Op hetzelfde ogenblik werd Xander op het politiebureau hard aangepakt door de hoofdinspecteur en zijn assistent.

Vijf uur na de verschrikkelijke ontdekking van Xander op de kamer van zijn dochter belde Lynn terug aan bij de villa. Alles was die namiddag zo snel gebeurd waardoor ze geen tijd gehad had om wat spullen bij elkaar te grabbelen. Toen ze de hal binnenstapte probeerde Xander haar nog tegen te houden, maar ze liet zich niet doen en stapte in stevige tred naar de trap.

“Lynn, alsjeblieft. Sanne ligt in mijn kamer te slapen. Ze is eindelijk tot rust gekomen. Als je echt om haar geeft, dan vertrek je terug. Geef me je adres en dan zorg ik ervoor dat al je spullen worden opgestuurd.”

Toen hij haar smekend aankeek, draaide ze onmiddellijk haar gezicht van hem af en stapte onverstoord verder. Hij liep haar snel achterna en greep haar vast bij haar armen om haar tegen te houden waardoor ze struikelde en naar beneden viel. Hij schrok en wilde naar haar toegaan om haar te helpen, maar Lynn duwde hem van haar af en zei met luide stem: “Laat me los! Hier zal je nog spijt van krijgen, rotzak!”

Xander wilde nog iets zeggen, maar stopte toen hij boven zijn dochtertje hoorde roepen. Zonder ook nog maar een moment aan Lynn te denken haastte hij zich naar zijn slaapkamer. Ondertussen krabbelde de jonge vrouw overeind en liep hinkend naar de voordeur.