Gisteren gestart op mijn nieuwe job: kassierster in de plaatselijke suppermarkt. Nu ben ik er wel héél zeker van, dit is NIET mijn ding... Uren aan een stuk aan die kassa zitten, geen pauzes, heel vriendelijk zijn tegen norse mensen en op de koop toe nog naar m'n voeten krijgen omdat ik het wisselgeld niet op de juiste manier vastneem Ik zal het hele gedoe maar bekijken als één of ander leerproces, en ondertussen naarstig verder zoeken naar een andere job Ondertussen oefen ik nog een beetje "het leren leven van dag tot dag". Als ik zo full-time ga werken heb ik toch geen tijd om mij zorgen te maken, dus dat lukt prima Nu rijst natuurlijk weeral de vraag: wat wil ik? Welke richting wil ik op? Alle zekerheden heb ik laten vallen door mijn vorige job op te geven en nu zit ik in een soort "niets". Geen zekerheden, geen waarborgen... Maar die bestaan eigenlijk zowiezo niet hé, zeggen ze toch... Het voordeel van in het "niets" te zitten is dat als er niets is, alles mogelijk is. Nou, prima! Dan kan ik alles wat ik maar wil! Maar wat is dat...? Moet ik rekening houden met mijn diploma? Want dan zal het geen vette zijn. Met wat ik graag doe? Daar ben ik net niet goed genoeg in om er mijn kost met te verdienen. Maar dat is misschien gewoon mijn minderwaardigheidsgevoel dat spreekt... Ok, we schuiven dat gevoel even aan de kant. Ik kan alles wat ik maar wil. The sky is the limit! Zoals mijn moeder altijd zei: gedachten zijn krachten. En ze heeft gelijk! Ik ga er gewoon nog eens over slapen en misschien weet ik morgen welke kant ik op moet
Ik zal het hele gedoe maar bekijken als één of ander leerproces, en ondertussen naarstig verder zoeken naar een andere job 
