Enkele uren later aan de ontbijttafel bij Ben Franssens en zijn gezin. Zijn vrouw Miranda gaf net een flesje nutrilon aan hun jongste zoontje Bas toen hij de eetkamer kwam binnengestapt. Hij zette zich neer aan tafel en nam voor zichzelf een tas met zwarte koffie. Zijn vrouw keek hem ondertussen met een bezorgd gezicht aan.

“Liefje, waarom blijf je niet nog wat in bed liggen? Het wordt vandaag nog een zware dag.”

“Waarom? Om daar te liggen piekeren?” zei hij op een sombere toon. Toen hij naar zijn twee zoontjes aan de tafel keek klaarde zijn gezicht echter onmiddellijk op. “En daarenboven, ik kan jou toch niet helemaal alleen voor die twee kleine rakkers daar laten zorgen.”

Hun oudste zoontje Samuel gleed van zijn stoel en kwam naar zijn papa toegelopen.

“Papa! Papa!” riep het jongetje uitgelaten. “Er komt vandaag een ‘koe’ naar school.”

Ben keek niet begrijpend naar zijn vrouw.

“Het is niet koe, maar clown schatje,” verbeterde Miranda hun zoontje. “De kleuters gaan vandaag naar het circus op het dorpsplein,” legde ze vervolgens uit aan haar man.

“Dat klinkt leuk, jongen.”

“Ga jij ook mee, papa?”

“Ik zou wel willen Sam, maar dat gaat jammer genoeg niet. Ik heb nog heel veel werk voor de boeg.”

“Waarom niet?” vroeg het jongetje beteuterd. “Mama gaat ook mee.”

Miranda kwam daarop naar de twee toegestapt en bukte zicht naar het kind.

“Papa heeft vandaag een zware dag jongen, maar als je het leuk vind dan kunnen we later nog een keer gaan samen met je papa en je kleine broertje.”

Daarop begonnen de ogen van de kleuter te fonkelen.

“Joepie!!!”

“Maar eet nu je boterhammetje op dan kunnen we op tijd naar school vertrekken.”