.... mag ik eens efkens heeel hard roepen... ? Wacht nog maar een paar dagen met naar jullie brievenbus te lopen want het gaat toch niet helemaal hoe we wilden met de uitnodigingen. We zijn er al best een tijdje mee bezig en voor wie het interesseert zal ik even vertellen hoe het zit ...en hopelijk werkt het dan een beetje therapeutisch voor mezelf... alhoewel ... ZO erg is het nu ook weer niet, er zijn dingen die veel erger zijn. Maar goed ... de derde week van augustus ging ik met ons zelfgemaakte uitnodiging naar de digitale drukker (van wie ik de naam nu even niet ga noemen). Er was een offerte gemaakt en er zou een proefdruk volgen. Ik vroeg nog of ik even een beetje uitleg over onze creatie moest geven maar dat was niet nodig volgens de mevrouw die achter de toonbank stond. Of ze me dan wilden bellen als de proefdruk klaar was. Ook dat was niet nodig, over een week was de proefdruk zeker klaar. Dus ik een weekje later net voor sluitingstijd naar de drukkerij en na 5 minuten zoeken bleek dat onze proefdruk niet klaar was want de printers waren kapot geweest. Dat kan gebeuren natuurlijk maar misschien was dat bellen dan toch niet zo'n slecht idee geweest. Ik dus teleurgesteld terug naar de auto tot plots de dame van de toonbank naar mijn auto gerend kwam en zei dat de proefdruk over 5 minuten klaar zou zijn dus als ik nog even tijd had... Natuurlijk en 10 minuten later lag een print van de uitnodiging op de toonbank. Niet gerild - dat betekent dat er zo'n plooilijn in gemaakt wordt- of geplooid of op de juiste maat gesneden maar dat kwam wel in orde volgens een andere mevrouw. De kwaliteit van het drukwerk was goed en Sven was er ook tevreden over en dus stuurden we donderdagochtend een mailtje dat ze de uitnodiging mochten drukken. Het zou 3 werkdagen duren maar voor de zekerheid spraken we woesndag af. Krijgt Sven woensdag ineens een mail dat ze het voorbeeld van de uitnodiging kwijt waren en wanneer ze dat ook weer gekregen hadden. Sven belde hierop dus effe terug en kreeg toen de vraag of het dringend was??? Tja of het dringend was... Voor het weekend hadden we de uitnodigingen toch graag gehad aangezien we de tantes en de nonkels wilden afgaan om onze uitnodigingen af te geven voordat de anderen genodigden hun uitnodiging kregen... Geen probleem, ze zouden hun best doen om de uitnodigingen tegen vrijdagmiddag 17 u af te hebben. Voor de zekerheid belde ik vrijdagmiddag tegen 16u45 toch maar effe om te horen of het gelukt was. De uitnodigingen zouden inderdaad tegen 17 u klaar zijn en eigenlijk waren ze maar tot 17 u open... oei da is wel een probleem want ik moest eigenlijk tot 17u15 in Hoensbroek werken. Ik heb toen meteen Marijke en Romain, mijn 2 carpolende collega's bij elkaar getrommeld en met een gezwinde vaart vertrok ik naar Peer. Om 17u45 stipt - zoals ik beloofd had- kwam ik aan bij de drukkerij en ... alweer teleurstelling want de letters liepen niet helemaal waar ze moesten en de afmeting van de uitnodiging klopte niet. Die afmeting stond nochtans op de offerte - ja dat hadden WIJ inderdaad vreemd genoeg niet opgemerkt - maar toen we gingen nameten bleek dat ze zich ook niet aan de afmeting op de offerte gehouden hadden... en het voorbeeld van ons was nergens meer te vinden...grrrrr.... ik bleef heel rustig en deze keer was er ineens wel tijd om uit te leggen hoe onze creatie eruit moest zien. De mevrouw achter de toonbank stelde voor om tegen maandag een nieuwe druk te maken ... Ik stemde in en dus vol verwachting klopt ons hart en maandag mag ik dus voor de vierde keer naar de drukker... Ik hoop echt dat het nu goed is want anders sta ik niet voor mezelf in ... To be continued ... next week...in your mailbox...or maybe not....
...hier zijn we weer ! De voorbereidingen draaien op volle toeren. De afgelopen 4 weekends hebben we van hier naar daar gecrossed om toch maar alles geregeld te krijgen- ringen, kerk, bedankjes, partituren voor de mis, kleren van de bruidskindjes,uitnodigingen, iets concretere afspraken met de feestlocatie,..- . En blijkbaar zijn wij niet de enige die er mee bezig zijn; Sven zijn moeder heeft intussen haar kleren gevonden in Hasselt - city of all places. Sven zijn vader heeft intussen ook een kostuum. Lissa en Elias zijn ook al een heel eind maar voor Elias moeten we wel nog een beetje verder zoeken. De ringen worden momenteel ook afgewerkt. We hebben ze intussen al een keertje aangehad en ze pasten perfect. Hopelijk is dat een goed voorteken. Ook deze week worden de uitnodigingen gedrukt al liep dat niet helemaal van een leien dakje. De proefdruk was niet op tijd klaar want de printers waren ineens kapot en normaal gezien moesten vandaag de echte uitnodigingen klaar zijn maar nu vonden ze ons voorbeeld niet meer. "of het dringend was?" Dringend, ja wat zullen we zeggen... eigenlijk willen we toch dit weekend de uitnodigingen versturen... "oei dan zullen we ons best doen om ze tegen vrijdag af te hebben". Ja geduld is soms een mooie deugd maar het komt allemaal wel goed. Ik heb deze week bijna 160 adressen geschreven, nu nog evenveel postzegels plakken en dan mogen jullie volgende week jullie brievenbus in de gaten houden. Naar een fotograag zijn we nog steeds op zoek maar ook daar is een klein lichtpuntje aan het einde van de tunnel. Ik ben ook al eens gaan horen voor een proefkapsel en dit weekend gaat Joyce haar lusten botvieren op mijn gezicht en een poging doen om mij te schmincken (voor de Nederlandse lezers : schmincken is opmaken in België en dus geen masker maken). We mogen binnenkort trouwens ook het eten gaan proeven. Zo kunnen we ervoor zorgen dat de smaakpapillen van degenen die naar het avondfeest komen gestreeld zullen worden. Voor de rest schieten ons af en toe nog dingen te binnen waar we aan moeten denken maar wie nog iets weet kan dat kwijt op ons gekende adres of telefoonnr.
.... mag ik eens efkens heeel hard roepen... ? Wacht nog maar een paar dagen met naar jullie brievenbus te lopen want het gaat toch niet helemaal hoe we wilden met de uitnodigingen. We zijn er al best een tijdje mee bezig en voor wie het interesseert zal ik even vertellen hoe het zit ...en hopelijk werkt het dan een beetje therapeutisch voor mezelf... alhoewel ... ZO erg is het nu ook weer niet, er zijn dingen die veel erger zijn. Maar goed ... de derde week van augustus ging ik met ons zelfgemaakte uitnodiging naar de digitale drukker (van wie ik de naam nu even niet ga noemen). Er was een offerte gemaakt en er zou een proefdruk volgen. Ik vroeg nog of ik even een beetje uitleg over onze creatie moest geven maar dat was niet nodig volgens de mevrouw die achter de toonbank stond. Of ze me dan wilden bellen als de proefdruk klaar was. Ook dat was niet nodig, over een week was de proefdruk zeker klaar. Dus ik een weekje later net voor sluitingstijd naar de drukkerij en na 5 minuten zoeken bleek dat onze proefdruk niet klaar was want de printers waren kapot geweest. Dat kan gebeuren natuurlijk maar misschien was dat bellen dan toch niet zo'n slecht idee geweest. Ik dus teleurgesteld terug naar de auto tot plots de dame van de toonbank naar mijn auto gerend kwam en zei dat de proefdruk over 5 minuten klaar zou zijn dus als ik nog even tijd had... Natuurlijk en 10 minuten later lag een print van de uitnodiging op de toonbank. Niet gerild - dat betekent dat er zo'n plooilijn in gemaakt wordt- of geplooid of op de juiste maat gesneden maar dat kwam wel in orde volgens een andere mevrouw. De kwaliteit van het drukwerk was goed en Sven was er ook tevreden over en dus stuurden we donderdagochtend een mailtje dat ze de uitnodiging mochten drukken. Het zou 3 werkdagen duren maar voor de zekerheid spraken we woesndag af. Krijgt Sven woensdag ineens een mail dat ze het voorbeeld van de uitnodiging kwijt waren en wanneer ze dat ook weer gekregen hadden. Sven belde hierop dus effe terug en kreeg toen de vraag of het dringend was??? Tja of het dringend was... Voor het weekend hadden we de uitnodigingen toch graag gehad aangezien we de tantes en de nonkels wilden afgaan om onze uitnodigingen af te geven voordat de anderen genodigden hun uitnodiging kregen... Geen probleem, ze zouden hun best doen om de uitnodigingen tegen vrijdagmiddag 17 u af te hebben. Voor de zekerheid belde ik vrijdagmiddag tegen 16u45 toch maar effe om te horen of het gelukt was. De uitnodigingen zouden inderdaad tegen 17 u klaar zijn en eigenlijk waren ze maar tot 17 u open... oei da is wel een probleem want ik moest eigenlijk tot 17u15 in Hoensbroek werken. Ik heb toen meteen Marijke en Romain, mijn 2 carpolende collega's bij elkaar getrommeld en met een gezwinde vaart vertrok ik naar Peer. Om 17u45 stipt - zoals ik beloofd had- kwam ik aan bij de drukkerij en ... alweer teleurstelling want de letters liepen niet helemaal waar ze moesten en de afmeting van de uitnodiging klopte niet. Die afmeting stond nochtans op de offerte - ja dat hadden WIJ inderdaad vreemd genoeg niet opgemerkt - maar toen we gingen nameten bleek dat ze zich ook niet aan de afmeting op de offerte gehouden hadden... en het voorbeeld van ons was nergens meer te vinden...grrrrr.... ik bleef heel rustig en deze keer was er ineens wel tijd om uit te leggen hoe onze creatie eruit moest zien. De mevrouw achter de toonbank stelde voor om tegen maandag een nieuwe druk te maken ... Ik stemde in en dus vol verwachting klopt ons hart en maandag mag ik dus voor de vierde keer naar de drukker... Ik hoop echt dat het nu goed is want anders sta ik niet voor mezelf in ... To be continued ... next week...in your mailbox...or maybe not....
...hier zijn we weer ! De voorbereidingen draaien op volle toeren. De afgelopen 4 weekends hebben we van hier naar daar gecrossed om toch maar alles geregeld te krijgen- ringen, kerk, bedankjes, partituren voor de mis, kleren van de bruidskindjes,uitnodigingen, iets concretere afspraken met de feestlocatie,..- . En blijkbaar zijn wij niet de enige die er mee bezig zijn; Sven zijn moeder heeft intussen haar kleren gevonden in Hasselt - city of all places. Sven zijn vader heeft intussen ook een kostuum. Lissa en Elias zijn ook al een heel eind maar voor Elias moeten we wel nog een beetje verder zoeken. 
