Hier ben ik weer! Meer dan een jaar geleden schreef ik hier mijn laatste stukje op mijn blog. Wat is er in tussentijd allemaal gebeurt? Lang verhaal... Maar ik zal het proberen in een korte versie te gieten
OK. Ik zat dus in een dilemma... Mijn hoofd of mijn hart volgen. Wel, het is mijn hart geworden, natuurlijk . Maar de realiteit heeft wel een beetje een andere invulling gekregen. Geen Lazuli-coach, maar wel Gezinswetenschappen. Dat klinkt mooi, nietwaar? In september 2010 ben ik gestart aan het hig: Hoger Instituut voor Gezinswetenschappen, wat een onderdeel is van het hub: Hogeschool-Universiteit Brussel. De opleiding loopt over 3 jaar. Mijn 1ste jaar heb ik er dus net opzitten Oef! Het is zwaar geweest, maar tegelijk ook heel mooi. Ik heb zeer veel bijgeleerd, en vooral, ik heb zeer toffe mensen ontmoet die ik nu tot mijn vrienden mag rekenen. Ik ben echt wel een rijker mens geworden. Fantastisch! Gisteren heb ik mijn laatste schooldag van dit schooljaar gedaan, ik heb samen met mijn teamgenoten onze projectthema's voorgesteld. Heel zenuwachtig was ik! Ik heb zelfs een kleine black-out gehad. Echt waar! Gelukkig kon ik het nog een beetje redden . Mijn projectthema was de broer-zusrelatie. Heel boeiend onderwerp! Zoals ik mijn projecttekst geëindigd ben: "Hoe een paar teksten over broers en zussen mij een bewuster opvoedende moeder hebben gemaakt." En dat overdrijf ik niet .
Voila, tot zover mijn schoolperikelen. Nu heb ik dus grote vakantie! Het is nog even spannend afwachten op de resultaten, en ik hoop op 0 herexamens! We zullen zien.... (zei de blinde, en hij liep tegen de deur... of zoiets) Binnenkort een weekje op vakantie, het zal deugt doen .
De kindjes zijn ondertussen ook weeral verjaart. Mijn god wat gaat het snel! Nog even en de jongste gaat ook al naar school. Het lijkt wel gisteren dat ze nog een klein baby'tje was... Voor ik het door heb ben ik oud en de kids volwassen... Wat proberen we toch allemaal ons best te doen om ze goed op te voeden. Om ze alles te geven zodat ze een mooie toekomst tegemoet gaan. Maar wanneer doen we "the right thing"? Het is niet altijd zo simpel. Ouderschap... waar zit die handleiding?!? Tja, we zullen er door moeten, met of zonder die handleiding, en er het beste van maken.
Ik lees hier net op mijn blog van 4 maart vorig jaar, dat ik die dame had vermeld bij Oprah die zei: "ik functioneer het beste als ik niet te veel hooi op mijn vork neem." Wel... die haar boek ben ik momenteel aan het lezen! En ik wist totaal niet meer dat ik dat hier geschreven had. Dat vond ik nu ongelooflijk toevallig. En dat boek heb ik in bruikleen van één van mijn "nieuwe" vrienden van het hig. Waar vrienden niet goed voor zijn , om je af en toe terug met je 2 voeten op je pad te zetten.