effe een berichtje om te melden dat we een fotograaf gevonden hebben.... driewerf hoera voor de papa van Marijke die een hele enthousiaste mevrouw in zijn fotoclub had. Afgelopen maandag zijn we bij haar op bezoek geweest en heeft ze ons heel wat van haar werk laten zien. En ik moet zeggen , ook al is het haar hobby en niet haar beroep, het zag er echt goed uit. Bij deze viel dus het laatste grote pak van ons hart. We moeten het wel nog effe concreet regelen maar dat hangt ook af van de planning van de dag en dat willen we ook graag nog even met de ouders overleggen en aangezien papa pas volgende week effe terug is uit Dubay zal die planning nog wat moeten wachten. Dit weekend zal er trouwens niet veel aan de voorbereidingen gedaan worden want we trekken er een weekendje op uit naar Oostende met de harmonie van Alken. We krijgen ook redelijk wat reactie op de trouwkaart. De meesten vinden het wel orgineel en een mooi gedichtje en echt iets voor ons alleen Romain, mijn vroegere baas vroeg zich af waarom die foto's erop moesten. Hij vond het helemaal niet romantisch. Maar goed dat is dan ook Romain en die is in half Nederland en omstreken gekend voor zijn af en toe nogal aparte visie op bepaalde dingen dus ... never mind. Laat jullie nog maar even goed gaan op de lijst van de verzoeknummertjes en tot binnenkort, xxx
Bij deze een oproep voor iedereen die voor het avondfeest is uitgenodigd. Langs deze weg mogen jullie nu alvast verzoeknummertjes doorgeven. Op die manier hebben jullie dus een beetje inspraak in wat de dj die avond gaat draaien. Dus kom maar op met al die vette fuif - schijven... Wij maken er wel een lijstje van en geven dat half oktober aan DJ JO. Hierbij wil ik wel effe zeggen dat er geen maar dan ook geen enkel nummertje van Prince gespeeld zal worden op verzoek van de bruid....
... met de uitnodigingen. De meesten van jullie zullen hem intussen wel al in hun brievenbus gevonden hebben. En bij enkelen hebben we de uitnodiging ook persoonlijk afgegeven. Laat ik nog even wat uitleg geven bij de uitnodiging. In Zolder centrum is maar 1 kerk maar blijkbaar konden ze niet kiezen welke heilige ze wilden en dus is de kerk vernoemd naar zowel Sint - Vincentius als naar Sint - Hubertus. Jullie moeten dus niet naar 2 verschillende kerken maar the one and only in Zolder centrum. Het adres van de kerk is trouwens "t Kuipke 6 in Zolder" ( en dat is naast het gemeente huis). Voor degenen die afrit 27 van de E 314 nemen is het aan de afrit naar rechts en dan altijd de weg blijven volgen, scherpe bocht naar rechts, aan de stoplichten rechtdoor en dan aan het eerste rond punt naar rechts. Voor degenen die afrit 28 nemen is het aan de afrit naar links en dan bij het rondpunt rechtdoor en dan aan de stoplichten naar rechts en dan aan het rond punt naar rechts. Tot zover deze tom tom informatie.
.... mag ik eens efkens heeel hard roepen... ? Wacht nog maar een paar dagen met naar jullie brievenbus te lopen want het gaat toch niet helemaal hoe we wilden met de uitnodigingen. We zijn er al best een tijdje mee bezig en voor wie het interesseert zal ik even vertellen hoe het zit ...en hopelijk werkt het dan een beetje therapeutisch voor mezelf... alhoewel ... ZO erg is het nu ook weer niet, er zijn dingen die veel erger zijn. Maar goed ... de derde week van augustus ging ik met ons zelfgemaakte uitnodiging naar de digitale drukker (van wie ik de naam nu even niet ga noemen). Er was een offerte gemaakt en er zou een proefdruk volgen. Ik vroeg nog of ik even een beetje uitleg over onze creatie moest geven maar dat was niet nodig volgens de mevrouw die achter de toonbank stond. Of ze me dan wilden bellen als de proefdruk klaar was. Ook dat was niet nodig, over een week was de proefdruk zeker klaar. Dus ik een weekje later net voor sluitingstijd naar de drukkerij en na 5 minuten zoeken bleek dat onze proefdruk niet klaar was want de printers waren kapot geweest. Dat kan gebeuren natuurlijk maar misschien was dat bellen dan toch niet zo'n slecht idee geweest. Ik dus teleurgesteld terug naar de auto tot plots de dame van de toonbank naar mijn auto gerend kwam en zei dat de proefdruk over 5 minuten klaar zou zijn dus als ik nog even tijd had... Natuurlijk en 10 minuten later lag een print van de uitnodiging op de toonbank. Niet gerild - dat betekent dat er zo'n plooilijn in gemaakt wordt- of geplooid of op de juiste maat gesneden maar dat kwam wel in orde volgens een andere mevrouw. De kwaliteit van het drukwerk was goed en Sven was er ook tevreden over en dus stuurden we donderdagochtend een mailtje dat ze de uitnodiging mochten drukken. Het zou 3 werkdagen duren maar voor de zekerheid spraken we woesndag af. Krijgt Sven woensdag ineens een mail dat ze het voorbeeld van de uitnodiging kwijt waren en wanneer ze dat ook weer gekregen hadden. Sven belde hierop dus effe terug en kreeg toen de vraag of het dringend was??? Tja of het dringend was... Voor het weekend hadden we de uitnodigingen toch graag gehad aangezien we de tantes en de nonkels wilden afgaan om onze uitnodigingen af te geven voordat de anderen genodigden hun uitnodiging kregen... Geen probleem, ze zouden hun best doen om de uitnodigingen tegen vrijdagmiddag 17 u af te hebben. Voor de zekerheid belde ik vrijdagmiddag tegen 16u45 toch maar effe om te horen of het gelukt was. De uitnodigingen zouden inderdaad tegen 17 u klaar zijn en eigenlijk waren ze maar tot 17 u open... oei da is wel een probleem want ik moest eigenlijk tot 17u15 in Hoensbroek werken. Ik heb toen meteen Marijke en Romain, mijn 2 carpolende collega's bij elkaar getrommeld en met een gezwinde vaart vertrok ik naar Peer. Om 17u45 stipt - zoals ik beloofd had- kwam ik aan bij de drukkerij en ... alweer teleurstelling want de letters liepen niet helemaal waar ze moesten en de afmeting van de uitnodiging klopte niet. Die afmeting stond nochtans op de offerte - ja dat hadden WIJ inderdaad vreemd genoeg niet opgemerkt - maar toen we gingen nameten bleek dat ze zich ook niet aan de afmeting op de offerte gehouden hadden... en het voorbeeld van ons was nergens meer te vinden...grrrrr.... ik bleef heel rustig en deze keer was er ineens wel tijd om uit te leggen hoe onze creatie eruit moest zien. De mevrouw achter de toonbank stelde voor om tegen maandag een nieuwe druk te maken ... Ik stemde in en dus vol verwachting klopt ons hart en maandag mag ik dus voor de vierde keer naar de drukker... Ik hoop echt dat het nu goed is want anders sta ik niet voor mezelf in ... To be continued ... next week...in your mailbox...or maybe not....
...hier zijn we weer ! De voorbereidingen draaien op volle toeren. De afgelopen 4 weekends hebben we van hier naar daar gecrossed om toch maar alles geregeld te krijgen- ringen, kerk, bedankjes, partituren voor de mis, kleren van de bruidskindjes,uitnodigingen, iets concretere afspraken met de feestlocatie,..- . En blijkbaar zijn wij niet de enige die er mee bezig zijn; Sven zijn moeder heeft intussen haar kleren gevonden in Hasselt - city of all places. Sven zijn vader heeft intussen ook een kostuum. Lissa en Elias zijn ook al een heel eind maar voor Elias moeten we wel nog een beetje verder zoeken. De ringen worden momenteel ook afgewerkt. We hebben ze intussen al een keertje aangehad en ze pasten perfect. Hopelijk is dat een goed voorteken. Ook deze week worden de uitnodigingen gedrukt al liep dat niet helemaal van een leien dakje. De proefdruk was niet op tijd klaar want de printers waren ineens kapot en normaal gezien moesten vandaag de echte uitnodigingen klaar zijn maar nu vonden ze ons voorbeeld niet meer. "of het dringend was?" Dringend, ja wat zullen we zeggen... eigenlijk willen we toch dit weekend de uitnodigingen versturen... "oei dan zullen we ons best doen om ze tegen vrijdag af te hebben". Ja geduld is soms een mooie deugd maar het komt allemaal wel goed. Ik heb deze week bijna 160 adressen geschreven, nu nog evenveel postzegels plakken en dan mogen jullie volgende week jullie brievenbus in de gaten houden. Naar een fotograag zijn we nog steeds op zoek maar ook daar is een klein lichtpuntje aan het einde van de tunnel. Ik ben ook al eens gaan horen voor een proefkapsel en dit weekend gaat Joyce haar lusten botvieren op mijn gezicht en een poging doen om mij te schmincken (voor de Nederlandse lezers : schmincken is opmaken in België en dus geen masker maken). We mogen binnenkort trouwens ook het eten gaan proeven. Zo kunnen we ervoor zorgen dat de smaakpapillen van degenen die naar het avondfeest komen gestreeld zullen worden. Voor de rest schieten ons af en toe nog dingen te binnen waar we aan moeten denken maar wie nog iets weet kan dat kwijt op ons gekende adres of telefoonnr.
nu begint het toch wel snel te gaan. De afgelopen 2 weken zijn we een heel eind opgeschoten :
- kostuum van Sven : check - ringen : check - idee voor de kleren van de bruidskindjes: check - offertes voor de drukker voor de uitnodiging: check - partituren voor de muziek in de kerk: check, we wachten nog op 1 arrengement - gesprek met de pastoor en ondertrouw: check - bekijken van de kerk en de feestzaal met de ceremoniemeester: check - afmaken van de uitnodiging: check - zoeken naar hotelletjes in de buurt van de feestlocatie voor de mensen die van ver komen: check - fotograaf: nog niet duidelijk - lijst met de genodigden: wordt bekeken door de ouders- schoonouders - adressenlijsten : worden door ouders bij elkaar gezocht - kleren voor de moeder en de zus van de bruid: check - idee voor de bedankjes: check - goedkeuring van het misboekje: check alleen nog een slotgebed nodig - slotgebed: check - offerte kapper en schmink: check
Ik zal jullie de details besparen maar op het kostuum van Sven kom ik toch nog even terug. Sven is vorige zaterdag met Joyce in ongeveer elke winkel in Hasselt waar ze kostuums verkopen gepasseerd. Meestal heeft hij echt geen zin in shoppen maar omdat hij nu in winkels kwam waar wij meestal niet komen ( Stijn Helsen, Lynx, Mercken, Lutex, ...) werd het blijkbaar ineens interessanter en hield hij het meer dan 2 uur vol. Uiteindelijk waren Joyce en Sven eruit. Nu moest natuurlijk nog even gecheckt worden of Svens moeder het ook een mooi kostuum vond. Dat is gisteren gebeurd en blijkbaar was het goed. Volgens Emmy , Svens moeder, heeft Sven een "sexy kontje" in zijn kostuumsbroek en de retoucheuse kon dit enkel bevestigen ... Ik ben benieuwd...maar dat wordt nog effe wachten dus. Scores op een schaal van 10 kunnen 8 november doorgegeven worden aan mij - hihihihi . En zoals jullie net in de checklist zagen is er nog kleren - nieuws. Joyce en mama hebben een hele week geshopt - Maastricht, Hasselt, Maasmechelen, Den Bosch, Oisterwijck- en hebben uiteindelijk toch iets gevonden. Emmy is na de kostuumkeuring nog gaan shoppen in Hasselt en heeft na een uitgebreid plan de net iets andere winkels van Hasselt ontdekt. Of ze iets gevonden heeft is ons nog niet duidelijk maar we houden jullie op de hoogte.En voor de bruidskindjes hebben we ook iets gevonden en daar gaan we volgende zaterdag mee passen. En sinds afgelopen vrijdag zijn we ook officieel in "ondertrouw". We zijn een uurtje op gesprek geweest bij de pastoor. Hij heeft effe gecheckt of het geen schijnhuwelijk was en waarom we eigenlijk voor de kerk wilden trouwen.We moesten ook beloven dat we openstaan voor het krijgen van kinderen...en dat hebben we dus ook gedaan maar voorlopig blijven we toch nog even oefenen... Gisteren waren we trouwens ook op de bruiloft van Melanie, de secretaresse van het werk van Mildred en dat was voor ons zo'n beetje de generale repetitie. We hebben nog een paar ideetjes opgedaan al zijn Nederlandse trouwfeesten toch net iets anders dan Belgische... Deze week regelen we de fotograaf en de drukker en normaal gezien kunnen we dan half september de uitnodigingen versturen... Tot snel,
hoi hoi , het is al weer veel te lang geleden dat er nog een update geweest is dus bij deze laat ik jullie weer eens wat weten. Nee Sven heeft nog steeds geen kostuum - maar er is wel een idee- en nee we hebben de ringen ook nog niet - maar ook daar liggen onze ideeën dicht bij elkaar. Wat is er intussen dan wel al gebeurd? Goele, mijn getuige is terug in het land en daar zijn we al flink mee op stap geweest om haar zwarte gat na Roemenië een beetje te verzachten. Bjorn , Svens getuige heeft geholpen om klinkers te leggen zodat we nu helemaal rond ons terras kunnen. Op die manier hebben we de getuigen van de Kerk dus in topconditie gekregen. Nu moeten we nog iets voor Joyce verzinnen .... wie ideeën heeft kan ze altijd doormailen .... We zijn al een beetje op zoek geweest naar kleren voor de bruidskinderen maar daar hebben we nog niet echt iets voor gevonden. We willen graag iets waar ze naar het feest ook nog iets aan hebben maar het moet ook wel feestelijk zijn natuurlijk. Intussen zijn onze ouders en de getuigen stillaan ook met hun kleding bezig en dan merk je toch wel dat de grote dag dichterbij komt ... gisteren was het nog precies 3 maanden. We zijn ook eens gaan praten met een fotograaf - al zijn we wel een beetje geschrokken van wat zo iemand kost. In de loop van volgende week gaan we ook eens een paar drukkers contacteren want we weten intussen wat we willen met de uitnodiging ( de kleur van het papier en de inkt en zo ). We hadden zoals ik een tijdje geleden schreef ook een idee over een bruidsauto maar de eigenaar ervan was toch een beetje terughoudend om hem uit te lenen. Alle respect hiervoor en dus gingen we op zoek naar een andere auto en .... na heel wat sites en veel te dure aanbiedingen hebben we een auto gevonden en wel de auto die door "top gear" - het geweldigste auto - programma van de BBC- is verkozen tot meest sexy auto van 2008... en nu maar googlen ...hihihi... Voor de rest zijn we op 08-08-08 naar het gemeentehuis geweest om de papieren voor de wettelijke trouw te ondertekenen. En dat was ook wel even een aparte situatie. Op de papieren had een van de ambtenaren blijkbaar ingevuld dat Sven en ik familie van elkaar waren. En omdat dat maar heel zelden voorkomt checkte de ambtenaar bij wie we aan het loket zaten toch even of dat klopte en maar goed dus want voor zover Sven en ik het weten zijn we geen familie van elkaar. Kort daarna vroeg de dame wanneer we ook weer gingen trouwen waarop Sven zegt "8 november" en ik " 7 november". De vrouw keek ons even lachend aan en toen had Sven gelukkig in de gaten dat het om de wettelijke trouw ging en die dus inderdaad 7 november is.Op die manier blijft Svens uitspraak van "Mildred heeft het script geschreven en ik moet alleen maar "ja" zeggen" natuurlijk wel kloppen maar goed ... tot snel maar weer?
het is al weer veel te lang geleden maar zoals voor de meesten was juni een nogal drukke maand...We zijn intussen weer een stapje dichter bij de trouw en ook een stapje verder met de voorbereidingen. Eind juni is het ons eindelijk gelukt om naar het gemeentehuis te gaan en onze wettelijke trouw aan te geven...Gezien er nogal veel van onze Turkse medemensen voor een visum kwamen we moesten bijna een uur wachten voor we aan de beurt waren maar het ligt nu echt vast ... den wettelijke trouw zal zich voltrekken op den zevenden november 2008 om 16u in het gloednieuwe gemeentehuis van Zolder- city. Het is nog even afwachten wie het huwelijk zal voltrekken want dat kan zowel de ambtenaar van de burgelijke stand - ons Nanda- als de burgemeester - ons Sonja- zijn maar dat is dus ook weer geregeld. Sven heeft tijdens zijn laatste dag sollicitatie - verlof ook de huwelijksreis vastgelegd en het is nog steeds een verrassing al wordt het in ieder geval naar de zon en daarom kreeg hij er een fles zonne - crème bij. Voor de rest kan ik nog met vreugde meedelen dat Sven mij ook steeds meer op lichamelijk vlak begint lief te hebben ... jaja voor jullie perverse geesten hier allerlei voorstellen bij beginnen te maken wil ik het even uitleggen. We hebben in juni weer volop in de tuin gewerkt en onze klimop onder handen genomen. Veertien vuilniszakken vol hebben we er uit gehaald dus dat was wel de moeite. En zo tegen de avond kregen we allebei jeuk over ons hele lijf. Er kwamen overal rode plekken en bobbels en we krabten ons onnozel. In tegenstelling tot vorig jaar september - toen ik het schruft had- jeukte Sven dit keer vrolijk mee dus dat maakte het geheel iets dragelijker. Uiteindelijk zijn we erachter gekomen dat de jeuk het gevolg was van de processierups. Niet dat er nog rupsen in onze eiken zitten maar de haartjes zweven blijkbaar nog steeds rond in onze tuin. Gisteren ben ik met Joyce gaan kijken voor onze trouwkaarten. We hadden al een idee maar toen we in januari op de trouwbeurs waren, hadden we nog andere ideeën gekregen. En dus wij naar de AVA maar wat wij in ons hoofd hadden, ging natuurlijk niet en dus is de kans groot dat het toch bij ons eerste eigen idee blijft.
Zo nu is iedereen weer op de hoogte...dus kunnen jullie met een gerus hart op vakantie...
Hoi , zoals wel vaker de laatste tijd had ik gisteren een gesprek over onze trouw. Martine, een van de muzikanten van het fundament vroeg me of ik al veel tips had gekregen over wat we wel maar vooral niet moesten doen...En ondanks dat ik er al best veel over gepraat heb, heb ik nog niet zo veel tips gekregen - behalve dan van Kristien Spaas dat we het trouwboekje niet mochten vergeten mee te nemen naar de kerk zoals zij wel gedaan hadden. Bij deze doe ik dus aan JULLIE ALLEMAAL - ook al zijn jullie nog niet gertrouwd - een oproep voor tips over wat we wel en niet mogen vergeten en waar we misschien toch beter op kunnen letten...groetjes en bedankt voor jullie moeite, Mil
Hoi Hoi , hier weer even een berichtje over het voorbereidingsfront. Het is even stil geweest maar dat komt gedeeltelijk omdat we onze tuin onder handen genomen hebben. We hebben alles omgefreesd en dan geharkt en gewalst en nog geharkt en weer geharkt en uiteindelijk na 2 dagen gezaaid. Het was een hele klus maar nu begint er hier en daar wat gras uit te komen dus ook deze actie kan geslaagd genoemd worden dankzij de hulp van Bjorn en oncle Robby. Maar goed , de voorbereidingen dus ...op het gemeentehuis wijn ze nog niet geraakt, dat wordt wel tijd maar de openingsuren van het gemeentehuis komen niet echt overeen met de openingsuren van onze agenda. Voor de rest heeft er een heel belangrijke ontmoeting plaatsgevonden nl die van onze ouders. Het klinkt misschien raar maar onze ouders hadden elkaar nog niet gezien en zo een half jaar voor de trouw en ter gelegenheid van Sven zijn verjaardag dachten we ... laten we eens het nuttige aan het aangename koppelen en de ouderparen uitnodigen voor een stukje taart. De uren ervoor waren vrij hectisch want we hadden zoals gewoonlijk weer veel te veel gepland op een ochtend. Maar tegen half 4 werd er buiten op het terras rustig gepraat over koetjes en kalfjes. Even was er een idee van de moeder van Sven om de mensen van de suite toch ongeveer dezelfde kleren / kleuren te laten dragen maar dat werd door Sven en mij al vrij snel van tafel geveegd. Iedereen, ook de mensen van de suite, mag dragen wat hij mooi vindt en verder moet daar niet veel over gezegd worden. We moeten wel nog uitvechten of de mannen in de suite een vlinderstrikje of een gewone das gaan dragen. Ik wil graag een strikje en Sven een das dus wait till 8 november wie er "het gevecht" gaat winnen. Verder hebben we de afgelopen 2 weken 3 huwelijken meegemaakt en dus heel wat inspiratie opgedaan voor onze trouw. En voor iedereen die een toffe pastoor zoekt... pastoor Johnny uit Henis is echt geweldig... maar wij hebben al pastoor Olaf uit Zolder dus het zal voor een andere keer zijn. Ik heb intussen ook de moeder van één van de bruiden gevraagd om mama "voor te bereiden" op het huwelijk van haar dochter zodat het er niet te stressy aan zal toe gaan. Nu moeten we eens achter de fotograaf aangaan. Want we kregen vorige week ineens een idee voor een mooie plek om foto's te nemen ... nee ook nu verklap ik het niet ... laat het maar een verrassing blijven zoals zoveel ... tot de volgende,
we zijn er intussen uit op welke dag we voor de wet gaan trouwen en wel op vrijdag 7 november , de dag voor het kerkelijk huwelijk dus... we moeten het nog regelen met het gemeentehuis maar voor die datum zal het wel niet zo'n storm lopen denken we... Verder hebben we met de hulp van Mildreds vader ook bepaald welke wijn en champagne er geschonken zal worden op de grote dag... binnenkort zouden we ook het eten kunnen proeven dus dat komt wel goed. Sven kwam vorige week met het leuke nieuws thuis dan van alle koppels die trouwen 70 % ook weer uit elkaar gaan maar we laten ons hierdoor niet ontmoedigen en gaan rustig verder met de voorbereidingen van onze grote dag. En dan ook nog leuk nieuws... vanmiddag vertelde Els, ons toekomstig schoonzusje dat ze bij playmobiel een touwset hebben ontwikkeld met een kerk, een ceremoniewagen, een bruid, bruidegom en bruidskindjes... kwestie van de kids op tijd 'vertrouwd' te maken met het huwelijk zeker???? tot de volgende keer maar weer...
ps we vinden het fijn dat jullie onze blog bezoeken maar hou jullie vooral niet in om te reageren....
Hoi, hier weer effe een berichtje van het trouwfront. Niet dat we veel te melden hebben, integendeel na de verloofdencursus ligt het hier effe stil. We hebben de afgelopen week een van onze logeerkamers behangen... en het ging best aardig. Jullie mogen natuurlijk altijd effe binnenwippen om te komen keuren maar de logeerkamer wordt morgen in ieder geval ingewijd door Lissa dus jullie kunnen het ook altijd aan haar vragen. Afgelopen donderdag keek ik trouwens naar "China voor beginners" op Canvas - jaja ook wij zijn meerwaardekijkers hihihi- en Lulu Wang ging met Goedele Liekens op stap in China op zoek naar hoe de liefde en het huwelijk in China beleefd worden enna afloop van het programma wist ik het zeker... wat een geluk dat we niet in China wonen. In China gaan ouders naar het park om hun zoon of dochter via andere ouders aan elkaar te koppelen... die staan daar gewoon met briefjes te overleggen over de eigenschappen. In China zijn de meeste koppels ook niet verliefd als ze gaan trouwen , althans dat is helemaal niet nodig, als het meisje maar goed kan zorgen voor de schoonouders en intelligent is. Voor het huwelijk moeten ook de Chinese koppels naar een soort verloofdencursus. In tegenstelling tot hier krijgen zij niet de hele uitleg over de waarde van het huwelijk maar wordt een sexueel voorlichtingsfilmpje getoond dat letterlijk met de bloemetjes en de bijtjes begint. De dag voor het huwelijk geven de bruid en de bruidegom ook alvast een feest waarbij zij iedereen moeten bedienen. Op het feest zelf krijgen de gasten bijna allemaal een lawaaitrauma van al het vuurwerk wat afgestoken wordt. Het meisje gaat na het huwelijk meestal bij haar schoonouders inwonen, krijgt 1 kind en in het beste geval worden de jongen en het meisje dan verliefd op elkaar. Het koppel mag maar 1 kind krijgen en bij hoge uitzondering 2 kinderen. Als er een derde kind komt krijgt dit geen rechten en bestaat voor het land dus eigenlijk niet ...de vrouwen in China deden hier absoluut niet moeilijk over... ze legden zich bijna allemaal neer bij de traditie maar geef mij toch maar de Belgische variant...
de huwelijksreis: ik zeg het alvast op voorhand "iedereen die weet waar we naar op huwelijksreis gaan gelieve te ZWIJGEN want het is een verrassing voor mij tot de bruiloft zelf" . Ik heb namelijk met Sven afgesproken dat hij het regelen van de huwelijksreis voor zijn rekening neemt. Ik heb intussen gehoord dat er een idee is maar voor de rest weet ik er niets van en ik wil dat graag zo houden ....
de verloofden - cursus: jaja jullie lezen het goed... mijn collega's in Nederland hebben intussen in een deuk gelegen maar van wie in België voor de kerk trouwt, wordt het behoorlijk op prijs gesteld als hij en-of zij naar de verloofdencursus gaat. En dus hebben we ons afgelopen zaterdag een hele middag samen met een aantal koppels en de pastoor van Paal - city bezonnen over het kerkelijk huwelijk en zo...We kregen allemaal een hartje met onze naam opgespeld en mochten toen in de kennismakingsronde iemand anders voorstellen... daarna kregen we een monoloog van 3 kwartier van de diaken over wat het huwelijk inhoudt en dat het een eeuwig verbond is en geen contract enz... enz... Enfin alles werd op een rijtje gezet. Toen effe een broodje met een kopje thee en daarna verder maar nu nam de pastoor het woord. We overliepen hoe de viering er uit moest zien en wat er wel en niet in de mis en het misboekje moest komen en wanneer de mis niet kon doorgaan maar er meteen met de receptie begonnen kon worden ...Mijn mimiek sprak blijkbaar weer boekdelen ...daarna mochten we met zijn allen naar de mis in Paal - city. Al bij al viel het best mee en ik ben er achter gekomen dat ik toch nog katholieker ben dan ik dacht dus ... wat wil een mens nog meer...
Het is al weer effe geleden dat er een update verscheen... bij deze dus effe een stand over de voorbereidingen....
1. De Zaal ... Zoals bij de meesten begint het allemaal met het zoeken naar een zaal. In november hebben we ongeveer ieder weekend een zaal gezien.En zo merk je al snel dat trouwen echt business is. Arrengementen die van prijs verschillen voor in het weekend en in de week, menu A, B en C, met of zonder drankforfait, met of zonder de huur van de zaal, ... er zijn zoveel verschillen dat je het allemaal niet zo goed kunt vergelijken. We zijn voor de aardigheid ook in het kasteel van Rullingen gaan kijken - in Borgloon- een mooie locatie maar daar moesten we zelfs alle hotelkamers erbij huren aan 100 euro per nacht en we willen best een redelijk feest geven maar dat was er toch net iets over... Maar intussen hebben we dus een zaal gevonden... Nee we verklappen nog niet waar maar ik denk dat er nog niet zo veel mensen daar een feest gevierd hebben...
2. De kerk ... Toen de zaal vastlag kwam meteen daarna de Kerk... We hebben er voor gekozen om toch voor de Kerk te trouwen. Niet dat we zo erg katholiek zijn maar het is meer gekomen uit onze opvoeding en ook wel de traditie. Nu zouden we dus eigenlijk in Boekt moeten trouwen maar we hebben eerlijk gezegd niet veel met onze Kerk hier en dus hebben we aan de pater van Boekt gevraagd of we in de Kerk van Zolder - centrum mogen trouwen - nadat we eerst begin december op prospectie gegaan waren op een doordeweekse zaterdagavondmis. Er kwam een brief waarin we met enige hulp van het ouderfront moesten invullen waar en wanneer we gedoopt en gevormd waren. Een paar weken en een telefoontje van de pater van Boekt met de pastoor van Wezemaal later werden we er via een post - itje fijntjes op attent gemaakt dat de ouders van Sven toch een paar data door elkaar gegooid hadden en dat zijn doopsel plaatsgevonden had op 5 juni 1977. De pater van Boekt wenste ons nog een "Goede Vaart" en vanaf nu waren in handen van de pastoor van Zolder. Intussen was ik al vrij druk bezig geweest met het boekje van de mis en ook dat is intussen al in een ver gevorderd stadium. Sinds deze week hebben we ook de muziek voor in de Kerk geregeld dus nu de verloofden - cursus nog op 8 maart en dan staan we ook daar weer een stap verder...
3.De getuigen en de bruidskindjes.... Geen bruiloft zonder getuigen en bruidskindjes en dus hadden we met kerst een aantal kadootjes extra waarmee we de desbetreffende familie en vrienden verrasten. Bjorn, Svens broer is zijn getuige, Joyce mijn zus is mijn getuige voor de wet en Goele - die ons eigenlijk subtiel bij elkaar gebracht heeft - is mijn getuige voor de kerk. En de kindjes van Bjorn en Els zijn onze schattige bruidskindjes...en omdat Joyce best wel een organisatie - talent is hebben we haar ook gevraagd om onze ceremoniemeester te zijn. Een echt officieel ja hebben we hier eigenlijk niet op gehad maar ik moet zeggen dat ze al heel wat geregeld heeft...
... Mildred en Sven leefden rustig in het appartementje boven de Spar. Sven carpoolde iedere dag naar Heverlee en Mildred naar Hoensbroek. Heel voorzichtig droomden ze van een huisje met een tuintje en iets minder voorzichtig zat Mildred iedere avond op een aantal sites van makelaars, immokantoren en hebbes.be. Tot op een vrijdagmiddag in maart 2007 ineens een huis te koop bleek in Zolder. Twee dagen later probeerden Mildred en Sven dit subtiel aan Mildreds vader te vertellen. Wat bleek, Marc - Henri, Mildreds achterneef werkte bij de notaris die het huis verkocht. Om een lang verhaal kort te maken kwam het erop neer dat we diezelfde zondagavond nog naar het huis gingen kijken en dat Sven de maandagochtend erna een bod deed en toen hadden we ineens een huisje met een tuintje ! Over h**renchance gesproken.In mei konden we er al in en toen kwam de ultieme relatie - test: "samen behangen". Voor iedereen die dacht dat dat het in elkaar steken van een Ikea - kast was, driewerf helaas.Intussen is er best al veel gebeurd in ons huisje maar we zijn nog lang niet klaar. Ons volgende project is het behangen van de logeerkamers en wc's.
Hoe het allemaal begon... het hele verhaal van hoe het allemaal begon is op simpele vraag te vertellen maar zal ik jullie langs deze digitale weg besparen... laten we het erop houden dat het - na wat voorbereidend werk van Goele en een sms-je voor mijn verjaardag- begon op een zomeravond in juni 2005.Sven woonde in Leuven en ik was bij Goele op bezoek voor wat afleiding tijdens de examens. We gingen naar een terrasfilm en van het een kwam het ander. De weken die daarop volgenden was er regelmatig op en af gerij van Kortessem naar Leuven en andersom. En ik die absoluut niet naar Leuven wilde om er te gaan studeren omdat "iedereen dat deed", ontdekte ineens dat het in Leuven toch wel aangenaam vertoeven was.De eerste maanden maakten we best veel mee ( Sven die 2 keer flauw viel op weg naar een fietstochtje in Gent, ik die een enorme allergische reactie op mijn hand kreeg waardoor we om 10u 's avonds alle apothekers van wacht in Leuven en omstreken bezochten om dan te ontdekken dat Sven de nodige pillen in zijn keukenkast had staan, ik die Sven stiekem ging opwachten na zijn vakantie en daarna bijna zelf mijn vliegtuig miste, de ballotage - commissie bij Sven thuis en bij Joop&Truus,een auto - ongelukje mijn Sven zijn corrolaatje...). Het op en af rijden begon ons een beetje te vervelen en dus besloten we in februari 2006 dat Sven bij mij kwam in Kortessem kwam wonen. Sven verliet dus zijn Brabantse biotoop maar merkte al snel dat Limburg eigenlijk beter bij zijn karakter paste; alles op het gemak en wat vandaag niet gebeurt, gebeurt morgen misschien...
de meesten onder jullie zullen het intussen wel weten en voor al de anderen... jaja Sven en ik gaan trouwen! Zet allemaal maar een kruisje in jullie agenda op 8 november want dat is de dag. Via deze weblog willen we jullie een beetje op de hoogte houden van de voorbereidingen. Niet dat jullie ons niet meer moeten bellen of mailen en enkel naar deze site moeten gaan om het geheel een beetje te volgen maar zo kan ieder het een beetje op zijn eigen tempo volgen en zijn of haar reacties kwijt...
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
hoi allemaal, 
Bij deze een oproep voor iedereen die voor het avondfeest is uitgenodigd. Langs deze weg mogen jullie nu alvast verzoeknummertjes doorgeven. Op die manier hebben jullie dus een beetje inspraak in wat de dj die avond gaat draaien. Dus kom maar op met al die vette fuif - schijven... Wij maken er wel een lijstje van en geven dat half oktober aan DJ JO. Hierbij wil ik wel effe zeggen dat er geen maar dan ook geen enkel nummertje van Prince gespeeld zal worden op verzoek van de bruid....
... en niet meer helemaal naar huis wil rijden heb ik enkele adresjes uitgezocht waar jullie kunnen logeren. 
... met de uitnodigingen. De meesten van jullie zullen hem intussen wel al in hun brievenbus gevonden hebben. En bij enkelen hebben we de uitnodiging ook persoonlijk afgegeven. Laat ik nog even wat uitleg geven bij de uitnodiging. In Zolder centrum is maar 1 kerk maar blijkbaar konden ze niet kiezen welke heilige ze wilden en dus is de kerk vernoemd naar zowel Sint - Vincentius als naar Sint - Hubertus. Jullie moeten dus niet naar 2 verschillende kerken maar the one and only in Zolder centrum. Het adres van de kerk is trouwens "t Kuipke 6 in Zolder" ( en dat is naast het gemeente huis). Voor degenen die afrit 27 van de E 314 nemen is het aan de afrit naar rechts en dan altijd de weg blijven volgen, scherpe bocht naar rechts, aan de stoplichten rechtdoor en dan aan het eerste rond punt naar rechts. Voor degenen die afrit 28 nemen is het aan de afrit naar links en dan bij het rondpunt rechtdoor en dan aan de stoplichten naar rechts en dan aan het rond punt naar rechts. Tot zover deze tom tom informatie.
.... mag ik eens efkens heeel hard roepen... ? Wacht nog maar een paar dagen met naar jullie brievenbus te lopen want het gaat toch niet helemaal hoe we wilden met de uitnodigingen. We zijn er al best een tijdje mee bezig en voor wie het interesseert zal ik even vertellen hoe het zit ...en hopelijk werkt het dan een beetje therapeutisch voor mezelf... alhoewel ... ZO erg is het nu ook weer niet, er zijn dingen die veel erger zijn. Maar goed ... de derde week van augustus ging ik met ons zelfgemaakte uitnodiging naar de digitale drukker (van wie ik de naam nu even niet ga noemen). Er was een offerte gemaakt en er zou een proefdruk volgen. Ik vroeg nog of ik even een beetje uitleg over onze creatie moest geven maar dat was niet nodig volgens de mevrouw die achter de toonbank stond. Of ze me dan wilden bellen als de proefdruk klaar was. Ook dat was niet nodig, over een week was de proefdruk zeker klaar. Dus ik een weekje later net voor sluitingstijd naar de drukkerij en na 5 minuten zoeken bleek dat onze proefdruk niet klaar was want de printers waren kapot geweest. Dat kan gebeuren natuurlijk maar misschien was dat bellen dan toch niet zo'n slecht idee geweest. Ik dus teleurgesteld terug naar de auto tot plots de dame van de toonbank naar mijn auto gerend kwam en zei dat de proefdruk over 5 minuten klaar zou zijn dus als ik nog even tijd had... Natuurlijk en 10 minuten later lag een print van de uitnodiging op de toonbank. Niet gerild - dat betekent dat er zo'n plooilijn in gemaakt wordt- of geplooid of op de juiste maat gesneden maar dat kwam wel in orde volgens een andere mevrouw. De kwaliteit van het drukwerk was goed en Sven was er ook tevreden over en dus stuurden we donderdagochtend een mailtje dat ze de uitnodiging mochten drukken. Het zou 3 werkdagen duren maar voor de zekerheid spraken we woesndag af. Krijgt Sven woensdag ineens een mail dat ze het voorbeeld van de uitnodiging kwijt waren en wanneer ze dat ook weer gekregen hadden. Sven belde hierop dus effe terug en kreeg toen de vraag of het dringend was??? Tja of het dringend was... Voor het weekend hadden we de uitnodigingen toch graag gehad aangezien we de tantes en de nonkels wilden afgaan om onze uitnodigingen af te geven voordat de anderen genodigden hun uitnodiging kregen... Geen probleem, ze zouden hun best doen om de uitnodigingen tegen vrijdagmiddag 17 u af te hebben. Voor de zekerheid belde ik vrijdagmiddag tegen 16u45 toch maar effe om te horen of het gelukt was. De uitnodigingen zouden inderdaad tegen 17 u klaar zijn en eigenlijk waren ze maar tot 17 u open... oei da is wel een probleem want ik moest eigenlijk tot 17u15 in Hoensbroek werken. Ik heb toen meteen Marijke en Romain, mijn 2 carpolende collega's bij elkaar getrommeld en met een gezwinde vaart vertrok ik naar Peer. Om 17u45 stipt - zoals ik beloofd had- kwam ik aan bij de drukkerij en ... alweer teleurstelling want de letters liepen niet helemaal waar ze moesten en de afmeting van de uitnodiging klopte niet. Die afmeting stond nochtans op de offerte - ja dat hadden WIJ inderdaad vreemd genoeg niet opgemerkt - maar toen we gingen nameten bleek dat ze zich ook niet aan de afmeting op de offerte gehouden hadden... en het voorbeeld van ons was nergens meer te vinden...grrrrr.... ik bleef heel rustig en deze keer was er ineens wel tijd om uit te leggen hoe onze creatie eruit moest zien. De mevrouw achter de toonbank stelde voor om tegen maandag een nieuwe druk te maken ... Ik stemde in en dus vol verwachting klopt ons hart en maandag mag ik dus voor de vierde keer naar de drukker... Ik hoop echt dat het nu goed is want anders sta ik niet voor mezelf in ... To be continued ... next week...in your mailbox...or maybe not....
...hier zijn we weer ! De voorbereidingen draaien op volle toeren. De afgelopen 4 weekends hebben we van hier naar daar gecrossed om toch maar alles geregeld te krijgen- ringen, kerk, bedankjes, partituren voor de mis, kleren van de bruidskindjes,uitnodigingen, iets concretere afspraken met de feestlocatie,..- . En blijkbaar zijn wij niet de enige die er mee bezig zijn; Sven zijn moeder heeft intussen haar kleren gevonden in Hasselt - city of all places. Sven zijn vader heeft intussen ook een kostuum. Lissa en Elias zijn ook al een heel eind maar voor Elias moeten we wel nog een beetje verder zoeken. 
Mannekes, mannekes, mannekes...
. En zoals jullie net in de checklist zagen is er nog kleren - nieuws. Joyce en mama hebben een hele week geshopt - Maastricht, Hasselt, Maasmechelen, Den Bosch, Oisterwijck- en hebben uiteindelijk toch iets gevonden. Emmy is na de kostuumkeuring nog gaan shoppen in Hasselt en heeft na een uitgebreid plan de net iets andere winkels van Hasselt ontdekt. Of ze iets gevonden heeft is ons nog niet duidelijk maar we houden jullie op de hoogte.En voor de bruidskindjes hebben we ook iets gevonden en daar gaan we volgende zaterdag mee passen. 
hoi hoi , het is al weer veel te lang geleden dat er nog een update geweest is dus bij deze laat ik jullie weer eens wat weten. Nee Sven heeft nog steeds geen kostuum - maar er is wel een idee- en nee we hebben de ringen ook nog niet - maar ook daar liggen onze ideeën dicht bij elkaar. Wat is er intussen dan wel al gebeurd? Goele, mijn getuige is terug in het land en daar zijn we al flink mee op stap geweest om haar zwarte gat na Roemenië een beetje te verzachten. Bjorn , Svens getuige heeft geholpen om klinkers te leggen zodat we nu helemaal rond ons terras kunnen. Op die manier hebben we de getuigen van de Kerk dus in topconditie gekregen. Nu moeten we nog iets voor Joyce verzinnen .... wie ideeën heeft kan ze altijd doormailen .... We zijn al een beetje op zoek geweest naar kleren voor de bruidskinderen maar daar hebben we nog niet echt iets voor gevonden. We willen graag iets waar ze naar het feest ook nog iets aan hebben maar het moet ook wel feestelijk zijn natuurlijk. Intussen zijn onze ouders en de getuigen stillaan ook met hun kleding bezig en dan merk je toch wel dat de grote dag dichterbij komt ... gisteren was het nog precies 3 maanden. We zijn ook eens gaan praten met een fotograaf - al zijn we wel een beetje geschrokken van wat zo iemand kost. In de loop van volgende week gaan we ook eens een paar drukkers contacteren want we weten intussen wat we willen met de uitnodiging ( de kleur van het papier en de inkt en zo ). 
Hoi 
Hoi hoi ... hier weer effe een update...
en nog meer...
Hoe het allemaal begon...
