|
Hoe het begon...
In het voorjaar van 2008
werd ik geveld door enorme vermoeidheid.
Hoeveel ik ook sliep, hoeveel ik ook rustte, ik bleef even moe.
Regelmatig werd ik ook geteisterd door verkoudheden die maar bleven aanslepen, en waar ik van mijn huisdokter de nodige
lapmiddeltjes voor kreeg.
Na enkele bezoeken aan mijn huisarts, besloot ze om een bloedtest uit te voeren, misschien dat deze meer inzicht gaf in die
blijvende vermoeidheid?
2 dagen later mocht ik haar bellen voor het resultaat, en de uitslag?
Die was goed! Alles wat er in moest zitten, zat er in, en wat er niet in moest zitten, zat er niet in. Positief dus.
Een medische uitleg voor mijn vermoeidheid was er dus niet, dus waarschijnlijk was mijn lichaam gewoon moe.
Bloed in orde, geen reden tot paniek, toch?
September 2008
Ik werd goed ziek, enorme spierpijn, pijn aan de longen, hoge koorts, keelpijn, hoesten,... En ja hoor, ik was het slachtoffer van de Mexicaanse griep!
De dokter schreef medicatie voor, bleef best thuis in quarantaine, kwam best niet in contact met kinderen en ouderen, en dit tot de
koorts wegtrok, dan zou immers ook de kans op besmetting kleiner zijn.
1,5 week lang ontsmette ik dagelijks verscheidene keren m'n handen, droeg een mondmasker als er iemand in de buurt kwam.
Oktober 2008
De Mexicaanse griep moest normaal al voorbij zijn, maar ze sleep nog aan.
De koorts is weg, maar de pijn aan de longen bleef, evenals de keelpijn en het hoesten, dus hop, naar de huisdokter!
Ze vertelde dat m'n keel en geeïrriteerd uitzag, maar dat zou van het hoesten voortkomen, beetje Coludol spuiten in de keel en dat betert wel!
Voor het hoesten kreeg ik antibiotica, want m'n longen klonken niet heo het zou moeten...
Heel braaf haalde ik m'n pilletjes bij de apotheek, stuurde m'n ziekebriefje naar m'n werk op... Man man man, wat zouden ze daar blij mee zijn,
want ik was nog niet zo lang aan de slag bij de 'sympathieke' mensen van Securitas Aviation.
November 2008
Ok, m'n hoesten was weg, pijn in de longen? Ca va.
Spierpijn? ca va.
Vermoeidheid? Niet ca va.
Keelpijn? Nog minder ca va.
Erger nog. Op een ochtend werd ik wakker en proefde de smaak van bloed in mijn mond.
Ik ging naar de badkamer, en spuwde in de wastafel, en idd, er was een beetje bloed. Raar vond ik het, maar dacht in eerste instantie
dat het misschien van m'n tanden kwam. No Panic Mel!
Later die dag was het weer van hetzelfde, idem de ochtend erna.
Ik nam contact op met m'n huisarts, en kreeg nog een afspraak diezelfde dag.
Het was voor mij de eerste keer dat ik me echt zorgen maakte, want je bloed niet zomaar in je keel é?
De dokter kon niks bespeuren, en zei dat dit waarschijnlijk nog van het hoesten was, want je was toch goed ziek 'geweest'? zei ze.
Beetje de keel verzachten met Colludol spray en 22 altstublieft...
December 2008
En jawel, keelpijn is nog aanwezig. Niet constant, soms heviger dan anders, en soms wisselend van kant.
Ik voelde dat de pijn heel laag in de keel zat. Soms had ik een beetje last van bloed, maar niet alle dagen.
Vermoeidheid was er nog wél.
Anyway, eind december ging ik weer tot bij de dokter voor mijn probleem, en ik had een fikse keelonsteking.
Ik kreeg een doos Brufen, dat zijn ontstekingsremmers, en natuurlijk Coludol spray, dat had ik nog in huis. 
Eindelijk zou mijn probleem opgelost zijn. De dokter zal het toch wel weten, nietwaar?
|
Mijn vriend Kanker en ik...
