Hoi, hier weer effe een berichtje van het trouwfront. Niet dat we veel te melden hebben, integendeel na de verloofdencursus ligt het hier effe stil. We hebben de afgelopen week een van onze logeerkamers behangen... en het ging best aardig. Jullie mogen natuurlijk altijd effe binnenwippen om te komen keuren maar de logeerkamer wordt morgen in ieder geval ingewijd door Lissa dus jullie kunnen het ook altijd aan haar vragen. Afgelopen donderdag keek ik trouwens naar "China voor beginners" op Canvas - jaja ook wij zijn meerwaardekijkers hihihi- en Lulu Wang ging met Goedele Liekens op stap in China op zoek naar hoe de liefde en het huwelijk in China beleefd worden enna afloop van het programma wist ik het zeker... wat een geluk dat we niet in China wonen. In China gaan ouders naar het park om hun zoon of dochter via andere ouders aan elkaar te koppelen... die staan daar gewoon met briefjes te overleggen over de eigenschappen. In China zijn de meeste koppels ook niet verliefd als ze gaan trouwen , althans dat is helemaal niet nodig, als het meisje maar goed kan zorgen voor de schoonouders en intelligent is. Voor het huwelijk moeten ook de Chinese koppels naar een soort verloofdencursus. In tegenstelling tot hier krijgen zij niet de hele uitleg over de waarde van het huwelijk maar wordt een sexueel voorlichtingsfilmpje getoond dat letterlijk met de bloemetjes en de bijtjes begint. De dag voor het huwelijk geven de bruid en de bruidegom ook alvast een feest waarbij zij iedereen moeten bedienen. Op het feest zelf krijgen de gasten bijna allemaal een lawaaitrauma van al het vuurwerk wat afgestoken wordt. Het meisje gaat na het huwelijk meestal bij haar schoonouders inwonen, krijgt 1 kind en in het beste geval worden de jongen en het meisje dan verliefd op elkaar. Het koppel mag maar 1 kind krijgen en bij hoge uitzondering 2 kinderen. Als er een derde kind komt krijgt dit geen rechten en bestaat voor het land dus eigenlijk niet ...de vrouwen in China deden hier absoluut niet moeilijk over... ze legden zich bijna allemaal neer bij de traditie maar geef mij toch maar de Belgische variant...
