In dit boek bundelt de schrijfster, Annemarie Postma, de columns die ze heeft geschreven voor een Nederlands dagblad. Het is dit keer geen fictieboek, wat ik normaal lees, maar het is naar mijn mening wel op die manier geschreven. Het zijn immers verschillende verhaaltjes waarin de schrijfster over een aantal actuele onderwerpen vertelt, onderwerpen die vrouwen van vandaag bezig houden. Ze vertelt over deze onderwerpen niet op een saaie, droge manier maar je krijgt de indruk dat je een kortverhaal aan het lezen te bent.

Als ik dit boek aan iemand zou aanraden, dan is het op de eerste plaats aan mensen die op dit ogenblik zoekende zijn naar hun ware ik, naar wie ze werkelijk zijn. Je lijkt tijdens het lezen van het boek namelijk persoonlijk aangesproken te worden door de schrijfster. Ze doet je nadenken over je leven, over wie je echt bent en wat je echt wilt doen in je leven. 

Het is een boek dat ik normaal niet zou kopen, maar ik ben blij dat ik het nu heb en ik ben er van overtuigd dat het me zal inspireren om verder te gaan met het werken aan mijn dromen, nl. het schrijven van verhalen. Daarnaast is het gewoon ook wondermooi geschreven. Tijdens het lezen van het boek vergeet je dat je een non-fictieboek aan het lezen bent. Je wordt zo meegesleept door het boek dat je alles om je heen vergeet. Ik ga het zeker in mijn nachtkastje bewaren zodat ik er steeds weer naar kan teruggrijpen wanneer ik het nodig heb.

Ik hoop dat ik jullie via deze blog ook kan inspireren om aan jullie eigen dromen te werken.

groetjes,

Eva