komen bijzitten.
De pijn was weer rap geleden, met zoveel belangstelling om je heen.
Prettige reis naar India en de groetjes daar aan ama! En tot de volgende tussenstop.
Is het gepermitteerd het goede nieuws over mijzelf te vertellen?
Deze avond nog eens naar de oogarts op controle geweest. Er was fantastisch nieuws. Er blijft alleen een kleine afwijking voor ver, maar de leesfunctie, leeftijd in acht genomen, is zeer goed. Ik heb dingen gelezen voor 10 op 10! Komende van 3 op 10, dat is gewoon fantastisch! Hartelijk dank aan iedereen die voor mij geduimd heeft! Ik geloof er vast in dat het geholpen heeft!
Dat houdt dus in dat mijn leesbril versterkt wordt, maar dat is dus gezien de leeftijd heel normaal, ook mijn ander oog was daar aan toe. Ik heb dus (volgens de oogarts) geluk gehad met mijn ongeluk! Dat eerste bezoek was zeer ontgoochelend: ik kan je niet garanderen dat je je zicht ooit terug krijgt. Maar nu lees ik dus weer ondertiteling, en bij mooi zonnig weer zelfs de krant. t Is een groot verschil met alleen de grootste titels, die dan ook nog wazig waren. Maar eind goed al goed zeker!
Dus kapoenen hou jullie maar klaar! Moeke Magda zal het weer al gezien hebben. Er is mij trouwens de afgelopen 5 maand ook al niet veel ontgaan. Doe dus maar zoals deze brave jongen en zet je mooi op het bankje ipv omgekeerd te staan en zo aan de bloemetjes te plukken. Enfin, het plantje zal een beetje tijd nodig hebben om nieuwe blaadjes te krijgen, maar dat is hier al wel meer gebeurd! t Moeten hier altijd sterke plantjes zijn!
Verzin zelf al maar iets en morgen komt mijn verhaaltje er bij.
Wat denk je nu van onze foto? Ze zijn er wel vroeg bij hé, de jeugd van tegenwoordig. Altijd maar voeger en vroeger. Weet je wat ze zei: is mij Bikto. Al een geluk dt ze deftig op hun potje zitten. Binnenkort zullen we ze apart moeten zetten zeker? In shifts of zo, eerst de meisjes en dn de jongens? Toch lief hé als je ze zo bezig hoort. Jammer dat we geen blog met geluid kunnen maken.
Ons Fleurtje had een voorgevoel vandaag. Ze heeft de ganse middag gekraaid van plezier.
En ja hoor, t zal daaar feest zijn vanavond! Proficiat mama! Viktor vond het zo grappig dat ik kusjes gaf aan mama. Hij moest er natuurlijk ook eentje hebben. Twee zelfs, eentje van mama en eentje van mij!
Is het gepermitteerd? Nog even over Reinhilde? Ze is criminoloog. Ze kan het zelf nog niet geloven, maar t zal wel zo zijn. Ze heeft onderscheiding. Proficiat Reinhilde! En aan alle mamas en papas wens ik zon dochter of zoon. Zo eentje die ervoor gaat, van de eerste dag van het academiejaar tot de laatste. Daar geniet je van. Ik hoop dat er mij later nog veel van de kindjes die hier ooit waren zon mooie resultaten kunnen komen meedelen!
En dan zijn we met de twee laatste het goede nieuws aan oma gaan vertellen. Nee, we zijn er geentje kwijtgespeeld onderweg. Opa Luc is ons komen betrappen, oma had er eentje op getrakteerd. En gezien we vandaag nog geen foto hadden: toch nog vlug eentje genomen.
Met twee vertrekken en met eentje aankomen geeft dus dit resultaat!
Gisteren was het al bijna vakantie, vandaag des te drukker. Op woensdag 6 ipv 4. Gelukkig was Reinhilde thuiswachter van diensten kan ze 6 ook best de baas. Je zou niet iedereen durven aanspreken om voor 6 te zorgen als je even weg moet.
Maar ze hadden allemaal flink nazi gegeten tegen dat ik terug was. En dan als het potjestijd was wou Viktor absoluut naast Zennah zitten. Normaal zit iedereen waar er plaats is, maar Viktor was niet verondersteld pipi te doen. Je kan nu eenmaal niet ieder uur van de dag de pot op! Naast Zennah dus, plaats of geen plaats, ik probeer mij er wel tussen te wringen. En zie je wel dat het lukt!
Ik weet echt niet meer over wie ik nog eens mag of kan bloggen vandaag. Als je het fotootje ziet, t is maar kalmpjes, voor een dinsdag! Normaal zeven aanwezig, nu maar vier. t Wordt hier zo stilaan vakantie. Eentje is al van deze middag naar huis, zoals altijd op dinsdag. Een ander is bij oma met grote broer en zus. En deze vier zijn hier dus nu. Maar daarvan was er al eentje gisteren in de hoofdrol, en over de grootste, k durf zijn naam niet meer zeggen, heb ik al veel verteld. Maar dat is nu eenmaal zo, kindjes maken hier het verhaal. Hoe taalvaardiger ze worden hoe kleurrijker het verhaal. En wees gerust Tim, als jouw dochter de grootste is zal het een dagboek vol zijn over haar! Als ze er is tenminste! We hebben haar gemist vandaag, maar t zal wel leuk geweest zijn bij haar neefjes! Maar je weet dus, haar verhaal komt zeker ook nog!
Viktor (oei, k noem hem nu toch al weer, en 'k schrijf dus inderdaad altijd over dezelfde) was even ongerust vandaag. Zijn zusje zat in haar bumbostoeltje en Hanne zag haar zooooo graag. Ze zat er bijna bovenop, niet kwaad bedoeld natuurlijk. Maar onze Viktor vroeg haar toch zo lief: zus niet pijn doen Hanne!! Dat was toch weer zon aangrijpend momentje waarop kindjes elkaar in bescherming nemen.
Gisteren vroeg Ieva al of ze vandaag kindjes ging zien. En of, en horen ook wel!
Zennah en Viktor kwamen de ganse tijd van alles vertellen en ik in mijn beste Engels altijd vertalen wat de kindjes zegden. Ze vond het zo jammer dat ze hen niet verstond en niets tegen hen kon vertellen. Ze hebben wel uitgebreid dada gedaan, en dat vond ze leuk. Dat is blijkbaar iets universeel.
Al een geluk dat Viktor terug is, hé Zennah. Ze is hulpvaardig genoeg maar soms nog een beetje onhandig. Hanne wou haar pull ook uitdoen, in navolging van Zennah en Viktor. Ze kon dat natuurlijk niet alleen en Zennah wou helpen. Maar dat knopje zou ze wel liever aftrekken dan open doen. Gelukkig stak Viktor een handje toe, maar eens het open was gaf Zennah een goeie ruk aan de mouwen en de pull was rap uit. Viktor stond daar nogal te kijken, hij had gewoon geen kans ons Hanneke verder behulpzaam te zijn.
t Leven is aan de rappe of niet soms?!
En die twee op de foto hebben elkaar ook een beetje gemist zou je zo zeggen. Onze kleinste meisjes worden ook stilletjes aan een beetje groot!
Deze morgen zijn ze nog naar de generale repetitie geweest in het college. En vanmiddag was het grote moment daar.
Ze hebben veel fysiek die kerels! Uitgebreid naar de bierfeesten geweest. Op tijd uit bed, (van discipline gesproken) meer dan een uur repetitie en dan mee naar Schorisse naar het eetfestijn van Vakantiegenoegens.
Deze die bij Huysmans sliep heeft veel fotos genomen. De tafels op de speelplaats, het springkasteel met de kindjes, het orkestje van dienst. Bleek dat ze dergelijk feest niet kennen in Letland. Ze hebben er wel van genoten.
En wat zeker leuk was, ze serveerden daar ook Ename Blond.
Ze hebben dit weekend uitgebreid kennis gemaakt met de lokale bieren. De brouwerij Roman zal het wel voelen in haar omzet! Ze kennen geen woord Nederlands, maar Ename Blond, daar hadden ze geen moeite mee!
Hun extra calorieën zullen ze met het dansen zeker weer kwijt gespeeld zijn.
Ze vonden het fijn dat we hun optreden de moeite vonden. t Was ook mooi, echt waar!
Als alles goed gaat zijn hier sedert gisteravond een paar Letten aan het logeren.
Martien zou ze meebrengen en wegwijs maken in ons huis, terwijl wijzelf ook op uitstap zijn.
Zouden ze er wel zijn? Het blijft hier vrij lang stil deze morgen. Al eens naar Martien gebeld en ja hoor, ze zijn er. Ze waren wel al naar de bierfeesten geweest en ze mogen ze.
Zeker deze die bij ons slaapt. t Is ne sjarel, en de hunneen droogstoppel. Wat moeten we ons daarbij voorstellen? t wordt alleen nog maar spannender. En dan verschijnen ze,t zijn zeer sympathieke mensen, we hebben het weer getroffen met de verbroedering. Die met snor slaapt te Huysmans, het andere koppel bij ons. Ieva kent goed Engels en dat maakt gesprek wel mogelijk, want wij in het Nederland en zij in het Lets...dat komt niet goed! Ze hebben vandaag uitstap in Oudenaarde en eten alle drie s avonds bij ons en daarna, wat dacht je? Weer naar de bierfeesten.
De foto is gemaakt toen ze klaarstonden zondag om naar Oudenaarde te vertrekken voor het optreden op de bierfeesten. Allen daarheen...
Niet zozeer van de kindjes, er zijn er maar 5 .Maar vanaf deze avond tot maandag morgen hebben we een paar Letten te logeren. Daarom ben ik ook een beetje vroeg aan het bloggen. Ik vrees dat er vanavond niet veel tijd zal zijn. En bovendien worden de Letten hier gedropt terwijl wij zelf op uitstap zijn. Zeer benieuwd wie we in ons huis zullen hebben tegen zaterdagmorgen! Het wordt dus weer boeiend. Even boeiend als met de kindjes. Zennahheeft alvast haar best gedaan.
Als ik kindjes begintte noemen om in de stoel te komen voor het middageten weet ze al goed wat de grote te wachten staat: piets tegen muur
Ja Zennah zet maar alle fietsen en buggys tegen de muur. Dat is flink. Daar hoort natuurlijk de nodige foto bij en wel te verstaan niet zonder haar kos. De ene noemt dat kakos en bij de andere is het gewoon kos. t Is kwestie dat we mekaar te verstaan.
Heel druk weekend dus, en weet dat iedereen hier welkom is. Klein en groot. Belgisch of buitenlands, de Letten zijn welkom!
Staan jullie mij even toe nog een paar keer niet alleen over de kleintjes te bloggen?
Als je tot vorig eentje had die er 6 jaar (en drie verschillende richtingen) over gedaan heeft om een graduaat elektromechanica af te maken (en dan nog in tweede zittijd), dan ben je superblij met elke goede melding die je krijgt! Nog geen 8 uur als ze al belt. Vandaag komen de resultaten van de thesis op minerva. Natuurlijk nog niet op dit vroege uur. En ja, je kan natuurlijk niet de ganse dag voor je computer zitten, je moet nog zien thuis te geraken ook. Dan toch de trein van 9 uur.
En dan 20 minuten later, toch de verlossende boodschap: t staat er op, k heb een A!
Goed gewerkt zus, je bent er bijna!
En tegen dat we thuiskomen willen ze hier ook al op stap. En daarvoor doe je best je pet wel aan. De ene keer lukt dat al beter dan de andere. En als ik zeg;: wacht even voor een foto, hoort ons fotomodel in spé het ook al weer. En ... Nennah ook poto. Ja, natuurlijk mag je ook op de foto, met of zonder pet, iedereen mag er bij, alleen mag het niet te lang duren, of de pet is weg. Maar ze is rap en staat in een wip naast JIts!
Zou je denken. Tot onze Zennah komt zeggen pee pop. En ja hoor haar poppentweeling in de buggy. Wacht Zennah, nog even, k ga een fotootje nemen. (Mijn huisfotografe heeft vandaag haar laatste crimineel examen gedaan.) Ik neem dus de foto, ze herstapt twee pasjes en zegt: no poto! Zou dat een vroeg aanloop zijn voor een carrière als fotomodel of één of andere miss-verkiezing. Ze is er in ieder geval graag bij als er fotos genomen worden.
Louis kan het niet langer aanzien, die twee popjes samen in de buggy en neemt er alvast eentje voor zich. Nieuwe man in wording zeker?De taken een beetje verdelen!
Nu Viktor op vakantie is en Louis vandaag bij zijn Nonna is hebben de meisjes het huis voor zich alleen. Ze amuseren zich rot. Om beurten op de glijbaan of dan samen op de schommel.
Alleen, op de schommel is slechts plaats voor 3 en ze zijn met 4. Geen probleem, Hanne zal dan wel even het Aldi-blaadje doornemen. Een beetje ondersteboven, maar dat steekt niet zo nauw. Eens zien of er koopjes zijn morgen! En Juna heeft helemaal geen zin in spelen en heeft moeke lekker voor zich alleen.
A propos, dat is wel een unicum, een huis vol meisjes. t Is te zeggen 5 aanwezig en geen enkele jongen. Meestal is het omgekeerd. Maar dat zal te maken hebben met het feit dat er meer jongens dan meisjes geboren worden zeker? Ondertussen kunnen wij toch genieten van al die meisjes met hun staartjes en speldjes en prinsessenjurkjes en al die kleine typische meisjesspulletjes. Ja, de kakoskes horen er ook elke dag weer bij!Onze jongens fietsen meestal liever dan met een afgedankte handtas te spelen. Alhoewel, er eens eentje aan je fiets monteren dat is ook wel het proberen waard.
Zo een maandag als geen andere. Maar 4 kindjes ipv 6.
Ze zijn nog maar vertrokken en we missen ze al.
Onze meisjes hun voorman kwijt! En wie helpt er mij nu s morgens onthouden dat ik nog moet een pilletje eten?! Viktor en Fleur denken jullie ook wel eens aan ons? Zennah en Hanne wel hoor als je ze daar zo op het bankje ziet zitten. Rust en regelmaat alom dus vandaag. Alles op uur en tijd. Onze va zegt soms dat ik beter in het klooster was geweest voor die 2 R-en. Maar wie met kindjes bezig is weet dat ze ook daar van groot belang zijn!
Na schooltijd moeten er 3 opgehaald worden. Gedaan met de R-en: de bus met het zesde leerjaar is niet op tijd terug van de sportbeurs in Gent, uitgerekend als wij om 17u00 in Ronse moeten zijn en er nog twee van de drie moeten gedropt worden ten huize moeke Magda, waar oma van dienst is. Eentje moet wachten op zijn mama om naar huis te gaan. Eentje wacht op zijn mama voor een volgende afspraak. En de laatste wordt meteen naar de muziekschool gebracht voor een extra les slagwerk. Einde schooljaar zeker? Alweer een dik kwartier over tijd.
Meer kunnen we ons niet permitteren, dan maar op zoek door het ganse gebouw.
Retard haal je niet zomaar in, vandaag toch niet!
Terug thuis is er maar eentje meer over. Onze Lauren is goed aan t profiteren van omas goedheid: lekker op schoot voor TV!
Louis heeft ongetwijfeld de wisselbeker voor de grootste vorderingen van de week!
Hij stapt meer dan hij kruipt. Alleen als het heel vlug moet gaan en hij zich niet kan concentreren kruipt hij nog. Hij kan ook al op en af de schommel, helemaal alleen en zonder vallen. Hij kan zelfs schommelen! Reuzeprettig is dat!
Onze Zennah heeft een nieuw woordje bijgeleerd: ruilhandel (als het over rijpe en onrijpe appelen gaat)Dat was daar nogal een gedoe met die appels en ze begreep het niet zo goed en dan nog zon moeilijk woord erbij: ruilhandel. Ooit zal het je wel duidelijk worden Zennah!
En ze kent ook de begrippen grote bal en kleine bal al. Ze kwam de strandbal brengen, en zei grote bal en ik vroeg ook nog een kleine te halen, en waarachtig, ze kwam met een veel kleinere bal. Knap hé voor eentje dat nog net geen twee jaar is!
Onze huisfotograaf heeft veel fotos genomen vandaag. Hier krijg je een idee hoe je een beetje hulp krijgt als je schoen alweer eens uitgevallen is. Jits is een echt moedertje en probeert zijn voet te pakken om die schoen weer aan te doen. Dat valt echter niet mee. En een foto verder probeert ze dat schoentje zelf aan te trekken boven haar roze sandaaltjes. Dat lukt natuurlijk ook niet. Dan zullen we dat maar laten en een popje onderduffelen in de buggy. Dat lukt ons moedertje veel beter!
Ik wist het eigenlijk al maar toch nog een stukje in het nieuwsblad gelezen: Giles is derde geworden op de Vlaamse Wiskunde Olympiade. Van 11.200 leerlingen mochten er 19 naar de finale. En dan derde eindigen: Knap is dat, heel knap. Dikke proficiat Giles! t College zal weer kunnen uitpakken met zijn laureaten! (er was nog eentje uit het Sint-Bernarduscollege)
Nog geen 8u30 en al grote verontwaardiging bij Zennah en Viktor.
Ze zitten mekaar te overtuigen: da ma nie hè!, da ma nie hè!, elk om beurt.
Ik riep al eens wat er niet mag, maar geen uitleg, alleen maar da ma nie hè!, da ma nie hè!, moeke zal boos zijn.
Ja, moeke zal boos zijn!
Tot Reinhilde even gaat kijken in de veranda. Ze staan beiden voor het raam: Kijk pip,
kijk pip. (We hebben hier al meer pippen gehad ipv kippen)
2 kippen die de vrijheid gekozen hebben en zomaar in de tuin lopen. Goed gezien, dat mag zeker niet! Reinhilde heeft natuurlijk eerst een fotootje genomen van de ontsnapte kippen en dan zijn ze gewillig terug naar hun beloop gekomen. Alweer een probleem opgelost. En Zennah en Viktor natuurlijk ook blij. Je kan wel denken, zij altijd netjes op het terras moeten blijven en die kippen zomaar vrij in de tuin lopen. Dat kan inderdaad niet!
En Viktor heeft jaja definitief vervangen door cavia. En onze Fleur draait gezwind van haar buik op haar rug. Terug is nog te moeilijk. t Zal nu even geen nieuws meer zijn over Fleur en Viktor, die gelukzakjes vertrekken al op vakantie! Goeie reis en de groetjes in Frankrijk!
Ons huis loopt vlug vol vandaag. Tegen kwart v oor negen is iedereen al present. Van het mooie weer geprofiteerd en al vroeg buiten gespeeld. Maar wat is dat met die haag? Vroeger kon je daarover kijken en dan zag je de kippen. En nu, je hoort nog kippen maar je ziet niets meer!
Tussen de soep en de patatjes, letterlijk dan, vlug al een stuk van de veranda gepoetst. En dan als iedereen in bed ligt verder gedaan. Normaal is dat woensdagavondwerk maar morgen is er weging ipv van een collega. En dan belt Reinhilde dat ze klaar is met haar examen en de trein van 13u00 kan nemen. Even denken wie we nu zouden kunnen mobiliseren om thuis te wachten. Meteen raak, de computermama zal bewijzen dat ze ook met kindjes overweg kan! k Heb ze ook 100 % gegeven. De proef was natuurlijk veel te gemakkelijk: thuiswachten bij zes slapende kindjes, geef toe, geen zware klus! Enfin, heel blij dat ze er was en zo kan Reinhilde alweer studeren voor haar volgende examen. Nog 2 te gaan en dan als alles meezit: criminologe. t Zijn in elk geval betere vooruitzichten dan crimineel!
Alweer een lopertje bij, of toch bijna. Louis doet sinds vandaag al 4 pasjes helemaal alleen en zet zich dan heel rustig neer. Hij is heel fier maar als hij in de gaten krijgt dat hij alleen loopt lukt het niet meer. Ook op vraag lukt het niet. Nog even geduld dus en hij komt je zo tegemoet gelopen!
Viktor heeft weer zijn potje mee met zijn vieruurtje. Hij mag even gokken wat erin zit. Das altijd een leuk spelletje. Hij gaat voor a-bei, maar dat is mis. Dan denkt hij ineens aan ding en ja hoor chocoladepudding. Hij straalt als hij een lepeltje krijgt. Hij vindt pudding een goede aanvulling van zijn nectarine. De anderen eten een gewoon alledaags fruitpapje, wat natuurlijk ook altijd lekker is. En de cavia krijgt ook zijn appelschilletjes want hij heeft die ook weer een paar dagen moeten missen.
moekemagda
