“Dat is dan uitgeklaard. Wat me ook is opgevallen is dat op heel wat foto’s telkens dezelfde man staat. Kan u dat soms verklaren?”

Lynn wandelde door een van de chicste winkelstraten van de hoofdstad toen ze aan de overkant haar jeugdliefje Jonas dacht te herkennen. Ze wilde zich net terug omdraaien toen ook hij haar in het oog kreeg. Hij zwaaide enthousiast en deed teken dat ze op hem moest wachten. Voordat ze kon reageren was hij de straat al overgelopen en stond vlak voor haar.

“Lynn! Dat is lang geleden. Hoe gaat het met je? Ik heb gelezen dat je eind dit jaar gaat trouwen?”

“Dag Jonas. Het is inderdaad lang geleden dat we elkaar nog gezien hebben. Ik weet nog dat jij na de middelbare school van plan was een jaar rond te trekken alvorens te beslissen over wat je verder met je leven zou gaan doen. Ik had echt niet verwacht om jou hier tegen te komen?”

“Ik heb een afspraak met een interimkantoor voor een kennismakingsgesprek, maar ik heb wel nog wat tijd. Wat denk je ervan om samen iets te gaan drinken dan kunnen we ondertussen wat bijpraten? Ik weet niet ver van hier een leuk eetcafé zijn.”

Lynn aarzelde even, maar besloot uiteindelijk toch op het aanbod van Jonas in te gaan.

“Waarom ook niet. Ik ben wel benieuwd naar wat je tijdens je rondreis allemaal hebt meegemaakt.”

De jonge man wilde zijn arm rond haar schouders leggen, maar ze hield hem tegen.

“Niet hier, Jonas,” zei ze serieus. “Voor je het weet heeft iemand ons gezien en staat onze foto op de voorpagina van een of ander roddelblad.”

Hij keek haar teleurgesteld aan.

“Dat is waar ook. Je bent de vriendin van een van de bekendste mannen van het land.”