Als
laatste getuige riep de advocaat van Xander Sannes juf van het eerste leerjaar
naar voren. De vrouw vertelde over de eerste keer dat ze Sanne en haar papa
ontmoette tijdens de kennismakingsnamiddag op school een week voor de start van
de zomervakantie. Het meisje was daar samen met haar papa en Lynn naar toe
gekomen. Ze merkte onmiddellijk hoe close zij en haar vader waren. Lynn bleef
de hele tijd op de achtergrond en leek weinig aandacht te hebben voor wat er
gebeurde ondanks het feit dat Xander probeerde haar zoveel mogelijk bij het
gesprek te betrekken. De vrouw besteedde hier verder weinig aandacht aan en
veronderstelde dat dit kwam doordat ze niet de biologische moeder van het kind
was. Van dit uitgelaten meisje bleef niets over op de eerste dag van het nieuwe
schooljaar. Ze was volledig in zichzelf teruggetrokken en zat in de klas voortdurend
afwezig naar buiten te staren.
Na
twee maanden vakantie was de school terug aangebroken. Voor Sanne en haar
vriendinnetje Lore was het een grote dag. De twee meisjes gingen voor het eerst
naar de grote school, maar wat een onvergetelijke dag voor Sanne moest worden
was in werkelijkheid een ware nachtmerrie. In plaats van dat haar papa haar
vergezelde tot aan de schoolpoort liep het meisje samen met haar vriendinnetje
Lore en diens vijf jaar oudere zus Linde de speelplaats op.
De
twee meisjes liepen onmiddellijk naar de andere kinderen van hun klas toe. De
oudere zus van Lore bleef hen de hele tijd in de gaten houden. Ze hadden zich
net op een bank onder het terrasluifel neergezet toen een jongen van hun klas
naar hen kwam toegestapt en luid tegen Sanne riep:
Mijn
mama zegt dat jouw papa een smeerlap is en nooit meer mag vrij rondlopen!
Dat
is niet waar, zei het meisje met een klein stemmetje.
Een
groep meisjes van de vijfde klas van de basisschool dat iets verder aan het
keuvelen was over wat ze in de vakantie allemaal gedaan hadden schrok op van de
luide stem van de kleine jongen en kwam naar het drietal toegelopen. Het
grootste meisje van de groep nam onmiddellijk het woord.
Hoe
was het toen je papa met jou naar bed ging? zei ze op sarcastische toon.
Sanne
wist niet hoe te reageren en wilde weglopen, maar werd door het meisje
tegengehouden.
Hé,
ik ben wel tegen jou bezig.
Laat
haar met rust, kwam Lore tussenbeide.
Waarom?
We zijn gewoon benieuwd naar hoe haar vakantie is geweest. Ben je soms jaloers
omdat jij geen aandacht van ons krijgt?
Ondertussen
had er zich al een hele massa kinderen rond hen verzameld. Sanne wist niet wat
doen en begon stilletjes te snikken.
Oooh.
De baby begint te huilen. Wil je soms een kusje op je muisje hebben?
Op
dat moment kwam Linde door de groep naar hen toegelopen en duwde het meisje van
Sanne af.
Laat haar met rust en zwijg over zaken waar
je niets van afweet.
Bemoei
je er niet mee, stomme koe. Of denk je soms dat je meer waard bent omdat je al in
het laatste jaar zit?
Helemaal
niet, maar ik denk wel dat ik er meer van afweet dan jij!
Laat
je niet doen, Lindsay! riepen de vriendinnen van de pester haar aanmoedigend
toe.
De
twee leerkrachten die die ochtend toezicht hielden op de speelplaats kwamen
naar de groep toegestapt. Ze deden teken naar de andere kinderen dat ze weg
moesten gaan en richtten zich vervolgens op de twee ruziemakende meisjes.
Is
het nu echt nodig om al vanaf de eerste schooldag zon kabaal te maken op de
speelplaats?
Maar
meester, zij
Ik
wil het niet horen, Linde. Jij zou toch beter moeten weten als oudste.
Moest
ik hen dan gewoon laten doen?
Dat
heb ik niet gezegd. Je moest naar ons zijn gekomen zodat wij ons ermee konden
bemoeien in plaats van de ruzie alleen maar erger te maken.
Ondertussen
was juf Lies van het eerste leerjaar erbij komen staan. Ze boog zich naar Sanne
toe en probeerde haar te troosten. Het meisje was volledig in zichzelf gekeerd.
Haar gezicht was rood aangelopen van het huilen en door een krop in de keel kon
ze geen woord uitbrengen. Toen de bel vijf minuten later het begin van de lessen
aankondigde nam de juf haar bij de hand en liepen ze vervolgens samen met de
rest van de klas naar binnen.
|