Ze zijn eruit! Weg hechtingen, welkom litteken!
De huisdokter en haar assistente hebben de draadjes verwijderd, en zag aan hun gelaatsuitdrukking dat het niet
in orde was... Ze weigerde me zelfs om het zo in de spiegel te bekijken...
Het is de eerste keer dat ik het litteken zag, dus was wel even wennen.
Het loopt van een 3tal centimeter onder het oor, naar beneden via de lage hals, een soort van J vorm.
Waar mijn schildklier is weggenomen, is nu een mooi, dun lijntje te zien, heel mooi gedaan, dus denk niet dat daar nog veel van te zien is volgend jaar. Het grootste litteken echter is niet mooi, staat vrij open en dik.
De huisdokter heeft het nu met een soort van strips over de gehele lengte afgeplakt, dus kan er al een beetje aan wennen. Dit weekend mogen ze er volledig af, en mag ik eindelijk terug douchen!
Niet dat ik mezelf nu niet was natuurlijk, zou maar erg zijn, maar ne goeie douche... Ja daar kijk ik best naar uit.
Voorlopig moet ik nog voorzichtig zijn, kans op scheuren is immers reeël, dus dan doen we dat maar.

Momenteel wacht ik op een telefoontje van de mensen van het Kankerfonds, zij gaan voor mij uitzoeken op welke
'voordelen' ik als kankerpatient recht heb.
Zelf is het enorm zoeken hoe en wat, want niemand geeft je uitleg.
Het vlaamse liga tegen Kanker helpt deze mensen tenminste.
Big thank you!