Hoi allemaal , jaja Meneer en Mevrouw zijn weer thuis gelukkig maar want als we een dag later vertrokken waren zaten we daar nu nog op de luchthaven in Bangkok. Bij deze kan ik toch wel zeggen dat zowel de mis als het feest als de huwelijksreis echt super waren. Net zoals we het gepland hadden dus wat willen we dan nog meer.
De fotos waar iedereen naar vraagt zijn intussen ook online. Het zijn de fotos die Joyce getrokken heeft op onze stralende dag en de fotos van de huwelijksreis naar Thailand. De fotos van de fotograaf daar is het nog wel even op wachten want onze fotograaf heeft het momenteel heel erg druk maar ik denk dat jullie hier toch ook wel leuke kiekjes kunnen zien. De foto-site is http://picasaweb.google.com/sven.organe
Van de huwelijksreis hebben we een dagboek bijgehouden dat op verzoek ingekeken kan worden in de kleine Ubbelstraat. Afspraken kunnen via de fanclub gemaakt worden. Binnenkort komen er nog berichtjes...onder andere wat jullie nog voor ons mogen- moeten doen door het ballonnenspel. tot snel , mildred
Tot jullie spreekt en schrijft Mevrouw Organe, jaja we zijn intussen halverwege en ik zit hier bij mama en papa thuis want we doen het zoals vroeger he De dag begon vanmorgen al vroeg om half 8 ging de bel en daar stond ons ontbijt daar had mijn man ja ik moet er toch nog even aan wennen- voor gezorgd. Na het ontbijt en het nodige gewas en geplas op weg naar Maastricht om onze trouwauto te gaan halen. Tegen kwart voor 11 waren we bij La Blanche maar helaas was ons baksken er nog niet. Maar een beetje computerwerk en een koffietje later was de man van het bedrijf al onderweg om ons autootje op te pikken. En nog een half uurtje later zat Sven te glunderen achter het stuur van ons Italiaans schoonheidje Het klikte niet meteen tussen Sven en het autootje want hij viel al stil bij het starten maar wij zijn die benzine motortjes niet meer gewoon. Vanaf toen tufte Sven rustig naar Zolder en ging ik full speed naar Hasselt want daar moest ik om 12 u bij de kapper zitten. Nee , niet voor het definitieve kapsel maar de kapper wilde er alvast een beetje volume inbrengen en dus zat ik om 13u met van die oude oma-krulspelden in mijn haren onder zon geweldige droogkap. Ik dacht half uurtje en dan zijn we klaar maar nee hoor. Eerst 40 minuten en toen even later nog eens 20 minuten want mijn haar was nog niet droog. De wiskundigen onder jullie zullen al in de gaten hebben dat het een race tegen de klok was en dat ik alleen maar meer gestresst raakte. Maar goed intussen was het kwart voor 3 en om 4 uur moest ik in het gemeentehuis in Zolder staan- en toen moest ik nog een keer 10 minuten anders is alle moeite voor niets geweest ja ja Enfin om een lang verhaal kort te maken om 5 na drie was ik eindelijk klaar en ik ben nog nooit zo snel van de kapelstraat in Hasselt naar de achterkant van het station gelopen. Om half 4 vloog ik de kleine Ubbelstraat in en toen had ik nog welgeteld en kwartier om me te fatsoeneren, op te maken, iets te drinken want voor eten was geen tijd en om tot rust te komen. EN ook dat is me gelukt jaja we spreiden de trouw over 2 dagen om het rustiger te hebben niet dus ... Maar vanaf 16u ging het allemaal wat rustiger en Ons Nanda verbond ons op een vlotte manier in den echt Ze had wel een beetje moeite met alle moeilijke namen maar op een 20tal minuutjes was alles gepiept. We kregen de pen waar we de akte mee ondertekenden en een kookboek voor de nieuwe man- kado Joyce en ik gingen daarna nog even pijltjes ophangen naar de feestlocatie dus hopelijk hangen die daar morgen nog. We hebben ook snel en blik geworpen op de feestzaal die al bijna opgebouwd was en 3 bloemekees later konden we eindelijk samen met de rest van de familie aan de champagne. Gewoon gezellig bij ons thuis. Mama had preitaarten courgette/zalmtaart en uientaart gemaakt en dus met het bord op schoot genoten we van het lekkere eten. En nu zit ik hier weer even een avondje bij mama en papa te wachten op het grote feest van morgen En aangezien iedereen heeft gezegd dat we er heeeeel erg van moet genieten zullen we dat morgen zeker doen tot dan????!!!!!! Groetjes
Alsof we het zelf niet in de gaten hebben spreekt iedereen er ons nu over aan " het kort af he "," nog een paar dagen", "allee bijna mevrouw Organe..." Het is waar nog een paar dagen en dan is het eindelijk zo ver... Inderdaad ik zeg eindelijk want voor ons mag het nu wel komen ... de laatste 2 weken hebben we vooral de kleine dingen in orde gebracht; de bedankjes, de playlist voor het feest, de menukaart, de tafelindeling - die ook goedgekeurd werd door de beide ouderparen-, de naamkaartjes voor op tafel, het kussentje voor de ringen, de trouwkaars, het misboekje,...Sven is ook voor het bruidsboeket en de corsages gegaan. De vrouwen in de winkel wilden hem zo goed helpen dat hij er helemaal van in de war raakte maar hij is er uit geraakt ... ik ben benieuwd wat het wordt. Een tweetal weken geleden zijn we ook het eten gaan proeven en ook dat was lekker en we kunnen jullie nu alvast zeggen dat jullie echt geen honger zullen hebben als jullie van tafel gaan ... . We zijn ook nog even bij de pastoor geweest om de laatste dingen te regelen. En afgelopen dinsdag was het generale repetitie van 't Fundament - het blaasensemble dat in de mis speelt- en in tegendeel tot de repetitie ervoor klonk het deze keer heel goed en toen ze de bruiloftsmars speelden, kwam er toch even kippenvel ...
Voor de rest wil ik nog even melden dat er voor de mensen die naar de mis komen en nadien voor de receptie zijn uitgenodigd een aantal opties zijn om de tijd te overbruggen. Jullie kunnen gaan wandelen of een pannenkoek gaan eten in "Domein Bovy" in Bolderberg (www.domeinbovy.be) . Of iets gaan drinken in den Lavaar waar ook de receptie is (www.tastecatering.be) . Of jullie kunnen gaan wandelen op de mijnterril - een driesterrenplekje volgens een of andere wedstrijd- Er is ook een kunstgalerij waar je een bezoekje aan kunt brengen (www.demijlpaal.com) of je kunt eens gaan kijken naar de 10 hours of Zolder ( het kleine broertje van de 24u van Zolder (www.circuit-zolder.be) . Dus opties genoeg in het bruisende Heusden - Zolder.
Jaja, mijn allereerste blogbericht, het moest er eens van komen. Ik ben is benieuwd hoe lang het duurt tegen dat mijn liefsteke erachter komt dat ik er ook iets op heb gezet....maar na het uitgebreide verslag van de vrijgezellendag van mijn liefsteke (waarvan ik trouwens ook een stukje heb mogen meegenieten door aan het ontbijt met 8 cowgirls (en niet callgirls zoals sommige moeders hadden misbegrepen) te mogen aanschuiven) kon ik moeilijk achterblijven.
Op 18 oktober had ik mijn vrijgezellen....met de vorige vrijgezellenfeestjes in gedachten en wetende wie het organiseerde, ging ik met knikkende knieën richting Wezemaal waar iedereen had afgesproken bij mijn broer Bjorn thuis. Van daaruit vertrokken we allemaal richting Kempen....waar frit frut is en kauwgum nen tuttefrut Net op het moment dat ik me al aan het voorbereiden was op een wilde stierenrit , een ritje 'hoe lang houd ik 5 hamburgers binnen op ene roetsjbaan' , en een duet met Bobbejaan Schoepen 'ik zie zoe gère mijn duivenkot' ...draaiden we de oprit aan de overkant van Bobbejaanland op en toen had ik het door....we gingen lasershooten... Voor de leken....je wordt ingedeeld in twee teams, stormt een grote donkere ruimte binnen gewapend met een lasergeweer en probeert het andere team zo vaak mogelijk te raken zonder zelf geraakt te worden. ...details van dit game ga ik jullie besparen, temeer daar ik na afloop een bon van 15 euro van de uitbaters heb gekregen en jullie volgende keer mss meeneem en doordat ik het gebouw al ken een voorsprong heb een game duurde 20 minuten, daarna was het tijd voor ene pintje fris (of twee), dan nog een spel, dan opnieuw een pintje fris,... Na deze toch wel zware inspanningen trokken we naar Leuven om te genieten van een lekkere maaltijd met een lekker wijntje erbij....toen we tijdens de maaltijd achter kwam dat Jan Willem,de enige (maar daarom niet minder sympathieke) nederlander in het gezelschap, nog nooit in Leuven was geweest, kenden we onze volgende tussenstop al: De Oude Markt (een plek die elke hoofdletter in zijn naam verdient). Het ene café naast het andere....van bruine kroeg tot trendy loungebar, je vindt het er allemaal...in de louvain louvain (qua originaliteit kan die naam tellen) zijn we dan een cocktail gaan drinken. Daarna afscheid genomen van JW (Jay double joe voor de vrienden) en verder gaan doorzakken in de Hungaria....1 van de meest trendy restaurants en loungebars in Leuven en omstreken.....het beloofde een leuke afsluiter te worden.... Toeval of niet, maar er liepen ook nog een paar BV's rond....en blijkbaar hadden ze stuk voor stuk de behoefte om met mij op de foto te willen staan en hun gelukwensen voor mijn trouw op mijn shirt te schrijven.... Dina keek wat sip toen ze hoorde dat er weer een 'boer' minder een vrouw zoekt, maar Jeroen Meus klaarde helemaal op toen hij hoorde dat hij mijne plat préféré mocht klaarmaken ter vervanging van de uitzending van Dolfke.... Met dank aan de 2 organisatoren van mijn vrijgezellen: Bjorn en Dirk
Jaja afgelopen zaterdag was het zover mijn vrijgezellen- dag. Een echte verrassing was het niet meer want een paar weken geleden was het via de computer van Marijke een collega van me heel erg per ongeluk verklapt. We waren mailtjes aan het versturen voor een info avond en kregen een aantal foutmeldingen en toen ineens zat daar toch wel een mail met als titel vrijgezellenfeest mildred 11 oktober tussen. Tja en toen was de datum geen geheim meer. Joyce probeerde me nog een beetje om de tuin te leiden door te zeggen dat de datum veranderd was maar ik ging er zaterdagochtend om 7 u - want toen was ik al wakker vanuit dat dat de dag was. Tegen alle gewoontes in wilde Sven per se vroeger opstaan en ik moest vooral lekker blijven liggen dat op zich was al vreemd en toen hij een tijdje later zo maar d badkamer op kwam zonder iets te doen of te pakken dacht ik ok , dit is geen toeval meer. Omdat Sven voor het eerst de gekleurde was in de machine ging doen dacht ik toch maar effe checken hoe het gaat en toen werd ik me daar toch overvallen door een bende country girls (jaja , Marijke, Maartje, Ans, Goele, Joyce, Catherine Angelina) stonden daar in een echte cow girl outfit met hoed en ruitenhemd en sjaaltje en vooral smokey eyes. Ik kon kiezen mijn geld of mijn leven maar uiteindelijk was het ook goed als ik een ontbijt voor de dames maakte met het spek en de eieren en de bonen die zij bij hadden Nu is eieren bakken eigenlijk Sven zijn specialiteit maar een omelet dat lukt me nog wel en een 20 minuutjes later zaten we gezellig met 8 dames en Sven op het terras te ontbijten Sven had het ontbijt van zijn leven denk ik Intussen kreeg ik de volgende opdracht. Ik moest op het einde van de dag een lied zingen over alles wat we gedaan hadden en de tekst moest op de melodie van country road gezet worden.EN bedankt ! Na deze opdracht en het bijwerken van de smokey eyes vertrokken we richting het verre westen ( richting Antwerpen) . Althans dat was de bedoeling want een van de cow girls, meer bepaald Angry Angelina had een beetje pech met haar car en dus moest er - na de diagnose van de man van Touring wegenhulp - vooral heel hard geduwd worden om de auto in gang te krijgen EN dus waren we al opgewarmd nog voor we in the far west waren Een klein half uurtje later afrit Olen en uiteindelijk Lord Landkeys Gispsy Horse Club jaja wij dachten dat we verkleed waren maar hier liep iedereen met een ruiten hemd en een cowboyhoed op We vielen niet eens meer op in tegendeel er werd zelfs geld gegeven voor Jolly Jumper Joyce haar roze hoed met pareltjes helaas voor de macho cowboy ging ze er niet op in hihihi - Maar goed na een drankje en een test waarbij ik op handen moest herkennen op fotos gingen we line dansen nu hou ik van heel veel muziek maar echt niet van country muziek en ik heb best wel ritme in mijn lijf maar niet om te dansen maar ik dacht waarom niet en even later stonden we met 8 vrouwen te shaken op de Canadian stomp op een liedje van Shania Twain. Best wel cool en vooral grappig Na het dansen en een drankje was het tijd voor het lasso werpen. Dat lijkt simpel zo in een film maar dat is het dus niet. We mochten een pion vangen want een paard of een kalf ging waarschijnlijk te snel ervan door maar zelfs dat was geen koud kunstje. Helemaal op het einde werd ik ook nog even gevangen door de opper cowboy. Er werden heel veel fotos gemaakt en die spreken eigenlijk voor zich Vlak daarna kwam het net iets minder legale deel joy riding met zn 8ten in de laadbak van een pick-up truck en dan scheuren over een weiland de slappe lach kreeg je er van en we kwamen er bijna niet meer uit. Even dacht ik dat Marijke die 6 en halve maand zwanger is spontaan zou bevallen maar dat ging gelukkig allemaal goed.
Een stukje taart en een strofe van het lied verder was het tijd voor het echte werk paardrijden Eerst mochten we een half uurtje in de manège aan paardengewenning doen en kregen we de commandos letterlijk en figuurlijk onder de knie en daarna een klein uurtje het bos in. Mijn paard Lucky had er duidelijk zin in en ging om de 5 stappen over in draf en dan moet je mee want anders word je helemaal door elkaar geschud en dus ging ik om de 5 stappen op en neer Al bij al was ik nog wel blij dat ik een beetje een actief paard had want die van Joyce was zo tam dat ze er een zweepje bij kreeg. Na het paardrijden werd ik nog even door een macho-cowboy aangeklamd of ik zijn paard wilde voeren als ik die man daar gelukkig mee kan maken , waarom niet En toen hadden we zelf ook wel honger gekregen en dus aan tafel voor een kommetje chilli con carne met chips en brood superlekker .en als dessert smoresbij ons beter bekend als marshmallows op een takje boven het kampvuur. Heel gezellig allemaal en toen volgde er nog een quiz waarvan de winnaar met Sven mocht trouwen en met 1 punt verschil won ik toch wel Had Sven effe geluk anders kon hij met Joyce of Angelina trouwen. Vervolgens nog het lied ten berde gebracht. De volledige tekst is intussen geconfiskeerd door Joyce en Goele maar het refrein was zoiets als 8 november, is t voor echt, zeg dat ik het heb gezegd, mil gaat trouwen, met haar svehèn, hij is haar country men en dan op de melodie van country road dus. Er volgden nog een paar discussies bij het kampvuur en na nog een half uurtje een les trick riding bij te wonen waarbij de ruiters meer naast hun paard hingen of achterstevoren erop zaten dan iets anders vertrokken we rond 22u45 moe maar voldaan terug naar het oosten . Deze dag was echt we af benieuwd hoe Sven het volgende week gaat hebben op zijn vrijgezellen ..
willen de mensen met verzoeknummertjes voor woensdagavond even in actie schieten en deze aan ons doorgeven want dan hebben we een date met DJ JO. T is maar dat jullie achteraf niet gaan klagen over onze muziekkeuze....
Hoi t is weer effe geleden maar dat wil niet zeggen dat we niet verder aan het voorbereiden zijn... Het menu is gekozen en de menukaartjes heb ik al in elkaar gezet en de naamkaartjes voor op de tafels daar wordt nog aan gewerkt. De tafelschikking is voor later ... daar moeten we natuurlijk eerst voor weten wie er wel of niet komt. Mijn vader heeft intussen ook een kostuum gekocht toen hij even voor een paar dagen uit Dubay terug was. Hij is alweer een weekje terug en komt 5 november af voor de trouw - dat stond zo in het contract- We hebben inmiddels ook een trouwkaars voor in de kerk. Het is een brokkelkaars en hij is gemaakt door de gasten van Ter Engelen - een instelling voor mensen met een verstandelijke beperking- dus we hebben ook even een goed doel gesteund. Voor de rest heb ik vorige zaterdag 2 en een half uur bij de kapper gezeten voor een proefkapsel... eerst een uur moeten wachten want hun planning was wat uitgelopen en dan nog anderhalf uur moeten zitten om mijn haren in de juiste plooi te krijgen ... voor iemand die nooit naar de kapper gaat - mama of sven knippen mijn haren altijd- is dat best lang maar het resultaat mocht er zijn dus dat is weer een zorg minder. Met een elastiekje, een borstel, een stijltang, een 50 tal speldjes , heel wat haarlak en een paar bloemetjes kun je best wat bereiken met mijn haren. Op 8 november mag ik om 8u30 weer op de kappersstoel gaan zitten en dan zullen jullie wel zien wat het geworden is ...
effe een berichtje om te melden dat we een fotograaf gevonden hebben.... driewerf hoera voor de papa van Marijke die een hele enthousiaste mevrouw in zijn fotoclub had. Afgelopen maandag zijn we bij haar op bezoek geweest en heeft ze ons heel wat van haar werk laten zien. En ik moet zeggen , ook al is het haar hobby en niet haar beroep, het zag er echt goed uit. Bij deze viel dus het laatste grote pak van ons hart. We moeten het wel nog effe concreet regelen maar dat hangt ook af van de planning van de dag en dat willen we ook graag nog even met de ouders overleggen en aangezien papa pas volgende week effe terug is uit Dubay zal die planning nog wat moeten wachten. Dit weekend zal er trouwens niet veel aan de voorbereidingen gedaan worden want we trekken er een weekendje op uit naar Oostende met de harmonie van Alken. We krijgen ook redelijk wat reactie op de trouwkaart. De meesten vinden het wel orgineel en een mooi gedichtje en echt iets voor ons alleen Romain, mijn vroegere baas vroeg zich af waarom die foto's erop moesten. Hij vond het helemaal niet romantisch. Maar goed dat is dan ook Romain en die is in half Nederland en omstreken gekend voor zijn af en toe nogal aparte visie op bepaalde dingen dus ... never mind. Laat jullie nog maar even goed gaan op de lijst van de verzoeknummertjes en tot binnenkort, xxx
Bij deze een oproep voor iedereen die voor het avondfeest is uitgenodigd. Langs deze weg mogen jullie nu alvast verzoeknummertjes doorgeven. Op die manier hebben jullie dus een beetje inspraak in wat de dj die avond gaat draaien. Dus kom maar op met al die vette fuif - schijven... Wij maken er wel een lijstje van en geven dat half oktober aan DJ JO. Hierbij wil ik wel effe zeggen dat er geen maar dan ook geen enkel nummertje van Prince gespeeld zal worden op verzoek van de bruid....
... met de uitnodigingen. De meesten van jullie zullen hem intussen wel al in hun brievenbus gevonden hebben. En bij enkelen hebben we de uitnodiging ook persoonlijk afgegeven. Laat ik nog even wat uitleg geven bij de uitnodiging. In Zolder centrum is maar 1 kerk maar blijkbaar konden ze niet kiezen welke heilige ze wilden en dus is de kerk vernoemd naar zowel Sint - Vincentius als naar Sint - Hubertus. Jullie moeten dus niet naar 2 verschillende kerken maar the one and only in Zolder centrum. Het adres van de kerk is trouwens "t Kuipke 6 in Zolder" ( en dat is naast het gemeente huis). Voor degenen die afrit 27 van de E 314 nemen is het aan de afrit naar rechts en dan altijd de weg blijven volgen, scherpe bocht naar rechts, aan de stoplichten rechtdoor en dan aan het eerste rond punt naar rechts. Voor degenen die afrit 28 nemen is het aan de afrit naar links en dan bij het rondpunt rechtdoor en dan aan de stoplichten naar rechts en dan aan het rond punt naar rechts. Tot zover deze tom tom informatie.
.... mag ik eens efkens heeel hard roepen... ? Wacht nog maar een paar dagen met naar jullie brievenbus te lopen want het gaat toch niet helemaal hoe we wilden met de uitnodigingen. We zijn er al best een tijdje mee bezig en voor wie het interesseert zal ik even vertellen hoe het zit ...en hopelijk werkt het dan een beetje therapeutisch voor mezelf... alhoewel ... ZO erg is het nu ook weer niet, er zijn dingen die veel erger zijn. Maar goed ... de derde week van augustus ging ik met ons zelfgemaakte uitnodiging naar de digitale drukker (van wie ik de naam nu even niet ga noemen). Er was een offerte gemaakt en er zou een proefdruk volgen. Ik vroeg nog of ik even een beetje uitleg over onze creatie moest geven maar dat was niet nodig volgens de mevrouw die achter de toonbank stond. Of ze me dan wilden bellen als de proefdruk klaar was. Ook dat was niet nodig, over een week was de proefdruk zeker klaar. Dus ik een weekje later net voor sluitingstijd naar de drukkerij en na 5 minuten zoeken bleek dat onze proefdruk niet klaar was want de printers waren kapot geweest. Dat kan gebeuren natuurlijk maar misschien was dat bellen dan toch niet zo'n slecht idee geweest. Ik dus teleurgesteld terug naar de auto tot plots de dame van de toonbank naar mijn auto gerend kwam en zei dat de proefdruk over 5 minuten klaar zou zijn dus als ik nog even tijd had... Natuurlijk en 10 minuten later lag een print van de uitnodiging op de toonbank. Niet gerild - dat betekent dat er zo'n plooilijn in gemaakt wordt- of geplooid of op de juiste maat gesneden maar dat kwam wel in orde volgens een andere mevrouw. De kwaliteit van het drukwerk was goed en Sven was er ook tevreden over en dus stuurden we donderdagochtend een mailtje dat ze de uitnodiging mochten drukken. Het zou 3 werkdagen duren maar voor de zekerheid spraken we woesndag af. Krijgt Sven woensdag ineens een mail dat ze het voorbeeld van de uitnodiging kwijt waren en wanneer ze dat ook weer gekregen hadden. Sven belde hierop dus effe terug en kreeg toen de vraag of het dringend was??? Tja of het dringend was... Voor het weekend hadden we de uitnodigingen toch graag gehad aangezien we de tantes en de nonkels wilden afgaan om onze uitnodigingen af te geven voordat de anderen genodigden hun uitnodiging kregen... Geen probleem, ze zouden hun best doen om de uitnodigingen tegen vrijdagmiddag 17 u af te hebben. Voor de zekerheid belde ik vrijdagmiddag tegen 16u45 toch maar effe om te horen of het gelukt was. De uitnodigingen zouden inderdaad tegen 17 u klaar zijn en eigenlijk waren ze maar tot 17 u open... oei da is wel een probleem want ik moest eigenlijk tot 17u15 in Hoensbroek werken. Ik heb toen meteen Marijke en Romain, mijn 2 carpolende collega's bij elkaar getrommeld en met een gezwinde vaart vertrok ik naar Peer. Om 17u45 stipt - zoals ik beloofd had- kwam ik aan bij de drukkerij en ... alweer teleurstelling want de letters liepen niet helemaal waar ze moesten en de afmeting van de uitnodiging klopte niet. Die afmeting stond nochtans op de offerte - ja dat hadden WIJ inderdaad vreemd genoeg niet opgemerkt - maar toen we gingen nameten bleek dat ze zich ook niet aan de afmeting op de offerte gehouden hadden... en het voorbeeld van ons was nergens meer te vinden...grrrrr.... ik bleef heel rustig en deze keer was er ineens wel tijd om uit te leggen hoe onze creatie eruit moest zien. De mevrouw achter de toonbank stelde voor om tegen maandag een nieuwe druk te maken ... Ik stemde in en dus vol verwachting klopt ons hart en maandag mag ik dus voor de vierde keer naar de drukker... Ik hoop echt dat het nu goed is want anders sta ik niet voor mezelf in ... To be continued ... next week...in your mailbox...or maybe not....
...hier zijn we weer ! De voorbereidingen draaien op volle toeren. De afgelopen 4 weekends hebben we van hier naar daar gecrossed om toch maar alles geregeld te krijgen- ringen, kerk, bedankjes, partituren voor de mis, kleren van de bruidskindjes,uitnodigingen, iets concretere afspraken met de feestlocatie,..- . En blijkbaar zijn wij niet de enige die er mee bezig zijn; Sven zijn moeder heeft intussen haar kleren gevonden in Hasselt - city of all places. Sven zijn vader heeft intussen ook een kostuum. Lissa en Elias zijn ook al een heel eind maar voor Elias moeten we wel nog een beetje verder zoeken. De ringen worden momenteel ook afgewerkt. We hebben ze intussen al een keertje aangehad en ze pasten perfect. Hopelijk is dat een goed voorteken. Ook deze week worden de uitnodigingen gedrukt al liep dat niet helemaal van een leien dakje. De proefdruk was niet op tijd klaar want de printers waren ineens kapot en normaal gezien moesten vandaag de echte uitnodigingen klaar zijn maar nu vonden ze ons voorbeeld niet meer. "of het dringend was?" Dringend, ja wat zullen we zeggen... eigenlijk willen we toch dit weekend de uitnodigingen versturen... "oei dan zullen we ons best doen om ze tegen vrijdag af te hebben". Ja geduld is soms een mooie deugd maar het komt allemaal wel goed. Ik heb deze week bijna 160 adressen geschreven, nu nog evenveel postzegels plakken en dan mogen jullie volgende week jullie brievenbus in de gaten houden. Naar een fotograag zijn we nog steeds op zoek maar ook daar is een klein lichtpuntje aan het einde van de tunnel. Ik ben ook al eens gaan horen voor een proefkapsel en dit weekend gaat Joyce haar lusten botvieren op mijn gezicht en een poging doen om mij te schmincken (voor de Nederlandse lezers : schmincken is opmaken in België en dus geen masker maken). We mogen binnenkort trouwens ook het eten gaan proeven. Zo kunnen we ervoor zorgen dat de smaakpapillen van degenen die naar het avondfeest komen gestreeld zullen worden. Voor de rest schieten ons af en toe nog dingen te binnen waar we aan moeten denken maar wie nog iets weet kan dat kwijt op ons gekende adres of telefoonnr.
nu begint het toch wel snel te gaan. De afgelopen 2 weken zijn we een heel eind opgeschoten :
- kostuum van Sven : check - ringen : check - idee voor de kleren van de bruidskindjes: check - offertes voor de drukker voor de uitnodiging: check - partituren voor de muziek in de kerk: check, we wachten nog op 1 arrengement - gesprek met de pastoor en ondertrouw: check - bekijken van de kerk en de feestzaal met de ceremoniemeester: check - afmaken van de uitnodiging: check - zoeken naar hotelletjes in de buurt van de feestlocatie voor de mensen die van ver komen: check - fotograaf: nog niet duidelijk - lijst met de genodigden: wordt bekeken door de ouders- schoonouders - adressenlijsten : worden door ouders bij elkaar gezocht - kleren voor de moeder en de zus van de bruid: check - idee voor de bedankjes: check - goedkeuring van het misboekje: check alleen nog een slotgebed nodig - slotgebed: check - offerte kapper en schmink: check
Ik zal jullie de details besparen maar op het kostuum van Sven kom ik toch nog even terug. Sven is vorige zaterdag met Joyce in ongeveer elke winkel in Hasselt waar ze kostuums verkopen gepasseerd. Meestal heeft hij echt geen zin in shoppen maar omdat hij nu in winkels kwam waar wij meestal niet komen ( Stijn Helsen, Lynx, Mercken, Lutex, ...) werd het blijkbaar ineens interessanter en hield hij het meer dan 2 uur vol. Uiteindelijk waren Joyce en Sven eruit. Nu moest natuurlijk nog even gecheckt worden of Svens moeder het ook een mooi kostuum vond. Dat is gisteren gebeurd en blijkbaar was het goed. Volgens Emmy , Svens moeder, heeft Sven een "sexy kontje" in zijn kostuumsbroek en de retoucheuse kon dit enkel bevestigen ... Ik ben benieuwd...maar dat wordt nog effe wachten dus. Scores op een schaal van 10 kunnen 8 november doorgegeven worden aan mij - hihihihi . En zoals jullie net in de checklist zagen is er nog kleren - nieuws. Joyce en mama hebben een hele week geshopt - Maastricht, Hasselt, Maasmechelen, Den Bosch, Oisterwijck- en hebben uiteindelijk toch iets gevonden. Emmy is na de kostuumkeuring nog gaan shoppen in Hasselt en heeft na een uitgebreid plan de net iets andere winkels van Hasselt ontdekt. Of ze iets gevonden heeft is ons nog niet duidelijk maar we houden jullie op de hoogte.En voor de bruidskindjes hebben we ook iets gevonden en daar gaan we volgende zaterdag mee passen. En sinds afgelopen vrijdag zijn we ook officieel in "ondertrouw". We zijn een uurtje op gesprek geweest bij de pastoor. Hij heeft effe gecheckt of het geen schijnhuwelijk was en waarom we eigenlijk voor de kerk wilden trouwen.We moesten ook beloven dat we openstaan voor het krijgen van kinderen...en dat hebben we dus ook gedaan maar voorlopig blijven we toch nog even oefenen... Gisteren waren we trouwens ook op de bruiloft van Melanie, de secretaresse van het werk van Mildred en dat was voor ons zo'n beetje de generale repetitie. We hebben nog een paar ideetjes opgedaan al zijn Nederlandse trouwfeesten toch net iets anders dan Belgische... Deze week regelen we de fotograaf en de drukker en normaal gezien kunnen we dan half september de uitnodigingen versturen... Tot snel,
hoi hoi , het is al weer veel te lang geleden dat er nog een update geweest is dus bij deze laat ik jullie weer eens wat weten. Nee Sven heeft nog steeds geen kostuum - maar er is wel een idee- en nee we hebben de ringen ook nog niet - maar ook daar liggen onze ideeën dicht bij elkaar. Wat is er intussen dan wel al gebeurd? Goele, mijn getuige is terug in het land en daar zijn we al flink mee op stap geweest om haar zwarte gat na Roemenië een beetje te verzachten. Bjorn , Svens getuige heeft geholpen om klinkers te leggen zodat we nu helemaal rond ons terras kunnen. Op die manier hebben we de getuigen van de Kerk dus in topconditie gekregen. Nu moeten we nog iets voor Joyce verzinnen .... wie ideeën heeft kan ze altijd doormailen .... We zijn al een beetje op zoek geweest naar kleren voor de bruidskinderen maar daar hebben we nog niet echt iets voor gevonden. We willen graag iets waar ze naar het feest ook nog iets aan hebben maar het moet ook wel feestelijk zijn natuurlijk. Intussen zijn onze ouders en de getuigen stillaan ook met hun kleding bezig en dan merk je toch wel dat de grote dag dichterbij komt ... gisteren was het nog precies 3 maanden. We zijn ook eens gaan praten met een fotograaf - al zijn we wel een beetje geschrokken van wat zo iemand kost. In de loop van volgende week gaan we ook eens een paar drukkers contacteren want we weten intussen wat we willen met de uitnodiging ( de kleur van het papier en de inkt en zo ). We hadden zoals ik een tijdje geleden schreef ook een idee over een bruidsauto maar de eigenaar ervan was toch een beetje terughoudend om hem uit te lenen. Alle respect hiervoor en dus gingen we op zoek naar een andere auto en .... na heel wat sites en veel te dure aanbiedingen hebben we een auto gevonden en wel de auto die door "top gear" - het geweldigste auto - programma van de BBC- is verkozen tot meest sexy auto van 2008... en nu maar googlen ...hihihi... Voor de rest zijn we op 08-08-08 naar het gemeentehuis geweest om de papieren voor de wettelijke trouw te ondertekenen. En dat was ook wel even een aparte situatie. Op de papieren had een van de ambtenaren blijkbaar ingevuld dat Sven en ik familie van elkaar waren. En omdat dat maar heel zelden voorkomt checkte de ambtenaar bij wie we aan het loket zaten toch even of dat klopte en maar goed dus want voor zover Sven en ik het weten zijn we geen familie van elkaar. Kort daarna vroeg de dame wanneer we ook weer gingen trouwen waarop Sven zegt "8 november" en ik " 7 november". De vrouw keek ons even lachend aan en toen had Sven gelukkig in de gaten dat het om de wettelijke trouw ging en die dus inderdaad 7 november is.Op die manier blijft Svens uitspraak van "Mildred heeft het script geschreven en ik moet alleen maar "ja" zeggen" natuurlijk wel kloppen maar goed ... tot snel maar weer?
het is al weer veel te lang geleden maar zoals voor de meesten was juni een nogal drukke maand...We zijn intussen weer een stapje dichter bij de trouw en ook een stapje verder met de voorbereidingen. Eind juni is het ons eindelijk gelukt om naar het gemeentehuis te gaan en onze wettelijke trouw aan te geven...Gezien er nogal veel van onze Turkse medemensen voor een visum kwamen we moesten bijna een uur wachten voor we aan de beurt waren maar het ligt nu echt vast ... den wettelijke trouw zal zich voltrekken op den zevenden november 2008 om 16u in het gloednieuwe gemeentehuis van Zolder- city. Het is nog even afwachten wie het huwelijk zal voltrekken want dat kan zowel de ambtenaar van de burgelijke stand - ons Nanda- als de burgemeester - ons Sonja- zijn maar dat is dus ook weer geregeld. Sven heeft tijdens zijn laatste dag sollicitatie - verlof ook de huwelijksreis vastgelegd en het is nog steeds een verrassing al wordt het in ieder geval naar de zon en daarom kreeg hij er een fles zonne - crème bij. Voor de rest kan ik nog met vreugde meedelen dat Sven mij ook steeds meer op lichamelijk vlak begint lief te hebben ... jaja voor jullie perverse geesten hier allerlei voorstellen bij beginnen te maken wil ik het even uitleggen. We hebben in juni weer volop in de tuin gewerkt en onze klimop onder handen genomen. Veertien vuilniszakken vol hebben we er uit gehaald dus dat was wel de moeite. En zo tegen de avond kregen we allebei jeuk over ons hele lijf. Er kwamen overal rode plekken en bobbels en we krabten ons onnozel. In tegenstelling tot vorig jaar september - toen ik het schruft had- jeukte Sven dit keer vrolijk mee dus dat maakte het geheel iets dragelijker. Uiteindelijk zijn we erachter gekomen dat de jeuk het gevolg was van de processierups. Niet dat er nog rupsen in onze eiken zitten maar de haartjes zweven blijkbaar nog steeds rond in onze tuin. Gisteren ben ik met Joyce gaan kijken voor onze trouwkaarten. We hadden al een idee maar toen we in januari op de trouwbeurs waren, hadden we nog andere ideeën gekregen. En dus wij naar de AVA maar wat wij in ons hoofd hadden, ging natuurlijk niet en dus is de kans groot dat het toch bij ons eerste eigen idee blijft.
Zo nu is iedereen weer op de hoogte...dus kunnen jullie met een gerus hart op vakantie...
Hoi , zoals wel vaker de laatste tijd had ik gisteren een gesprek over onze trouw. Martine, een van de muzikanten van het fundament vroeg me of ik al veel tips had gekregen over wat we wel maar vooral niet moesten doen...En ondanks dat ik er al best veel over gepraat heb, heb ik nog niet zo veel tips gekregen - behalve dan van Kristien Spaas dat we het trouwboekje niet mochten vergeten mee te nemen naar de kerk zoals zij wel gedaan hadden. Bij deze doe ik dus aan JULLIE ALLEMAAL - ook al zijn jullie nog niet gertrouwd - een oproep voor tips over wat we wel en niet mogen vergeten en waar we misschien toch beter op kunnen letten...groetjes en bedankt voor jullie moeite, Mil
Hoi Hoi , hier weer even een berichtje over het voorbereidingsfront. Het is even stil geweest maar dat komt gedeeltelijk omdat we onze tuin onder handen genomen hebben. We hebben alles omgefreesd en dan geharkt en gewalst en nog geharkt en weer geharkt en uiteindelijk na 2 dagen gezaaid. Het was een hele klus maar nu begint er hier en daar wat gras uit te komen dus ook deze actie kan geslaagd genoemd worden dankzij de hulp van Bjorn en oncle Robby. Maar goed , de voorbereidingen dus ...op het gemeentehuis wijn ze nog niet geraakt, dat wordt wel tijd maar de openingsuren van het gemeentehuis komen niet echt overeen met de openingsuren van onze agenda. Voor de rest heeft er een heel belangrijke ontmoeting plaatsgevonden nl die van onze ouders. Het klinkt misschien raar maar onze ouders hadden elkaar nog niet gezien en zo een half jaar voor de trouw en ter gelegenheid van Sven zijn verjaardag dachten we ... laten we eens het nuttige aan het aangename koppelen en de ouderparen uitnodigen voor een stukje taart. De uren ervoor waren vrij hectisch want we hadden zoals gewoonlijk weer veel te veel gepland op een ochtend. Maar tegen half 4 werd er buiten op het terras rustig gepraat over koetjes en kalfjes. Even was er een idee van de moeder van Sven om de mensen van de suite toch ongeveer dezelfde kleren / kleuren te laten dragen maar dat werd door Sven en mij al vrij snel van tafel geveegd. Iedereen, ook de mensen van de suite, mag dragen wat hij mooi vindt en verder moet daar niet veel over gezegd worden. We moeten wel nog uitvechten of de mannen in de suite een vlinderstrikje of een gewone das gaan dragen. Ik wil graag een strikje en Sven een das dus wait till 8 november wie er "het gevecht" gaat winnen. Verder hebben we de afgelopen 2 weken 3 huwelijken meegemaakt en dus heel wat inspiratie opgedaan voor onze trouw. En voor iedereen die een toffe pastoor zoekt... pastoor Johnny uit Henis is echt geweldig... maar wij hebben al pastoor Olaf uit Zolder dus het zal voor een andere keer zijn. Ik heb intussen ook de moeder van één van de bruiden gevraagd om mama "voor te bereiden" op het huwelijk van haar dochter zodat het er niet te stressy aan zal toe gaan. Nu moeten we eens achter de fotograaf aangaan. Want we kregen vorige week ineens een idee voor een mooie plek om foto's te nemen ... nee ook nu verklap ik het niet ... laat het maar een verrassing blijven zoals zoveel ... tot de volgende,
we zijn er intussen uit op welke dag we voor de wet gaan trouwen en wel op vrijdag 7 november , de dag voor het kerkelijk huwelijk dus... we moeten het nog regelen met het gemeentehuis maar voor die datum zal het wel niet zo'n storm lopen denken we... Verder hebben we met de hulp van Mildreds vader ook bepaald welke wijn en champagne er geschonken zal worden op de grote dag... binnenkort zouden we ook het eten kunnen proeven dus dat komt wel goed. Sven kwam vorige week met het leuke nieuws thuis dan van alle koppels die trouwen 70 % ook weer uit elkaar gaan maar we laten ons hierdoor niet ontmoedigen en gaan rustig verder met de voorbereidingen van onze grote dag. En dan ook nog leuk nieuws... vanmiddag vertelde Els, ons toekomstig schoonzusje dat ze bij playmobiel een touwset hebben ontwikkeld met een kerk, een ceremoniewagen, een bruid, bruidegom en bruidskindjes... kwestie van de kids op tijd 'vertrouwd' te maken met het huwelijk zeker???? tot de volgende keer maar weer...
ps we vinden het fijn dat jullie onze blog bezoeken maar hou jullie vooral niet in om te reageren....
Hoi, hier weer effe een berichtje van het trouwfront. Niet dat we veel te melden hebben, integendeel na de verloofdencursus ligt het hier effe stil. We hebben de afgelopen week een van onze logeerkamers behangen... en het ging best aardig. Jullie mogen natuurlijk altijd effe binnenwippen om te komen keuren maar de logeerkamer wordt morgen in ieder geval ingewijd door Lissa dus jullie kunnen het ook altijd aan haar vragen. Afgelopen donderdag keek ik trouwens naar "China voor beginners" op Canvas - jaja ook wij zijn meerwaardekijkers hihihi- en Lulu Wang ging met Goedele Liekens op stap in China op zoek naar hoe de liefde en het huwelijk in China beleefd worden enna afloop van het programma wist ik het zeker... wat een geluk dat we niet in China wonen. In China gaan ouders naar het park om hun zoon of dochter via andere ouders aan elkaar te koppelen... die staan daar gewoon met briefjes te overleggen over de eigenschappen. In China zijn de meeste koppels ook niet verliefd als ze gaan trouwen , althans dat is helemaal niet nodig, als het meisje maar goed kan zorgen voor de schoonouders en intelligent is. Voor het huwelijk moeten ook de Chinese koppels naar een soort verloofdencursus. In tegenstelling tot hier krijgen zij niet de hele uitleg over de waarde van het huwelijk maar wordt een sexueel voorlichtingsfilmpje getoond dat letterlijk met de bloemetjes en de bijtjes begint. De dag voor het huwelijk geven de bruid en de bruidegom ook alvast een feest waarbij zij iedereen moeten bedienen. Op het feest zelf krijgen de gasten bijna allemaal een lawaaitrauma van al het vuurwerk wat afgestoken wordt. Het meisje gaat na het huwelijk meestal bij haar schoonouders inwonen, krijgt 1 kind en in het beste geval worden de jongen en het meisje dan verliefd op elkaar. Het koppel mag maar 1 kind krijgen en bij hoge uitzondering 2 kinderen. Als er een derde kind komt krijgt dit geen rechten en bestaat voor het land dus eigenlijk niet ...de vrouwen in China deden hier absoluut niet moeilijk over... ze legden zich bijna allemaal neer bij de traditie maar geef mij toch maar de Belgische variant...
. We zijn ook nog even bij de pastoor geweest om de laatste dingen te regelen. En afgelopen dinsdag was het generale repetitie van 't Fundament - het blaasensemble dat in de mis speelt- en in tegendeel tot de repetitie ervoor klonk het deze keer heel goed en toen ze de bruiloftsmars speelden, kwam er toch even kippenvel ...
, een ritje 'hoe lang houd ik 5 hamburgers binnen op ene roetsjbaan'
, en een duet met Bobbejaan Schoepen 'ik zie zoe gère mijn duivenkot'
...draaiden we de oprit aan de overkant van Bobbejaanland op en toen had ik het door....we gingen lasershooten...
...details van dit game ga ik jullie besparen, temeer daar ik na afloop een bon van 15 euro van de uitbaters heb gekregen en jullie volgende keer mss meeneem en doordat ik het gebouw al ken een voorsprong heb 
Hoi 
hoi allemaal, 
Bij deze een oproep voor iedereen die voor het avondfeest is uitgenodigd. Langs deze weg mogen jullie nu alvast verzoeknummertjes doorgeven. Op die manier hebben jullie dus een beetje inspraak in wat de dj die avond gaat draaien. Dus kom maar op met al die vette fuif - schijven... Wij maken er wel een lijstje van en geven dat half oktober aan DJ JO. Hierbij wil ik wel effe zeggen dat er geen maar dan ook geen enkel nummertje van Prince gespeeld zal worden op verzoek van de bruid....
... en niet meer helemaal naar huis wil rijden heb ik enkele adresjes uitgezocht waar jullie kunnen logeren. 
... met de uitnodigingen. De meesten van jullie zullen hem intussen wel al in hun brievenbus gevonden hebben. En bij enkelen hebben we de uitnodiging ook persoonlijk afgegeven. Laat ik nog even wat uitleg geven bij de uitnodiging. In Zolder centrum is maar 1 kerk maar blijkbaar konden ze niet kiezen welke heilige ze wilden en dus is de kerk vernoemd naar zowel Sint - Vincentius als naar Sint - Hubertus. Jullie moeten dus niet naar 2 verschillende kerken maar the one and only in Zolder centrum. Het adres van de kerk is trouwens "t Kuipke 6 in Zolder" ( en dat is naast het gemeente huis). Voor degenen die afrit 27 van de E 314 nemen is het aan de afrit naar rechts en dan altijd de weg blijven volgen, scherpe bocht naar rechts, aan de stoplichten rechtdoor en dan aan het eerste rond punt naar rechts. Voor degenen die afrit 28 nemen is het aan de afrit naar links en dan bij het rondpunt rechtdoor en dan aan de stoplichten naar rechts en dan aan het rond punt naar rechts. Tot zover deze tom tom informatie.
.... mag ik eens efkens heeel hard roepen... ? Wacht nog maar een paar dagen met naar jullie brievenbus te lopen want het gaat toch niet helemaal hoe we wilden met de uitnodigingen. We zijn er al best een tijdje mee bezig en voor wie het interesseert zal ik even vertellen hoe het zit ...en hopelijk werkt het dan een beetje therapeutisch voor mezelf... alhoewel ... ZO erg is het nu ook weer niet, er zijn dingen die veel erger zijn. Maar goed ... de derde week van augustus ging ik met ons zelfgemaakte uitnodiging naar de digitale drukker (van wie ik de naam nu even niet ga noemen). Er was een offerte gemaakt en er zou een proefdruk volgen. Ik vroeg nog of ik even een beetje uitleg over onze creatie moest geven maar dat was niet nodig volgens de mevrouw die achter de toonbank stond. Of ze me dan wilden bellen als de proefdruk klaar was. Ook dat was niet nodig, over een week was de proefdruk zeker klaar. Dus ik een weekje later net voor sluitingstijd naar de drukkerij en na 5 minuten zoeken bleek dat onze proefdruk niet klaar was want de printers waren kapot geweest. Dat kan gebeuren natuurlijk maar misschien was dat bellen dan toch niet zo'n slecht idee geweest. Ik dus teleurgesteld terug naar de auto tot plots de dame van de toonbank naar mijn auto gerend kwam en zei dat de proefdruk over 5 minuten klaar zou zijn dus als ik nog even tijd had... Natuurlijk en 10 minuten later lag een print van de uitnodiging op de toonbank. Niet gerild - dat betekent dat er zo'n plooilijn in gemaakt wordt- of geplooid of op de juiste maat gesneden maar dat kwam wel in orde volgens een andere mevrouw. De kwaliteit van het drukwerk was goed en Sven was er ook tevreden over en dus stuurden we donderdagochtend een mailtje dat ze de uitnodiging mochten drukken. Het zou 3 werkdagen duren maar voor de zekerheid spraken we woesndag af. Krijgt Sven woensdag ineens een mail dat ze het voorbeeld van de uitnodiging kwijt waren en wanneer ze dat ook weer gekregen hadden. Sven belde hierop dus effe terug en kreeg toen de vraag of het dringend was??? Tja of het dringend was... Voor het weekend hadden we de uitnodigingen toch graag gehad aangezien we de tantes en de nonkels wilden afgaan om onze uitnodigingen af te geven voordat de anderen genodigden hun uitnodiging kregen... Geen probleem, ze zouden hun best doen om de uitnodigingen tegen vrijdagmiddag 17 u af te hebben. Voor de zekerheid belde ik vrijdagmiddag tegen 16u45 toch maar effe om te horen of het gelukt was. De uitnodigingen zouden inderdaad tegen 17 u klaar zijn en eigenlijk waren ze maar tot 17 u open... oei da is wel een probleem want ik moest eigenlijk tot 17u15 in Hoensbroek werken. Ik heb toen meteen Marijke en Romain, mijn 2 carpolende collega's bij elkaar getrommeld en met een gezwinde vaart vertrok ik naar Peer. Om 17u45 stipt - zoals ik beloofd had- kwam ik aan bij de drukkerij en ... alweer teleurstelling want de letters liepen niet helemaal waar ze moesten en de afmeting van de uitnodiging klopte niet. Die afmeting stond nochtans op de offerte - ja dat hadden WIJ inderdaad vreemd genoeg niet opgemerkt - maar toen we gingen nameten bleek dat ze zich ook niet aan de afmeting op de offerte gehouden hadden... en het voorbeeld van ons was nergens meer te vinden...grrrrr.... ik bleef heel rustig en deze keer was er ineens wel tijd om uit te leggen hoe onze creatie eruit moest zien. De mevrouw achter de toonbank stelde voor om tegen maandag een nieuwe druk te maken ... Ik stemde in en dus vol verwachting klopt ons hart en maandag mag ik dus voor de vierde keer naar de drukker... Ik hoop echt dat het nu goed is want anders sta ik niet voor mezelf in ... To be continued ... next week...in your mailbox...or maybe not....
...hier zijn we weer ! De voorbereidingen draaien op volle toeren. De afgelopen 4 weekends hebben we van hier naar daar gecrossed om toch maar alles geregeld te krijgen- ringen, kerk, bedankjes, partituren voor de mis, kleren van de bruidskindjes,uitnodigingen, iets concretere afspraken met de feestlocatie,..- . En blijkbaar zijn wij niet de enige die er mee bezig zijn; Sven zijn moeder heeft intussen haar kleren gevonden in Hasselt - city of all places. Sven zijn vader heeft intussen ook een kostuum. Lissa en Elias zijn ook al een heel eind maar voor Elias moeten we wel nog een beetje verder zoeken. 
Mannekes, mannekes, mannekes...
hoi hoi , het is al weer veel te lang geleden dat er nog een update geweest is dus bij deze laat ik jullie weer eens wat weten. Nee Sven heeft nog steeds geen kostuum - maar er is wel een idee- en nee we hebben de ringen ook nog niet - maar ook daar liggen onze ideeën dicht bij elkaar. Wat is er intussen dan wel al gebeurd? Goele, mijn getuige is terug in het land en daar zijn we al flink mee op stap geweest om haar zwarte gat na Roemenië een beetje te verzachten. Bjorn , Svens getuige heeft geholpen om klinkers te leggen zodat we nu helemaal rond ons terras kunnen. Op die manier hebben we de getuigen van de Kerk dus in topconditie gekregen. Nu moeten we nog iets voor Joyce verzinnen .... wie ideeën heeft kan ze altijd doormailen .... We zijn al een beetje op zoek geweest naar kleren voor de bruidskinderen maar daar hebben we nog niet echt iets voor gevonden. We willen graag iets waar ze naar het feest ook nog iets aan hebben maar het moet ook wel feestelijk zijn natuurlijk. Intussen zijn onze ouders en de getuigen stillaan ook met hun kleding bezig en dan merk je toch wel dat de grote dag dichterbij komt ... gisteren was het nog precies 3 maanden. We zijn ook eens gaan praten met een fotograaf - al zijn we wel een beetje geschrokken van wat zo iemand kost. In de loop van volgende week gaan we ook eens een paar drukkers contacteren want we weten intussen wat we willen met de uitnodiging ( de kleur van het papier en de inkt en zo ). 
Hoi 
Hoi hoi ... hier weer effe een update...
