Eén april vandaag. Wie zal er een grap met me uithalen? Dat denk ik elk jaar opnieuw, om dan tot de conclusie te komen dat de meeste mensen er helemaal geen aandacht aan besteden. En ik dus de hele dag op mijn hoede ben geweest voor niks...
De laaste dagen heb ik weeral mijn hoofd gebroken over wat ik nu eigenlijk wil. Ik wil een belonende actieviteit uitbouwen door iets te doen wat ik graag doe. Nu denk je natuurlijk: Ja...wie niet hé... Maar zoals je waarschijnlijk dan ook al weet is dit makkelijker gezegd dan gedaan. De waarheid is dat ik wel weet wat ik graag doe, maar niet hoe ik het omzet in een systeem waar ik mijn kost mee verdien. Ik heb echt geen benul hoe er aan te beginnen. Het komt vanzelf wel, dacht ik, maar ik wacht nu al zo lang dat ik er van overtuigd ben dat ik het wel zelf moet doen. Er zelf moet aan beginnen. De vraag is: Hoe
Van de week hoorde ik op de radio iemand die een boek geschreven had over hoe je gelukkiger kan zijn. Eén van zijn tips was de deze: Probeer alle dingen die je graag doet wat vaker te doen en alles wat je niet graag doet minder of niet te doe door ze uit te besteden of zo. Dat vind ik een goeie tip, simpel en in de realiteit toch wel een beetje uitvoerbaar. Een beetje hier, een beetje ginder en alle beetjes maken een gelukkiger mens.
Ik heb een ontdekking gedaan over mezelf. Ik voel mij de laatste tijd veel minder betrokken bij de drama's en conflicten waar anderen zo graag midden in zitten. Als ik iets ergs op het nieuws zie ben ik ook minder snel emotioneel in de war. Ik bekijk alles meer van op een afstand, en het voelt niet aan als een gemis. Vroeger kon ik mij kwaad maken als iemand iets stoms deed en ik daar dan stond op te kijken. En al wat ik kon doen was tegen mezelf zeggen: ik stond er bij en ik keek er naar... Proberen m'n mond te houden want het haalt toch niet uit. Daar ben ik nu meer van verlost. Ik zal maar denken dat ik weeral een stukje wijzer ben geworden , mss meer een stukje eigen-wijzer
