Schaamte.
Wat is het toch een raar woord?
Al jaren neemt het schrijven van verhalen een belangrijke plaats in in mijn leven. Al van kleins af aan droom ik ervan om ooit een eigen boek te schrijven. Toch heeft het tot eind vorig jaar geduurd voor ik hier ook echt mee naar buiten durfde te komen. Schrijven is namelijk zo'n belangrijk deel van mij dat ik gewoon bang was om mijn ware ik te laten zien. Wat zouden anderen hier immers van denken? Zouden ze het niet belachelijk vinden en me hiermee uitlachen?
Als ik hierover nadenk dan is dit eigenlijk heel stom. Waarom zou ik mijn leven laten bepalen door wat anderen zeggen? Het is namelijk mijn leven en niet het hunne. Als zij dat stom vinden, dan is dat hun probleem. Ik wordt gewoon gelukkig van woorden op papier te zetten en dat is hetgene wat telt. Het is op de eerste plaats ik die er blij mee moet zijn.
En dat geldt niet alleen voor deze droom, maar ook voor alle andere zaken in mijn leven. Mijn gevoelens, mijn lichaam, mijn fouten, mijn werk; ze zijn allemaal een deel van mij en bepalen mee wie ik ben. Waarom zou ik al die zaken dan ook verborgen houden voor anderen. Dit is dan ook mijn doelstelling voor de toekomst: niet langer een masker opzetten uit angst om me kwetsbaar op te stellen, maar me laten zien zoals ik echt ben.
groetjes van een zelfzekere Eva
p.s. Met dank aan de tips die je kan vinden op ' Sochicken' ( https://sochicken.nl/) werk ik stap voor stap aan het nog leuker maken van mijn leven. Echt een heel interessante site en misschien kan het ook jou helpen om je leven nog leuker te maken. Ik wenst het je alvast toe, want het leven is het mooiste geschenk dat je gekregen heb 
|