Het verhaal 'Twee gezichten' dat je op deze blog kan lezen telt op dit ogenblik al zo'n 66 pagina's en 23008 woorden. Dat is natuurlijk al heel wat, maar zeker nog niet voldoende. In mijn hoofd zitten er nog heel veel ideeën om het verhaal verder te gaan verbeteren. Jullie zullen er dus nog een tijdje van kunnen genieten.
Een verhaal bestaat namelijk altijd uit verschillende versies.
Als schrijver ga je op een kritische manier om met je verhaal. Je bent niet vanaf het eerste ogenblik 100% tevreden. Er zijn altijd wel elementen aan je verhaal die voor verbetering vatbaar zijn.
De eerste versie schrijven is vaak het gemakkelijkste. Je start daarbij met een wit blad en een resem aan ideeën en inspiraties om een leuk verhaal neer te schrijven. In je hoofd is het eindresultaat al fantastisch, nu moet je het nog aan het papier toevertrouwen. Dat lijkt in het begin helemaal niet moeilijk. De woorden vloeien werkelijk neer op het papier. Je bent op dat ogenblik dan wel al tevreden met wat je gepresteerd hebt, maar je beseft ook dat het dit nog niet is. Niets is immers perfect vanaf het eerste moment. Na die eerste versie begint het pas echt. Het voorlopige verhaal is af en nu moet je het verder gaan perfectioneren. Om dit te realiseren ga je het verhaal herlezen en herlezen en laat je het ook door anderen lezen (zoals ik hier op deze blog mijn eerste versie van het verhaal 'Twee gezichten' door jullie laat lezen). Deze herlezing heeft als bedoeling dat je aanpassingen gaat aanbrengen aan je verhaal.
De belangrijkste wetmatigheid bij het schrijven van een verhaal is immers schrappen. Dit gaat niet alleen om het detecteren van spelfouten (de spellingcheck) en het aanbrengen van wijzigingen aan de vorm en stijl van het verhaal. Het gaat veel verder dan dat. Er kunnen tijdens het schrijven van de tweede versie namelijk ook aanpassingen aangebracht worden aan de inhoud van het verhaal. In het schrijversjargon spreek je hierbij van het principe 'Kill your darlings'. Hierbij ga je delen die langdradig zijn of die niets bijbrengen aan het grotere geheel van het verhaal schrappen. Naast schrappen van bepaalde zaken kan het ook gebeuren dat je tijdens het herlezen van je verhaal vaststelt dat bepaalde elementen die een enorme meerwaarde kunnen bieden ontbreken en dus moeten toegevoegd worden aan het verhaal. Ten slotte moet je er als schrijver ook opletten dat je verhaal niet te passief gaat worden. Je moet ervoor zorgen dat er actie zit in je verhaal. Dit kan je doen door het gebruiken van bepaalde werkwoorden, door korte of lange zinnen te schrijven afhankelijk van wat je met die bepaalde zin wilt bereiken, en ook door te gaan beschrijven van wat je wilt zeggen ('show don't tell').
Hierbij wil ik jullie een eerste idee geven van wat er allemaal komt kijken bij het schrijven van een verhaal. Je ziet duidelijk dat een verhaal schrijven veel meer is dan alleen maar ideeën op papier zetten. Ook al is het voor mij maar een hobby, toch blijft het hard werken. Ik wil namelijk dat het een mooi geschreven en boeiend verhaal wordt, een verhaal dat de lezer niet zomaar wil wegleggen maar waarbij de lezer elke dag weer opnieuw uitkijkt naar het vervolg.
groetjes,
Eva
|