Ik ben al jaren zoekende. Soms denk ik te weten wat ik zoek, soms heb ik er totaal geen idee meer van . Is dit alleen bij mij? Of zijn er nog mensen die het gevoel hebben in het donker, met oordopjes in, rond te lopen. Er zijn aanwijzingen, maar het licht is uit. Er worden wel directies gefluisterd, maar we horen ze niet.
Vorige week heb ik mijn ontslag gegeven op mijn geliefde job. Met spijt in het hart. Ik had niet echt veel keus: twee kids die "pas" om 7u 's morgens naar de opvang kunnen en ik die om 6u30 moet vertrekken om op tijd op mijn werk te zijn. Is dit zo'n zachte wenk in de juiste richting? Ergens heb ik het gevoel van wel. Wat de arbeidsmarkt voor mij in petto heeft, het zal een verrassing zijn! Straks heb ik al een gesprek met de manager van de plaatselijke suppermarkt. Echt mijn droomjob... Maar voor de kinderen, alles!
Eén van de lessen die ik blijkbaar nog moet leren: leef dag voor dag. Maak je geen zorgen over gisteren, dat is voorbij. Ook niet over morgen, je bent niet zeker of die er wel komt. Moeilijkheidsgraad: makkelijker gezegd dan gedaan. Hint: zo opgaan in wat je doet dat je hoofd stopt met denken Dat moet leuk zijn.
. Is dit alleen bij mij? Of zijn er nog mensen die het gevoel hebben in het donker, met oordopjes in, rond te lopen. Er zijn aanwijzingen, maar het licht is uit. Er worden wel directies gefluisterd, maar we horen ze niet. 
Maar voor de kinderen, alles!
Dat moet leuk zijn.
