Ze hebben al flink geoefend vandaag om de naam Johannah uit te spreken! Zelf noemt ze zich manna
Hanne had het de hele tijd over ona en Louis zei dat ook altijd na.
En een tijdje later, als alles al bijna vergeten was viel het Louis weer te binnen, alleen was het nog een beetje meer verdraaid en werd het nu al ano. Maar wonder boven wonder, kinderen verstaan elkaar en iedereen wist dat hij Johannah bedoelde!
En daarna gingen ze weer staartjes maken. Sedert we hier al die meisjes hebben gebeurt dat regelmatig. En er moet maar eentje zeggenstaartje maken en Hanne is onmiddellijk akkoord: Ze zet zich altijd in haar zelfde hoekje, op haar knieën, gezicht naar de muur, en haartjes klaar om te grijpen en een staartje te maken. Grappig, tot ze je in de gaten krijgen.
Gisteren waren er dus fotos van het nieuwe decor aan de keukentafel.
Ze beginnen het goed te weten als er fotos genomen worden. En dan zo af en toe eentje in close-up is zeker ook mooi meegenomen!
We verlangen eigenlijk naar een beetje vriesweer, zodat ze in de veranda kunnen spelen. Leuk voor de kindjes en veel gemakkelijker om fotos te nemen.
Maar wie weet, volgende week hebben we misschien meer geluk met het weer. k Kan niet rap genoeg de veranda sluiten, ze volgen onmiddellijk en voor je het ziet zitten ze al op een fiets. Eén rondje maar, want het is hier nog koud.
Vandaag komt onze Zennah nog eens op bezoek. Hanne had taart mee voor haar verjaardag. t Was al even geleden, maar nu dus taart. t Kon nu toch niet zijn dat Zennah niet eens mocht proeven. Vandaar dus dat ze ook uitgenodigd was. En zo kon ze zelf eens vertellen hoe leuk het wel is in de school. We hebben zowat alle bronnen al gehoord intussen. En allemaal zijn ze het eens: Ze stelt het goed op school. We hadden natuurlijk niet anders verwacht, maar tocht, t is een grote overgang. Maar met Viktor in je klas wordt het natuurlijk helemaal leuk.
En t is dus heel leuk bij juffrouw Flista!
En op de foto nog net even de wijzigingen: de grote kindjes zijn naar school en de kleine zijn groot geworden.
Aan alle mamas en papas, oma of opas, mammies en pappies die voor onze kindjes gezorgd hebben gisteren. t Was dus ons soldendagje en we hebben een fijne dag gehad.
Er zijn dus grote veranderingen. Niet alleen dat Zennah naar school is.
Onze Victor doet al een poging om te kruipen. Daarbij wordt hij aangemoedigd door Louis. Op woensdag zijn er dus nog steeds niet veel kindjes en dan kan je al eens energie steken in eentje leren kruipen, hé Louis! Als er veel zijn mag Victor nog niet op de vloer, kwestie van niet onder het voetvolk te geraken! Kindjes kijken nu eenmaal niet altijd waar ze lopen.
Het fotootje is uiteraard vrijdag genomen. Maar eentje per dag is nu wel genoeg, vandaar even terugblikken naar vrijdag.
We hebben het laatste samenzijn van Zennah en Viktor vereeuwigd. We zijn benieuwd hoe ze het stellen vandaag. Viktor zag het in ieder geval zitten zei zijn mama. Naar school en Zennah komt ook. Ik ga met haar spelen.
En hier is het kalm vandaag. Zo een beetje half vakantie nog. Waarschijnlijk in voorbereiding voor ons soldendagje van morgen.
We zijn weer een beetje triest maar tegelijk ook heel happy!
Triest omdat er weer eentje vertrekt. Maar heel gelukkig dat het weer eens dik meegevallen is.
Zennah, wat denk je we hebben samen wel wat beleefd hé! Veel gebabbeld, nieuwe dingen geleerd, ook ik van jou. En vooral samen erin geslaagd je goed voorbereid naar school te laten gaan. Onze Viktor is speciaal nog eens meegekomen met zijn zusje zodat jullie hier nog eens konden samen spelen. Maandag zal hij je wegwijs maken in de school.
We zullen je missen Zennah, en vooral je knuffeltjes. En eerlijk, we genoten er samen van!
Voor Zennah zijn haar dagen hier geteld. Morgen de laatste. Morgen nemen we zeker nog een fotootje van haar. En als grote verrassing komt onze Viktor ook nog een mee met zijn zusje. Dat zullen hij en Zennah vast leuk vinden. Want maandag mag hij haar voorstellen in de kleuterklas. Vandaag moest ze met Louis spelen, wat eigenlijk ook best meevalt.
Als hij nog alleen overblijft is terwijl ik afwas telkens de pottenwagen dichtschuiven. Hij kijkt dan zo met een brede glimlacht toe?
Ja, t Mag toe. Tussen ieder potje of ieder dekseltje gaat de schuif dicht.
Ook aan de schuiven van de bestekken kan hij niet weerstaan. Ze moeten telkens weer toe.
Het leukste wat je de eerste werkdag van het nieuwe jaar overkomt is...
...als onze Zennah als eerste aankomt en al van in degang zegt Gelukkig Nieuwjaar.
Ze heeft er goed op geoefend en is blij dat je haar wensen waardeert! Als Louis als derde en laatste arriveert zegt ze ook tegen zijn papa: Gelukkig Nieuwjaar. t Is dus duidelijk dat je alle mensen die voor het eerst dit jaar ontmoet een gelukkig nieuwjaar wenst. Goed gedaan Zennah!Louis heeft dat nog niet geoefend maar wat hij wel weet als je het fototoestel neemt...
Poto gevolgd door de gulle smile van altijd.
We zijn aan beetje aan het bijbenen. De rest van december volgt ook nog wel eens. Maar met onze goede voornemens voor 2008 willen we alvast starten en onze blog een beetje bijhouden.
Vanmiddag waren er veel kindjes. Gelukkig veel grote kindjes, die allemaal alleen kunnen eten. Ondertussen kan ik de kleinsten helpen. En onze Louis eet ook alleen. Hij trekt aardig zijn plan. Zijn snoetje verraadt dat het lekker was. t Hangt zo nog een beetje langs alle kanten. Hij doet nog een laatste poging om alles uit zijn bordje te krabben. Want rode bietjes zijn superlekker. En dat je snoet er een beetje rood van ziet duurt niet lang. Even een wreefje hier en daar en alles is weer netjes.
Onze Lauren zal zo graag haar bedje zien. Ze ziet er een beetje moe uit. De grote eerst nog pipi potje en dan allemaal een welverdiend slaapje! t Zal voor iedereen deugd doen. Tegen dat de 2 kleinsten in bed liggen zit er al eentje meer slapend dan wakker te knikkebollen op haar potje. Als het nu maandag was zouden we denken: zwaar weekend gehad. Maar nu zal het eerder een zware midwoch geweest zijn!
Alweer op zijn woensdags. Wat vliegen de weekjes toch.
Er zijn maar drie kindjes. En ze spelen heel mooi samen.
Niet veel werk dus, laat ze hun gangetje maar gaan. Alleen in de gaten houden hoe ze alles doen. Ruzie is er niet rap als ze maar metdrie zijn. t Mag eens rustig zijn ook.
Juna is een beetje triest als ze aankomt. Ze bespreekt eigenlijk al op voorhand dat ze liever naar mémé gaat. Maar vandaag, zoals elke dinsdag is mémé niet thuis. Ze moet dus bij de kindjes komen spelen. Ze zit dan ook liever een beetje bij mij in de keuken. Ze wil boekjes lezen. Natuurlijk is boekjes lezen hier een sociale vaardigheid, dat doe je niet alleen. Dus, iedereen in de stoel. En een massa boekjes. Kindjes kunnen heel rap lezen! Er wordt niet verteld vandaag. Ze kijken gewoon elk in hun eigen boekje. En de boekjes worden heel snel doorgegeven. Daarna gaan ze een beetje spelen. En,... we krijgen de zon in de veranda.
Eerst nog soep drinken en dan is het echt al warm in de veranda.
Wie gaat er fietsen? Het hoerageroep is wel duidelijk. De hele meute richting veranda.t Is weer leuk, t was een tijdje geleden met al die regen de laatste weken.
En nota bene onze muziek van gisteren is er ook weer bij!
Zennah heeft haar tweedehands cassetterecordertje mee. Met hardrockmuziek dan nog wel.
Allé, k weet niet echt welk genre het is. Geen smartlappen, geen disco en zeker geen kinderliedjes. Iets dat een beetje hevig klinkt. Maar de kindjes horen het graag. De muziek heeft veel succes. Alleen jammer dat ze niet kunnen meezingen. Dansen gaat wel. Soms lijkt het meer op ronddraaien dan op dansen. Als dat maar goed afloopt!
Niettegenstaande het een vrij robuust toestel is liggen op een gegeven ogenblik de batterijen op de vloer. Help! Er komt geen muziek meer uit, en Zennah krijgt die batterijen ook niet meer netjes op een rijtje. Moeke zal eens moeten helpen zeker?
Voilà, Zennah, en laat je muziek nu maar even rusten!
...na het examen van é-mail en internet, zag onze blog het levenslicht!
Ik heb me er al mee geamuseerd. Ik weet van velen dat ze het ook tof vinden dat ze het dagelijks leven hier een beetje kunnen volgen.
Maar we hadden heel veel achterstand. Wat eigenlijk dagelijks moet gebeuren wordt een beetje (te veel) naar de achtergrond verschoven! Ik moet namelijk mijn volgende computerexamen voorbereiden. Of beter gezegd een serieuze strijd leveren met mezelf en photopaint! Had ik dat geweten! We moeten dat examen thuis maken. Zoeken op internet: de meest tijdrovende bezigheid die ik ooit deed. Ik ververs dan nog liever elk half uur een kakbroek zoals het hier vorige week was. Maar nu dus examen photopaint.
Hopelijk komt er toch iets op papier, we zien wel.
Den blog aanmaken was in elk geval leuker en vooral veel minder tijdrovend! Maar als je er eens over geschreven hebt ben je al veel van je stress kwijt.
Terwijl overal in het land de Sint aan zijn rondgang bezig is spelen ze hier nog steeds met hun vertrouwde dingen. Zoals vorig week al te zien zijn ze onafscheidelijk verbonden met allerhande tasjes en kakoskes. En als je het beu bent van postbode te spelen met de laatste aanwinst (van oma gekregen), dan ga je maar even zitten en geniet nog een beetje verder van de tasjes rondom jou! t Kan niet altijd voetbal zijn. Af en toe eens een beetje rust is ook mooi meegenomen!
Vandaag zijn er niet veel kindjes. (Op zijn woensdags nog altijd)
Louis amuseert zich ergens alleen en de meisjes gaan pannenkoeken bakken. Al een geluk dat ze hier eens zelf hun maaltijd kunnen bereiden want er was veel werk met eten geven deze middag. Met die kindjes, hoe kan dat nou?!
Johannah mocht thuis bij mama eten. Zennah eet helemaal alleen en dan Louis een beetje helpen die ook al aardig zijn plan trekt.
En dan de kleinste nog bedienen.
Dat is een groot verschil met 5 kindjes die helemaal alleen eten en 2 die je dan nog eens tegelijk kan geven. En dat bewijst dat 7 kindjes echt niet veel meer werk is dan 3 of 4.
Soms heb je er wel eens genoeg van. Al die drukte om je heen. Dan verzamel je even al je spulletjes en leg je deze lekker veilig in een hoekje. En dan vouw je eens je handdoekjehelemaal open. Zonder dat er onmiddellijk aan de andere kant aan gesleurd wordt. Zo eens lekker in je eentje vriemelen en al de rest op veilige afstand in de keuken laten spelen. Daar geniet je van! Als ze met zeven zijn staat er wel altijd eentje op de loer om je pas opengevouwen doekje weer in een bolletje te draaien. Laat dit nog maar even duren!
We zijn eigenlijk al 10 december. Eindelijk eens onze achterstand aan het inlopen. Gelukkig zijn de meeste dagen altijd geschreven. Alleen de fotos ontbreken wel eens. Buitenkiekjes nemen nu eenmaal gemakkelijker dan binnen. t Zal natuurlijk aan de fotograaf gelegen zijn.
En we blijven oefenen. Maar voor vandaag zullen we toch eentje uit de oude doos moeten nemen. En omdat er nog heel veel zomerfotos zijn doe ik jullie liever geen heimwee krijgen naar het mooie weer. We zullen het maar houden bij deze opruimfoto. Soms beperkt opruimen zich dus tot: alles net van voor je voeten halen nu moeten we toch aan tafel en tegen dat we terug komen zal moeke dat wel zelf verder opgeborgen hebben!
Louis is terug van ziek geweest. Hij herneemt dan ook zijn dagelijkse activiteiten. Met de chakoskes is zowat het lievelingsspelletje voor het moment. Je kan daar zo een beetje van alles mee doen. Rond je hals hangen (en er bijna op trappen) iets insteken en dan doodverwonderd zoeken waar het nu gebleven is. Kortom, als je niet meer weet wat gedaan, dan loop je maar een rondje als postbode met je tas rond je hals!
Er wordt weer veel gepuzzeld deze voormiddag. De meisjes amuseren zich rond de keukentafel. Fleur kruipt en heeft het hele huis voor zich alleen. Onze kleine Joren slaapt. Maar hij blijft slapen. k Ben al een paar keer gaan piepen, maar hij blijft slapen. Het lijkt er wel op of hij er een omgekeerde dag gaat van maken. De grote hebben al gegeten, Fleur ook. En dan, eindelijk beweging in de slaapkamer. Er is zowaar een beetje haast bij. Als je je bijna een uur verslaapt heb je wel reuzehonger!We hebben er dan maar helemaal een omgekeerde dag van gemaakt. Eerst fruitpap dus, om 13u00 je dessertje drinken en dan tegen 15u30 je fles. Want ondertussen is het alweer potjestijd geweest. En fruitmoment.
Vandaar de kleine omwisseling om het geheel toch vlotjes rond te krijgen.
moekemagda
