het is al weer veel te lang geleden maar zoals voor de meesten was juni een nogal drukke maand...We zijn intussen weer een stapje dichter bij de trouw en ook een stapje verder met de voorbereidingen. Eind juni is het ons eindelijk gelukt om naar het gemeentehuis te gaan en onze wettelijke trouw aan te geven...Gezien er nogal veel van onze Turkse medemensen voor een visum kwamen we moesten bijna een uur wachten voor we aan de beurt waren maar het ligt nu echt vast ... den wettelijke trouw zal zich voltrekken op den zevenden november 2008 om 16u in het gloednieuwe gemeentehuis van Zolder- city. Het is nog even afwachten wie het huwelijk zal voltrekken want dat kan zowel de ambtenaar van de burgelijke stand - ons Nanda- als de burgemeester - ons Sonja- zijn maar dat is dus ook weer geregeld. Sven heeft tijdens zijn laatste dag sollicitatie - verlof ook de huwelijksreis vastgelegd en het is nog steeds een verrassing al wordt het in ieder geval naar de zon en daarom kreeg hij er een fles zonne - crème bij. Voor de rest kan ik nog met vreugde meedelen dat Sven mij ook steeds meer op lichamelijk vlak begint lief te hebben ... jaja voor jullie perverse geesten hier allerlei voorstellen bij beginnen te maken wil ik het even uitleggen. We hebben in juni weer volop in de tuin gewerkt en onze klimop onder handen genomen. Veertien vuilniszakken vol hebben we er uit gehaald dus dat was wel de moeite. En zo tegen de avond kregen we allebei jeuk over ons hele lijf. Er kwamen overal rode plekken en bobbels en we krabten ons onnozel. In tegenstelling tot vorig jaar september - toen ik het schruft had- jeukte Sven dit keer vrolijk mee dus dat maakte het geheel iets dragelijker. Uiteindelijk zijn we erachter gekomen dat de jeuk het gevolg was van de processierups. Niet dat er nog rupsen in onze eiken zitten maar de haartjes zweven blijkbaar nog steeds rond in onze tuin. Gisteren ben ik met Joyce gaan kijken voor onze trouwkaarten. We hadden al een idee maar toen we in januari op de trouwbeurs waren, hadden we nog andere ideeën gekregen. En dus wij naar de AVA maar wat wij in ons hoofd hadden, ging natuurlijk niet en dus is de kans groot dat het toch bij ons eerste eigen idee blijft.
Zo nu is iedereen weer op de hoogte...dus kunnen jullie met een gerus hart op vakantie...
Hoi 
