Verhuizen... ik ben er absoluut niet zot van. En toch zit ik er midden in. Werken van 's morgens tot 's avonds laat, twee kids die me 's nachts wakker houden... ik begin me stilaan 90 jaar te voelen!
Over voelen gesproken... Ik heb mij altijd anders gevoeld dan de anderen. Dat is altijd zo geweest en het blijft. Dat zit de laatste dagen wat in mijn hoofd te draaien. Het is niet altijd even makkelijk en ik heb me dan ook veel op de achtergrond gehouden. Enkel de mensen die mij echt kennen weten dat ik er "alternatieve" denkpistes op na houdt. Ik ben trouwens niet verantwoordelijk voor de kritiek van een ander. Ik creëer hier gewoon een ruimte voor mezelf om mijn gedachten neer te zetten en ik neem verantwoording voor wat ik schrijf. Wat iemand anders daar mee doet is zijn ding. Ha, dat is bevrijdend!
ik begin me stilaan 90 jaar te voelen!
