"Wat ons niet zal doden". Toen ik de titel van het laatste boek dat ik gelezen heb voor het eerst las, vulde ik die onmiddellijk aan met de woorden "... maakt ons sterker".
Eigenlijk zit er hierin een belangrijke levensles vervat. Het wil ons zeggen dat je zelfs uit een negatieve ervaring heel veel kan leren. Soms komt er een tegenslag op je pad of verloopt iets niet zoals je gepland had, maar dat wil niet zeggen dat je dit zo snel mogelijk moet proberen te vergeten. Het kan je helpen om iets in de toekomst anders of beter aan te pakken. Hoe moeilijk of hopeloos iets soms ook lijkt je kan er als persoon sterker door worden en dat brengt ons bij het gezegde Wat ons niet zal doden maakt ons sterker.
Als ik na het lezen van dit boek dieper nadenk over het boek, dan is dat ook datgene dat de personages in het verhaal leren. Door de hindernissen die ze in de loop van het verhaal hebben moeten trotseren zijn ze op het einde een ander mens geworden, misschien zelfs wel een beter mens. Wil je weten op welke manier de personages veranderd zijn, dan raad ik je aan dit boek te gaan lezen. Het is misschien een dik boek dat meer dan 400 bladzijden telt, maar het boek is zeker de moeite waard en ik heb het met veel plezier en ook op het puntje van mijn stoel gelezen. Je leeft als lezer namelijk zo sterk mee met de personages dat hun emoties bijna jouw emoties worden en dat is voor mij een van de kenmerken van een goed boek. Je moet je als lezer kunnen identificeren met de personages en het gevoel hebben dat je zelf in het verhaal zit.
De reden waarom ik dit boek voor mezelf heb gekocht was niet in de eerste plaats omdat de titel mij zo fascineerde, dat is eigenlijk pas later gebeurd. De hoofdreden was dan wel omdat ik enorm genoten heb van de Millenium-trilogie van Stieg Larsson. Ik heb deze drie kanjers van boeken op drie maanden tijd in een ruk uitgelezen. Het jammere was dat de schrijver Stieg Larsson voor de publicatie van deze drie boeken is overleden aan een hartaanval. Op dat ogenblik was hij bezig met het schrijven van het vierde deel en had hij al een idee voor nog twee volgende boeken. In totaal wou hij een reeks van tien boeken schrijven. Door zijn overlijden is dit er echter niet van gekomen.
Als lezer ben je natuurlijk benieuwd hoe het verder gaat met de twee hoofdpersonages, Mikael Blomkvist en Lissbet Salander, nadat je het derde boek hebt gelezen. Doordat de auteur overleden is, zal je nooit weten hoe hij hun verhaal verder zag verlopen. Ik was dan ook dubbel benieuwd naar dit boek. Op de eerste plaats omdat ik me afvroeg of de schrijver van dit boek je als lezer kon doen vergeten dat het niet Stieg Larsson is die het geschreven heeft en als ik eerlijk ben dan moet ik zeggen dat hij daar zeker in geslaagd is. Ik heb op geen enkel moment gedacht dat dit boek helemaal anders is dan de vorige drie. Oké, het is niet helemaal de stijl van Stieg Larrsson, maar het sluit er toch zeer sterk bij aan. Op de tweede plaats was ik natuurlijk ook gewoon nieuwsgierig naar hoe het verder ging met de hoofdpersonages. Dit boek heeft daarbij heel wat duidelijk gemaakt. Je komt meer te weten over wie Lissbet Salander precies is, wat haar belangrijkste motivatie was om hacker te worden en waarom zij de persoon is geworden die wij kennen. Het einde van het boek is zelfs open. Je vraagt je af hoe het met haar verder zal gaan en hoe haar strijd uiteindelijk zal aflopen. Nu stelt zich natuurlijk de volgende vraag : moet ik mijn eigen fantasie gebruiken om het verhaal verder te schrijven in mijn hoofd of zal deze schrijver een vervolg op dit boek maken? Dat zal de toekomst uitwijzen.
Voor mij is dit vierde boek alvast een perfect vervolg op de Milleniumtrilogie van Stieg Larsson. Het boek is voor mij met respect voor de schrijfstijl van Stieg Larsson geschreven. Het is alleen jammer dat we nooit zullen weten wat het echte verhaal is dat deze overleden schrijver ons heeft willen vertellen. Hij heeft nooit geweten dat zijn boeken een wereldwijd succes zijn geworden en zelfs een verfilming hebben gekregen.
Ik hoop je met deze korte recensie warm gemaakt te hebben om dit boek te gaan lezen. En als je nog geen enkel boek van Stieg Larsson hebt gelezen, dan is het misschien wel een idee om hiermee te beginnen tijdens de vakantie.
groetjes,
Eva
|