|
Lynn schudde met haar hoofd.
Ik weet het niet, fluisterde
ze terwijl haar ogen op de grond gericht waren. Het was voortdurend een komen
en gaan van mensen bij Xander thuis. Iedereen zou dit gedaan kunnen hebben.
Wat! riep ik woedend uit.
Wil je nu zeggen dat het mijn schuld is dat mijn dochter verkracht werd!
Meneer Franssens, rustig
alstublieft. probeerde de voorzitter me te kalmeren.
Terwijl ik me terug neerzette
op de bank keek ik haar met een gezicht vol tranen aan en zei met een
geëmotioneerde stem:
Ik zou mijn dochter zoiets
nooit aan doen. Ik deed alles om haar te beschermen. Dat heb je zonet zelf nog
gezegd, Lynn.
Ik denk dat het beter is als
we de hoorzitting even onderbreken zodat de gemoederen kunnen bedaren, ging de
voorzitter verder. Ondertussen kan het politieteam langsgaan bij het huis van
Lynn en Jonas. Waar is uw vriend nu trouwens, juffrouw Van Wesemael? Hij zat de
voorbije dagen steeds trouw naast u in de rechtszaal en juist vandaag is hij
afwezig.
Hij had een belangrijke afspraak
die hij niet kon verzetten, meneer. Hij voelde zich schuldig dat hij niet bij
mij kon zijn vandaag, maar ik zei hem dat hij al genoeg voor mij gedaan had en
dat ik zijn steun van de laatste weken nooit zou vergeten.
|
